Fadoua Bouali aan het woord

Naar aanleiding van de discussie een paar dagen geleden, De profeet kan wel tegen een stootje, waar ik inging op artikelen van Faodoua en van Naima Azough, waar Miriyam Aouragh weer op reageerde, schreef Fadoua het volgende. Ik vind het te belangrijk voor de discussie om het als reactie onderaan te plakken, en haal het dus naar boven.

Ik begrijp heel goed wat Miriyam mist in mijn stukje van 7 februari(Trouw). Ze mist terecht de link naar discriminatie en uitsluiting van allochtonen/moslims, en de oneerlijke sociaal-politieke en economische machtsverdeling waardoor de onderliggende werkelijke oorzaak waarom mensen zo boos hebben gereageerd niet genoeg wordt belicht.

Door die link breng je het probleem omtrent de rellen naar een hoger niveau. Miriyam heeft dat in haar bijdragen wel gedaan, overigens hier mijn complimenten voor!

Ik heb gekozen om de hand in eigen boezem te steken, om een aantal redenen. Om te beginnen ben ik niet in staat om hogere linken en verbanden te leggen (door mijn gebrek aan sociaal-politieke kennis en inzichten) maar door het heel dicht bij mezelf te houden probeer ik voor mezelf te overzien en te begrijpen waar de zwakte zit van mijn Europese allochtone-moslimgemeenschap.

Deze mensen kampen nu eenmaal met een ernstige sociaal-economische achterstand. Aan die achterstanden kunnen we hard werken door ons
aan te sluiten bij politieke of sociale bewegingen die opkomen voor deze zwakke groep. Maar helaas, de allochtone moslims die ik in mijn omgeving ken hebben weinig of eigenlijk beter gezegd niets met Marx, het socialisme, etc.

Dit zegt natuurlijk veel over mij zelf, ik kom namelijk uit een typisch allochtone-moslim gezin, waar weinig boeken wordt gelezen,nauwelijks een politiek bewustzijn is en weinig of nauwelijks hoger opgeleiden.
Waar ik vandaan kom, liggen veel gezinnen uit elkaar, veel jongeren hebben geen werk, veel jonge vrouwen moeten alleen voor hun kinderen zorgen omdat de vader ervandoor is of als hij er is dan doet hij vaak niet actief mee aan de opvoeding en zorg voor de kinderen.

Ik zie in mijn omgeving een groep jonge mensen niet of nauwelijks opgroeien in een stabiele gezonde gezinssituatie. Een stabiele en veilige gezin is zeer belangrijk voor de ontwikkeling van elk kind. Ik zie een generatie jonge allochtone-moslims opgroeien met weinig of nauwelijks moreel besef. Het is veel ernstiger dan we ons kunnen voorstellen. Het is een feit dat veel jongens met een allochtone-moslim achtergrond zich tot loverboys ontpoppen, of die seks hebben met autochtone homo’s in ruil voor geld, meisjes die in de prostitutie belanden omdat ze gechanteerd worden door hun allochtone-moslim vriendje met wie ze seks hebben gehad of gewoon seks hebben met mannen in ruil voor luxe spullen. Jonge moslimmeisjes die op zogenaamde islamitische scholen zitten die het doen voor 5 euro met jongens en anale seks schijnt echt heel gewoon te zijn onder deze jongens en meisjes.

Naast dit walgelijke morele verval binnen mijn allochtone-moslim gemeenschap kampt deze gemeenschap ook nog eens met discriminatie en uitsluiting. Discriminatie en uitsluiting door autochtonen heb ik vaak genoeg aan den lijve mogen ervaren, maar heel belangrijk is dat je niet bij de pakken neer gaat zitten wanneer het je overkomt. Aangezien er nu een grote groep jonge allochtone-moslims opgroeit onder zeer erbarmelijke en zorgelijke gezins- en sociale omstandigheden denk ik dat ze niet goed in staat zullen zijn om zich te verweren tegen discriminatie en uitsluiting. Deze jonge mensen hebben nauwelijks een gevoel van waardigheid en zelfrespect ontwikkeld om zich op een adequate manier te kunnen verweren tegen uitsluiting. Hun reactie zal die van een slachtoffer zijn, wat ze natuurlijk ook zijn maar waar ze niks mee zullen kunnen opschieten.

Onlangs was ik ook bij het debat tussen Ramadan en Abou Jahjah in Rotterdam. Op een gegeven moment zei Ramadan dat wanneer moslims gediscrimineerd worden ze in actie zouden moeten komen door tegen die ander te zeggen dat hij (degene die discrimineert) een gevaar is voor de maatschappij en dat hij of zij daarom aangifte moet doen van discriminatie.

Hier miste ik dus een heel belangrijk stukje verdieping bij Ramadan. Om zo’n houding kunnen aan te nemen, en degene die discrimineert aan te spreken, moet je een zelfverzekerde persoon zijn die de wegen van de wet kent, en weet waar hij zijn recht vandaan kan halen.

De zwakte van mijn allochtone-moslim gemeenschap is dat ze niet in staat zijn om hun kinderen zodanig bewust op te voeden dat ze zich kunnen verweren tegen discriminatie. En de zwakte van deze ouders heeft te maken met onwetendheid, oppervlakkigheid en materialisme. In sommige gevallen hebben ouders ook gewoon geen interesse in waar hun kinderen mee bezig zijn of hoe ze opgroeien.

Om iets aan deze ernstige interne problemen te kunnen doen moeten we denk ik een oplossing zoeken die voor deze allochtone-moslims in ieder geval vaag bekend klinkt in de oren. Volgens mij ligt de oplossing voor het tegen gaan van het moreelverval binnen de allochtone moslimgemeenschap door terug te keren naar de islam.
Want het mooie aan de geschiedenis van de islam, is dat die in een tijd is gekomen toen de gemeenschap in ernstig moreel en sociaal verval was.
De islam bood de mensen toen een oplossing voor hun problemen en ik denk dat de islam nu ook weer een oplossing is voor de problemen waar mijn afgedwaalde allochtone moslimgemeenschap mee kampt.

Moslims moeten de islamitische waarden en normen weer in ere herstellen zodat ze aan de duisternis en chaos waarin ze zich in bevinden kunnen ontsnappen. Islam staat voor liefde, respect, waardigheid, schoonheid en het streven naar kennis. Deze waarden en
normen zullen de jonge moslims uiteindelijk de kracht geven om een waardig leven te leiden en ze sterker te maken om bij discriminatie niet bij de pakken neer te zitten.

Fadoua Bouali

(En voor wie hier voor het eerst langs komt, of de spelregels nog niet heeft gelezen, doe dat even voor je reageert)

17 gedachten over “Fadoua Bouali aan het woord

  1. Hallo Anja,
    Wat Fadoua als islam doelstellingen opnoemt, aan het einde van haar betoog: “liefde, respect, waardigheid, schoonheid en het streven naar kennis”. Vormen een heel belangrijke basis voor een beschaafde samenleving. Dit geldt echter niet alleen voor moslims, maar voor alle mensen, van alle wel/niet religies over de hele planeet Aarde.
    Het zijn niet alleen de moslims die te maken hebben met de vernietigende kracht van onwetendheid/ongeinteresseerdheid hebzucht/machtswellust en egoisme/arrogantie, het komt overal voor. Voor te veel mensen is feestvieren, in wat voor vorm dan ook, belangrijker dan zelfonderzoek, zelfdicipline en de ontwikkeling van licht en vrede in zichzelf.
    Voor de ander kunnen we niet echt iets doen, we kunnen alleen de verantwoording nemen voor onze eigen ontwikkeling. Daarom is wachten op de ander, de “sterke leid(st)er” tijdsverlies, – en zeg ik :”begin zelf, verlies de realiteit niet uit het oog, maar gebruik je eigen energie om je licht en vrede te ontwikkelen”. Ongunstige omstandigheden kunnen hierbij een extra prikkel, een extra uitdaging vormen.
    Vraag jezelf af wie/wat ben ik?
    Als je het weet hoor ik het graag.
    Groet,
    in liefde en vrede,
    Amita

  2. Een waar woord van Fadoua. Moslims moeten niet als slachtoffers reageren, maar hun rechten gewoon opeisen. Daarvoor is ruggegraat nodig en je moet je rechten eerst kennen. Daarvoor is wetskennis nodig en belangstelling voor politiek, en die ontbreekt. Ik zie wel dat veel moslimmeisjes steeds vaker de weg naar de Commissie Gelijke Behandeling vinden. Ik hoop dat de jongens snel volgen.

    In de politiek mis ik aandacht voor de problemen voor jongeren. Er is geconstateerd (door een lokale PvdA-politicus en door een politicoloog die dat van de week in een krant schreef) dat aandacht voor de enorme werkloosheid onder allochtone jongeren ontbreekt. Er wordt alleen aandacht besteed aan repressief veiligheidsbeleid. Dat zal averechts werken. Zwakbegaafde moslimjongeren zullen dit weer als stigmatiserend ervaren en meer radicaliseren, de samenleving als geheel zal dit ervaren als aanmoediging om nog meer te discrimineren. Maar de jongeren waar Fadoua over spreekt hebben juist extra stimulansen en extra aandacht nodig. Dit gaat dus verkeerd aflopen.

    Fadoua merkt in mijn ogen terecht op dat meer islam werkt. Islam spoort mensen aan zich als verantwoordelijke burgers te gedragen. Kwamen die jongeren (of hun ouders) maar in de moskee! Maar dan dient zich meteen een volgend probleem aan. De imaams wentelen zich in zelfgenoegzaamheid en weigeren de taal van die jongeren te spreken. Letterlijk, omdat ze Turks of Arabisch blijven gebruiken. Figuurlijk, omdat ze (voor zover ik dat kan beoordelen) geen aandacht besteden aan maatschappelijke problemen, maar enerzijds uitsluitend zoetsappige verhaaltjes over de profeet vertellen, zonder link met wat er in onze directe omgeving gebeurt, anderzijds fulmineren tegen het verdorven westen, zonder aansporing tot positieve actie. De moskeeën die het meest op jongeren inzetten, blijken ook de meest radicale te zijn. Tekenend vond ik de houding van de moskee waar VANGNET werd ontwikkeld: de moskee is niet om te praten, maar om te bidden. Terwijl Mohammed de moskee juist gebruikte om te praten, om kennis over te dragen, door aan te zetten tot goed gedrag en juist handelen. Daar ligt dus een enorm werkveld voor progressieve moslims. Gooi al die bejaarde bestuursleden eruit, stel maatschappelijk betrokken imaams aan, organiseer weerbaarheidscursussen etc. Binnenkort is er een voorbereidingsbijeenkomst voor een jongerenmoskee in Amsterdam, die aan al dit soort zaken aandacht wil besteden. Dit initiatief is genomen omdat de gevestigde moskeeën jonge moslims niets te bieden hebben. Ik hoop van harte dat dit initiatief slaagt en navolging vindt.

  3. Beste Hedrik,

    Het is nogal te gevaarlijk religie als enige remedie voor te schrijven tegen emotionele en sociale problemen. De landen van “erkomst,” in dit geval Marokko, bieden ook een hoop culturele en tradionele waarden, die soms overheersender zijn de dan de religieuze, kunnen ook een behoorlijke houvast bieden. Ik ben persoonlijk Islamisch opgevoed. In God geloof ik niet meer, maar er zijn een hoop, zowel culturele als religieuze, waarden en normen die door mijn ouders aan mijn zijn getraditioneerd die als een fundament voor mijn identiteit fugeren. Misschien ga ik iets een zeer oogenschijnlijk tegenstrijdige bewering poneren als ik het volgende over mijn identiteit formuleer: ik ben een linkse atheïstisch islamitische wereldburger.

  4. Alweer kan ik Fadoua’s stukje goed volgen. Zeker, nadat ik haar nieuwe boek gelezen heb. Me baserend op beide, vraag ik me af hoe je die mensen uit hun slachtofferrol kunt halen? Zo halen ze zichzelf omlaag, maar weten dat niet eens. Ieder mens is uniek en ieder mens heeft recht op een “goed” leven. Daarmee bedoel ik niet noodzakelijkerwijze materieel. Maar je goed in jezelf voelen. Mensen die in een slachtofferrol vluchten reageren vaak met van zich af slaan. Dat verdienen ze toch niet? Dat moet afschuwelijk voelen. Dus hoe haal je die mensen daaruit en help je ze zich beter te voelen? Want dan gaan ook moeilijker dingen beter? Denk ik, tenminste?

  5. Het vervelende is dat veel jongeren ondanks hun inzet en goede wil, toch in een spiraal terecht komen. Als je continue geweigerd word voor zelfs een simpel bijbaantje en je er s’vonds achter komt dat je ander “allochtonen’ vrienden er net zo voor staan. Is er behoorlijk wat doorzettingsvermogen nodig, om het de vlgde dag en de dag erna weer opnieuw te proberen. Vooral leeftijds gevoelige jongeren, die en dan hou ik mijn hart echt vast als ik ze een bv SamirA. en soortgenoten als voorbeeld gaan zien. I.p.v een voorbeeld in hun midden die het wel voor elkaar krijgt. Misschien heb ik me wat ongelukkig uitgedrukt, maar denk wel dat de meeste lezers mijn punt snappen.
    Met Hendrik Jan hoop ik ook dat het initiatief, zoals beschreven eindpunt 2. slaagt. De honger naar kennis over religie en oorsprong is groot bij de meeste jongeren, maar de vraag is hoe ze die vergaren, internet, geloof vermengt met tradities uit het land van hun ouders, die vaak zelf analfabeet zijn, geschiedenisboeken op school, waar hiervoor haast geen aandacht is. U zegt het maar! Mijns inziens is het belangrijk dat als je jezelf als buber de vraag gaat stellen ” Wie, wat ben ik, waar kom ik oorspronkelijk vandaan” Dat ze daarbij geholpen moeten worden en niet steeds maar weer weggezet worden dan als ‘”kutmarokkaan”, Nederlander van Marokkaanse komaf, moslim, etc. Bij mij glijden al dit soort benamingen al af, omdat ik hier al uit ben. Alleen merk je dat degen die daar nog mee bezig zijn moeite hebben om dit in eerst plaats voor hun zelf uit te maken, laat staan dit kenbaar te maken aan andere.

  6. Ik vind het behartigend het stuk van Fadoua te lezen. Fadoua, ik woon in Amerika en las gisteravond juist een interview met de African American schrijver John Mc Whorter en veel van de argumenten die jij maakt, maakt hij over de zwarte gemeenschap in de USA. (Hij is auteur van; Losing the race; Self-sabotage in Black America.)
    Aan het eind van het artikel vraagt de inteviewer;
    “Could you make these arguments if you were white?”
    “No, if I weren’t black it would be much harder, and I wouldn’t have so many people listening, so I’m glad I’m black because it gives me a path to tell the truth.”
    Hier beginnen vanuit de zwarte gemeenschap steeds meer stemmen op te komen dat ja, er is racisme, maar ’the black condition’ zit veel dieper dan racisme en heeft veel meer te maken met self sabotage. Zoals Mc Worther zegt ” IF someone runs someone over with a car, the driver cannot make the victim learn to walk again. Ultimately, the victim has to play a major part in learning to use the muscles again. The driver can only help”

    Hier is een link naar het artikel, zeer de moeite waard. John McWhorter schrijft ook artikelen in
    city-journal.org

    m.i. een van de beste online magazines beschikbaar

    http://www.usnews.com/usnews/news/articles/060220/20qa.htm?track=rss

    @Amita
    Ik kreeg van Faoua’s artikel niet de indruk dat zij bedoelde dat die problemen alleen in de moslim gemeenschap voorkomen; wel dat zij bedoelde dat sommige veranderingen alleen van binnen een groep uit kunnen komen zoals Mc Worher ook zegt.
    Ik ben het overigens geheel met je eens met je stelling dat elk mens bloot staat aan
    ” de vernietigende kracht van onwetendheid/ongeinteresseerdheid hebzucht/machtswellust en egoisme/arrogantie, het komt overal voor. Voor te veel mensen is feestvieren, in wat voor vorm dan ook, belangrijker dan zelfonderzoek, zelfdicipline en de ontwikkeling van licht en vrede in zichzelf.”

    Jullie allen bedankt voor de bedachtzame bijdrages.
    Josie

  7. “Ik zie een generatie jonge allochtone-moslims opgroeien met weinig of nauwelijks moreel besef. Het is veel ernstiger dan we ons kunnen voorstellen.”

    Stevige woorden. Volgens mij worden commenters die dit soort uitspraken doen nagenoeg altijd de virtuele deur gewezen.

    Wat mij betreft mag bovenstaande uitspraak wel met concrete feiten worden onderbouwd. Hoe erg is erg?

  8. Als je Fadoua’s rake en schrijnende beschrijving van de situatie waarin allochtone moslimjongeren zich bevinden leest, begrijp je hoe sterk de verleiding voor hen moet zijn om extremistisch te worden. Het huidige kortzichtige anti-Islamgedoe en de feitelijke discriminatie die de genoemde jongeren ondervinden moeten wel tot een gevoel van uitsluiting leiden.

    Wel zet ik vraagtekens bij Fadoua’s oplossing “terugkeer naar de Islam”. Hiermee bedoel ik NIET te zeggen, dat het zich verdiepen in de oorsprong, ontwikkeling en inhoud van de Islam niet goed zou zijn. Maar eeen groot gevaar loert hier: neiging tot (ultra-)conservatisme en isolement, dus juist een voedingsbodem voor extremisme. Om werkelijk weerbaar te worden in de huidige maatschappelijke en politieke verhoudingen in Nederland zullen ook autochtone moslimjongeren zich -linksom of rechtsom- meer kennis moeten verwerven over het actuele Nederland, de mogelijkheden om zich als groep te organiseren, activiteiten te ontplooien, en zich zodoende te emanciperen. De islamitische waarden die Fadoua noemt: liefde, respect, waardigheid, schoonheid en het streven naar kennis zijn ook elementen van een krachtige, progressieve sociale emancipatiebeweging, die zichzelf serieus neemt. Hier is dus een prima aansluitingspunt. “Terugkeer naar de Islam” is niet voldoende: het actief worden in de Nederlandse maatschappij is een noodzakelijke andere voorwaarde voor een succesvolle ontwikkeling.

  9. Het is een feit dat veel jongens met een allochtone-moslim achtergrond zich tot loverboys ontpoppen

    Ik wou even opmerken dat het probleem van de “loverboys” volgens mijn goede kennis Mariska Majoor van het Prostitutie Informatie Centrum zwaar wordt overdreven. Zelf heb ik het gevoel dat hier ook een zekere racisme speelt. De verhalen gaan altijd over “Marrokaanse jongens”, terwijl men niets over de (meestal blanke) bordeelexploitanten hoort. Deze beeldvorming werkt verdere discriminatie in de hand. Hoeveel zogenaamde loverboys zijn er, en hoeveel gewone Marrokaanse jongens? Maar in de tussentijd worden

    Ik vind het persoonlijk niet juist om van een “walgelijke morele verval” te praten, als het om bepaalde sexuele handelingen gaat, zoals anale seks. Iedereen heeft haar of zijn eigen sexuele voorkeuren en belevingen en sexuele gevoelens zijn een deel van de eigen identiteit.

    Het is duidelijk dat er misstanden zijn, dat er armoede is, uitsluiting en een gebrek aan perspectieven. Maar misschien kunnen wij beter sexuele “moraliteit” buiten de discussie houden.

  10. Charles, ik heb een tip voor je: lees haar boek: Bevrijd door Allah. Zeer verhelderend en geschreven op een manier die door iedereen begrepen wordt. Met humor en ernst.

  11. Lydia, ik heb Fadoua’s boek al in huis. Maar ik heb helaas nog geen tijd gehad om het boek goed te lezen.

    Ik wou op de loverboys reageren omdat hier in Almere veel ouders nu bij voorbaat Marrokaanse jongens als potentiële lover boys zien. Dit is mede door de neo-puriteinse campagne van de PvdA die veel – soms hysterische – aandacht heeft weten te trekken over dit onderwerp. (Nu zijn ze op een heel ouderwetse manier bezig over de Wallen in Amsterdam.)

    Over de sexuele handelingen wou ik reageren omdat ik weet uit ervaring uit de zeer bekrompen Zuid-Afrika uit de apartheid (bijna alles was “immoreel”), dat vooral homo’s door deze soort discussies getroffen worden.

    Ik zie ook veel problemen als de “moslimgemeenschap” (als dat echt bestaat) islamitische normen en waarden (de vraag is dan ook welke) als de oplossing ziet. In de eerste plaats zal dat de polarisatie alleen maar doen toenemen. Hiermee ben ik helemaal eens met Olav (10).

  12. Ligt het er niet helemaal aan HOE men die mensen hun geloof gaat uitleggen? Met inderdaad erbij vertellen dat meedoen aan de maatschappij hen alleen maar zal helpen?

  13. #3, 10 en 14:

    Ik dacht niet dat ik had gezegd dat de islam de ENIGE oplossing is. Voor sommigen kan het een (deel van de) oplossing zijn, voor anderen misschien juist niet. Ieder mens is nu eenmaal anders. Het is alleen zo dat ik me stoor aan degenen die beweren dat de enige oplossing is religie de deur uit doen.

    En het gaat inderdaad ook om de vraag: kruip je weg in je religie, of zie je in die religie een stimulans om op een open manier in deze maatschappij te participeren? Mijn islam geeft de laatste optie, die van Mohammed B. de eerste. Daarom is er zo’n behoefte aan moskeeën en imaams die de tweede versie gaan uitdragen, want alleen dan kan religie een steun zijn bij integratie en slagen in de maatschappij.

  14. Fadou geeft aan dat de terugkeer naar de Islam de oplossing is voor de problemen van de allochtone Moslim-gemeenschap in Nederland. Ik zou deze stelling wat willen nuanceren. Een terugkeer naar normen en waarden is een goede zaak. De Islam kan daarbij helpen, dit ligt voor de hand. Maar dit lijkt me niet genoeg.

    Een massale terugkeer naar de Islam zal wel helpen, maar het probleem niet oplossen. In België werd deze week bekend dat de helft van alle allochtone jongeren de middelbare school niet afmaakt. De helft! Dat zijn elke jaar vele tienduizenden jongeren die hun toekomst in rook zien opgaan. Schoonmaker, aan de kassa bij de supermarkt, als ze überhaupt al een baan kunnen vinden. Voor de meesten zal dat heel lastig zijn. Dat is een tijdbom onder onze samenleving.

    Mijn oplossing is een focus op onderwijs. Hoe voorkom je dat die helft voortijdig de school verlaat? Welke concrete stappen moeten er gebeuren, en vooral door wie? En hoe zorg je er voor dat er veel meer allochtone jongeren een vervolgopleiding doen?

    Laten we eerst eens kijken waarom allochtone jongeren hun middelbare school niet afmaken? Taalachterstand, maar ook achterstand in algemene kennis van het land, de cultuur zijn vrijel zeker de belangrijkste oorzaken.

    Ik pleit er voor een Marshall plan voor aanvullend taal-onderwijs aan allochtone schoolgaande jongeren, ongeacht hun leeftijd. Daar moet geld bij, en heel veel leraren. En daar komt de politiek om de hoek kijken. Niet roepen hoe erg het is beste ministers en kamerleden, maar nu starten met concrete acties.

    Een terugkeer naar de Islam kan meehelpen, maar pas als de overgrote meerderheid van allochtone jongeren met een diploma van school komt, liefst van een vervolgopleiding, dan pas maken we de tijdbom echt onschadelijk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *