Het fenomeen Hirsi Ali

‘Moslima blieft Hirsi Ali niet’ kopt Trouw vanochtend. Voor moslims zelf, en voor mensen die voldoende contact met hen hebben en dus ook weten waar de emancipatie van moslims en migranten in Nederland over gaat is de uitkomst van het onderzoek van het NMO geen nieuws.

Het onderzoek is gedaan naar aanleiding van de prijs van Reader’s Digest, die Hirsi Ali uitriep tot de Europeaan van het jaar, vanwege haar ‘moed en volharding om het lot van onderdrukte islamitische vrouwen op de Nederlandse en Europese politieke agenda te zetten’. Een vriendelijke vijf procent van de Nederlandse moslima’s gunt haar die onderscheiding, 66% is het er niet mee eens. 78% zegt dat Hirsi Ali weinig betekent voor de emancipatie van moslima’s en 90% zegt Hirsi Ali niet nodig te hebben. Geen verrassing. Wel bevestiging. ‘Hoe kun je nou als ex-moslima verwachten dat moslima’s zich achter je scharen als je hun geloof afkraakt? Dat is heel tegenstrijdig’, zegt Raja Felgata, een Marokkaans-Nederlandse journaliste.

Valt er nog wat nieuws over Hirsi Ali te zeggen? Er is weer een minihypje nu ze kandidaat is gesteld voor de Nobel Prijs voor de vrede, sommige kranten vergeten er bij te vermelden dat ze kandidaat is gesteld door een populistisch-rechtse parlementariër, je zult daar maar trots op zijn. Er komt vast ook weer een ophefje als Submission II uitkomt, maar we weten de strekking al, die gaat over homo’s en hoe erg de islam is voor homo’s, en dan krijgen we de obligate vulling van Nova en Netwerk met voor- en tegenstanders. Hirsi Ali doet er zelf af en toe nog een schepje bovenop, zoals een artikel waarin ze beweerde dat ook vrijzinnige moslims nog wel terug zouden gaan naar de ‘zuivere’ islam en daarmee gevaarlijker zouden worden, maar veel beroering heeft dat niet meer opgeleverd. Als kamerlid weet iedereen nu hoe ze te werk gaat, en niemand schrikt meer als ze een nieuwe actie inzet, zoals ze eerwraak behandeld wilde hebben net als terrorisme, en ze minister Donner die haar verbijsterd aan zat te staren bedreigde met een ‘motie van treurnis’. Zo groot als haar succes is bij de media, zo klein is haar politieke effect in het parlement. En als ze niet samen gaat werken zal dat niet gauw veranderen. En al helemaal niet als haar eigen partij, die ondertussen ook al niet meer zo blij met haar is straks niet meer meeregeert. Dus kunnen we de minihypjes en ophefjes niet uitzitten en het zo maar laten?

Ik kwam een artikel tegen over Hirsi Ali dat ik nog wel interessant vond. Juist omdat het nu eens niet over Hirsi Ali als persoon gaat, maar een verklaring probeert te geven voor de ophef zelf. Wat was het in Submission I dat de gemoederen zo in beroering bracht, hoe presenteerde Hirsi Ali de boodschap zodat die vooral tot de verbeelding sprak van autochtone islamhaters en moslimvrezers, wat maakt dat de media pagina’s voor haar uittrekken en aan haar besteden, terwijl ze niet meer is dan een politica met een mening? Met andere woorden, hoe is het fenomeen Hirsi Ali geschapen?

Het artikel staat in het Tijdschrift voor Genderstudies, Word alsjeblieft wakker!, geschreven door Marc de Leeuw en Sonja van Wichelen, en ik zeg het er meteen bij, het is voor mensen die niet ingevoerd zijn in het taalgebruik van de academische genderstudies niet makkelijk te lezen. Of je moet meteen begrijpen wat er wordt bedoeld met een zin als ‘discursieve vormen vooronderstellen en creëren zowel de context voor hun interpretatie als de verhouding van de deelnemers tot de communicatie-effectuering’. Maar wie zich daar doorheen weet te worstelen komt op een zinnige en eigenzinnige interpretatie van hoe het fenomeen Hirsi Ali, niet te verwarren met de persoon zelf, tot stand is gekomen.

De schrijvers laten weten fundamentele kritiek te hebben ten aanzien van geweld tegen vrouwen, maar kritiek te hebben op de manier waarop die in Submission I aan de orde is gesteld. Het filmpje maakt meer duidelijk over de manier waarop in Nederland gedacht wordt over multiculturalisme en emancipatie, dan dat er bijgedragen wordt aan een debat over huiselijk geweld tegen moslimvrouwen. Het filmpje haakt bovendien in op de denktrant waarbij ‘de bevrijding van vrouwen’ wordt opgeteld bij ‘de oorlog tegen terrorisme’.

Submission I suggereert dat het geweld tegen vrouwen wordt gelegitimeerd, of zelfs veroorzaakt, door bepaalde koranverzen. De getuigenissen van de vrouwen in de film zijn fictief, en worden gespeeld. De locatie wordt door Hirsi Ali zelf ‘Islamistan’ genoemd, en bestaat uit een achtergrond met Islamitische motieven. De vrouwen worden door de actrices en de vertellingen neergezet als weerloze vrouwen die zichzelf aan Allah ‘onderwerpen’ en zelf niets aan hun problemen lijken te kunnen doen. De koranteksten zijn geschreven op naakte ruggen, de vertelster is gehuld in een sluier, waaronder haar naakte borsten te zien zijn – een quasi-soft pornobeeld. Dit beeld roept geen herkenning op bij moslimvrouwen zelf, integendeel. Het speelt wel in op de ‘oriëntalistische’ beelden over de islam, de vrouw als geseksualiseerd anoniem exotisch wezen. (Zie, voeg ik toe, de stapel nieuwe boeken met gesluierde vrouwen op het omslag, met titels als Tranen in het Zand, Verborgen tralies, Geheim Geweld waarbij de lezeres lekker kan griezelen over wat vrouwen elders wordt aangedaan. Zelfs een boek van Fatima Mernissi, die de clichébeelden over de harem wil ontmaskeren, wordt gepresenteerd met een exotische vrouw met ontblote borst op het omslag.)

Om het in de woorden van de schrijvers te zeggen: ‘de westerse vorm van depersonalisatie wordt ingezet om de depersonalisatie van moslimvrouwen aan het licht te brengen. In beide stereotypen worden vrouwen nauwelijks als handelende subjecten gezien’. In de film worden de verschillende interpretaties van de koranverzen, onder andere door islamitische feministen (zoals Hassan en Wadud) genegeerd. Hirsi Ali beweerde zelf dat de film bedoeld was voor een vrouwelijk moslimpubliek, wat een beetje wordt tegengesproken door het feit dat ze het vertoonde in Zomergasten, dat vooral door een autochtoon Nederlands publiek wordt bekeken. Die overigens de gekalligrafeerde Arabische teksten niet kunnen lezen, maar wel bevestigd worden in hun stereotype oriëntalistische blik. De film wordt als het ware vertoond door een ’sleutelgatperspectief’ dat het publiek een quasi-geheimzinnig inzicht geeft in de exotische wereld van de moslims. Dat die presentatie weinig overeenkomst vertoont met de werkelijkheid is niet aan de orde.
Hirsi Ali gebruikt als het ware het vrouwenlichaam als middel in haar strijd tegen de ‘conservatieve islam’, en het geweld tegen moslimvrouwen kiest ze uit, niet om het geweld zelf, maar als strijdperk voor de confrontatie tussen de ‘achtergebleven islam’ en de moderne, verlichte, ‘normale’ westerse democratie. Geen wonder dat de moslima’s zelf, opnieuw tot object gemaakt maar nu door iemand die zegt dat zelf geweest te zijn en voorgeeft voor hen op te komen, er niets van moeten hebben.

Het gewicht dat Hirsi Ali zelf in de schaal kan leggen, is dat ze zich kan presenteren als de vertegenwoordiging van de vrouwelijke exotische Ander, als ervaringsdeskundige en als voormalig slachtoffer van islamitisch geweld. Ze claimt zelf, middels haar biografische artikelen waarin ze getuigt van haar besnijdenis en gearrangeerde huwelijk, een legitieme aanklaagster te zijn van dat islamitisch geweld. Tegelijk maakt ze zich los van dat beeld van die exotische Ander door ‘een van ons’ te worden, een bevrijde bekeerlinge, die de superioriteit van de westerse beschaving bevestigt. Zo kan ze zich opwerpen als de spreekbuis van de ‘monddode vrouw’ die niet voor zichzelf op kan komen. Juist die dubbelheid, ze is exotisch, maar ook ‘een van ons’, maakt haar zo aantrekkelijk.

De zelf-presentatie heeft dus een paar interessante elementen die een autochtoon publiek aanspreken: ‘van slachtoffer tot overlevende van islamitisch geweld, van gelovige tot ongelovige, van linkse PvdA’er tot liberaal-rechtse VVD’er, culminerend in haar ontwikkeling van asielzoekster tot succesvolle politica’, schrijven De Leeuw en Van Wichelen. Zolang de “monddode vrouwen” zelf blijven zwijgen, of niet aan het woord komen of er eenvoudig niet naar hen geluisterd wordt is dit beeld te handhaven. In het gesloten beeld van Hirsi Ali is een vrouw die zegt dat ze moslima is en geëmancipeerd eenvoudig iemand met een ‘vals bewustzijn’, of iemand die ‘nog niet zo ver is’, voeg ik toe. Het beeld begon enige scheurtjes te vertonen bij een uitzending van een bezoek aan een Blijf van m’n Lijf huis, waar Hirsi Ali werd geconfronteerd met de boosheid van een mishandelde vrouw over de film. Daarmee werd duidelijk dat Hirsi Ali zeker niet wordt gezien als ‘een van hen’.

Het grote probleem met de presentatie van Hirsi Ali is gelegen in de geslotenheid en de lineariteit van het verhaal dat ze presenteert. Van absoluut kwaad naar absoluut goed in een rechte lijn, zonder enige ruimte voor andere oplossingen, andere identiteiten dan die zij presenteert als de enige juiste en enige geëmancipeerde. Jonge moslimvrouwen, die vaak bezig zijn om hun eigen weg te vinden tussen hun emancipatie en hun loyaliteit aan familie en gemeenschap worden met Hirsi Ali als erkende spreekbuis opnieuw gezien als ‘achtergebleven’, in plaats van op weg naar hun emancipatie, op hun eigen manier en vaak met behoud van hun religie die zij niet als belemmerend ervaren.

De Leeuw en Van Wichelen richten hun kritiek ook op het feminisme dat niet in staat is geweest om een beeld over emancipatie in stand te houden waarin ruimte is voor verschil. Ik kan me dat aantrekken. Destijds was er in de vrouwenbeweging een levendig debat over diversiteit en het feit dat emancipatie niet voor alle vrouwen hetzelfde betekent. Maar op een of andere manier lijkt die belangrijke les ‘vergeten’, in Opzij kom je die in ieder geval niet meer tegen. En dat maakt dat er nu nauwelijks verweer lijkt te zijn nu het feminisme wordt gekaapt door rechts, en er gedaan wordt alsof de verworvenheden op het gebied van vrouwenrechten, de (relatieve) rechtsgelijkheid tussen de seksen het gevolg is van onze Verlichting, in plaats van een jarenlang durende sociale strijd – waar rechts nauwelijks aan bijgedragen heeft. Niet alleen draagt Submission I bij aan de simplificatie van ons beeld over de islam, niet alleen worden alle regionale en locale verschillen en historische veranderingen binnen de islam genegeerd en verworpen, maar daar bovenop wordt algehele religiekritiek vermomd als een feministische doelstelling. Het westen moet die arme mishandelde moslimvrouwen redden van hun godsdienst. En de enige manier waarop ze dat gaat lukken is om over te gaan naar het westerse seculiere liberalisme, is het idee.

Deze manier om het feminisme te kapen voor politieke doeleinden is niet nieuw. Ook in de negentiende eeuw gebruikten de koloniale mogendheden de onderdrukking van inheemse vrouwen graag om hun eigen beschavingsoffensieven mee te legitimeren: ‘blanke mannen redden bruine vrouwen van bruine mannen’, noemde Gayatri Spivak dat. Die oude truc komen we nu tegen in een nog vileiner jasje, want nu zijn niet alleen ‘witte mannen (plus enige witte vrouwen) bezig om bruine vrouwen van bruine mannen te redden’, nu is het een bruine vrouw die bruine vrouwen van bruine mannen wil redden, zeggen de schrijvers. Hirsi Ali is dus zo interessant omdat ze zelf de cultureel Andere belichaamt, en juist niet de witte Europese koloniale man. Mijn conclusie: ze verwoordt exact wat de witte man wil zeggen maar niet meer kan zeggen zonder als neokolonialistisch of racistisch te worden weggezet. Hirsi Ali kwam als geroepen, ze neemt de rol over, en geeft daarmee de witte mannen de gelegenheid om te zeggen: zie, nou zeggen ‘ze’ het zelf. Het is zo gezien dan ook geen wonder dat haar aanhang vooral uit witte mannen en een paar witte vrouwen bestaat.

En dat verklaart waarom het fenomeen Hirsi Ali zoveel groter is geworden dan de persoon Hirsi Ali, en waarom haar woorden zoveel meer mediawaarde hebben dan die van een minstens zo ervaringsdeskundige andere moslima. Hirsi Ali heeft de witte, liberale mannen, de islamhaters en moslimvrezers een grote dienst bewezen door zichzelf uit te vinden nog voordat iemand anders op het idee kwam. Wat dat betreft heeft ze absoluut een prijs verdiend.

28 gedachten over “Het fenomeen Hirsi Ali

  1. Nou dat is een onderscheiding waarvan men trots op kan zijn: tot “European of the year” uitgeroepen worden door Reader’s Digest

  2. Submission zou eigenlijk nauwelijks ophef hoeven te veroorzaken. Normaal gesproken zou ik de film een paar dagen later vergeten zijn, ware het niet dat de ongemeen felle reacties, tot doodsbedreigingen aan toe en uiteindelijk de moord op van Gogh, ieder weldenkend mens de ogen opende.
    Wat aanvankelijk zo onschuldig leek, bleek het uiteindelijk niet te zijn.
    In dat opzicht was Submission een echte eye-opener.

  3. De hele tijd dat ik dit stuk las zat ik er op te wachten, en gelukkig kwam het er in de laatste alinea’s dan toch uit: hij die achter Hirsi Ali staat is een witte racist. Ach ja, als Anja dat vindt zal het wel zo zijn.

    Het verschil met vroeger is kennelijk dat links deze bewering niet langer zondermeer pikt, maar hij tegenwoordig vooraf moet worden gegaan door een quasi-wetenschappelijk verhaal.

    Dat er zo ontzettend veel over Submission I gesproken en geschreven wordt bewijst het nut van de film eigenlijk al. Hirsi Ali heeft haar vinger op een zere plek gelegd, en dat is niet onopgemerkt gebleven. De weinig subtiele manier waarop ze dat doet maakt haar weliswaar meer kunstenaar/columnist dan politica/nobelprijs winnares, maar voor mij is ze daarom niet minder waardevol. Het staat iedereen vrij op de film te reageren en gelukkig gebeurt dat dan ook veelvuldig.

    Mijn reactie kan overigens volledig los gezien worden van het feit dat ik het vaak met Hirsi Ali eens ben. Maar die nuance is voor de gemiddelde linkse denker te ingewikkeld.

  4. Hirsi Ali is niets meer en minder dan het zichtbaar geworden zwarte ziel van het blanke westerse volk/mens met hun kolonialisme, gedwongen bekeringen tot het christendom/ westerse denk en leefwijze, genocide op diverse bevolkingsgroepen, hevige slavernij en het starten van eerste en tweede wereldoorlog.
    Dit is gebaseerd op de norm ongeveer 2000 jaar oud. Wij zijn de best dood de rest.
    Dat gebeurt in drie fases;
    1 de ander proberen te veranderen door debatten, discussies, media beïnvloeding,
    2 juridische druk, controle door wetten te maken die anderen onder controle moeten houden en dwingen om te veranderen in een westers mens, (ook door economische wetten/resoluties dwingen)
    3 geweld, oorlog, zie Afghanistan, Irak, Palestina, Iran, Syrie, Chili, Venzuela, Vietnam etc
    De taal gebruik is duidelijk. De ander, niet westers/blank is niet goed genoeg, minder, achterlijk. De journalisten gebruiken deze termen in een of andere vorm graag om aansluiting te houden met de westerse/blanke mens.

    Dit wordt gevoed vanuit ons gevoel, dat onbewust ons handelen naar anderen bepaald. Bewust worden van je eigen gevoel, denken en handelen om die dan bij te stellen en te veranderen.
    De ander moet niet veranderen, maar jijzelf
    Gelukkig zijn er enkele uitzonderingen.

  5. Ik wou eerder vanmiddag meer schrijven over Hirsi Ali, maar ik werd te boos. Ik ben gaan nadenken over precies waarom ik zo boos op Hirsi Ali ben. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het om twee dingen gaat.

    1) Hirsi Ali liegt

    Ik weet dat ‘liegen’ een heel sterk woord is, maar zo ervaar ik dat. Ik kan een ander woord kiezen, maar het komt op hetzelfde neer.

    Ze liegt omdat ze dingen over Afrika beweert waarvan ze als Afrikaan gewoon moet weten dat ze niet waar zijn. Het is gewoon te absurd voor woorden om te beweren dat de problemen van Afrika te verwijten zijn aan een ‘gebrek aan nieuwsgierigheid’.

    Ze liegt ook over de Islam. Als voormalige moslim die in een gematigd land als Kenya gewoond heeft, moet ze weten dat er verschillende stromingen binnen de Islam zijn, die men niet over een kam kan scheren. Toch beweert ze steeds het tegendeel. Gematigde moslims bestaan volgens haar niet, ze hebben alleen maar de ‘ware islam’ nog niet ontdekt.

    Ze heeft gelogen om asiel te krijgen in Nederland. Haar echte naam is niet eens ‘Ayaan Hirsi Ali’ maar ‘Ayaan Hirsi Magan’. Ze heeft namelijk een valse naam en geboortedatum aan de Nederlandse autoriteiten gegeven. Ze kwam uit een veilig land (Kenya), werd daar niet politiek vervolgd, en verbleef in de tussentijd in Duitsland waar ze ook om asiel had kunnen vragen. Ze zou naar Canada reizen, waar ze ook veilig zou zijn geweest. Canada erkent gedwongen huwelijken niet.

    Voor alle duidelijkheid: ik misgun Hirsi Ali haar verblijf in Nederland niet. Ze heeft hier een bestaan voor haarzelf opgebouwd. Als voormalige asielzoeker, weet ik uit ervaring hoe moeilijk dat is. Wat mij echter mateloos ergert is dat zij nu geen enkele sympathie lijkt te hebben voor andere asielzoekers, vaak mensen die in een veel benardere situatie zitten dan zij toen. Integendeel, Hirsi Ali staat volledig achter het uitzet en restrictieve toelatingsbeleid van Madam Verdonk. (Waaronder nota bene ook het terugsturen van homosexuele asielzoekers naar de Islamitische Republiek Iran.)

    Gezien de omstandigheden waaronder zij een verblijfstatus in Nederland heeft verkregen, is het zeer ironisch, bijna hilarisch, dat Hirsi Ali nu als model ‘nieuwe Nederlander’ op de site van de IND staat.

    2) Wat Hirsi Ali zegt bevestigt racistische vooroordelen

    Zoals Anja boven terecht stelt, fungeert Hirsi Ali als alibi voor allerlei racistiche vooroordelen. Door bestaande vooroordelen en angsten te bevestigen schaadt ze de positie van de groep waarvoor ze zelf zegt op te willen komen. Een groep die het al moeilijk genoeg heeft. Iets wat Hirsi Ali uit haar eigen ervaring zou moeten weten.

    In mijn opinie klopt Anja’s conclusie helemaal: ‘ze verwoordt exact wat de witte man wil zeggen maar niet meer kan zeggen zonder als neokolonialistisch of racistisch te worden weggezet’.

    Ik ben nog niet helemaal uit waarom ze dit doet, of ze echt gelooft wat ze beweert, of dat dit haar manier is om verder te komen en carriere te maken. Wat wel duidelijk is dat haar faam en bekendheid helemaal berusten op haar kritiek op de islam en haar rol als slachtoffer van de islam. Ze heeft dus alle belang bij om haar beweringen en verdachtmakingen voort te zetten. Die overigens aan de media en haar eigen (witte) aanhang gericht zijn, en niet aan de groep waarvoor ze zelf zegt op te komen.

  6. Beste Clara, posting 6, ik bedoelde aan te geven dat ikzelf, die bewuste zondagavond eind augustus 2004, geen moment dacht dat de film Submission zulke felle reacties zou oproepen. Weliswaar was de kritiek duidelijk en in confronterende beelden weergegeven, maar ik had echt het gevoel dat we hier in Nederland schouderophalend aan voorbij zouden gaan.
    Daarin heb ik mij vergist, Claar. Uiteindelijk is hierdoor een storm opgestoken. De onverdraagzaamheid van religie en ideologie heeft zich vervolgens schaamteloos geopenbaard.
    Ja, en daar schrik je dan toch van.

  7. Mevrouw Hirsi Ali schrijft onder meer het volgende op de website van de IND:

    “Mensen denken te veel ‘ik hou mijn cultuur, mijn manier van denken en doen én ik word ook Nederlander’. Nederlander worden mag echter niet vrijblijvend en instrumenteel zijn. Het kan niet zo zijn dat mensen denken, met een Nederlands paspoort kan ik mooi reizen, maar voor de rest voel ik niets voor Nederland.

    Ik denk dan ook dat een ceremonie op het moment dat je Nederlander wordt op zijn plaats is. Je belooft dan de grondwet te respecteren en wordt gedwongen om na te denken over wat Nederlander worden inhoudt. Want het principiële ontbreekt nu totaal.”

    Als echte Nederlander voel ik niets voor een dergelijk Nederland. Gelukkig hoef ik niet die goddeloze ceremonie door te maken waarin ik trouw moet zweren aan de Führerin van den Niederlanden. Die malle Nederlandse grondwet is natuurlijk ook niet heilig want het is een document dat een moment-opname van de wil van het Nederlandse volk weergeeft. God verhoede dat we een Hirsi Ali met tante Verdonk als presidente en première van nederland zouden krijgen. Als Nederlander hoop ik politiek asiel te krijgen ergens in India ofzo. Daar kan ik mijn cultuur en mijn manier van denken wel behouden. Wat geeft die rare totebel Ali eigenlijk het recht om te zeggen dat mensen dus eigenlijk niet hun eigen cultuur zouden mogen behouden en mogen denken wat ze zelf willen, inplaats van de nederlandse zuurkool met Wurst ‘cultuur’ te moeten overnemen?
    En wat is het principe van ‘Nederlander worden’? Gehoorzamen aan de bevelen van Verdonk en tante Ali? Iedere zondag klompendans doen? Uit het hoofd leren van de ‘Nederlandsche Gedenckklanck’ van Adrien de Valery? Neerhalen van Rooms Katholieke Kerken? Kapotslaan van Katholieke heiligenbeelden? Beroven op zee van Spaanse handelsschepen? De rechterarm omhoogsteken en roepen ‘Nederland houzee!’.

  8. Henk, ik kan me voorstellen, dat Theo v. Gogh niet heeft kunnen overzien, dat er zulke felle reacties zouden komen op Submission. Maar, dat Ayaan H.A. dat niet heeft kunnen overzien, gaat er bij mij dus absoluut niet in.

    In De Islam is De Koran een heilig boek (wat je met respect hehandeld), waarin de woorden Van God staan.(Neergezonden via de engel Gabriel aan De Profeet Mohammed(vzmh). Voorafgaande het gebed ( waarbij je “oog in oog” met de schepper komt te staan) doe je een rituele wassing en kleed je je, zodat je lichaam bedekt is.

    Dus, als je als voormalige moslima dan zo’n film maakt,dan weet je van te voren,wat dit bij de meeste moslims teweeg brengt en ben je absoluut niet geloofwaardig.En dan ook nog zeggen dat je het voor moslima’s gemaakt hebt, die met huiselijk geweld te maken hebben? Nou dan had ze echt wel een hele andere film gemaakt.

    Het punt nu is natuurlijk wel, dat het niet meer uitmaakt met wat Ayaan op nu nog op de proppen komt. Voor vele moslims is zij een gepasseerd station.

    Bijv. vrouwen, als Riffat Hassan en Amina Wadud bereiken echt iets. Hier kunnen moslima’s iets mee. Opkomen voor je rechten vanuit de islamitische bronnen.

  9. Ik ben het eens met de stelling dat Hisi Ali beter stukjes kan gaan schrijven in plaats van een zetel in de kamer te bekleden maar zolang socialistisch Nederland de Nederlandse islamieten een uitzonderingsbehandeling(over discriminatie gesproken!) geeft kan ik geen woord serieus nemen dat vanuit socialistische kring over de onderwerpen waar Hirsi Ali zich over ontfermt wordt gesproken.
    Nederlanders die er idiote mensonterende rituelen op na houden of een tweedeling bevorderend gedachtengoed gebaseerd op discriminatie aanhangen verdienen een keiharde veeg uit de pan te krijgen, juist vanuit linkse hoek.

  10. En dan snap je ook meteen waarom Hirsi Ali vanuit linkse kring zo wordt verketterd, haar belangrijkste politieke bijdrage tot nu toe is namelijk dat zij haarfijn heeft weergegeven dat politiek links de weg volkomen kwijt is en zich bovendien keer op keer schuldig maakt aan tweedeling bevorderende manipulatie van de werkelijkheid.

  11. @John (12): Ik ben benieuwd naar wat je bedoelt met ‘idiote mensonterende rituelen’.

    Trouwens, wat Hirsi Ali, Wilders en andere rechtse populisten juist willen is dat de islam een ‘uitzonderingsbehandeling’ krijgt. Daarbij worden honderdduizenden onschulidige, gewone mensen in dezelfde hoek geplaatst als een handjevol extremisten en fundamentalisten. Goede vrienden van mij, die niet streng gelovige moslims zijn, voelen zich verdacht gemaakt wegens hun afkomst en opvoeding. Er is een hetze tegen iedereen die uit een ‘islamitisch’ land komt, ongeacht hun persoonlijke geloofsbeleving. Het gaat daarom eigenlijk gewoon om discriminatie en racisme.

    Vrijheid van godsdienst is gewoon een mensenrecht. Het is toch raar dat Hirsi Ali steeds van allochtonen eist dat ze moeten bewijzen dat ze de Nerderlandse grondwet erkennen, terwijl Hirsi Ali zelf een aantal rechten uit dezelfde grondwet wil schrappen, en een bepaalde groep Nederlanders door de AIVD wil laten bespioeneren voor het geval dat ze misschien eerwraak plannen.

    Ik heb het sterke vermoeden dat Hirsi Ali zich vooral over haarzelf en haar politieke loopbaan ontfermt.

  12. Inderdaad Charles, AHA is in de eerste plaats bezig zich te ontfermen over haarzelf en haar politieke loopbaan.

    En de moslima”s, waar ze zegt voor op te komen, daar is ze zelfs op de allerlaatste plaats niet mee bezig. In Netwerk gisteren bleek uit het onderzoek ook heel duidelijk, dat moslima’s niet vinden, dat AHA iets voor hen kan betekenen.

  13. “Discursieve vormen vooronderstellen en creëren zowel de context voor hun interpretatie als de verhouding van de deelnemers tot de communicatie-effectuering”. Ik vraag mij echt af of de schrijvers van zo’n zin zélf wel begrijpen, wat ze bedoelen! 🙂

    Hirsi Ali verdient wat mij betreft de prijs: “Right Reader’s Digestive”.

    @ Min6 (5):

    Enneh….Submission I is door de Italiaanse fascisten speciaal vertoond in een partijbijeenkomst in Rome. “Gefundenes Fressen” voor hen…….Inderdaad: dankzij haar weinig subtiele aanpak, zoals je zegt.

    @ Charles (8) en Victor (10):

    Goed verwoord! Volgens mij heeft Ayaan Hirsi Ali maar in één ding echt veel interesse: Ayaan Hirsi Ali.

    Overigens:

    -Zelf krijg ik de neiging op straat een buitenlandse taal te spreken, nu “Lovely Rita Uitmieter Maid” wil decreteren dat iedereen op straat Nederlands moet spreken.

    -In de Volkskrant van 21 januari jl. staat een interessant artikel van Fadoua Bouali, naar aanleiding van haar pas verschenen boek: “Bevrijd door Allah; waarom een moslimvrouw haar man niet hoeft te gehoorzamen”” . Volgens haar is het een fabel dat de problemen in de Marokkaanse gemeenschap te wijten zijn aan de Islam. Met de basiswaarden van de Islam -waardigheid, integriteit, liefde en toewijding – kunnen juist veel problemen worden opgelost. Dit artikel handelt vooral over de problemen die voortvloeien uit de machocultuur en hypocriete seksuele moraal.

  14. @Olav (16): Ik heb ook aan “Lovely Rita meter maid” gedacht, maar via een omweg. Vroeger in Zuid-Afrika heten de parkeercontroleuses “boete bessies” en ze waren bijna allemaal van de type Verdonk. Met de juiste uniform en een zwarte handtas, zou Rita Verdonk een stereotiepe boete bessie zijn.

  15. voor Henk: diezelfde avond nog brak op het Zomergastenforum van de VPRO ongeveer de pleuris uit. Ik heb de hele nacht in stille verbijstering zitten kijken naar wat autochtone mensen schreven en dus blijkbaar steeds hadden gedacht over islam en “buitenlanders”. Ik heb het bewaard in mijn pc, zal nog wel eens een link maken als ik meer tijd heb. De VPRO heeft het allemaal allang verwijderd, maar ik denk dat vooral die eerste reacties die letterlijk vuilspoten veelzeggend zijn over hoe vele Nederlanders over islamieten dachten, maar nog niet zeiden of durfden te zeggen. Ayaans film zette die sluis open.

    Hoe het ook zij, ik blijf van mening dat Ayaan Hirsi Ali iemand is naar wie ik goed wil blijven luisteren, juist omdat zij door anderen (altijd West-Europeanen, nooit moslims zelf) steeds in de positie wordt geplaatst van door ons gelauwerd voorvechtster van van alles waaraan wij kennelijk waarde hechten. Zij is door de VVD tot onze spreekbuis gemaakt en laat dat ook gebeuren. Dan wil ik dus kritisch blijven volgen wat zij zegt. Ik denk dat het niet verstandig is, die rol van haar uit het oog te verliezen of haar spreekbuisrol te ontkennen of te bagatelliseren. Zelf maakt ze niet de indruk gebruikt te worden, maar ik kan haar niet zien zonder het gevoel te hebben dat ze enorm misbruikt wordt.

    Achter alles wat zij zegt en doet gaan wijzelf schuil. Door naar haar te luisteren krijg ik zicht op wie wij zelf zijn. Daar word ik niet vrolijker van, maar het dwingt me naar haar te blijven luisteren en goed na te denken over wat ze zegt en waar ik zelf sta/wil staan.

  16. @Clara (18): Natuurlijk moeten wij (critisch) naar Hirsi Ali blijven luisteren. Ignoreren helpt niet. Wel lijkt haar populariteit iets weg te ebben, tenminste in Nederland.

    “Achter alles wat zij zegt en doet gaan wijzelf schuil. Door naar haar te luisteren krijg ik zicht op wie wij zelf zijn.”

    Ik weet wat je bedoelt, maar als (Zuid) Afrikaan ervaar ik haar totaal anders. Het is alsof ze alles wat Afrikaans aan haar was heeft afgeworpen, en een soort vreemd wezen geworden is – een soort ultra-Europeaan. Misschien verklaart deze vervreemding ook dat autochtonen en allochtonen Hirsi Ali totaal anders beleven.

  17. Voor allen die nog denken dat Hirsi Ali zulk goed werk voor moslimvrouwen doet en niet slechts namens witte mannen spreekt hier twee citaten van een jonge moslima uit Trouw (21 januari 2006):

    Felgata denkt dat Hirsi Ali niet beseft, dat ze haar doel niet bereikt. ,,Het zijn vooral autochtone vrouwen en mannen van middelbare leeftijd, zoals Leon de Winter, die met haar weglopen. Maar de vrouwen waar ze voor zegt te strijden, hebben geen boodschap aan haar.“

    ,,Hirsi Ali beseft niet dat heel veel moslima’s allang geëmancipeerd zijn. Niet de moslimvrouwen, maar de moslimmannen moeten emanciperen. Hirsi Ali heeft het nog steeds over hoofddoekjes en maagdelijkheid, maar wij zijn al veel verder. Dat de moslimmannen ons niet meer kunnen bijbenen, dat is pas de echte strijd van de moslima.“

  18. En dat verklaart waarom het fenomeen Anja Meulenbelt zoveel groter is geworden dan de persoon Anja Meulenbelt, en waarom haar woorden zoveel meer mediawaarde hebben dan die van een minstens zo ervaringsdeskundige andere feministe. Anja Meulenbelt heeft de bruine, islamitische mannen, de westenhaters en democratievrezers een grote dienst bewezen door zichzelf uit te vinden nog voordat iemand anders op het idee kwam. Wat dat betreft heeft ze absoluut een prijs verdiend.

  19. Dank je wel, Peter. Ik wist niet dat ik zoveel mediawaarde had. Ik ben vereerd dat je me een fenomeen noemt.

  20. Het lijkt me erg toepasselijk dat Mevrouw Hirsi Ali een prijs krijgt van een tijdschrift dat zich specialiseert in het in gecondenseerde vorm publiceren van andermans artikelen, en daarbij steevast Christelijk-Amerikaanse normen en waarden promoot. Het enige dat origineel is aan Hirsi Ali is dat ze er een tijdlang in geslaagd is de moslim/integratie agenda te kapen – dat doet ze heel handig moet ik toegeven – maar het is verder vooral gebakken lucht. Ze is de Jood die een anti-Joodse mop vertelt: niemand die er wat van zegt want hij mag dat tenslotte.

    Ik zou willen dat die hype nou eens over was, net als dat aangifte doen van haar tegen alles en iedereen die het niet met haar eens is, maar er zullen nog wel een aantal slechte films en verkiezingen overheen gaan voordat we er vanaf zijn.

  21. Wanneer wordt het jullie nou eens duidelijk, dat AHA alleen bezig is met zich zelf. Zij heeft ontdekt dat een tegenstander van de islam zijn, goed geld binnen brengt. Ze leeft op kosten van de staat en de opbrengsten stromen binnen.

    Ze is al een aantal keer flink door de mand gevallen, maar niemand heeft dat door… of het kan ze niet schelen, als ze maar tegen de islam aan blijft schoppen.

    Toen ze van vrouwenbesnijdenis (heeft niets met islam te maken, en een belangrijk probleem) overstapte naar jongensbesnijdenis, kon ze niet komen met het argument verminking. Dus kwam ze met het argument, dat je baas bent over je eigen lichaam. Je ouders hebben dus niet te beslissen over jou. Ook dan zeg ik, goed argument. Dit moet bespreekbaar gemaakt worden. MAAR op het NOS Journaal van 20.00 uur hing Ronnie Naftaniel aan de lijn. Hij maakte haar onderwerp kapot. En wat denk je….
    totaal niets meer gehoord over jongensbesnijdenis. Terwijl AHA zo standvastig en strijdbaar is, althans dat zegt ze. Dus blijkbaar begaf ze zicht op glad ijs. Zij heeft zoveel kennis van islam (denkt ze), zij wist niet eens dat joden ook besneden werden.

    Nederland wordt toch eens een keer wakker.

  22. Ze moet gewoon weg ze is geen Nederlander want ze heeft gelogen. Waarom. Er zijn veel buitenlanders hier die nog steeds wachten op het Nederlandse nationaleteit, deze hebben een baan, betalen belasting, zijn echte kaaskoppen geworden, leven in onzekerheid en zo ineens worden ze na zoveel jaar terug gestuurd en deze hebben niet gelogen over hun afkomst, geboorte jaar of naam. Nou is er dan ineens een Hirsi Ali die over alles liegt maar wel de capaciteiten heeft om in de politiek te komen die zal dan wel mogen blijven, dit is niet eerlijk. Het recht zal moeten zegevieren ze moet gewoon weg, ze gaat dan al(beter) maar nederlander mag ze niet zijn. Ik sta naast Rita Verdonk. Het mooiste is nog dat geheel de 1ste en 2de kamer er allang van afwisten dat ze gelogen had en nu zijn ze door hun eigen regels iemand kwijt en nu gaan ze janken, nee zo werkt dat niet hahahaha, geweldig om te zien hoe ze Rita aanvallen maar ze heet niks voor niks ijzeren Rita.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *