In de Ekklesia:
Licht dat ons aanstoot in de morgen,
voortijdig licht waarin wij staan
koud, één voor één en ongeborgen,
licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen zo
zwaar en droevig als wij zijn
niet uit elkaars genade vallen
en doelloos en onvindbaar zijn.
Liederen en gebeden: Hem noemende gedenken wij al uw gemartelde, vermiste, weggegooide mensen. Voor uw Aangezicht gedenken wij de namelozen die zijn afgeslacht in oorlog na oorlog.
Als we zingen over hen die moeten leven in de schaduw van de dood denk ik aan mijn vrienden in Gaza en knijpt mijn keel dicht. Alsof Huub het weet spreekt hij bij de voorbeden over de mensen in Haïti, Gaza, Jeruzalem, Marokko. In het voorbedenboek heeft iemand iets geschreven over de mensen in de grensgevangenis.
Michiel mag vandaag helpen bij brood en wijn. Dat doet hij altijd met grote overgave. Als Ton het koor, en ons dirigeert bij het zingen zwaait hij mee met zijn armen.
Daarna de kroeg, als altijd. Wil is er weer bij, en kan al weer lopen zonder rolstoel, een mooie fluwelen pet op omdat haar haar nog moet groeien.
Anja,
Wat goed van je dit alles zo te doen op de weblog. Dat de ekklesia van deze ochtend er ook al op staat. De teksten, zo indringend vandaag…”niet uit elkaars genade vallen” Dat kan een titel van een boek zijn /worden… Of voor een artikeltje (houd ik mij voorbehouden nu) Woorden, emoties oproepend, diep en intens… Gaza… de mensen in de schaduw van de dood… en waar ter wereld nog ? Dankjewel. Liefs, Ria
mooie foto’s Anja,
Martin Luther King,schreef eens;
“Ik droom er ook vandaag nog van dat op een dag de oorlog afgelopen zal zijn,dat de mannen hun zwaarden tot ploegscharen en hun speren tot sikkels zullen omsmeden,dat geen volk meer zijn zwaard tegen een ander volk zal oppakken en niet meer zal willen leren oorlog te voeren.”
laat ons bidden,
overigens je plaatje van de poes even geleend,groetjes
@ Anja. Mooie foto’s. Je kunt er goed mee overweg. Zelf was ik vandaag bij de Sikhs in Kralingseveer. Ook zij hebben elke zondag hun “kerk en kroeg”. Zodra ik weer in mijn weblog kan (heb ’n stomme fout gemaakt, Herman moet mij uit de put helpen) zal ik er verslag van doen.
@ maria: hoe doe je dat””virtuele plaatsjes lenen”
Theo,dubbelklik en opsalaan,
anders kunje nog bij Herman
in de leer gaan.
@ maria, Merci! weer wat geleerd!
Pingback: Weblog Theo Cornelissen
Mooi
ontroerend. onlangs las ik de schuilplaats over corrie ten boom. ook hier de troost van de schrift in moeilijke tijden en hoe mensen naar hun geloof leven tijdens WOII. dezelfde gevoelens kwamen boven. heb zelf niet zo veel met de schrift, eerlijk gezegd ken ik het ook niet zo goed ondanks streng katholieke opvoeding. heb toen juist gemerkt hoe mensen niet naar hun geloof leven. destemeer waardering voor mensen die dat wel doen, tegen de stroom in. bedankt.