Anja Meulenbelt
:: Weblog

(meer…)

Vanuit een mini-internetcafeetje (zonder cafeetje trouwens) in Khan Younis. Er komen nog verhalen. En foto’s, maar het is even lastig om die door te sturen. Op het kantoor waar we werken doet de electriciteit het genoeg om een paar peertjes aan te houden, maar een stoere computer redt het niet. En als het dan even lukt wordt de internetverbinding weer verbroken als er iemand belt. Vandaar dat ik maar een foto door de leiding gepropt kreeg.

Maar alles gaat goed.
Spoedig meer.
En met veel lieve groeten voor iedereen die meeleeft, met ons hier of met Gaza

De eerste dag cursus met de teams van het Home Visit Program. Een paar nieuwe mensen, Nasreen de psychologe is weer terug. Het team uit het zuiden kwam zonder moeilijkheden door het checkpoint en ze zijn vrolijk. Er is maar weinig voor nodig om iedereen weer in optimisme uit te laten barsten. Straks mogen ook de privé-auto’s door de checkpoints heen. En er worden politieke gevangenen vrijgelaten. Misschien mag zelfs het vliegveld weer gebruikt worden. Abu Mazen is aan het werk. Hij heeft veiligheidstroepen naar de grens in het noorden gestuurd om er voor te zorgen dat er geen zelfgemaakte raketten worden afgevuurd naar Sderot in Israël en het leger geen excuus heeft om weer een aanval te doen.
(meer…)

Gisteren geen kans gehad om mijn verhaal op het weblog te zetten. De hele dag stond in het teken van de feesten omdat Samia naar Mekka is geweest, en het was ook nog vrijdag, als alles dicht is.

(meer…)

27 januari 2005, donderdag

Onderweg naar het kantoor. Fatma wil falafel meenemen voor een van haar dochters die meegekomen is en nog niet heeft ontbeten. Falafel zoals het hoort, op straat gemaakt, vers uit de hete olie.
(meer…)

Woensdag, 26 januari 2005

Het is gelukt. Beetje vertraging vanwege de sneeuw in Wenen dus donker toen ik aankwam bij Erez. Ik was de enige die naar de andere kant wilde. Het ziet er bij Erez uit als een lugubere Bfilm, met die nu nog hogere betonnen muren, wachttorens van waaruit de soldaten je toeschreeuwen, prikkeldraad, hekken door, en dan die naar pis stinkende betonnen gang door, niemandsland door, tot je aan de andere kant toegeroepen wordt, Anja? en weet dat je er bijna bent.
(meer…)

Koffer pakken. Niets vergeten. Kaarsjes voor als het licht uit valt in Gaza. Alle papieren die moeten helpen als ik moeilijkheden krijg bij een van de twee grenzen. Alle verlengsnoertjes, opladers en batterijtjes die een modern mens nodig heeft en die daar niet te krijgen zijn. Instructies voor de mensen die op huis en poezen passen. Een week blik. De stapel chocoladeletters in mijn tas die ik nog steeds heb omdat de reis in december niet doorging. Oil of Olaz voor Fatma, want niets helpt een vrouw zo de oorlog door als anti-rimpelcreme.
(meer…)

Het is een oude les uit de zeer verguisde jaren zeventig en tachtig, toen het op opleidingen voor beroepskrachten die met mensen gingen werken nog zeer normaal was om over diversiteit na te denken. Of anders gezegd: het gegeven dat je als hulpverleners, welzijnswerkers, therapeuten en opbouwwerkers te maken zou krijgen met mensen met verschillende religieuze en culturele achtergronden. Ik heb daar twintig jaar les in gegeven. Ik vond het vooral belangrijk dat de hulpverleners zich niet alleen bewust waren van die anderen, van hun opvattingen, gewoontes, geloof, maar ook van die van henzelf.
(meer…)

Miniberichtje. Over de hervatting van de bouw van een ‘omstreden’ deel van de ‘veiligheidsmuur’, de afscheiding ‘die is bedoeld om zelfmoordenaars buiten de deur te houden’.
Ook de Volkskrant neemt dus als je even niet oplet klakkeloos de termen van de Israëlische regering over. Vergeet dat niet alleen dat ene stukje maar de hele muur volgens een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof omstreden is. Vergeet dat die ‘veiligheidsmuur’ alleen veiligheid belooft voor de Israëlische kant en aan de Palestijnse kant een massa mensen van hun levensonderhoud beroofd. Vergeet dat als de muur bedoeld was om zelfmoordenaars ‘buiten de deur’ te houden die op de Groene lijn was gebouwd. Wil dus niet weten wat iedereen die de moeite neemt om de kaarten te kijken allang kan weten: de muur is bedoeld om zoveel mogelijk Palestijnen op te sluiten in zo klein mogelijk gebied en zoveel mogelijk Palestijns gebied in te lijven bij Israël. (meer…)

‘In het huidige klimaat van hysterische partijdigheid is nuance bijna een revolutionaire daad’. Pieter Hilhorst vanochtend in de Volkskrant.

Ik had het over meervoudige partijdigheid, een term uit de hulpverlening, en hoe moeilijk mensen het vinden om niet af te gaan wegen wat er erger is, om dan vervolgens de andere kant weg te poetsen, te bagatelliseren. Maar het grote gezelschapsspel dat nu is uitgebarsten, wat is erger, de tasjesroof of het feit dat de tasjesdief nu dood is en wie heeft er het meeste ongelijk, kun je ook anders omschrijven. Pieter Hilhorst zegt eigenlijk hetzelfde met andere woorden.
(meer…)