Dagboek 9 februari 2006

Ik wist wel wat er zou gebeuren als ik me in de cartoon-controverse zou mengen: heftige reacties. De eerste stroom daarvan heb ik opgenomen, daarna heb ik het gestopt. Omdat het voornamelijk herhalingen werden van steeds dezelfde zaken, maar ook omdat de toon steeds verder begon te escaleren. Daar hadden we de bekende geluiden weer: ‘een echte moslim is een gevaarlijke moslim!’ En de bekende aanvallen op mij: slinkse linkse fascist, vals loeder, megakreng, walgelijk secreet, apologist voor moslimgeweld! En nadat ik reacties had gestopt uiteraard het verwachte geschreeuw over censuur! Een senator die censuur toepast! Het lijkt wel of religieuze fanatici meer rechten hebben dan atheisten en seculieren!

Het interessante is dat diegenen die alleen maar de vrijheid van meningsuiting zien, het niet in tegenspraak vinden om me voor rotte vis uit te maken als ik diezelfde vrijheid van meningsuiting ook voor mezelf opeis.

Het is voor de goede verstaander duidelijk wat ik zeg. Ik ben geen apologeet voor geweld. Ik ben zeer voor vrijheid van meningsuiting (dus ook voor de mijne) Ik vind tegelijk dat we de discussie aan moeten over de balans tussen alles mag gezegd worden en het moedwillig kwetsen van groepen burgers. Die discussie is gezien de verhitte gemoederen niet makkelijk, want om te beginnen moet iedereen daarbij de bereidheid hebben om te zien dat er twee kanten aan zijn. En niet meteen beginnen te schelden op mensen met een andere mening.

Ondertussen begint het op te vallen dat er in Nederland geen rellen uitbreken. Nederlandse moslims laten weten dat ze de cartoons wel degelijk beledigend vinden, maar dat ze evenzeer tegen agressief protest zijn. Meer dan dat: er vindt ook een discussie plaats in hoeverre moslims in Europa meer begrip moeten hebben voor het feit dat het tot de Europeaanse culturen behoort om de vrijheid te hebben godsdienst te bespotten. Zie Tariq Ramadan hieronder. Zie Mohamed Ajouaou, in Trouw (4 februari 2006) Zie Abdullah Haselhoef op Wijblijvenhier. En er ligt nog een interessant artikel van Fadoua Bouali, in Trouw (7 februari 2006) die er net als Haselhoef voor pleit dat moslims de hand in eigen boezem steken. Ik kom daar graag nog op terug.

Net als op de reacties in Nederland op de winst van Hamas. Goed stuk van Paul Aarts en Mohammed Benzakour in de Trouw van vanochtend. Ik zal Benzakour vragen of ik het op dit weblog mag plaatsen, maar hoe dan ook kom ik er op terug. En er komen nog twee stukken over ons bezoek aan Palestina, en de gesprekken die we daar gevoerd hebben over de nieuwe situatie.

Voor vandaag twee grote stukken van gasten, denkwerk, Anne-Ruth Wertheim over de loyaliteitskwestie, die steeds gestelde vraag aan migranten: voel je je Nederlander of Marokkaan? Aan de hand van haar eigen biografie het antwoord: die vraag moet je niet stellen. We zijn allemaal combi’s. En een interessant stuk van Tariq Ramadan, die de Europese moslims aanspreekt. Een weg uit de controverse en de strijd. Nu nog in het Engels, als ik tijd heb zal ik het vertalen.

Nu moet ik eerst zelf een artikel schrijven voor Spanning (het interne blad van de SP), de draad oppakken van mijn Eerste Kamer werk, er ligt nog zo het een en ander. Tot morgen.

17 gedachten over “Dagboek 9 februari 2006

  1. Welkom terug, Anja!
    Er is nu zoveel over die cartoons gezegd, geschreven en in brand gestoken dat wat mij betreft alles er wel over gezegd is.
    Het zou een stuk schelen en de discussie tot de kern terugbrengen als we voor cartoon weer het oude woord gebruikten: spotprent.

    Ik heb er nu zoveel over gelezen, dat ik niet meer weet waar – maar ik las een verklaring voor de betrekkelijk rustige reactie hier, die me heel plausibel voorkwam: we hebben in Nederland in alle hevigheid deze discussie allang gevoerd. Na de moord op Theo van Gogh. En – stond er – dat heeft ons gelouterd.

    Moge dat waar zijn. Want dat zou betekenen dat deze discussie niet alleen (vrees) wereldwijd mensen nog verder tegen elkaar heeft opgezet, maar ook (hoop) wereldwijd grote middengroepen heeft gelouterd. Omdat iedereen, of hij nu wilde of niet, erover heeft moeten nadenken.

  2. Anja,

    Wat veel mensen niet beseffen is dat de woede omtrent de plaatjes niet zozeer woede om de plaatjes is. Tuurlijk, het is kwetsend als je Godsdienst op de hak wordt genomen, maar kwetsend genoeg om geen spaan van de openbare orde over te laten en doden te laten vallen? Lijkt me stug.

    Ik denk dat die plaatjes slechts een aanleiding waren om decennialange woede jegens het westen eruit te laten komen. Die woede, dat is de ware aanstichter van het geweld.
    Het Rijke Westen heeft sinds mensenheugenis een enorme puinhoop gemaakt van de Aziatische, Afrikaanse en Arabische Wereld. Volledig leeggeplunderd, bloeddoerstige dictators in het zadel geholpen, landen tegen elkaar uitgespeeld, en oorlogen gecreëerd. De laatste paar jaar heeft het Rijke Westen daar ook nog zelf de boel naar de bliksem geschoten: hun oude puinhoop verwisseld door een nieuwe.
    Neem maar aan: dat zet kwaad bloed.

    Als er dan ook nog een pipo uit dat verschrikkelijke Rijke Westen het in zijn koppie haalt om de laatste vastigheid, de laatste troost, de laatste inspiratie van deze mensen; het geloof, ontdoet van haar waardigheid… Dan, na al deze vernederingen, bereikt men het kookpunt. Niet zozeer om de plaatjes, maar om alles wat eraan vooraf is gegaan, en alles wat waarschijnlijk nog gaat volgen.
    Dat is de woede van de Arabische Wereld!

    Begrijp me niet verkeerd; ik ben net zozeer voorstander van het vrije woord. Maar geen vrijheid gaat zonder verantwoordelijkheid – en deze verantwoordelijkheid mis ik bij een ieder die de cartoons plaatst, zonder stil te staan bij de maatschappelijke onrust die ze tegweegbrengen, de mensen die ermee gekwetst zijn en de diepe laag van vernedering die ermee gepaard gaat.

  3. Beste Anja, gisteren las ik het volgende op de website van Stan van Houcke:
    >>>Ondertussen heeft Hamas een vredesvoorstel aan Israel gedaan. De BBC bericht: ‘The political leader of Palestinian militant group Hamas has said the group is willing to take a serious step towards peace if Israel does the same. Khaled Meshaal told the BBC that Hamas would not renounce violence, saying resisting an occupation was legal. But he said a long-term truce would be possible if Israel accepted conditions including a return to its 1967 borders. Israel’s acting PM said if he won next month’s poll, Israel would retain West Bank settlement blocs and Jerusalem. However, Ehud Olmert said Israel would be prepared to give up parts of the West Bank where most Palestinians were living.’ Lees verder: http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/4692114.stm Dit voorstel is geheel conform de eis van de Verenigde Naties dat Israel zich terugtrekt uit bezet gebied in ruil voor vrede. etc.

  4. Israel heeft nog geen moment naar de VN geluisterd, Bou, en zal zich ook hier niets van aantrekken. De eis van Israel is dat de Palestijnen alle wapens neerleggen, wat ze uiteraard niet zullen doen zolang de bezetting voortduurt. de andere eis is dat Hamas Israel erkent. Maar de vraag is dus welk Israel, met welke grenzen, inclusief de bezetting? Gaat ook niet door. Wapenstilstand vindt Israel niet genoeg. En Israel is helemaal niet geinteresseerd in vredesbesprekingen, dat saboteren ze al jaren. Olmert houdt geheel in de traditie van Sharon de boel voor de gek. Dit is het plan: ommmuurde enclaves maken op de Westoever, net als Gaza er al een is. En die dan ’teruggeven’ aan de Palestijnen. Dat bedoelt hij met ‘parts of the Westbank’. En binnen die gevangenissen mogen de Palestijnen het dan zelf uitzoeken. Dat is geen terugkeer naar de grenzen van 1967 en dat is uiteraard voor de Palestijnen dus geen optie, want dat is geen Palestijnse staat maar een reeks omsingelde bantoestans, zonder Jeruzalem en zonder oplossing voor de vluchtelingen, en zonder enige mogelijkheid om er een economische zelfstandige eenheid van de maken – dat kan alleen als Palestina de zeggenschap krijgt over de eigen grenzen, het eigen luchtruim, de eigen zee.

  5. Wat Jan Breur schrijft klopt volledig, alleen de emotionele lading is niet volledig. Het niet alleen de spotplaatjes, maar ook de manier van afbeelden. De Profeet (vzmh) als Bin Laden af te beelden zegt tegen ieder Moslim eigenlijk: jullie zijn allemaal terroristen. En daarmee is een negatief oordeel over hen uitgesproken. Iets wat Bush eigenlijk ook bedoeld met strijd tegen terrorisme. Hij zei ooit, wie niet voor mij is, is tegen mij. Andere ideeën zijn dan uit den boze voor hem. We zien de gevolgen Afghanistan, Irak, Iran, N.Korea en een van zijn volgende aanvallen op China. Ook zijn uitspraak dat Islamisten niet moeten denken, dat ze iets kunnen doen zonder toestemming van Amerika. Leuke Amerika toch?
    In deze tijd heeft het westen boter op zijn hoofd. Iedere keer leggen ze de zwarte piet bij anderen, hierdoor is in het westen nauwelijks, geen zelfreflectie aanwezig. Voor velen is dat ook moeilijk, omdat de meesten denken en handelen vanuit hun onderbuik, waarin genot en stamgevoel zetelt. De meesten komen ook niet verder dan het denken vanuit hun geslachtsorgaan, zie toenemende geaccepteerde porno, vooral met allochtone kinderen.
    Feministen deden daar vroeger iets tegen, herinnerde ik me nog van vroeger. Nu zijn ze blijkbaar niet daarin geïnteresserd.
    Wat nu blijkt is dat het feminisme niets meer is dan een verkapt racisme. Waar zijn de oude strijdsters tegen de sex en daarmee verbonden genotsindustrie?

  6. Feminisme niets meer dan verkapt racisme? Wat leuter je nou toch, Harry. Waar komen opeens al die mannen vandaan die beter weten waar feminisme overgaat dan de feministen zelf?

  7. Anja, ik heb dit geschreven, omdat ik even een prikje wilde uitdelen om het verschil te bekijken tussen vals feminisme van Hirsi Ali en de strijdbare feminisme van de vroegere feministen die tegen vrouw onvriendelijke gedragingen aggeerden, zoals de porno-industrie, die groeiend is. Ik mis dat een beetje. Er zijn erg veel vrouwen bezig met emancipatie van Moslimvrouwen, zonder dat ze even terug kijken naar wat vrouw-onvriendelijke aktiviteiten in eigen land. Dat mis ik ook een beetje.
    Dat is ook zelfreflectie, toch?

  8. Okee, Harry. Maar dat viel bij mij verkeerd, want ik ben niet alleen een bondgenote in de emancipatie van moslimvrouwen, ik ben ook kritisch naar wat er in mijn eigen land gebeurt, ik krijg daar genoeg voor over me heen. En al die mannen die me komen vertellen dat ik geen feministe meer ben omdat ik niet tegen de islam ben, alsof zij weten waar feminisme over gaat, die maken me langzamerhand een beetje geirriteerd. Dus jij kreeg een klap terug die maar een beetje voor jou bedoeld was. Okee?

  9. Anja
    Ik heb het wel begrepen. Ik begrijp ook dat jouw feminisme een andere vorm is dan van Hirsi Ali.
    Succes met je strijd en zet door.

  10. @ Jan Breuer (2):

    Ik ben het helemaal met je eens.

    Gisteren heeft Ayaan Hirsi Ali in de speciaal door haar belegde persconferentie in Berlijn de plank weer eens flink misgeslagen. Zij riep uit: “Ik eis het recht om te beledigen!” Maar de vrijheid van meningsuiting bestaat nu juist BEHOUDENS belediging, discriminatie, aanzetten tot haat, e.d. Deze laatste zijn strafwettelijk geregelde beperkingen van het grondrecht. Zoiets wordt een Kamerlid geacht te weten. (Het is geen verontschuldiging dat zij zich meestal buiten de Tweede Kamer bevindt).

  11. Een engelse journalist zei van de week dat ze hun recht op vrije meningsuiting niet willen gebruiken om mensen pijn te doen en te beledigen. Er zijn wel belangrijkere zaken. prachtig.

  12. Voor de geïnteresseerden:

    Ik heb onder “reacties” bij m’n weblog van 5 februari j.l. een aardig stuk uit de International Herald Tribune geplaatst. Het is te lang om hier neer te zetten. Vandaar.

    Verder kon ik het – omdat ik van de scherpslijperij van diverse kanten (moslim ultra’s, en in zekere mate ook “onze” Ayaan) braakziek werd – niet laten als reactie op 6 februari, en ook op de dagen erna wat religiemoppen te plaatsen.

    Mazzel & broge, Evert

  13. Moslimprotesten hypocriet
    In het licht van de anti-Joodse cartoons die dag in dag uit in de Arabische media verschijnen, is het protest van moslims tegen de Deense spotprenten over de profeet Mohammed ‘heel hypocriet’. Dat zegt theoloog dr. Hans Jansen. Van zijn hand verscheen onlangs het boek ‘Van jodenhaat naar zelfmoordterrorisme’, een analyse van het antisemitisme in de Arabische wereld.

    Bij het boek hoort een digitaal bestand van ruim 1400, merendeels antisemitische cartoons die sinds het begin van de tweede Palestijnse intifada in 2000 in Arabische media zijn verschenen. Daarin wordt volgens Jansen ‘de joodse godsdienst ongelooflijk door het slijk gehaald’. “Het is heel hypocriet dat de moslimwereld nu zo reageert op die Deense cartoons, alsof ze zelf zonder blaam is”, zei Jansen, niet te verwarren met de gelijknamige arabist.

  14. Je kunt de ene verontwaardiging niet wegstrepen tegn de andere, Verweij. Antisemitisme is verkeerd, anti-islamisme is verkeerd. En met name over dat laatste hebben wij ons in de samenleving waar we verantwoordelijk voor zijn zorgen over te maken.

  15. Islamisme lijkt me anders ook geen stroming die een paradijselijke samenleving vol keuzevrijheden bewerkt… Niet voor niets leven er in Nederland diverse mensen met wortels in het Midden-Oosten. Zij zochten en vonden hier vrijheden om hun ding te kunnen doen en een leven in te richten. Denk bijvoorbeeld eens aan Nasr Abu Zayd die vanwege zijn mening belasterd, verketterd en bedreigd werd in Egypte.

    Waarom zou je op dergelijke maatschappelijke misstanden niet eveneens alert mogen zijn?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *