Tiny Kox was jarig. En Tineke kocht een kaart voor hem, namens de fractie. Met dit gedicht:

Nog steeds die luchten, schaduwen van wolken
wegvluchtend op windrimpels in de rivier

Het landschap onherkenbaar veranderd
zeggen wij die nu leven, nu zien

Er is een wereld, diep beneden, hoog boven ons
die wij hier alleen vermoeden kunnen

Het moment na de laatste toon
voor de eerste herinnering: een ruimte
die bij iedere ontdekking verder uitdijt

De trein ratelt over de brug
ik kijk naar beneden, naar
een visser die even iets uit de diepte tilt.

J. Bernlef
Achter de rug
Querido 1997