Terwijl zo’n vijftigtal demonstranten buiten een picketline hielden als protest tegen de bezetting van de Palestijnse gebieden, zie hoe Ronny Naftaniël van het CIDI minzaam glimlachend langs hen heen liep, vond binnen de zitting plaats van de Kamercommissie Buitenland. Vooral over het Midden Oosten deze keer.
Minister van Ardenne is niet van plan om terug te komen op de beslissing van het ministerie om géén noodhulp naar de UNRWA in Gaza te sturen: ‘Misschien als er aan het eind van het jaar nog wat over is’.
Tiny Kox ging ondertussen in debat met minister Bot over Irak. Bot vindt dat er in Irak geen sprake is van een oorlog, ‘in ieder geval niet juridisch’. Toen zei Ed van Thijn: ‘Maar er wordt anders wel gesneuveld bij het leven’.
In het Kamerwerk leer je wel je verlies te incasseren, maar nu het om Gaza gaat vind ik het wel erg. Over twee weken stemmen we over de motie die ik heb ingediend.
Hier is ondertussen de tekst die ik uitsprak:
Dat eindeloze gelieg van het Israëlische leger!
We hebben maar 12 huizen vernietigd in Rafah – iedereen die in Rafah is gaan kijken weet dat het er veel meer zijn. We breken alleen maar onbewoonde huizen af – behalve dat dat niet waar is, zie het verhaal van Amira Hass van gisteren, ja, er zijn mensen die zijn gevlucht voordat de bulldozers en de tanks kwamen. Er zijn mensen uit hun huizen wegetrokken omdat er op iedereen die achter een raam te zien was geschoten werd en ze niet op de grond konden blijven liggen. Leegstaande huizen in het meer dan overbevolkte Gaza?
Het word een spannende dag voor me vandaag. Vanmiddag moet ik in debat met minister Van Aardenne over de begroting van de Ontwikkelingssamenwerking. Ik weet dat Nederland sinds december 2002 geen noodhulp meer aan de UNRWA geeft, de vluchtelingenorganisatie van de VN die er alles aan doet om de bevolking van Gaza, voor driekwart met vluchtelingenstatus in leven te houden met voedsel, onderdak, medische hulp, onderwijs. In de Tweede Kamer tijdens de debatten was de minister kennelijk niet op de hoogte, ze zei dat Nederland evenveel geld aan de UNRWA geeft als de jaren daarvoor. Maar ik kan aantonen dat dat niet waar is, wel voor het ‘reguliere’ werk van de UNRWA, maar niet voor de noodhulp die nu meer nodig is dan ooit. Ik ga een motie indienen.
De tekst van mijn bijdrage komt morgen, tot het laatst blijf ik er aan prutsen.
Wish me luck!
Laatste nieuws: het IDF heeft zich uit Tel Sultan teruggetrokken en is alleen nog in het Brazil vluchtelingenkamp aanwezig, en langs de grens met Egypte. De terugtrekking wordt mede geweten aan de oppositie van Josef Lapid, Minister van Justitie.
Lees verder
Een verhaal over generaals.
Amira Hass, Ha’aretz 24 mei 04
Foto Johannes Abeling
Op het eerste gezicht is dit het verhaal van de veertien jaar oude Mohammed Shaqfa van Blok O in Rafah, wiens huis werd vernield op 13 mei. Een van de zeventig huizen hier die volledig verwoest zijn in twee dagen.
Johannes Abeling heeft een prachtige website. Het kost een beetje tijd om er op te komen, maar ga, het is de moeite waard.
www.abeling.nl
Debat in de Balie, over Irak, georganiseerd door het Transnational Institute. Centrale vraag natuurlijk: moet Amerika zich terugtrekken, moet Nederland de troepen terughalen?
Foto van Johannes Abeling, Nederlandse fotograaf, nu aanwezig in Rafah. Man die treurt om een omgekomen familielid.
Op 18 mei, er waren toen al 20 Palestijnen gedood tijdens ‘Operatie Regenboog’, hield Bush een verkiezingsspeech voor de AIPAC (American Israel Public Affairs Committee), de grootste joodse pro-Israël lobby in de VS. Bush benadrukte nog eens Israëls recht op zelfverdediging. Geen woord over de militaire acties in Gaza.
Ingrid Rollema, van Stichting Hope, was ook deze maand in Gaza. Dit is het verhaal dat ze schreef over een bezoek aan Rafah, op 1 mei, vóór de nieuwe invasie
DIT IS MIJN HUIS
Vanuit het platgebombardeerde en met bloemen omgeven vliegveld bij Rafah rijden we de stad binnen. Het is vier uur en erg stil, prachtig licht en een aangenaam frisse temperatuur. We gaan eerst langs bij het ambulance personeel en drinken thee. Dit duurt lang. Het water in Rafah is niet meer zuiver en er moet ontzettend gehannest en geïmproviseerd worden om een beetje water te maken dat voor thee geschikt is. Mensen zijn erg vriendelijk en belangstellend. We krijgen na de thee een extra jack aan van de rode halve maan zodat we duidelijk herkenbaar zijn.
