Donderdag. Vandaag bijna de hele dag op kantoor, iedereen gegroet, overal een praatje gemaakt, bij het huisbezoekenteam, de administratie, de werkplaats, nauwelijks kans gehad om naar buiten te gaan. En dat terwijl het hier voor ons doen al hoogzomerweer is, de meeste scholen al vrij hebben, en er nu op het strand van Gaza duizenden kindertjes schreeuwen om door mij op de foto gezet te worden. Fida heeft ook vrij en vindt het niks. Er is niks te doen. School is veel leuker. Nu moet ze wachten tot er in augustus het summercamp begint, met gehandicapte en niet-gehandicapte kinderen, en zij leidstertje mag spelen. Tenminste, als er genoeg geld is voor het kamp, want vorig jaar was er te weinig geld om ook de rolstoelkinderen uit het zuiden te laten komen. Dit jaar kunnen we in ieder geval al de vrolijke mededeling doen dat we van de Nederlandse donaties een fikse bijdrage kunnen leveren, dat wil zeggen, als dat geld niet nog veel harder nodig is voor andere zaken.
Lees verder →