Dagboek 24 februari 2006

Dat was vanochtend tenminste een klein berichtje op pagina 5 van de Volkskrant: bij een Israelische inval in vluchtelingen kamp Balata vijf Palestijnen gedood. Vanochtend nog twee in Gaza. Volkskrant noemde het de ´gewelddadigste inval op de Westelijke Jordaanover sinds de ontruiming van de Gazastrook. Windt iemand zich daar over op, verder?
Foto uit Haaretz van de inval in Nablus . Op de daken de jonge mannen die met stenen gooien of soms alleen maar kijken. Als ze daarbij worden doodgeschoten blijken ze allemaal toevallig op de lijst van gezochte personen te staan.

Nog een foto uit Haaretz, Israelische bulldozer vernietigt Palestijns huis.

En nog een foto: uit Electronic Intifada. Israelische soldaten doorzoeken een huis dat eerst was vernietigd in Balata camp. (Zie voor achtergrond: Electronic Intifada)

In het NRC van gisteren een ingezonden brief van de persattaché van de Israelische Ambassade, die zich afvraagt waarom Europa doorgaat het Palestijnse gezag te financieren terwijl Hamas toch op de lijst staat van terroristische organisaties en niet bereid is om geweld en terreur af te zweren.

En nu even heel wat anders. Dat moslims geen gevoel voor humor hebben, nu zeggen ze het zelf.

´Eerlijk is eerlijk. Wij moslims kennen geen humor. We kunnen daar wel massaal en wereldwijd tegen gaan demonstreren, maar daarvan worden we echt niet ineens geestiger van. Nee, we zouden wat moeten leren van het Westen en laten we het gelijk dicht bij huis houden: Nederland´. Lees. Cursus spotprenten voor moslims.

En nog heel wat anders. Foto gevonden van Bali, uit de tijd van het kolonialisme. Wat lezen we hier aan af? Hoeveel verschillende verhalen?

10 gedachten over “Dagboek 24 februari 2006

  1. Wat lezen we hier aan af: interessant. De een zou zeggen dat Balinese vrouwen toen veel vrijer waren, de ander zou zeggen dat ze ook toen al lange rokken en hoofddoeken droegen, het is net waar je het accent legt.

  2. Van de doden onder de Palestijnen wordt in BNDeStem helemaal geen melding gemaakt. Misschien krijgt Bloemendaal die informatie niet door in zijn hotel in Jeruzalem?

    Wel deze morgen dit bericht:

    “Israël verwacht dit jaar mega terreuraanslag
    Van onze correspondent Ad Bloemendaal

    Vrijdag 24 februari 2006 – TEL AVIV – Israël verwacht dit jaar een mega terreuraanslag op zijn grondgebied. Volgens Alex Fishman, de militair commentator van het dagblad Yediot Acharonot, zijn inlichtingendiensten ervan overtuigd dat er zo’n actie wordt voorbereid. De experts leiden dat af uit onder meer de recente verplaatsing van bases van radicale islamitische organisaties, wisselingen in het leiderschap en uitspraken van de leiders van terreurgroepen.

    De waarnemend chef van Israëls generale staf, generaal-majoor Moshe Kaplinski, zei eerder deze week dat extremisten binnen Hamas en Fatah zich hebben aangesloten bij cellen van Al-Qaida die recent zouden zijn opgericht in de Gazastrook.”

    http://www.bndestem.nl/buitenland/article122173.ece

    Zo blijft Israel in de ogen van vele Nederlanders het slachtoffer en verdedigt het d.m.v. “neutrale” correspondenten van Nederlandse bladen tegelijkertijd de eigen wandaden.

  3. OFF TOPIC

    FEBRUARISTAKING

    Morgen, 25 februari, wordt herdacht dat 65 jaar geleden de Februaristaking plaatsvond, als verzet tegen de terreur en het antisemitisme van de toenmalige Duitse bezetters.
    Deze herdenking is tevens een symbool van strijd tegen racisme en discriminatie in de huidige tijd.

    Plaats: standbeeld “De dokwerker” op het Jonas Daniël Meijerplein te Amsterdam.
    -16.45 uur: toespraak van de Commissaris van de Koningin in Noord-Holland (Harry Borghouts) en voordracht van gedichten door Remco Campert
    -17.00 uur: défilé

    Verder fototentoonstelling in de Mozes- en Aäronkerk aan het aangrenzende Waterlooplein.

  4. @Amna Chebil-Mengerink

    Dat is een goeie!

    @Anja

    “Nee, we zouden wat moeten leren van het Westen en laten we het gelijk dicht bij huis houden: Nederland´. Lees. Cursus spotprenten voor moslims.”

    Nog maar iets langer geleden stonden vrouwen hier ook nog braaf in dienst van hun man, zullen we dat dan ook meteen maar weer als uitgangspunt nemen?

  5. Er is een foto van mijn grootvader, zendeling, die begin vorige eeuw met een collega-dominee is gekiekt. Mijn grootvader zit in een stoel, de zwarte dominee staat ernaast.
    Wat ik als kleinkind dacht te zien, werd door mijn grootmoeder gecorrigeerd. Ik dacht een blanke man te zien die zat en een zwarte man die moest staan. Dus een standsverschil. Maar oma legde me uit dat het in die tijd sowieso bijzonder was dat een zwarte man zich liet fotograferen met een blanke man. En dat de zwarte man ondanks de uitnodiging te gaan zitten zelf had gekozen te blijven staan, als teken van respect en vriendschap voor mijn grootvader.
    Daar kun je vanuit het perspectief van nu dus van alles bij bedenken. Maar voor mij als kind was de les, dat je vanuit het perspectief van nu vaak niet kunt zien wat je zou moeten zien.

  6. @Clara. Mooi. De weg is lang en vanuit iedere fase is het uitzicht anders.
    Ik herinner me, dat ik op een bezoek in de oude sovietunie een avond doorbracht bij russische vrienden. Heerlijk gegeten. Na afloop begonnen de mannen wodka te drinken en verhalen te vertellen, terwijl de vrouwen in de keuken alles opruimden. In een opwelling besloot ik me bij de vrouwen te voegen. Het schiep slechts verwarring en werd door niemand echt gewaardeerd… Zij hadden gelijk. Ik, botte gast.

  7. ‘kijk eens kinderen wat ik zie, een mooi paar borsten, ik tel er drie’ … ‘Foei ome willem, blote borsten van Balinese danseressen zijn white male chauvinistisch racistisch seksistisch’.

  8. Mijn grootvader was boekhandelaar/uitgever in Indië. In Madioen was hij lid van de ‘soos’. Madioen was uitgekozen voor een experiment: een ‘inlandse’ burgemeester. Notabelen waren automatisch lid van de soos. Boekhandelaren waren geen notabelen, maar anders had de soos te weinig leden, vandaar. Als tegenprestatie voor dit voorrecht draaide mijn opa voor allerlei klusjes op. Zo moest hij op een avond de tafels dekken. De burgemeester was ingedeeld aan de tafel van de lagere militairen, waar ook mijn grootvader bij was ingedeeld. Laat mijn grootvader nou socialist zijn en hondsbrutaal. Dus die veranderde eigenhandig de tafelschikking en zette hem naast de resident (residenten waren hollanders), waar een burgemeester hoorde (als hij tenminste hollander was). Die resident wist niet hoe hij het had. Moest hij de hele avond met een bruine converseren. Dit was in 1938.

  9. Amna: Balinese vrouwen dragen geen hoofddoeken, het is het enige eiland van de Indonesische archipel waar hindoe’s in de meerderheid zijn ten opzichte van de moslims. Hoewel de vrouwen zich nog maar weinig topless laten zien (met uitzondering van eerder genoemde omaatje) lopen sommige mannen in hun blote bast rond, maar ook dat is op straat niet meer heel gebruikelijk.

    Als je je reactie als knipoog bedoelde naar mensen die elke hoofddoek als teken van onderdrukking zien, mag je de tekst hierboven negeren. 😀

  10. Ik ben zeker de enige waarbij het opvalt dat de man in de foto een erectie heeft?
    Lijkt mij een prima illustratie van hoe seksualiteit ervaren kan worden binnen verschillende culturen.
    Voor de gemiddelde Balinees was het normaal dat vrouwen met blote borsten rondliepen. En dus was het niet iets waar men zich voor schaamde, nog zag men het als iets seksueel opwindend.
    De blanke man is duidelijk niet geïntegreerd.
    Je ziet een beetje hetzelfde terug bij veel Moslims in Nederland die ook problemen hebben met de vrijere seksuele moraal in Nederland.En even komen uitleggen dat vrouwen toch echt een hoofddoek moeten dragen om te voorkomen dat mannelijke Moslims hun lusten op hun botvieren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *