Dagboek 25 januari 2006

Gisteren de sloomste dag in de Eerste Kamer sinds tijden.
Ik maakte wat foto’s in de mooie roze winterochtendlicht bij het Centraal Station. Amsterdam is een rare stad, leefde zo lang met d’r kont naar het IJ toe, net Barcelona, een station precies op wat het mooise uitzicht naar het waterhad kunnen zijn. Nu wordt het havengebied ontdekt, en ontsloten, en het maakt Amsterdam mooier. Prachtige nieuwe wijken. Nieuwe terrasjes, uitzichten. En de pontjes doen het nog steeds.


Lees verder

Nog eens de spelregels

(Update 20 september 2006)

De weblogteller stond gisteren op 3224, zoveel bezoekers kwamen er dinsdag dus langs. Het gemiddelde per dag is nu boven de 2500 en stijgt nog steeds. Er zijn dus weer nieuwe bezoekers bijgekomen en dat is ook te merken aan de reacties van mensen die nog niet weten wat hier de spelregels zijn. Dat leg ik dus nog een keer uit.
Lees verder

Dagboek 23 januari 2006

Gisteren te gast op het Nieuwjaarsfeestje van de SP Rotterdam, tevens de aftrap voor de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Had mijn camera thuis laten liggen, dus helaas geen vrolijke reportage, die anders altijd bij de service van de zaak hoort. Mooie speech van Theo Cornelissen, en ook Krista van Velzen, met een flinke peptalk was goed op dreef.


(Krista en ik, foto Theo)
Lees verder

Klasse (4)

We hebben het tot nu toe over klasse gehad. Iedereen komt uit een sociaal milieu, zit nu in een sociaal milieu (of meerdere) en is onderweg van hier naar daar misschien nog meer sociale milieus tegen gekomen. Neem mij. Ik was een directeursdochter. Ik trouwde (moetje) met een half geschoolde arbeider, buitenlander ook nog. Van de ene op de andere dag leek ik iemand anders te zijn, zeker toen we in het buitenland gingen wonen. Dat was een volstrekte cultuurschok, want al die tijd had ik niet geweten hoeveel bescherming het me bood dat ik de dochter van de directeur was, naar een particuliere school ging, vooral met kinderen in aanraking kwam uit de ‘betere’ milieu’s. Opeens hielp dat me allemaal niets meer, in het buitenland hielp mijn ‘nette’ spraak me ook niet – ik ontdekte dat dezelfde persoon die ik was opeens heel anders werd bekeken en behandeld. Erg pijnlijk, en erg nuttig om zo uit je klasse te vallen, je leert er wel van hoe de wereld in elkaar zit.
Lees verder

Pity the Orphan


(links Uri Avnery)

Uri Avnery
21.1.06

Pity the Orphan

IT WAS a colorful day in Bil’in. Political flags of many colors were fluttering in the brisk breeze, the vivid election posters and the colorful graffiti on the walls adding their bit. It was the biggest demonstration in the beleaguered village for a long time. This week, the protest against the Fence was interwoven with Palestinian electioneering.
Lees verder