Moslimmeidenbeurs



Een moslimmeidenbeurs in Nijmegen. Georganiseerd door Al Nisa, de organisatie die eens begon als een groep voor nieuwe moslima’s, en inmiddels is uitgebreid, voor ‘geboren’ en ‘bekeerde’ moslimvrouwen. De beurs was ruim opgezet, medegefinancierd door de gemeente Nijmegen, standjes met veel informatie, over werk, politie, landmacht, liefdadigheid, Arabisch, er was een hoekje voor advies op medisch gebied, gesprekken met politiek en media, een stand met boeken en met hoofddoeken, er waren workshops en een debat. Er kwamen minder meiden dan waar op was gehoopt en dat was jammer. Maar de formule is prima, en die zal herhaald worden in andere steden en dan met meer werving.

En voor mij was het een mooie gelegenheid om met de vrouwen te praten die ik al ken, en kennis te maken met nieuwe. Ik sloot me aan bij een workshop getiteld ‘liefdesloop’. Daar leidde Fatma van Al Nisa een spel met kaartjes, waarbij iedereen om beurten een vraag beantwoordde, een mening gaf, iets dat te maken had met verliefd, verloofd, getrouwd en hoe dat gaat voor moslima’s in Nederland. Ik zal niet alles vertellen, want het was soms behoorlijk persoonlijk en heftig. Maar wat me vooral opviel is hoe snel we te spreken kwamen over wezenlijke dingen, en dat in een groep die heel divers was. Moslima, dat wel (op mij na) maar heel verschillend in de manier waarop ze daar vorm aan gaven, van iemand die heel ‘westers’ leeft en nu pas bezig is om de islam werkelijk te ontdekken, maar iemand die juist heel erg binnen de bescherming van de islamitische cultuur leeft, en dan verschillen in leeftijd, meiden die nog geen vaste verkering hebben naast een moeder met drie kinderen.

Stel je hebt verkering, je hebt al gezoend, en nu wil hij seks, wat doe je dan? Geen sprake van, zei een van de meiden. Niet voordat hij om mijn hand heeft gevraagd en laat zien dat hij serieus is. Zoenen, dat kan. Een andere jonge vrouw vertelde dat een vriend van haar, een Marokkaan, haar waarschuwde, zoals jij er bij loopt denken alle Marokkanen in Nederland dat je ‘makkelijk’ bent, en je weet hoe ze zijn, ze kijken hoe ver je ze krijgen kunnen maar ze trouwen strakjes met een maagd uit Marokko. En dat, zegt de vrouw, terwijl ik nooit wat heb gedaan. Jawel, uitgaan, met vriendinnen. Maar ik wil alleen seks met iemand waar ik echt om geef en die om mij geeft. Moet ik me dan toch anders gaan kleden? Misschien is het dan toch handiger als je een hoofddoek om hebt, dan weten ze meteen dat je serieus bent.
Maar dat is toch geen reden om een hoofddoek te gaan dragen, zegt een ander. Het gaat om je houding, waarmee je respect af moet dwingen.

In het debat is een van de vragen of moslima’s in Nederland zichzelf kunnen zijn. Voor de uitersten aan het spectrum is dat geen vraag. Er zitten jonge vrouwen bij die meer kontakt hebben met het Nederlandse dan met de islamitische cultuur. Haar los, T shirtje met inkijk, Nederlandse vrienden. Alleen niet drinken in het café. Nee, geen moeite om zichzelf te zijn, want moslim zijn, dat zit van binnen en dat pakt niemand je af. Aan de andere kant van het spectrum, ook geen moeite, want daar zitten de vrouwen die er niet over zouden piekeren om hun hoofddoeken af te doen – alleen, die hebben een baan in het islamitische onderwijs. En daartussen zit een brede groep vrouwen die het er niet makkelijk mee heeft. Zoals te verwachten, veel verhalen dat je met hoofddoek geen stage krijgt, of met je Arabische of Turkse naam niet eens wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek.
Maar dan wíl je daar toch ook niet werken?
Je kunt toch niet allemaal bij een islamitische organisatie gaan werken?

Een vrouw vertelt dat ze bijna haar stage mis was gelopen omdat ze een hoofdoek droeg. Maar dat haar baas en collega’s uiteindelijk zo tevreden waren met haar dat ze nu terug is gevraagd voor een echte baan. We moeten ook een beetje geduld met ze hebben, zegt ze. Mensen zijn nu eenmaal bang voor wat vreemd is.

Een niet-moslimse Nederlandse beaamt dat. Ze zegt: ik ken geen moslimvrouwen. Ik zie ze alleen op straat. Nu spreek ik voor het eerst met jullie. Ik heb ook het gevoel dat het moeilijk is om iemand met een hoofddoek op te leren kennen.
We hebben toch een gezicht, zegt iemand, we lopen hier toch niet in de niqab?
Jawel, zegt de vrouw, maar ik zie toch eerlijk gezegd in de eerste plaats een hoofddoek. En ik merk nu pas dat het heel goed mogelijk is om te praten. Dus daar wil ik wel mee door gaan, eigenlijk.

Famile, die de jury is en iemand in het debat een prijs mag geven, verleent die aan de niet-moslimse Nederlandse. Want oprechtheid is het allerbelangrijkste in een debat.


(De Al Nisa ploeg, na afloop)

12 gedachten over “Moslimmeidenbeurs

  1. Hoi Anja,
    Het was leuk om je na maanden van praten over, nu daadwerkelijk voor te stellen aan de vrouwen van ‘mijn thuisbasis’. Ik hoop je nog vaker welkom te mogen heten (en dat geldt ook voor andere (vrouwelijke, sorry dat heb je met vrouwenorganisaties) webloggers die dit lezen!) En dank voor dit verslag en de leuke foto’s!
    Hartelijke groet,

  2. In Turkije mag je niet naar school met een hoofddoek.
    In Turkije mag je niet in het openbaar bestuur werken als je een hoofddoek draagt.
    Het lijkt mij logisch dat je godsdienst in de beslotenheid van jouw prive leven beoefent. Niet op het werk.

  3. Hallo Anja,
    Lekker handig dat ik het allemaal nog eens kan lezen wat ik gemist heb. Bij de hoofddoekenkraam liep het storm (zowel moslims als niet-moslims) dus even een workshopje ‘pikken’ zat er voor mij helaas niet bij. Thanks en nogmaals leuke foto’s.

  4. We hebben de hoofddoekendiscussie echt wel gehad, Sylans. Ik ben voor keuzevrijheid, en moslimvrouwen hebben het recht zelf te kiezen of ze een hoofddoek willen dragen of niet – zoals je op de foto’s hierboven kunt zien. Vooralsnog hebben we in Nederland de vrijheid om te kiezen, geen dwang om er een te dragen en ook geen dwang om hem af te doen en wat mij betreft houden we dat zo.

  5. Beste Anja en alle anderen die er die dag waren.
    Het was voor mij een aangename verrassing kennis met je te maken evenals met alle andere dames daar op die dag. Het was helaas niet zo druk, jammer voor de organisatie die er zoveel energie in had gestoken. Desondanks was het wel heel erg gezellig en leerzaam!
    Maryam

  6. Hallo Anja,
    Ik vond het hartstikke leuk je te leren kennen. En bedankt voor je verslag en foto’s. één klein dingetje: de workshop werd geleid door Fatma (zonder i). Er zijn vast nog meer foto’s, zou je me die willen sturen?
    Wij gaan nu evalueren en een volgend keer verrassend terugkomen.
    Amina

  7. Hoi Anja,

    Mooie foto’s Anja. Ik vond het ook erg gezellig om met jou even te kletsen en inderdaad er kwamen heel wat verhalen naar boven tijdens mijn workshops. Ik vond het vooraf heel erg spannend en was best zenuwachtig. Hoe zullen de deelnemers op de vragen reageren. Zoals jij het ook hebt ervaren, inderdaad heel wat verhalen kwamen los.
    Het is toch ook heel wat de “liefde”. Maakt heel wat los bij de mens (letterlijk en figuurlijk). Werd ook soms flink om gelachen
    Maar daarnaast vond ik het mooi om te zien hoe aandachtig naar elkaar werd geluisterd. En zelfs adviezen uitgewisseld.

    groetjes

  8. Hoi Anja en Ceylan,
    Ik zou me over de opkomst niet zo druk maken, dit gaat wel rondzingen en een volgend keer heb je vol huis!

  9. Sylans,

    Als je de cursus gevolgd hebt weet je inmiddels dat de Islamgelovige zijn of haar geloof niet bij de voordeur uittrekt als schoenen, zoals de Christenen schijnbaar lijken te kunnen.

    Als we ons daar over en weer nou eens niet zo druk over zouden maken en gewoon als feit accepteren zag het leven er heel wat mooier uit.

  10. Hallo Anja,

    Ik ben een van de alnisa dames die nog niet het genoegen heeft gehad om je te spreken, maar dat komt wel een volgende keer (inchallah). Ik wil in ieder geval kwijt dat je een mooie impressie hebt beschreven van de dag en ontzettend leuke foto’s hebt gemaakt.

  11. Salam,
    Wat een mooie foto’s van nog mooiere meisjes. Ik ben 78jaar oud en bij het zien van deze foto’s krijg ik als moslima weer moed in deze barre tijden. Houden zo, moslima’s en Anya: bedankt..

  12. Hallo Anja,

    Hoeist met je? Ik hoop goed inshaAllah! Ik heb deze dag niet de gelegenheid gekregen om ff te babbelen met je, maar wie weet. Volgende keer toch?! (inshaAllah)
    Ik vind de foto’s super en de gehele dag beschrijving! Haha, sta wel vermoeid op de eerste foto maar geen probleem. Ik was echt geinteresseerd in het spel 😉
    Ik wens je veel succes met de projecten en Moslima’s TbarkAllah 3likoum! Was een leuke dag 😀 Bedankt, voor herhaling vatbaar!

    Liefs,
    Zanoba..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *