Gisteravond met Anneke naar Het Zwarte Schaap gekeken, over Gretta Duisenberg. We hadden opnieuw wat gemeenschappelijk: we waren alletwee gevraagd voor het programma, en we hadden alletwee nee gezegd. Anneke was gevraagd als oprichtster van Een Ander Joods Geluid en ik als degene die in 2003 als ondersteuning met Gretta meereisde toen ze voor het eerst naar Palestina ging. Een reis die voor mij eindigde met een fikse ruzie en het besluit om nooit meer met haar samen te werken. Maar op een radio interview ter plekke na – ik vond het echt nodig me een keer van al haar onbesuisde uitspraken te distantieren, ik voorzag dat ik anders nog jarenlang met haar geassocieerd zou worden en dat is slecht voor mijn werk – heb ik alle media die nu wel eens het hele verhaal van me wilden horen van het lijf gehouden. En was dus ook nu niet van plan om de beerput open te trekken. Nergens voor nodig, nergens goed voor. Maar nu met dat programma er weer van alles is opgerakeld..
Dat reisje ontaarde in een compleet mediacircus. Ik had haar van te voren geadviseerd: ga nu eerst eens kijken zonder journalisten in je kielzog. Zorg dat je iets over Palestina te zeggen hebt, praat met gewone Palestijnen, ga kijken hoe ze leven. Het compromis was dat er een bescheiden ploegje van Netwerk mee zou gaan en een vertrouwde radiojournaliste. Dat mislukte volledig. Alles wat ik had voorbereid aan contacten met Palestijnen zelf, in Gaza waar ik de weg ken, in Sakhnin waar het hele stadje tevergeefs op haar had gewacht, ging niet door. Ik deed niets anders dan mijn excuses aanbieden. Zelf vond ze dat niet nodig. Ze praatte liever met de pers. Ze stond liever met Arafat voor de camera’s. Ik schaamde me daar diep voor.
De lui van Het Zwarte Schaap hadden na mijn weigering om mee te doen hun toevlucht genomen tot een bekend trucje: een uitspraak van mij uit dat twee en een half jaar oude radio interviewtje gehaald, waarin ik zei dat Gretta op de reis meer journalisten had gezien dan Palestijnen (wat dus waar was) met een foto van mij erbij, waardoor het leek alsof ik toch had meegewerkt en ze me hadden gesproken. Zo doen ze dat. Verder kwam ik in de selectie die ze uiteindelijk hadden gemaakt niet meer voor, gelukkig, want er was weer genoeg nieuwe trammelant, waar de oude trammelant bij verbleekte.
Dit is het grote probleem met Gretta Duisenberg: dat ze zich inzet voor een goede zaak en het lef heeft om daar haar nek voor uit te steken. Wat dat betreft was ik het eens met Dries van Agt en Mohammed Benzakour die haar daarom prezen. Maar tegelijk is ze de botheid in persoon als het er om gaat om een Nederlands publiek te bereiken, en weet ze met haar onbezonnen uitspraken potentiele bondgenoten meteen van zich te vervreemden. Stomme uitspraken waar ook ik me absoluut niet mee wil vereenzelvigen. Toen al niet en nu opnieuw niet. En wat dat betreft was ik het dus eens met Conny Mus en Max van Weezel. Bij de laatste, en uiteraard ook bij Hans Knoop, gingen de alarmbellen rinkelen bij de manier waarop ze over ‘de joodse mensen’ in haar sjieke wijk sprak, die in haar ogen de restaurants annexeerden net zoals ‘ze’ dat doen op de Westoever. Naast me zat Anneke te pruttelen. “Ik ben ook een jood uit Zuid, bedoelt ze mij ook?” Stom stom stom.
In het programma liepen de verschillende niveau’s van de discussie zo door elkaar dat er uiteindelijk niets werd verhelderd. Om te beginnen had je dus de aloude paradigmastrijd. Max van Weezel is een verstokte paradigma twee-er. Het gaat om twee partijen die met elkaar strijden, en dus moet je empathie hebben voor zowel de Palestijnen als voor Israel. En hij nam waar dat Gretta geen empathie heeft voor Israel en verbind dat aan haar gebrek aan empathie voor de joden in Nederland. En ik denk dat dat twee verschillende zaken zijn. Want ik ben net als Gretta (en Benzakour en Van Agt en Anneke) van mening dat het gaat om een geheel ongelijke strijd, die van een bezetter tegenover een bezet volk. Maar dat heeft niets te maken met je houding tegenover joden, zogauw je over joden gaat praten als over ‘ze’ gaat er iets heel erg mis. Niet voor niets heb je ook Een Ander Joods Geluid. En dat je daar heel helder in moet onderscheiden, precies dat snapt Gretta niet. Wat ze wil is aandacht vestigen op de Palestijnse zaak. Wat ze uiteindelijk veroorzaakt is veel aandacht voor Gretta Duisenberg.
Alle goodwill die met de acties van Stop de Bezetting was gekweekt, die vermaledijde zesduizend handtekeningen, is even snel weer gesmolten. Van de oorspronkelijke mensen die met haar meewerkten is er niet een overgebleven. Nog is ze niet in staat om onder ogen te zien dat ze daar zelf verantwoordelijk voor is en verschuilt zich achter haar prachtige uitnodigingen in Jordanie en waar mag ze nog meer heen in de Arabische wereld. Dat volstrekte gebrek aan zelfinzicht is wat mij ook opbrak in dat reisje waarbij ik haar vergezelde. Niemand, ook haar wanhopige perschef niet, was in staat om haar nog enigszins te sturen. Conny Mus heeft nog steeds mijn grote respect voor de integere manier waarop hij die reis destijds heeft verslagen – hij had er ook een sensationeel en rellerig verhaal van kunnen maken. Heeft hij niet gedaan. Gretta is niet in staat om te verbinden – ze polariseert. Ook als dat helemaal niet nodig is. En ze ziet niet eens dat dat is wat ze doet. Het ligt altijd aan de anderen. ‘Ze’.
Helaas, Gretta Duisenberg is in Nederland een slechte ambassadeur voor een goede zaak.
Door jouw site ben ik beetje bij beetje na gaan denken over Israel en Palestina. Ik werd aanvankelijk geblokkeerd door de terroristische aanslagen, dacht (achteraf stom, maar ja) dat ‘dus’ iedereen daarachter stond. Toen ik hier kwam en las dat vanzelfsprekend die aanslagen veroordeeld werden, kwam er ruimte om verder te kijken. Moeilijk hoor, het gaat traag maar er komt schot in. De reden waarom ik dit schrijf is dat ik hier het gevoel kreeg dat ik ook twijfels mag hebben en niet veroordeeld werd. Dat sprak kennelijk voor mij uit jouw toon. Gretta Duisenberg gaat zo keihard en zo met de botte bijl dat ik daarvan achterover sla en uiteindelijk wegren. Ze zegt dat je ‘de boodschap’ niet wilt horen als je haar bekritiseert. Ik voelde me gewoon beledigd daardoor. Ik ben heilig overtuigd van haar oprechte inzet, maar vind het verschrikkelijk jammer en pijnlijk dat ze niet kan zien dat haar gedrag een heleboel mensen afschrikt. Mij ook.
Ik heb met spanning zitten kijken gisteravond, en moet zeggen, ze heeft lef.Ben ooit heel boos op haar geweest, en haal nog wel eens mijn schouders op als ik haar naam hoor, maar ze durfde het wel aan gisteravond. hoewel toen ze het weer had over Amsterdam-zuid dacht ik even oefffffffffff foute boel, dat kan je niet zo zeggen. En ook dat verhaal over die ambulance, dom dom dom. Conny Mus kon prachtig verwoorden wat er aan scheelde, en ook van Agt liet zich van zijn beste kant zien.Maar ik denk echt dat ze gelooft dat ze met haar gedrag heel veel mensen weet te winnen, een soort van eigenwijzigheid die er niet uit te krijgen is. jammer. maar over de botte bijl gesproken, Hans Knoop kon er ook wat van, en die dame van de Christenunie, wat een tuttebel. Laat die maar eens een weekje hier rondtoeren. Al met al een interessante uitzending.
Alle commotie die vooraf was ontstaan over de uitzending was zwaar overtrokken. De uitspraken van Gretta waren misschien niet allemaal gelukkig maar bleven, vond ik, binnen de grenzen van het betamelijke. Ik ben niet kapot van de programmaformule. Een aantal gasten proberen middels een “set up” en met uit de context gehaalde uitspraken om hun tegenstander in diskrediet te brengen zonder inhoudelijk te reageren. Het was gisteren met Gretta Duisenberg niet anders dan vorige week met Filip de Winter; uiteindelijk krijg je sympathie voor degene die onheus bejegend wordt.
Inhoudelijk zijn we door het programma niets wijzer geworden.
Ja, Trees, ik weet nog hoe woest jij was toen ze zonder excuses haar bezoek aan Sakhnin liet schieten en dat je haar nog naar Jenin achterna bent gereisd, ik weet ook nog dat je haar dat wel weer wilde vergeven omdat je wel vond dat ze voor de goede zaak stond. Dat met die ambulance vergat ik nog. Vond ik ook behoorlijk erg. In de eerste plaats had Conny Mus volstrekt gelijk, het is nergens voor nodig om met een ambulance de Westoever op te gaan, dat kan echt anders, verder beseft ze niet dat ze juist daarbij aan alle geruchten over ambulances die voor andere doeleinden gebruikt wordt voeding geeft, en verder gaat ze ook nog namen noemen van de Palestijn die zo stom was om haar die ambulance mee te geven. Wederom: totaal niet nagedacht.
Ik zou dat allemaal graag hebben willen vergeten als alles gisteren niet opnieuw was opgerakeld.
@Henk: met ‘we’ in de laatste zin bedoel je zeker ‘ik’?
Ik ben namelijk wel wijzer geworden door dit programma. Als je niet erg thuis bent in die zaak (zoals ik), maakte het programma veel duidelijk over de verschillende partijen. Ik wist niet dat mensen als Hans Knoop zo ongelooflijk kwaad (en daardoor onbeschoft) zijn dat anderen zich inspannen voor de Palestijnen. Ik vond hem verschrikkelijk. Hij zou wat mij betreft ook ‘het zwarte schaap’ kunnen zijn.
Knap vond ik het van Gretta Duisenberg dat ze na de opnames opstond om ‘de witte schapen’ een hand te geven en met hem begon.
Nu ik dit zo lees, zie ik ineens grote verbanden tussen Gretta en Ayaan. Beide vechten ze voor een goede zaak, en beide maken ze hier meer vijanden mee dan vrienden; doordat ze ongenuanceerde en domme uitspraken maken.
Mijn waardering voor Gretta is ook rap gedaald. Waar ik haar eerst zag als iemand die het voor de palestijnen opnam, zie ik haar nu als iemand die ze gewoon niet op een rijtje heeft. Ik verbind haar anti-israelische opvatting wel met haar frustratie rondom de Joden in A’dam Zuid; die twee kan ik niet los van elkaar zien. En als mijn beeld in deze klopt, begeeft Gretta zich op glad en flinterdun ijs, want die twee staan natuurlijk volledig los van elkaar. Sterker nog, ik geloof niet eens dat er in Israel/Palestina echt sprake is van een echte “zij”. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat een kolonist of een soldaat hetzelfde is als iemand met een gezin die daar gewoon zijn leven heeft en een bestaan probeert te hebben. Niet iedereen is uit op het land of het bloed van de Palestijnen.
Overigens, die toespelingen die Gretta maakt naar WOII vind ik ook misselijkmakend.
Met in toenemende mate krommer wordende tenen volgde ik gisteren avond de uitzetting. Aan het begin van de uitzetting dacht ik: “hè, jammer dat Anja daar niet tussen de witte schapen zit; maar naarmate de uitzending vorderde was ik blij dat je je hier niet mee in heb willen laten. Wat wijs!
Gretta’s manier van doen doet de Palestijnen geen goed.
Ik heb weer veel geleerd gisterenavond!
Alexandra.
sorry Anja,
oef, wat een domme verschrijving en dan nog wel tot twee maal toe -uitzetting i.p.v. uitzending – het lijkt wel opzet….
Jan Breur,
Ik denk toch dat het iets te simpel is de situatie in Israel alleen te (ver)wijten aan kolonisten en soldaten.
De meerderheid daar heeft immers gekozen voor de politiek van Sharon en ik ben bang dat het aandeel van de Israëlies die arabieren als minderwaardig zien nogal groot is.
Het is niet mijn bedoeling Gretta te verdedigen, ik sta volledig achter Anja wat dat betreft. Zij kan daar trouwens ook het best over oordelen omdat ze erbij was.
Dat Gretta blijkbaar geen notie heeft van wat de mensen van “Een Ander Joods Geluid” betekenen is dieptreurig. Maar dat haar akties misschien alleen zouden voortkomen uit frustratie tegenover de joden in haar omgeving gaat mij toch echt te ver. Het vereist heel wat moed, juist van mensen die, anders dan wij, meer dan gewone bekendheid hebben, om het openlijk op te nemen tegenover de agressie van Israel. Dat zullen we haar toch moeten nageven.
Dat zij b.v. voordurend wordt afgeschilderd als “die zwarte heks”, om van andere beledigingen maar te zwijgen betekent òòk dat haar akties hard aankomen bij de blinde bewonderaars van Israel’s politiek. Helaas bewijst ze de Palestijnen geen dienst omdat dezelfde akties alleen afkeer opwekken bij de mensen die hen welgezind zijn en erger, de twijfelaars reden geven om zich maar af te wenden van wat daar in het Midden-Oosten gebeurt.
Wat de laatsten betreft heb ik inderdaad meer hoop op het ferme standpunt dat premier van Agt nu wil innemen.
Zeer spijtig, dat een platform als deze weblog gebruikt wordt om Gretta nog eens te kielhalen. Terwijl het zeker zo is, dat Gretta niet altijd de meest diplomatieke is geweest in het doen van uitspraken, hetgeen ze in “Het Zwarte Schaap” overigens ook ruiterlijk toegaf, wordt door het bovenstaande enigszins de indruk gewekt alsof de intenties van de mediabonzen, en diegenen die haar hekelen, bedreigen en uitschelden, zo zuiver zijn. Het is allemaal haar schuld … of toch niet?
Wie buiten beschouwing laat, dat de onterechte taboes rondom het bespreken van de Palestijnse zaak in Nederland nog altijd niet doorbroken zijn, vindt allicht in Gretta een dankbaar doelwit. Het blijft echter de vraag, of door de instandhouding van deze taboes, er ooit vooruitgang kan worden geboekt in de discussie over het onrecht, dat de Palestijnen door de Israëlische regering wordt aangedaan.
In de media worden immers steeds hetzes gevoerd tegen personen, die de moed hebben hier daadwerkelijk hun mond over open te trekken, zoals ook voormalig premier Dries van Agt.
Gretta ageert niet uit aversie tegen Joden, maar vanuit een aversie tegen het door de Israëlische regering gevoerde beleid van oorlogsmisdaden. De meeste welwillende mensen, in Nederland en in de rest van de wereld, hebben immers een aversie tegen onderdrukking, tegen landonteigening, tegen de belegering en uithongering van een volk, en tegen een racistische Apartheidspolitiek in het algemeen. Als de Israëlische regering, die zich aan al deze zaken op dagelijkse basis schuldig maakt, hiervoor steeds vrijuit mag gaan, is het dan verwonderlijk dat de discussie hierover volkomen stilstaat?
Zolang iedereen, die zijn mond opendoet over Israël, direct van antisemitisme beschuldigd wordt, of wordt doodgezwegen, hetgeen al tientallen jaren in Nederland het geval is, blijft het mechanisme bestaan, waarbij iedereen zich haast om zich van een eventuele criticus te distantiëren. Is dit dan wel bevorderlijk voor de Palestijnse zaak?
Normaliter hebben verschillende persoonlijkheden elk een andere manier om hun mening te verwoorden. Maar als mensen, die het voor 95 % met elkaar eens zijn, tegen elkaar in het geweer treden op het moment dat ze zich ofwel met de methode van de ander, ofwel met de mening van de ander, of met de persoon zelf, niet voor 100 % kunnen vereenzelvigen, is het nooit mogelijk om, vooral vanuit een achterstand, vooruitgang te boeken.
Los van meningsverschillen, en los van persoonlijke kwesties, kan het daarom nooit de bedoeling zijn om, samen met de massa, de persoon te “lynchen” die zijn of haar mening wel durft te uiten. Het is voldoende, dat diegenen die de bescherming van Israël ten koste willen laten gaan van een leefbare toekomst voor de Palestijnen, uitgebreid de moeite nemen zich tegen Gretta Duisenberg te keren, en haar onterecht van allerlei ideeën betichten. Dit heeft zelfs weinig te maken met de inhoud van haar uitspraken, maar meer met het feit dat zij, tegen de stroom in, de moed heeft daadwerkelijk op te komen voor de Palestijnen, in plaats van te vervallen in relativerend geneuzel.
Dit laatste mondt in het gunstigste geval slechts uit in het aloude Nederlandse adagium “waar twee vechten, hebben er twee schuld”,dat al jaren in een aanzienlijk segment van de Nederlandse publieke opinie ten onrechte wordt toegepast op de Palestijnse kwestie. Volgens sommigen moet dit als winst beschouwd worden, aangezien het expliciet pro-Israëlische segment van de Nederlandse bevolking ook nog steeds van aanzienlijk formaat is. Het genoemde adagium gaat echter voorbij aan zowel de in het conflict spelende rechtvaardigheidskwesties, hoe ondersteund deze ook worden door vele officiële documenten van de internationale gemeenschap, alsook aan de ongelijke strijd in termen van militair en economisch overwicht.
Je mag het bovenstaande opvatten als een oproep tot het sluiten van de gelederen, die van jou, Anja, en die van alle anderen die net als jij een halt toe willen roepen aan de internationaal veroordeelde Apartheidsmuur, die inmiddels de groteske vormen aanneemt van ommuurde Bantoestans, en zich binnen afzienbare tijd ontwikkeld zal hebben tot een conglomeraat van de grootste gevangenissen uit de menselijke geschiedenis. Geen gevangenis voor criminelen, maar voor een volk bestaande uit onschuldige burgers en hun gezinnen.
Persoonlijke kwesties zijn hierin mijns inziens van ondergeschikt belang. Het is zeer goed mogelijk deze buiten beschouwing te laten, als je het belang er maar van inziet. De enige inspanning die dit vereist, is om, indien een van de pro-Palestina activisten onder vuur staat, af te zien van het meedoen met moddergooien, zelfs als je het niet helemaal met hem of haar eens bent. Voor kritiek bestaan er immers allerlei beschaafde en discrete methoden.
Gretta heeft zeker niet, zoals in het bovenstaande stuk werd beweerd, al haar medestanders verloren, ook niet ondergetekende medereiziger die er in 2003 net zo goed bij was, en ook de nodige ongegronde (en fantasierijke) persoonlijke aantijgingen, die overigens juist nooit van haar afkomstig waren, naast zich neer heeft weten te leggen. Gretta is een werkelijke activiste voor de Palestijnse zaak, wat van vele anderen die zich ermee bezighouden, niet gezegd kan worden.
Maar toevallig weet ik, dat velen dit gevoel ook delen. Deze mensen, van verschillende achtergronden, willen niet meewerken aan de hetze tegen het Palestijnse volk, ongeacht of deze via Gretta wordt gespeeld of volgens de vele andere bestaande methoden, waarin continu gepoogd wordt het gesprek over onderdrukking om te zetten in een discussie over andere zaken, die er slechts in de zijlijn mee te maken hebben.
Als de hetzevoerders de aandacht willen blijven vestigen op enkele onhandige uitspraken van Gretta, kunnen we drie dingen doen: ofwel de aandacht vestigen op alle belangrijke dingen, die zij ook heeft gezegd, ofwel met hen meedoen in de hetze, opdat we zelf niet uitgescholden worden, ofwel er in het geheel over zwijgen. In de laatste twee gevallen is het echter onwaarschijnlijk, dat er ooit iets zal veranderen.
Antisemitisme is verwerpelijk, en wie zich er op de juiste morele gronden tegen verzet, gaat ook niet akkoord met de hetze tegen de Palestijnen. Evenzo geldt dit omgekeerd. De welwillenden onder ons wensen gewoon dat de onderdrukking en mensenrechtenschending NU stopt, zo snel mogelijk, en de werkelijke inhoudelijke discussie geopend wordt, en wel voordat het te laat is. Wie is er moedig genoeg?
10)dokter Shadid,ik ben het helemaal met U eens.Mevrouw Duisenberg heeft wel het lef om mensen wakker te schudden,waardoor ze zich zelf ook een hele hoop narigheid op de hals haalt.Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik na 25 jaar Oost Jerusalem me ook best comfortabel voel met wel verantwoorde lezingen en filmen in besloten zaaltjes en tevreden ben als men onder de indruk weggaat en hoe minder mensen over mijn persoon spreken hoe liever het me is,want ik heb belangen(familie en vrienden)in oost jerusalem en w.bank Maar is dit erg heldhaftig?Neen.Heel erg veel bereik je daar ook niet mee.Toen Golda Meir in 1969 zei dat Palestijen niet bestonden heeft Leilah Khalid de wereld laten zien dat ze wel degelijk bestonden.Men kon vraagtekens hebben bij de manier waarop,(alhoewel er geen doden of gewonden bij zijn gevallen)maar de hele wereld wist,dat ze wel bestonden.Behalve wat journalisten heeft nooit iemand van Raimonda Tawil gehoord(de schoonmoeder van Arafat)Wel die deed het op de keurige politieke correcte manier met af en toe een paar keer huisarrest,maar dat heeft de Palestijnen toen niet op de kaart gezet.
Petje af voor mevrouw Duisenberg.
Medi
De reactie van Tariq Shadid is mij uit het hart gegrepen. Het wordt tijd dat meer en meer mensen de moed hebben om luid en duidelijk uit te spreken dat het onrecht dat de Palestijnen al decennialang wordt aangedaan moet stoppen. Dat Israel zich moet houden aan internationaal recht, de apartheidsmuur moet afbreken, de kolonisten uit alle bezette gebieden moet terugtrekken (er zitten er nog meer dan 400.000 op de Westelijke Jordaanoever, en het zit er dik in dat de kolonisten die uit Gaza zijn weggehaald linea recta naar de Westelijke Jordaanoever gaan), de vluchtelingen terug moet laten en de bezetting moet opheffen.
Waar ik mij bijzonder aan gestoord heb is de heer van Wezel die het aan Gretta Duisenberg’s optreden wijt dat hij (en misschien anderen) zich in Joodse kring niet durft uit te spreken voor de rechten van de Palestijnen, want men zou hem dan voor de voeten gooien dat hij wel erg op Gretta Duisenberg gaat lijken. En wat dan nog?! Is het niet gewoon iemand’s plicht om zich uit te spreken tegen onrecht? Een beetje meer moed had ik iemand als Max van Wezel wel toegedicht.
Gelukkig bestaat er een moedige club als Een Ander Joods Geluid dat wèl kritisch durft te staan tegen het onrecht dat de Joodse Staat de Palestijnen aandoet. Ik hoop dat veel Joodse mensen in Nederland zich bij die organisatie zullen gaan aansluiten, want daarmee kunnen ze het zwijgen verbreken. De heer van Wezel kent toch wel het gezegde “wie zwijgt stemt toe”?
En dan Tineke Huizinga, die zich niets kan voorstellen bij een zelfmoordactie. Ik ook niet hoor, ik vind het intens triest. Ik ben echter benieuwd of Tineke zich bij het volgende wel iets voor kan stellen: dat de Joodse Staat inmiddels meer dan een miljoen Palestijnen van hun grondgebied heeft verdreven? Kan ze zich iets voorstellen bij de “targeted killings” door de Joodse Staat, hun collectieve strafexpedities tegen Palestijnen, de huisverwoestingen, de annexatie en vernieling van Palestijnse landbouwgrond ten behoeve van de Israelische Apartheidsmuur, het recentelijk in Nablus midden in de nacht uit hun huizen halen van alle Palestijnse mannen en twee uur lang naakt op een plein laten staan, het zijn maar voorbeelden, etc etc?
Ik kan maar niet begrijpen dat ons Nederland en ons Europa aan Israel allerlei privileges verleent zoals het zonder invoerrechten mogen exporteren naar de EU. En wij maar doorgaan met allerlei producten uit de illegale nederzettingen in ons winkelmandje te stoppen, alsof die niet op van de Palestijnen gestolen grond geproduceerd zijn. Het wordt tijd dat we Israel economisch onder druk zetten, zoals we destijds Zuid Afrika onder druk gezet hebben. Dat we ophouden met produkten uit de nederzettingen te kopen. Dat we helemaal niets meer Israel kopen. Het Apartheidssysteem in Zuid Afrika is opgeheven. Ik kan gelukkig weer Drooie Rooi drinken. Nu de Israelische bezetting nog! Tot zolang blief ik geen Tivall.
Een belangrijke boodschap van Tariq Shadid. Een publiekelijk ‘kritische’ discussie over een individu en diens (vermeende)persoonlijke trekjes zijn opzich prima maar kunnen al gauw een problematische sturing aan het debat geven en -althans bij mij- een erg ongemakkelijke gevoel opbrengen. Dit laatste omdat we weten dat er mbt veel van onze/progressieve politieke principes en steun voor de onderdrukten die tegen onrecht opkomen (en diens principiele verdedigers zoals Gretta, want dat is ze natuurlijk) geen gelijkwaardige debat bestaat. Itt tot het publieke veld/de toegang van bijv AHA (aangezien iemand bizar genoeg suggereerde dat ze beiden het zelfde zijn/handelen) is er sprake van manipulatie, collaboratie, zwartmakerij en bias van het ergste soort. Dus mijn god, wat zijn de ‘persoonlijke’ ’tactische’ problemen met Mw Duisenberg peanuts vergeleken met deze 60 jarig durende praktijk. M.i. is iedereen die vanuit democratische/mensrechtelijke principes tegen het Palestijnse onrecht op zijn of haar manier opkomt -ook als het een ander tactiek is dan die je zelf zou hanteren- een bondgenoot.
Het is koren op de molen voor de traditionele tegenstanders om Mw Duisenberg op deze wijze mede te representeren: 1 nl, het is een goede afleiding voor waar het echt om gaat [hoofddoel van cidi bijv]; 2 we worden bedoeld en onbedoeld tegen elkaar uitgespeeld [bovendien is hoe over Gretta Duisenberg wordt geouwehoerd vaak niet anders dan hoe we zelf in andere kringen worden zwart gemaakt]. Omdat dit helaas de realiteit is, is de zgn free critical space van links dus niet neutraal. En daarom is deze bijdrage geen oproep om niet kritisch over elkaar te zijn, maar te begrijpen tot wat het binnen de bestaande machtsvelden uiteindelijk vertaald wordt.
Miriyam
Ik zie hierboven niets waar ik niet al eerder over had nagedacht of wat ik nog niet wist. Heb het programma zelf niet gezien. Niets gemist, dus.
Het probleem met dergelijke programma’s is, dat het zich heel erg toespitst op één persoon. Daardoor projecteert zich een heel onderwerp op één persoon. Verengt zich tot één persoon.
Ik heb daar het nut nog nooit van ingezien en snap dan ook niet dat iemand pro/contra eraan mee wil werken.
Of zie ik iets over het hoofd en heeft zo´n programma – behalve sensatie – een meerwaarde die ik niet zie?
nou ik vondt en vindt haar acties nog steeds een goede zaak er moet iemand een keer opstaan om deze zaak bespreekbaar te maken.
Het lijkt of iedereen zijn ogen wil sluiten voor de werkelijkheid. Plastina wordt onderdrukt en bezet dat gaat tegen alle regels van de VN in, maar ho daar maakt niemand zich druk om, als een andere land dit zou doen dan zijn we allemaal bereidt een oorlog te voeren omdat te eisen, zoals het nu bv. in Irak gaat.
Dit blijft een moeilijk kwestie, maar goed ik ben blij dat zij namens mij praat.
Ik heb ernstige bezwaren tegen de inhoudelijke kant van bovenstaande column, niet alleen vanwege het gebrek aan objectiviteit tav de door mevrouw Meulenbelt geventileerde kritiek op mevrouw Duisenberg, maar eveneens vanwege de mi aan mevrouw Duisenberg ten onrechte gerichte gedane beschuldiging van het leggen van een ongenuanceerd verband tussen Joodse mensen in het algemeen en hun echte of vermeende steun voor de Israelische bezetting in het byzonder.
Ook wil ik met kracht de stelling bestrijden, dat het mevrouw Duisenberg zou ontbreken aan empathie met de Israelische burgerbevolking, hetgeen iets geheel anders is dan empathie met ”Israel”, aangezien de laatste kwalificatie over het algemeen de Israelische staatspolitiek betreft.
Evenmin is er bij haar sprake van gebrek aan empathie tav de Joden in Nederland.
Met deze door haar gemaakte opmerking speelt mevrouw Meulenbelt eveneens mi pro-Israel verdedigers als de heer Knoop in de kaart
A Gebrek aan objectiviteit:
Hoewel het begrijpelijk is, dat bij haar persoonlijke beoordeling van de persoon van mevrouw Duisenberg en haar activiteiten, bij mevrouw Meulenbelt het tussen haar en mevrouw Duisenberg plaatsgevonden conflict nog een rol speelt, ben ik van mening, dat een en ander, bij een op een web-log geplaatste kritische beschouwing van een aan mevrouw Duisenberg afgenomen interview, zoveel mogelijk achterwege dient te blijven
Enerzijds hoort de lezer slechts een lezing van het tijdens de Palestinareis dd 2003 plaatsgevonden conflict en kan mevrouw Duisenberg zich hiertegen niet verdedigen, anderszijds staat een door de lezer niet te beoordelen persoonlijk conflict, dat wellicht meer behelsde dan een paar door mevrouw Duisenberg gedane minder gelukkige uitspraken en haar echte of vermeende perscontacten, los van de inhoudelijke kant van het recentelijk gehouden interview.
In dit verband is in de eerste plaats opvallend, dat van bovenstaande uit zes alinea-delen bestaande column, drie bestaan uit reeds genoemde persoonlijke en voor de lezer gedeeltelijk oncontroleerbare ontboezemingen tav de plaatsgevonden gebeurtenissen.
Ook in het geval een en ander echter de juiste lezing van de gebeurtenissen zou weergeven, dan nog staat dit los van het recentelijk gehouden interview en het engagement van mevrouw Duisenberg, dat mevrouw Meulenbelt, terecht, niet in twijfel trekt.
Ik vind het dan ook jammer, dat door deze mi overtrokken aandacht voor een ouder-liggend conflict de aandacht van de hoofdzaak, namelijk de activiteiten van mevrouw Duisenberg en haar engagement, wordt afgeleid.
Uiteraard heb ik er begrip voor, dat mevrouw Meulenbelt reageert, zeker in verband met de door het Zwarte Schaap door haar in het verleden gedane uitspraken, maar dienaangaande was een reactie naar de desbetreffende programmakers annex een in bovengenoemde column gedane sobere verwijzing, voldoende geweest.
B De door mevrouw Duisenberg gelegde echte of vermeende relatie tussen Joodse mensen in het algemeen en de Israelische bezetting in het byzonder
In de eerste plaats wil ik nadrukkelijk bestrijden, dat mevrouw Duisenberg een algemene associatie zou leggen tussen Joodse mensen in het algemeen en de Israelische bezetting in het byzonder
Ik verwijs in dit verband naar een groot aantal van haar afgenomen interviews, waaronder het intervuew door Jeroen Pauw, waarin zij nadrukkelijk een scheiding aanbrengt tussen Joodse mensen in het algemeen [en houd u daarbij rekening, dat het begrip ”Joodse mensen” in principe betekent het geheel aan Joodse mensen over de gehele wereld] en de Israelische bezettingspolitiek in het byzonder
Nadrukkelijk heeft zij eveneens in dit verband meerdere malen gewezen op de Israelische dienstweigeraars, het Joods-religieuze verzet tegen de Staat Israel in het algemeen, dat daarin veel verder gaat dan mevrouw Duisenberg [zie http://www.netureikarta.org] en de zowel Israelische als algemeen-Joodse mensenrechten en vredesorganisaties, die zich eveneens principieel keren tegen de Israelische bezetting en sommigen eveneens tegen het zionistische Staatsmodel, hetgeen mevrouw Duisenberg niet doet.
In herinnering wil ik in dit verband eveneens brengen haar in januari dit jaar plaatsgevonden ontmoeting met de voorzitter van Gush-Shalom [www.gush-shalom.org] de heer Uri Avnery en haar uitstekende contacten met hem.
Eveneens wil ik in herinnering brengen haar contacten met een aantal Joodse dames, die enthousiaste ondersteuners zijn van de geweldloze International Solidarity Movement, die zich met name in het verleden veelvuldig en onder de meest moeilijke omstandigheden verzet heeft tegen de Israelische huisvernietigingen in met name de Palestijnse vluchtelingenkampen in Gaza, hetgeen de eveneens Joodse Rachel Corrie het leven gekost heeft.
C De door mevrouw Duisenberg gedane uitspraken ten aanzien van Joodse buurtbewoners in Zuid:
Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen, dat ik de exacte bewoordingen betr de door mevrouw Duisenberg gedane uitspraken niet gehoord heb
Wanneer zij inderdaad de associatie gelegd zou hebben tussen het ”annexeren” van ”restaurants” door deze mensen en het annexeren van Israel van de bezette Westelijke Jordaanoever, ben ik het uiteraard met mevrouw Meulenbelt eens, dat een en ander getuigt van een gebrek aan nuancering, die in die zin zeker niet acceptabel is.
Ik vind het echter evenzeer ongenuanceerd, dat mevrouw Meulenbelt in dit verband spreekt van haar ”houding tegenover Joden”, aangezien, hoe onjuist op zich ook, deze opmerking niet refereert aan Joden in het algemeen, maar een aantal Joodse buurtbewoners in het byzonder
D Gebrek aan empathie ten aanzien van de Israelische burgerbevolking en de Joden in Nederland:
Ook de in deze colum gesuggereerde opmerking, dat het mevrouw Duisenberg zou ontbreken aan empathie tav de Israelische burgerbevolking wil ik krachtig bestrijden
Met name in het destijds door Jeroen Pauw afgenomen interview en herhaaldelijk eveneens in andere interviews heeft zij duidelijk stelling genomen tegen tegen de Israelische burgerbevolking gerichte zelfmoordaanslagen en eveneens wel degelijk getuigd van een grote empathie tav de Nederlandse Joden, met name betr de holocaustslachtoffers
In dit verband herinner ik mij nog duidelijk haar tijdens de anti Muuractie [dd 9-11-2003] gehouden redevoering, waarbij zij [met name vanwege het samenvallen van de actie met de Kristallnachtherdenking] duidelijk heeft stilgestaan bij de Kristallnachtherdenking.
Eveneens heeft zij in diverse interviews daarenboven aangegeven, dat de Israelische bezetting eveneens, o.a. vanwege de zelfmoordacties, een groot veiligheidsrisico is voor de Israelische burgers.
Het lijkt mij dan ook van belang, dergelijke duidelijk door haar tijdens diverse interviews gedane uitspraken, die getuigen van een groot en algemeen rechtvaradigheidsgevoel, mee te wegen bij overigens terechte kritiek op minder gelukkige uitspraken.
E Goodwill voor Stop de Bezetting:
Genendele is er sprake van een afkalving van de steun voor de strijd tegen de Israelische bezetting cq de activiteiten van Stop de Bezetting
Vanwege een aantal persoonlijke en organisatorische probemen is de organisatie een tijd niet in beeld geweest, maar zij is nog wel degelijk actief en zet de strijd tegen het onrecht van de Israelische bezetting nog onverminderd met vreedzame middelen voort.
Evenmin is de maatschappelijke goodwill voor Stop de Bezetting afgekalfd, integendeel.
Nog los van het feit overigens, dat er sprake is geweest van veel meer dan 6000 opgehaalde handtekeningen, is in in de gehele wereld en eveneens Nederland de verontwaardiging tav de Israelische bezetting in het algemeen en de onder deze bezetting gepleegde onderdrukking, mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden groeiende
Met name wekt de door mevrouw Meulenbelt terecht genoemde continuering van de Muurbouw door bezet gebied, waardoor grote delen Palestijns gebied zijn geannexeerd, onteigend cq van de meest basale medische en andere levensvoorzieningen afgesneden, een groeiende stroom van kritiek, ook in Nederland.
In dezen zijn al dan niet gedane ongelukkige uitspraken van mevrouw Duisenberg daaraan ondergeschikt, aangezien het Israelische politiek-militair optreden, cynisch gezegd, de verontwaardiging wel verder in stand houdt.
F De door mevrouw Duisenberg veroorzaakte media-aandacht voor zichzelf
Tenslotte wil ik eveneens bezwaar aantekenen tegen de gemaakte opmerking, dar mevrouw Duisenberg door haar gemaakte opmerkingen slechts media aandacht voor zichzelf vraagt
Mevrouw Meulenbelt, wanneer iedere ongelukkig gemaakte opmerking van mevrouw Duisenberg [en welke politicus, mensenrechtenactivist of politiek activist maakt niet weleens een ongelukkige opmerking?], veelal uit zijn verband getrokken, door de media ten onrechte tot overdreven proporties wordt opgeblazen, veelal uitgebuit door lieden, die het Israelische optreden impliciet of expliciet verdedigen [zoals de heer Knoop en medestanders], zijn het de media annex journalisten, die ”trammelant” veroorzaken en niet mevrouw Duisenberg
Want laten wij eerlijk zijn, wat is er verder weergegeven tav de door haar volledig terecht gemaakte opmerkingen tav het onrecht van de Israelische bezetting en de hieraan inherent zijnde mensenrechtenschendingen, oorlogsmisdaden en onderdrukking?
Geheel niets, helaas
G Epiloog en aanbeveling:
Mevrouw Meulenbelt, niet mevrouw Duisenberg is een slechte ambasadrice van een goede zaak, zij werd en wordt, van meet af aan, door welbepaalde mediakringen, personages en advocaten bewust belastererd en gedemoniseerd
Ik sluit mijn ogen genendele voor de door haar gemaakte fouten en ongelukkige uitspraken [die maken en doen wij allemaal], maar gezien haar inzet EN oprechte algemeen humanitaire instelling verdient zij een dergelijke behegening niet
Dat deze haar ten deel valt van de kant van de doorgaans impliciet of expliciet pro-Israelische hetzij kritiekloze media, verbaast mij niet, maar dat u, die eveneens door mij zeer gewaardeerd word vanwege uw inzet voor de Palestijnse zaak, daaraan mede voeding geeft, stelt mij teleur.
Mevrouw Meulenbelt, ik hoop, dat u beseft dat u met het schrijven van een dergelijke column onbedoeld de aandacht afleidt van de positieve activiteiten van mevrouw Duisenberg en eveneens onbedoeld de aandacht afleidt van het werkelijke item, het onrecht van de Israelische bezetting
Laten wij, in het belang van de Palestijnse zaak, ons in de eerste plaats in ons verzet verenigen en iedere persoonlijke kritiek weliswaar ventileren, maar naar elkaar toe en niet op web-logs.
Op een dergelijke wijze spelen wij slechts de pro-Israelverdedigers in de kaart en dat is ongetwijfeld niet uw bedoeling
Astrid Essed
Lieve Anja,
Ik ben eigenlijk wel niuewsgiering waarover je ruzie met Gretta Duisenberg eigenlijk ging.
Of “past” dit niet op je log?
PS, ik bedoel hierbij hoe het letterlijk ging en ook hoe zij reageerde.
Een jaar geleden vond ik vele aanvallen op Gretta Duisenberg onterecht.Niet haar tegenstanders, maar zij zelf heeft mij overtuigd dat haar interventies de Palestijnse zaak geen stap verder brengen. Toen ik haar uitspraak hoorde dat “ze” ook Amsterdam Zuid zouden willen annexeren gingen al mijn stekels overeind. Net als Anneke voelde ik mij in mijn joodsheid aangevallen. “Ze” hebben het weer gedaan en ik ben een van “hen”. Ongeacht mijn afkeer voor de bezetting. Gretta’s gebrek aan politiek inzicht is werkelijk enorm. Zij had een punt kunnen scoren door duidelijk te maken hoe haar buren de politiek van Sharon ondersteunen en haar niet met politiek argumenten maar in haar privé bestaan bedreigen. Het is haar gelukt in haar eigen doel te schieten door middel van een volledig misplaatste opmerking. Die 1-0 voor Hans Knoop heeft hem geen enkele moeite gekost. Zo blijft er niets over van de positieve aktiviteiten van mevrouw Duisenberg, beste Astrid Essed. Gesmolten als sneeuw in de zon.
mevr.duisenberg Uw activiteiten zijn de waarheid van de maatschappij.U bent de dappere vrouw en u spreekt uit een gods hart.wat in israel en palestina afspeelt is hier ook !
Als een koningrijk gelukkig en gezond blijft dan is er een juiste regering,deze creeert ziektes en doodslag. mevr. duisenberg ik houdt van u!onze zegen heeft u.
Iemand vestigde mijn aandacht op dit programma en ik kon het hier op mijn computer natrekken. Ik had Mevrouw Duisenberg nooit eerder publiekelijk zien optreden en ik moet zeggen, het viel me niet mee. Ik kan hier haar activiteiten niet zo goed volgen en ik accepteer zonder meer al de positieve dingen die door voorgaande correspondenten over haar worden gezegd. Maar mijn indruk blijft dat in dit soort optreden kennelijk haar kracht niet ligt.
Het heeft weinig zin tot de eigen parochie te spreken. Het gaat er om ‘zielen te winnen’ voor de goede zaak en ik kan me nauwelijks voorstellen dat Mevrouw Duisenberg dat op deze manier kan doen.
Overigens ben ik geschokt door de verdraaiing van haar woorden die onmiddellijk begon – al tijdens het programma. Mevrouw Duisenberg zei letterlijk (na verhaald te hebben wat haar in restaurants in Amsterdam Zuid ervoer): “Ze annexeren niet alleen de Palestijnse gebieden, ze annexeren ook de Zuidse restaurants”. Oef. Maar Hans Knoop maakte daarvan dat ze gezegd zou hebben dat ‘ze’ Amsterdam Zuid annexeerden. Merkwaardig genoeg protesteerde Mevrouw Duisenberg niet tegen deze (misschien onbewuste) verdraaiing.
Elsevier.nl maakte het nog erger. Daar werd onder de tussen aanhalingstekens geplaatste kop “Joden annexeren Amsterdam” Mevrouw Duisenberg, eveneens met het gebruik van aanhalingstekens, aangewreven dat ze gezegd zou hebben “Ze moeten niet denken dat ze Amsterdam kunnen annexeren, net als de Westoever”. Dit lijkt me een bewuste leugen die overigens onmiddellijk werd overgenomen op een Nederlands weblog met de titel het “Woord als Wapen”. Een correectie mijnerzijds werd niet opgenomen.
Beste Astrid,
Ik ben het volkomen eens met je reactie. Daar is weinig aan toe te voegen. Zij die te nabij de wereld van de Melaatsen treden worden op den duur zelfs door hun naasten gevreesd. Dit is wat Gretta op dit moment overkomt. De hetzende media roept en de meeste zogenaamde activisten tegen de bezetting echoën deze na uit angst voor de moderne schandpaal. Voor Anja heb ik veel bewonderingen. En dit schrijf ik met alle oprechtheid, maar telkens weer weet zij haar angst niet meester te worden en vlucht. Dit heb ik ook gemerkt bij de excommunisering van Peter Edel en Karel Glastra van Loon n.a.v. het boek De Schaduw Van De Ster. Met alle respect. Het lijkt erop dat wanneer de pijnlijke waarheid buiten het salonactivisme zijn kop uitsteekt de zetels ineens belangerijker worden dan het leed, het onrecht en de waarheid.
@ Astrid Essed (16):
Wat een grote hoeveelheid woorden voor iets wat u in enkele zinnen zou kunnen betogen! En wat een merkwaardig stuk!
In de eerste plaats is een weblog als dit per definitie een persoonlijke aangelegenheid, waarbij niet gepretendeerd wordt geheel “neutraal-objectief” (als zoiets al zou kunnen) te schrijven. Het gaat hier niet om wetenschappelijke essays. Anja zegt zelf ook nogal eens dat ze “partijdig” is. U miskent dit volledig.
Verder heeft Anja naar mijn mening heel zuiver gehandeld door niet aan het programma “Het zwarte schaap” mee te werken. Juist omdat persoonlijke ervaringen en herinneringen vertroebelend zouden kunnen werken.
Anja trekt nergens Gretta Duisenbergs engagement in twijfel, zoals u zelf ook erkent. Maar daarom kan ze nog wel op goede gronden kritiek hebben op bepaalde uitspraken en handelwijzen, die zodanig onhandig zijn, dat ze naar mijn mening uiteindelijk, zij het onbedoeld, inderdaad de Palestijnse zaak schaden.(Zoals het gelegde verband tussen de restaurants in Amsterdam Oud-Zuid en de bezette Palestijnse gebieden).
Zelf heb ik deze aflevering van “Het zwartte schaap” niet gezien, dus daarover kan ik niet oordelen, maar dat het bij Gretta Duisenberg nogal eens om een “mediacircus” gaat, waarbij haar eigen persoon vrij prominent naar voren komt, heb ik ook als nieuwsconsument in Nederland meer dan eens kunnen constateren.
Ik snap trouwens niet waarom u zich, met zoveel omslachtige zinnen, zo druk maakt. Onder “epiloog en aanbeveling” (hoe verzin je het!) stelt u plompverloren:
“Mevrouw Meulenbelt, niet mevrouw Duisenberg is een slechte ambassadrice van een goede zaak…” Hallo! Waar komt dit opeens vandaan? Op welke degelijke feiten en argumenten is dat dan wel gebaseerd? Of had u willen zeggen: “Mevrouw Meuelenbelt, mevrouw Duisenberg is niet een slechte ambassadrice van een goede zaak…..”? Dat is heel wat anders!
Al met al maakt uw bijdrage op mij de indruk van een hele hoop losse flodders. Het maakt lawaai, maar treft geen doel.
Myriam Daru … 1-0? Ik heb de heer Knoop vooral goals in zijn eigen doel zien schieten. Ik vond dat hij nogal “tekeer ging”, of mag ik dat niet zeggen?
In ieder geval heeft Arie Brand hier een zeer belangrijke kwestie aangehaald: de verdraaiingen. Bewuste verdraaiingen zeggen iets over de motieven van diegene, die ze bezigt. Of zegt het misschien ook niets, dat de terechte correctie van de heer Brand niet door Elsevier werd opgenomen?
Kijk ook maar eens op het nieuws van Planet.nl, van donderdag 10 november, (dus nog voor de uitzending de lucht in ging!) waarbij rustig wordt beweerd (als feit) dat Gretta in het programma antisemitische uitlatingen heeft gedaan, terwijl hier geen sprake van is. Ook de door de genoemde verdraaiingen zijn daar letterlijk in overgenomen.
Kortom: stemmingmakerij en hetzevoering, op de meest duidelijke manier denkbaar, namelijk nog voor de werkelijke uitzending.
Moeten we dan blijven wachten op het moment, dat de discussie werkelijk gevoerd mag worden, zonder dat de vele slachtoffers van Zionistisch racisme, en degenen die het voor hen opnemen, onterecht juist als vijanden van de (in mijn ogen onaantastbare)gelijkwaardigheid van volkeren afgeschilderd worden?
Of moeten we, boven alles, ook nog eens meehelpen de schandelijke en mensonterende elementen van de onteigening, verdrijving en onderdrukking van het Palestijnse volk in de doofpot te houden?
Wees niet verbaasd, dat er nog genoeg gewetensvolle mensen zijn, die weigeren hieraan mee te werken.
GRETTA
Vriendin belt op zaterdagavond op: “Hannah, Hannah, kijk dadelijk naar het zwarte schaap op Nederland 3, daar komt Gretta Duisenberg!” Ik kijken dus. De laatste jaren nog nooit zó boos geworden. Wat een kwaadaardigheid!
Zit Gretta daar aan de tafel met een (te) jonge interviewster, vertelt eerst iets over haar Palestijnen-aktivisme, en dan komt de horde: Knoop, pro-Israël-jounalist, Van Weezel, pro-Iasreël-journalist, een stuk onbenul van een kamerlid, de naam blijft niet hangen, Van Agt, pro-Palestina-politicus, en nog iemand die vóór de Palestijnen is, heel wijs, heel genuanceerd.
Knoop en Van Weezel scheuren haar in stukken, bloedverlekkerd. Op de essentie van haar zaak? Ben je gek! Mevrouw Duisenberg gebruikt het woordje ‘ze’, als ze het over Joodse Nederlanders in Amsterdam-Zuid heeft die restauranthouders overhalen haar niet meer binnen te halen (over lobby gesproken!). Gretig pikken de pro-Israël-mannen dát woordje eruit om haar te verwijten dat ze antisemietisch is! Godallemachtig! En dat dendert maar door, met vuile insinuaties, ja zeker, de joden hebben het altijd gedaan.
Hier maak ik expres een fout die in het hele praatprogramma nietr gemaakt had mogen worden: de verwarring tussen Israël en joden. Joden zijn er wereldwijd, maar het zijn de inwoners van Israël die de Palestijnen de vernederingen en verarmingen toebrengen, waar Gretta Duisenberg zich zorgen over maakt.
Het siert de interviewster van ‘Het Zwarte Schaap’niet dat ze dit niet in de aanvang helder en duidelijk stelde.
Maar de manier van iemand aanvallen op kleine woordjes, die van alles kunnen betekenen, en die dan ombuigen naar één -negatieve- betekenis, die manier van discussiëren ken ik, vooral aan ‘joodse kant’, ja. Zal nooit vergeten dat ik een lezing over wereldkarma hield, waarbij natuurlijk ook de ontzettende holocaust ter sprake kwam, en ik bewonderde hoe deze mensen op gruwelijke manier misschien wel een stuk wereldkarma hadden opgelost. Nou! Dat verscheen meteen in de Groene Amsterdammer: ‘het was hun karma!’ De nu overleden hoofdredacteur liet een stuk schrijven, waar ik niks van af wist, telefoneerde me een minuut, niet om te verifiëren, maar op een zijspoortje, en kwam toen triomfantelijk met “dat zullen we als reactie onder ons artikel plaatsen!” Het was verschrikkelijk. Zelfs het Anne Frankhuis beomoeide zich ermee, en Roel van Duyn stootte me uit z’n partij. O ja, ik ken dit vangen op in wezen onschuldige woordjes….
Vraag ik u nog iets: waar denkt ú het eerste aan bij ‘zes miljoen?’ Aan de postcodeloterij? Aan het nieuwe buitenhuis van uw buren? Ai!!!!! Stel, u heeft 6000 handtekeningen voor sinterklaaspaarden-bescherming opgehaald, en in uw entoesiasme, want dit is niet niks, roept u uit: “het hadden er ook nog zes miljoen mogen zijn voor mij!” U bent een anti-semiet, mevrouw, mijnheer, en ga bij u zelf maar eens te raden waarom.
En dit was de enige reden waardoor dat stuk onbenul uit de Kamer kon komen, waarmee ze Gretta Duisenberg ‘geen kennis van zaken’ verweet.
Verder natuurlijk ook nog het verwijt van eenzijdigheid. Natuurlijk! Als je ergens sterk vóór bent, in dit geval voor het terugtrekken van bezetters, dan kun je moeilijk tweezijdig zijn. Waren wij eenzijdig in de oorlog, toen we joodse mensen hielpen onderduiken?
Maar waar ik vooral zo verschrikkelijk kwaad om werd is die aanval op haar tóón. “U bent zo emotioneel, Mevrouw”. Van Agt, die zich zo verfijnd emotioneel kan uitdrukken (wat voor mij nog niet betekent dat hij emotioneel ís), trachtte daar een stokje voor te steken. Vergeefs, ook hij werd plat denderd door de pro-Israël-colonne, die de interviewster niet in de hand kon houden.
Toon! Iemand aanvallen op de tóón is de meest effeciënte manier om iemand te tackelen. Dan hoef je niet naar de boodschap te luisteren. Het is zo oneerlijk, omdat je van een bewogen iemand geen afgelakt procédé mag verwachten. Laatst hekelde ik iemand uit de New Age die m.i. stenen voor brood gaf aan zijn publiek. Ik zei wat niemand tot nu toe hardop in zijn publiek had durven zeggen. Velen gaven me nadien gelijk. Een handjevol vond het schandalig, vanwege de tóón.
Wat ze vergeten is dat juist politieke stellingname in alle gelaktheid baat heeft bij ook-iemand die uit de tóón valt. Die klip en klaar zegt, soms uitschreeuwt, wat hen weer de opening geeft om netjes door te gaan op wat veranderd moet worden. Als hun spel uiteindelijk geluk heeft, hebben ze de tóónzetter inmiddels afgeschoten.
Ze moesten Mevrouw Duisenberg op hun knieën danken voor haar toon.
Zij klinkt!
Ik denk dat het duidelijk is dat er in de Nederlandse pers en maatchappij twee normen gehanteerd worden als het gaat om discriminerende uitspraken. Generalisaties over joden of Israël liggen zeer gevoelig, maar generalisaties over moslims, Palestijnen en andere bevolkingsgroepen vallen blijkbaar onder de “vrijheid van meningsuiting”.
Ik pleit hier niet voor gedogen van anti-semitische uitspaken maar het niet gedogen van dicriminerende en racistische uitspraken in het algemeen. Grove generalisaties zouden wij met z’n allen af moeten keuren, als ze van Gretta Duisenberg komen, maar ook als ze uit de mond van Ayaan Hirsi Ali, Geert Wilders of Madam Verdonk komen.
Anja, ik waardeer het ten zeerste dat je de mensen die het niet met je eens aan het woord laat en zelf niet meer reageert. Nu wordt toch gezegd wat gezegd moet worden…en, op een redelijke en beargumenteerde wijze zonder elkaar nodeloos vliegen hoeven af te vangen…
Ik sta voor 100% achter Gretta Duisenberg. Haar strijd tegen de misdadige bezetting door Israël en haar solidariteit met de onderdrukte Palestijnen verdient alle steun. Gekissebis over uitspraken leidt slechts af van het hoofdprobleem. Laten de mensen zich daar nou eens meer druk over maken.
lieve mensen , ik snap niet veel van deze discussie.
Ik vind het stuk van Anja heel duidelijk.
Over de zaak Palestina zijn ze [Anja en Gretta] en ‘we’ het wel eens. Maar ik vind deze opgewonden pro-gretta verklaringen wel overdreven. Anja is heel netjes en terughoudend geweest, neemt alleen afstand van ‘de manier waarop’. Simpel toch. Laten we ons allemaal druk blijven maken over de zaak Palestina en niet zo kinderachtig [ sorry, mijn term] doen in deze. Lees maar eens echt wat ze schrijft. De verdere discussie was niet zo helder, sommige mensen lezen niet goed en anderen schrijven absoluut onduidelijk.
Over een ding zijn we het in ieder geval eens: waar het om gaat is de Israelische bezetting en de rechten van het Palestijnse volk. Maar daar waren we het al over eens. Dat is voor mij ook nooit het punt geweest. Wat ik al zei: Gretta Duisenberg komt op voor een goede zaak en heeft het lef om haar nek uit te steken.
Waar we het niet over eens zijn is de waardering voor de manier waarop ze dat doet. ‘Gekissebis over uitspraken leidt slechts af van het hoofdprobleem’, zegt Johan. Voor mij gaat het om erg veel meer dan gekissebis. Mijn punt is nu juist dat de manier waarop Gretta Duisenberg dat doet afleidt van het hoofdprobleem.
Dit is voor mij het probleem: dat we wel gelijk hebben maar ons gelijk ook nog moeten krijgen. En ik bedoel met ‘we’ nu even alle mensen die vinden dat de Palestijnen hun recht moeten krijgen, want dat hebben we met elkaar gemeenschappelijk.
Ik vind het dus belangrijk om na te denken wat je doel is. Voor mij is dat dat het nodig is om een mentaliteitsverandering voor elkaar te krijgen in de publieke opinie, want dat heb je weer nodig om de politiek onder druk te zetten. Wat helpt is om een voorhoede te hebben die duidelijk stellingneemt. Die is er, maar die is klein. Wil je die vergroten, wat ik wil, dan moet je nadenken over hoe je mensen bereikt die nog aarzelen, die wel sympathie hebben voor de Palestijnen maar ook nog gevoelens van loyaliteit ten aanzien van Israel, mensen die in verwarring zijn soms, omdat ze denken dat pro-Palestijns hetzelfde is als anti-joods, en dat willen ze niet. Ik vind dus dat je dat zorgvuldig moet doen. Dat betekent niet dat ik water bij de wijn doe in mijn stellingname, het betekent wel dat ik me enigszins probeer in de leven in wat de aarzelingen en twijfels en vragen zijn van mensen die in principe wel mee zouden willen. Dat is voor mij geen ‘vlucht voor de waarheid uit angst’, mo, maar besef dat een paradigmawisseling mensen veel moeite kost, en dat als je iets wilt bereiken rekening moet houden met het bewustwordingsproces dat mensen door maken. Ik hoef daarvoor alleen maar naar mijn eigen geschiedenis te kijken.
We weten allemaal dat juist de mogelijke solidariteit met de Palestijnse zaak zo moeilijk ligt in Nederland vanwege een pijnlijke en complexe geschiedenis. Ik vergelijk dat wel eens: op een gegeven ogenblik was er wel een massale oppositie tegen de apartheid van Zuid Afrika. Met Palestina en Israel ligt dat gecompliceerder, omdat mensen soms geen raad weten met hun gevoelens van loyaliteit voor Israel, of met het jodendom. Nu kun je natuurlijk kiezen, je kunt zeggen niks mee te maken, dat gaat ons niets aan, we nemen gewoon stelling voor de Palestijnen. Dan heb je het dus over ‘zionistisch racisme’, bijvoorbeeld, zoals Tariq dat doet. Daar bereik je dus niemand mee behalve de reeds bekeerde radicale voorhoede. De middenmoot van de mensen die je zou kunnen bereiken schrikt dat alleen maar af. Dan leg je je er dus ook bij neer dat je een kleine radicale voorhoede blijft, want dat is dan de consequentie.
Ik heb meer ambities dan dat. Met alle respect bijvoorbeeld voor het Palestina Komitee, die ik zie als bondgenoten in dezelfde strijd, met mensen die ik zeer waardeer en graag tegenkom: ik heb het altijd jammer gevonden dat het ze met de stijl die ze hanteren nooit gelukt is om boven de status van een actiegroep uit te komen. Het is de brede anti-apartheidsbeweging destijds wel gelukt. Ik weet dat dit moeilijker ligt maar het zou moeten kunnen.
Een van de dingen die er voor nodig zijn om ons te verbreden is dat we heel zorgvuldig duidelijk moeten maken dat pro-Palestijns niet hetzelfde is als anti-joods en zelfs – uiteindelijk, niet eens anti-Israel. Ben je daar niet heel zorgvuldig in dan geef je de Hansen Knoop alle gelegenheid om de zaak af te doen als antisemitisme. En dit is mijn grote kritiekpunt op Gretta Duisenberg: die zorgvuldigheid neemt ze niet in acht. Het was niet een enkele uitglijer die achteraf weer recht gezet moest worden, die hadden we dan inmiddels kunnen vergeten, het is er een hele reeks – die ik niet opnieuw op hoef te noemen. Daarmee brengt ze ook mijn werk in discrediet, en daarom vind ik het nodig om me publiekelijk van haar uitspraken en haar manier van optreden te distantieren. Maar niet van het doel, daar blijf ik ook even duidelijk over.
Het is heel erg jammer dat ze van de missers in het verleden niet heeft geleerd hoe je het niet moet doen. Het is ook heel erg jammer dat ze niet heeft willen voorzien dat zo’n programma als Het Zwarte Schaap, met de manier waarop dat werd opgezet, met de mensen die werden uitgenodigd, met een volstrekte verwarring – ik schreef dat al – over hoe de zaken door elkaar worden gehaald, nou uitgerekend niet het platform biedt om op een zuivere manier voor de zaak op te komen. Het was voorspelbaar dat het mis zou gaan, en wat mij betreft ging het ook goed mis. En ik neem haar dat kwalijk, want met haar uitgebreide ervaring met de media, en hoe vaak was dat niet vreselijk, zou ze beter moeten weten. Ze heeft het Hans Knoop wel erg makkelijk gemaakt.
Kortom: ik denk dat je bij de strijd voor een rechtvaardige zaak niet alleen maar moet denken over je stellingname, die is makkelijk zat, dat je niet alleen bewondering hoeft te hebben voor iemand die naar nek uitsteekt, maar ook nog je verstand er bij moet houden en na moet denken hoe je je doel wilt bereiken. Van de daken schreeuwen kan iedereen. Mensen bereiken en overtuigen is moeilijker. Dat is waar ik het graag over zou willen hebben, als de opwinding weer is gezakt.
Om even te terug te komen op waarover het eigenlijk gaat:
Not guilty. The Israeli captain who put 17 bullets into a Palestinian schoolgirl
Hoe kan men in God’s naam 17 keer op een meisje van 10 jaar oud schieten. Een meisje dat ook nog (instinctief?) haar schooltas had weggeworpen om te bewijzen dat er geen bom in zat.
Mijn eigen dochter is 10 jaar oud. Ik wordt helemaaal beroerd van de gedachte. En de dader wordt door een Israëlische rechtbank ook nog vrijgesproken.
In Nederland leek op dezelfde dag iedereen boos te zijn om een mus die doodgeschoten was….
Hoi charles, je hebt groot gelijk, hier gaat het uiteindelijk om.
Toch nog even reageren, want iets bevalt me niet in deze discussie.Ik moet in deze Anja gelijk geven, je kan niet zomaar van alles roepen, waar het om gaat is dat er mensen over de streep gehaald moeten worden, en dat gaat moeilijk op de manier van Gretta, denk ik. hoewel, ik zie hier gelukkig mensen die erdoorheen kunnen prikken, en daar ben ik erg blij om.Het is alleen maar goed dat ze achter haar blijven staan. Maar ook mijn ervaringen met haar zijn niet erg gezellig, en ik had zelf het idee dat ze mensen afvalt die met haar mee willen strijden.B.v mijzelf, en dat pik ik niet. Ik woon in deze rotzooi, en heb er dagelijks mee te maken, Gretta gaat terug naar Zuid, en kan haar leventje voortzetten. Ik ben er blij mee dat Anja niet in dit programma is gaan zitten, want dan komt er alleen maar vuile was naar buiten, en dat is niet nodig. Juist dat vind ik integer. En dat verhaal over die ambulance was gewoon fout. het Israelsiche leger gebruikt altijd het excuus als ze ambulances tegen houden dat de palestijnen ze gebruiken voor onterechte redenen, niet alleen maar om zieken te vervoeren. Dit wordt ontkend door de Palestijnen, en doordat gretta dit verhaal vertelde, heeft ze de Israeliers alleen maar gelijk gegeven. Juist zij moet weten dat dit niet kan.Ik vond het zo ongelooflijk dom.
Ze heeft lef, en dat waardeer ik, haar intenties zijn oke, maar de manier waarop, dat klopt niet altijd.
Maar eigenlijk is het ook allemaal niet zo belangrijk, als haar boodschap bij mensen overkomt is dat alleen maar goed.
op een website gevonden:
“Joden hebben Amsterdam geannexeerd zei ze. De SP heeft er na Meulenbelt en Glastra van Loon weer een antisemiet bij. Ze kunnen nu een wedstrijdje doen wie de meest vuige uitspraken kan doen over joden.
Reactie van Dennis Kramer — zondag 13 november 2005 @ 21.01”
dat weet je dan ook weer.
Ook ik heb het zwarte schaap bekeken, verbijsterd over meerdere uitspraken. Het bijzondere is (gezien alle reacties hier op de site van Anja) dat er veel los gemaakt wordt. Het programma zet zich eigenlijk dus voort en voor en tegens tuimelen over elkaar.
Het bijzondere is dat men in bepaalde zaken nuance moet leggen. Ik heb als VN’er wel eens burgers in mijn VN auto “gesmokkeld”. Maar dat waren in mijn ogen geen onterechte ritten maar mensen die van A naar B moesten. Het HDIP in Ramallah heeft Gretta Duisenberg een taxi ritje gegeven, toevallig in een ambulance van hun, en? Een actie, waar zij zich misschien van had moeten distantieren, maar; je kan het ook omdraaien naar de beperkte mogelijkheden die men in bezet Palestina heeft.
Waarom lees ik dan niet van andere pro-Palestina mensen dat de essentie is dat Gretta Duisenberg waarschijnlijk niet op de plaats van bestemming gekomen zou zijn? Zijnde de essentie van checkpoints, roadblocks etc.
Als je bij alle acties van Gretta een strooiwagen zout moet neerleggen dan hebben haar acties nooit kans van slagen. Want; laten we eerlijk zijn naar en met elkaar, alle voorgaande acties, van wie of wat dan ook, hebben het er in Palestina en Israel niet beter op gemaakt, enkel dramatisch slechter. En dat is een veel belangrijkere essentie.
Gisteren heb ik weer de documentaire ‘Checkpoint’gezien van regisseur Yoav Shamir. Hij filmde tussen 2001 en 2003 wat er zoal bij de controleposten in de bezette gebieden gebeurt. Deze beelden maken elk woord en gekissebis overbodig…..
Beste Anja en anderen, Het meest tenenkrommende van het programma rond Gretta Duisenberg vond ik dat het net een partijtje voetbal was waarbij de ene partij de bal naar de andere partij schoot en de andere alleen maar mikte op de schenen van de midvoor. Je moet wel van heel goede huize zijn wil je hier adequaat op te reageren. Dit is een verschijnsel dat vaak optreedt in de discussie rond Israël. Men denkt direct dat je de zelfmoordbomaanslagen steunt en veroordeelt je op grond daarvan. Gretta is daar in ieder geval niet tegen opgewassen en had dit kunnen weten als zij wat meer zelfkennis had gehad. Daarom vind ik het dom dat zij toch alsmaar de publiciteit opzoekt. Daar moet wel een heel groot minderwaardigheidscomplex achter zitten. We waren haar allemaal dankbaar voor het feit dat zij zich heeft ingezet voor die handtekeningen. Daar lag haar kracht. Is er niemand die haar in duidelijke bewoordingen kan zeggen dat ze zichzelf en haar zaak kwaad doet met dit soort acties. Het is toch te gek dat er een discussie ontstaat rond haar persoon!
Het slot van het programma vond ik wel goed, die zin uit het interview met de Israëlische schrijver Yehoshua in NRC Handelsblad over de jonge mensen die een aanslag plegen. Ik herhaal hem hier: “Hoe is het toch mogelijk dat vaders en moeders hun zoons en dochters op dat soort missies sturen, wij hebben hun toch iets verschrikkelijks aangedaan dat het zover is gekomen.” En hij gaat nog verder: “Zelfs in het diepst van de diepste crisis in de getto’s van Warschau stuurden joodse ouders hun zonen en dochters niet uit om zelfmoordaanslagen te plegen tegen de Duitsers. Hoe komthet toch dat wij de Palestijnen zo gek gemaakt hebben dat zij dat wel zijn gaan doen. Wij maken van Terroristen monsters, maar zo zijn die jongens en meisjes niet geboren en opgegroeid Wij hebben ze echt gek gemaakt.”
Deze invoelendheid en dit mededogen hoef je niet te verwachten van mensen als die schijnheilige Mevrouw Huisman, die haar kwaadaardige gedachten op Gretta projecteerde. Zij is duidelijk een van die christenen voor Israël die allemaal met twee maten meten. Hoe bereiken we hen is een belangrijke vraag want zij zijn met zeer velen en hebben macht.
Aleid Sevenster
Zoals ik zelf ook al aangaf, blijf het de essentie dat velen van diegenen die hierboven hun reactie hebben gegeven, hart hebben voor het Palestijnse volk, en dat dit hen verenigt. Als Palestijn, en als Nederlander, voel ik een grote dankbaarheid voor hen, die de moeite nemen voor de Palestijnen op te komen, inclusief de verschillende standpunten die zij hierbij innemen. Uiteraard ben ik dit met Anja geheel eens, en met allen die dit punt benadrukt hebben.
Verschillen in benadering en werkwijze kunnen we op twee manieren oppakken: we kunnen ze doen ontaarden in ‘gekissebis’ onderling, of we kunnen ze zien als een verbreding van ons kader. Ook indien we steeds met elkaar in dialoog blijven, en hopelijk ook samenwerking, moet kritiek over en weer mogelijk blijven, al was het maar ter wederzijdse lering. Uiteraard hoop ik hierbij ook op een werkelijk ander joods geluid.
In Anja’s laatste reactie valt de kritiek, naast de oorspronkelijke die op Gretta gericht was, nu ook ten deel aan het Nederlands Palestina Komitee, en aan mijzelf. Op beiden wil ik even reageren.
Ik vind het bijzonder, dat de stijl van het Palestina Komitee als oorzaak wordt aangewezen, waarom ze niet “boven de status van actiegroep” uitstijgen. Naar mijn bescheiden mening pretendeert en ambieert het Palestina Komitee ook niets anders (vandaar de naam Komitee), en beantwoorden ze hiermee aan hun eigen doelstelling. Om dit als een gemis te beschouwen, lijkt te impliceren dat hun ‘stijl’, doordat ze de mening van het Nederlandse volk kennelijk onvoldoende hebben kunnen beinvloeden, wordt beschouwd als een oorzaak voor deze tekortkoming.
Hierbij wordt opnieuw voorbijgegaan aan de educatieve taak die van pro-Palestina activisten moet worden verlangd, en waar het Palestina Komitee zich op bewonderenswaardige wijze voor heeft ingezet. Het zijn immers juist de heersende misvattingen, gebaseerd op een jarenlang gehanteerde doctrine, vol mythologische connotaties, over de ontstaanswijze en doelstellingen van Israel, die een belangrijk struikelblok vormen in de Nederlandse opinievorming rondom de kwestie.
Niet voor niets accepteert een deel van de Nederlandse bevolking, in weerwil van de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof, de Israelische versie over de muur, en lukt het om het idee van een “afscheidingshek ter bescherming van de bevolking” aan de grond te krijgen.
Dit heeft linea recta te maken met een gebrek aan inzicht in de kolonisatiedrang en etnische segregatiewens van Israel. Hoe gevarieerd de regeringen in deze staat ook waren, van rechts en van links, op deze twee punten zijn er nooit essentiele verschillen geweest, zelfs niet tussen Rabin en Sharon, die desondanks vaak afgeschilderd worden als twee extreem van elkaar verschillende visionairen.
Dit is, nu toch de overigens op vele fronten terechte vergelijking met Zuid-Afrika wordt aangehaald, een van de essentiele verschillen met het activisme omtrent de kwestie Israel. Als de kwestie Zuid-Afrika was afgeschilderd als een eenvoudige machtsstrijd tussen twee volkeren, zoals men dat met de kwestie Israel steeds doet, hadden de actiecomite’s nog wel tientallen jaren kunnen doorgaan, en was Apartheid mogelijk nog verder gegaan, mogelijk zelfs ontaardend in een Israelisch model, met grote betonnen muren rondom de Bantoestans.
Er moet niet voorbijgegaan worden aan het feit, dat het juist het essentieel onrechtvaardige superioriteitsbeginsel van de blanke Apartheidsregering was, dat de werkelijke weerstand van de westerse wereld opriep, en dat juist het benoemen en bestrijden van raciale superioriteitsbeginsels zoveel mensen op de been bracht.
Ook Tutu zag, op een voor hem pijnlijke wijze, de vergelijking tussen Zuid-Afrikaanse en Israelische Apartheid. In 2002 zei hij, na een bezoek aan de West Bank:
“I’ve been very deeply distressed in my visit to the Holy Land; it reminded me so much of what happened to us blacks in South Africa. I have seen the humiliation of the Palestinians at checkpoints and roadblocks. They suffer like us when young white police officers prevented us from moving about. They seemed to derive so much joy from our humiliation.”
Overigens is Tutu patroon van het Holocaust Center in Zuid-Afrika. Is er iemand kinderachtig genoeg om hem een antisemiet te noemen?
Zolang de kwestie van het Israelische superioriteitsgevoel onbesproken moet blijven, zoals Anja lijkt voor te staan, kunnen we de toekomst van het Palestijnse volk wel vergeten. Er is wel degelijk sprake van Apartheid, en er is wel degelijk een ideologische basis voor, gelegen in het Zionisme.
Laat het Nederlandse volk maar steeds verbaasd staan over hoever Israel gaat in haar onderdrukking van de Palestijnen, op de nog steeds te zeldzame momenten dat ze deze onder ogen krijgen. Wie echter op de hoogte is, door welke ideeen dit beleid gevoed wordt, is wars van enige verbazing, begrijpt de strekking en betekenis van de Oslo-“verdragen”, en weet wat de slaagkansen zijn van een “akkoord” tussen Abbas en de Israelische regering.
Kort gezegd: er is naar mijn mening geen beinvloeding van de opinie mogelijk omtrent Palestina en Israel, zolang we op eieren blijven lopen. Ik ben geen antisemiet, en niemand is een antisemiet puur en alleen omdat hij de racistische elementen van het Zionisme durft te benoemen. Wat is het nut van praten over paardenraces, als je man en paard niet wil noemen?
Er zijn ook steeds meer joden, in Israel en in andere delen van de wereld, die dit ook doen en aandurven, en samen met hen is dankzij hun gelijkwaardigheidsprincipes wel degelijk iets moois op te bouwen. Zij hebben hierbij natuurlijk wel onze steun nodig, en hier valt het sluiten van de discussie over Zionisme mijns inziens niet onder.
Maar toch … we blijven altijd luisteren. Ik ben zeer benieuwd naar de geweldige successen, die door de werkwijze van Anja dan wel bereikt zijn; een goed voorbeeld doet immers volgen, en wie, van goede wil, zou daar niet aan mee willen werken?
Het lijkt alsof er wel eerste aanzetten zijn om een campagne tegen investering in Israël te beginnen. De desinvesteringscampagnes waren bijzonder successvol tegen de apartheid. Uiteindelijk werden grote Amerikaanse, Britse en Franse bedrijven gedwongen hun vestigingen in Zuid Afrika te sluiten. De geldkraan voor het in stand houden van de apartheid en het terroriseren van Zuid Afrika’s buurlanden werd dichtgedraaid.
Ik las met verbazing dat een campagne voor desinvestering in Israël bij de University of Wisconsin (of all places) kans van slagen heeft. Waar het vooral om gaat zijn de investeringen van de universiteit in Caterpillar Corporation, het bedrijf dat bulldozers levert aan de het Israëlische leger. De bulldozers worden in de Palestijnse gebieden ingezet om woningen met de grond gelijk te maken.
Zie: bericht in The Capital Times (krant in Madison, Wisconsin) en
bericht op Madiscon Wisconsin Indymedia site
Ik hoop dat zulke campagnes ook hier in Europa voet aan de grondk kunnen krijgen. Om te beginnen zou natuurlijk bekend moeten worden welke bedrijven in Israël investeren en welke bedrijven aan het Israëlische overheid en leger leveren.
Hoewel ik me mateloos en soms misschien ook overdreven stoor aan de Israëlische politiek, ben ik het met Anja Meulenbelt eens. Meulenbelts reactie is evenwichtig en genuanceerd. Duisenberg kan geweldig irriteren. Ik geloof eerlijk gezegd niet dat ze een antisemiet is – we moeten eens leren dat woord wat minder geladenheid te geven en het zeker niet te onpas gebruiken – , maar ze heeft wel het vermogen om in een op zich goede zaak zo tactloos te werk te gaan dat ze haar tegenstanders alleen maar in de kaart werkt. Jammer.
Ik ben het 100% met Anja eens dat ze zich wil distantieren van Gretta. Het is voor Anja zelf beter om afstand te nemen, anders associeren mensen Anja steeds met Gretta en dat is voor Anja’s carriere ook niet goed. Bovendien is Anja een heel ander type, veel meer genuanceerder en ze relativeert ook meer en dat doet Gretta in het geheel niet. Gretta duldt bovendien niemand naast zich, die een eigen mening heeft. Dus dat wordt op den duur niks. Ik ben heel blij dat Anja dat op tijd heeft ingezien. En nu achteraf terugkijkend, is dat ook het beste geweest. Dus het is een goede beslissing geweest. Goedzo Anja. De mening van Gretta zijn te polariserend en kweken alleen maar haat en agressie en aversie, verbindt je daar nooit meer mee Anja. Blijf je eigen koers varen.