Het betonnen gordijn

Gisteren was de premiére van de nieuwe film van Benny Brunner, The Concrete Curtain, de film is mede mogelijk gemaakt door UCP, United Civilians for Peace en Een Ander Joods Geluid.
Brunner maakte al een eerdere film over de muur.



Je denkt dat je het nu wel weet. Toch blijkt de werkelijkheid aangrijpend, vooral als die blijkt te gaan over zulke herkenbare mensen. De documentaire speelt zich af rondom Jeruzalem, of liever, de nieuwe grens tussen Jeruzalem en Abu Dis. Die grens is niet natuurlijk gegroeid, er was eens helemaal geen grens tussen Jeruzalem en de Westoever, en die grens wordt steeds veranderd om zoveel mogelijk Palestijnen buiten Jeruzalem te houden.

De film begon met een staaltje ‘Israëlische humor’. Een vrouw staat in haar huis. Kijk, zegt ze, als ik hier sta dan ben ik op de Westoever, maar als ik hier ga staan – ze maakt een paar pasjes opzij, dan ben ik in Jeruzalem en dan ben ik illegaal.

Palestijnen in Jeruzalem krijgen een blauw identiteitsbewijs. Dat geeft een aantal voorrechten, beter onderwijs voor de kinderen, meer bewegingsvrijheid, toegang tot de ziekenhuizen. De Palestijnen van de Westoever krijgen een oranje identiteitsbewijs. Daarmee mag je Jeruzalem niet in zonder een vergunning. Die vergunning is vrijwel niet te krijgen.

Zo werkt de onteigeningspolitiek van Israël, met de wet in de hand. Een paar broers hadden een hotel gebouwd aan de rand van Abu Dis, een dorp dat langzamerhand tegen Jeruzalem aan is gegroeid. Dat lag met de nieuwe grens opeens op de Westoever. De broers kregen dus oranje identiteitsbewijzen. Vervolgens verschoof Israël de grens zo dat het hotel binnen Jeruzalem lag. Dus mochten de broers met hun oranje identiteitsbewijs er niet meer heen. Het hotel stond dus leeg. Vervolgens ging er een oude wet in werking waarin staat dat het bezit van ‘afwezige’ bewoners toevalt aan de staat. De broers waren ‘afwezig’ want ze hadden een oranje identiteitsbewijs en kregen geen vergunning om naar hun eigen huis te gaan. Dus is het hotel inmiddels niet meer van hen.

Terry Bullata, een onderwijzeres, woont met haar twee dochters en haar man in een huis in Jeruzalem. Zij heeft een blauw identiteitsbewijs, maar haar man komt oorspronkelijk van de Westoever en die heeft dus een oranje identiteitsbewijs. Haar man mag dus alleen overdag, tussen 7 en 7, bij zijn gezin verblijven, en moet ’s nachts naar de Westoever. Nu is de opening in de muur tussen hun huis en de andere kant nog niet gedicht. Maar over een maand is de negen meter hoge muur tussen Jeruzalem en Abu Dis af. Dan kan Terry’s man ook niet meer stiekem op bezoek bij zijn vrouw en kinderen. Hij woont dan, op nog geen driehonder meter, aan de andere kant van de muur en moet een vergunning aanvragen om zijn vrouw en dochters te mogen zien. Nu kan Terry wel met haar man meeverhuizen naar Abu Dis. Veel mensen doen dat (en daarom is het in feite een verkapte etnische zuivering die daar gaande is) maar Terry en haar man hebben er veel en lang over gepraat. Als ze meegaat naar Abu Dis dan verliest ze haar blauwe identiteitsbewijs en mag nooit meer terug naar Jeruzalem. Dan is ze haar baan als onderwijzeres kwijt, hun dochters moeten van school, ze kunnen niet meer naar het ziekenhuis in Jeruzalem. Dus blijft Terry. Hun huwelijk zal bestaan uit bezoekjes, want als Terry te lang aan de andere kant blijft geldt ze als ‘afwezig’. Met de dochters wordt nu overlegd, hoeveel tijd ze bij pappa of bij mamma willen wonen.

Dit is wat de muur doet. Hier in Europa wordt ons nog steeds wijsgemaakt dat die muur bedoeld is om Israëli’s en Palestijnen van elkaar te scheiden. Kijk, zegt Terry. Aan deze kant van de muur wonen Palestijnen. Aan de andere kant van de muur wonen Palestijnen. De muur is er om ons van elkaar te scheiden.

De film gaat nog door Nederland.
Ik zal de data en plaatsen doorgeven.

10 gedachten over “Het betonnen gordijn

  1. Het “hek”, waarovber Leon de Winter hardnekkig is blijven spreken, is toch wat steviger uitegvallen dan dat woord suggereert!

    Ordinaire roof en bantoestanisering, zoals de Israëli’s die toepassen, worden niet minder verwerpelijk als je die “legaliseert”. Deze strategie doet angstig veel denken aan vroegere regiems in Duitsland en Zuid-Afrika….

  2. Beste Anja, op 9 mei vertrek ik met 8 andere vrouwen naar Jeruzalem. We gaan er 2 weken heen en gaan daar onder andere in contact met zowel Palestijnse als Joods Israelische vrouwengroepen maar gaan ook de situatie van de muur bekijken. Ik ga daar een verslag over schrijven. Zal ik je dat tezijnertijd mailen?
    Groeten, Berthe.

  3. Hoi Anja en iedereen. Hieronder heb ik een email gezet, die ik net ontvangen heb. Het is een email van een Zuid-Afrikaanse zwarte vriendin van mij. Zij was een maand geleden bij ons, samen met haar moeder, zus en broer, op bezoek. We hebben toen veel gepraat over wat de apartheid voor deze mensen heeft betekend, Mijn vriendin is 34 jaar en heeft het staartje van het apartheidsregime nog bewust meegemaakt maar haar ouders hebben het helemaal meegemaakt. Deze familie heeft 3 weken door Israel/palestina gereisd, en ze waren zeer aangedaan door wat ze hier gezien hebben, vooral voor de moeder was het een zeer traumatische ervaring, daar het vor haar allemaal herkenning was . Ze vertelde me ook nog dat, bij de terugvlucht, ze uren vast zijn gehouden op ben Gurion en daardoor hun vlucht naar Kaapstad gemist hebben. Ik vind deze email belangrijk om dat die geschreven is door iemand die apartheid aan den lijve heeft ondervonden en daardoor veel dingen herkende die ze hier in palestina/Israel gezien heeft, iemad die recht van spreken heeft.
    Olav het is ook gelijk een reactie op jouw. Wat mijn vriendin schrijft is niet dat het hier op het apartheidsregime in Z.A lijkt, maar het is een perfectie van dat regime.Groet

    Dear Trees,

    Thank you so much for responding to my mail. We are getting a little chilly here as the winter slowly approaches.

    My mother is fine, I think the whole Palestine experience was a serious shock to her worse the airport staff antiques. She and my father have first hand Apartheid experience but the Palestinian harsh scenario pushes the Apartheid era way too far, the Jews have perfected what the Afrikaners could not achieve. I cannot stomach what the holy land has become. What is happening there is simply inhumane and despicable.

    It is further appalling that the international community simply casts a blind eye to the people of Palestine; we hear your cries but sit around in our comfort zones and we are too concerned with the pleasure of life or we are simply ignorant if not arrogant. In South Africa for instance, our people do not know what you are going through only the propaganda we get via the wires news. The task that lies ahead for the people of Palestine and those residing in what is now Israel is to sensitise the third economies for solidarity – we have been through this and can therefore relate to your conditions. Like you say when you demonstrated against Apartheid you did not have a clue about the nature of our struggle in South Africa but now that you’re experiencing the harshness of racialism, segregation, discrimination and worst of all colonialism you know what it is like.

    Through the little strength and courage, I wish to help, how I don’t know I believe that time will tell.

    So long for now, if God permits I hope to be in Palestine again, hopefully within the next two years. Give everyone a BIG kiss – you are all such an inspiration, I miss you all so much,

    Love, Nondo

  4. Deze documentaire had wat mij betreft wel toegevoegd mogen worden aan het VPRO avondprogramma over de huidige toestand van beschaving waarin Nederland al dan niet verkeert (zondag 24 april jl. 21.00 uur Nederland 3.

    Een deelnemer aan het programma noemde de georganiseerde solidariteit (sociale verzekeringstelsel e.d.) één van de peilers waaraan de mate van beschaving van een samenleving kan worden afgemeten. Hij stelde vast dat juist in Nederland nu heel hard aan de afbreuk daarvan wordt gewerkt (i.v.m. andere Europese landen). De overheid zal dus ook wel niet zo’n moeite hebben met de wijze waarop Israel haar Palestijnse burgers hun rechten ontzegt. En ik schaam me dat ik mij niet veel vaker laat horen over dit onrecht dat in een land plaatsvindt dat zo graag volgens Europese waarden beoordeeld wil worden…

    In een interview dat knap zo geconstrueerd was alsof het om een recent interview ging, wenste de in 1990 overleden bekende socioloog Norbert Elias ons allemaal ‘alle aangename opwinding die wij ons kunnen verwerven zonder anderen te kwetsen of onze eigen waardigheid’.

    Meneer Elias: we zijn er nog niet dichterbij gekomen, 15 jaar na uw dood …

  5. Bantoestanisering slaat op de poging van Zuid Afrika destijds om de zwarte bevolking op te sluiten in reservaten en die zogenaamd ‘zelfstandig’ te laten zijn. Dat is dus erg mislukt. Nu probeert Israël dat met de Palestijnen.

  6. Israel probeert het niet alleen met de Palestijnen, het is ze gelukt. over een paar maanden is Gaza helemaal gebantoestaniserd. groot hek eromheen, wachttorens,tegen ze zeggen dat ze nu zelfstandig zijn, terwijl zo’n klein gebied dat nooit kan zijn, en laat die palestijnen maar verrekken. hetzelfde staat de westbank te wachten , en op sommige plaatsen is het al gelukt, kijk naar Qalqilya, en naar Abu dis en vele andere plaatsen. “Maar ik vertel je een geheim, zei een vriendin van mij uit Khan Yunis, we hebben de blauwe lucht nog die ons een gevoel van vrijheid geeft. Vertel dit niet tegen de Israeliers, want dan gaan ze ook nog dat uitzicht afsluiten door een groot doek over Gaza te gooien.”. Dus bij deze lieve mensen , vertel haar geheim niet verder.

  7. Een bantoestanering is niet van ban of wantoestand maar van
    Bantoe, een Zuid-Afrikaanse stam. O. doelt hier op de thuislanden
    die de boeren in Zuid Afrika verzonnen.

    De mensen weten nu eenmaal niets van geschiedenis.

  8. Zolang de maten hier (in Nederland o.a.) verschillend gemeten worden gaat Israel zijn asociale gang (de muur, landjepik etc.)

    Nu is Poetin bijvoorbeeld in Israel en zien we op het Nederlandse journaal de Israelie Olmert praten over het historische bezoek van Poetin! (is Poetin belangrijk of gaat het daar niet om?)

    Hebben we uberhaupt nieuws ontvangen wat Poetin in Egypte heeft gedaan? Ik zie spoken natuurlijk maar Poetin is morgen in Ramallah om met Abbas te praten, en hij wil een vredesconferentie in september beleggen. Ben benieuwd of het Nederlandse journaal daar ook mee gaat openen, met op de achtergrond nu is de Palestijnse vlag in het “inzet scherm” achter de nieuwslezer, ipv prominnent de blauw-witte vlag met davidster.

    En ja hoor, de Palestijnen willen wel zo’n vredesconferentie in september, aangrijpen wat er wellicht nog te redden valt. Maar de Israelies en Amerikanen reageerden vast op de uitnodiging; …voorzichtig en terughoudend! Essentie? Vul het maar in.

  9. Het nieuws is geduldig, en ja, op de Telegraaf webeditie staat toch mooi een stukje van Poetin die Abbas bezoekt, omhelst en gelijk 50 pantserwagens en 2 helicopters wil leveren. Geweldige ontwikkelaar die Poetin, hier hebben de Palestijnen echt wat aan! Misschien… later…

    De voorgestelde midden-oosten vredestop door de Russen was blijkbaar een misverstand, maar wellicht kwam dat ook omdat de Amerikanen en Israelies bij voorbaat al hadden bedankt…

    Afijn, Abbas kon even voor het internationale gehoor roepen vandaag dat hij wel degelijk een internationale conferentie nodig vindt, en hij heeft gelijk natuurlijk. Tevens vandaag een mooi voorbeeld, Bush heeft Syrie “gevraagd” om Libanon te verlaten, and so they did. Mag Syrie nu Israel vragen de Golan te verlaten? Of valt dit onder die verschillende maten?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *