Ik zit in Hotel Al Quds te werken op een computer met een identiteitscrisis, die weet steeds maar niet of hij in het Arabisch of in het Engels verder wil, en van links naar rechts of omgekeerd. Ik weet ook niet hoe ik het verhaal van mijn laptop hier naar toe krijg. En al helemaal de foto’s niet. Maar alles komt in orde.
We waren vanochtend vroeg op, Jan, Annelies en ik hebben ons voorbereid, ik op een korte inleiding over onze positie als Europeanen – dat wij vinden dat onze regering wel met de nieuwe Hamas regering zou moeten praten, en een inleiding over trauma. Meestal loopt het met een training als deze toch net weer anders dan we verwacht hadden, dus misschien kom ik helemaal niet aan die inleiding toe, we zullen zien. We hebben een werkschema voor de dag met veel rookpauzes er in, want Gaza rookt ketting. Je moet toch iets als je geen drank hebt. En ik weet al wat er gebeurt als ze tijdens de training niet mogen roken, de eerste verslaafden beginnen na een kwartiertje glazig te kijken of met hun voet te wippen en horen niet meer wat je zegt. Dus veel rookpauzes.
We zullen zien hoe het gaat, spannend.
Ik geef de computer weer terug aan de baas hier, die hem beleefd aan me heeft afgestaan.
We hebben maar een paar doffe knallen gehoord.
]ث حؤ سحقهىلف صثثق خح ِقشلاهسؤاز ÷ن لثثب اثف ةششق ثرثى خحز ]ث لقخثفثى شممثةششم!
!سلم آنية
Jaah, da’s hélemaal duidelijk, Anja! 😀 😀 Maar niet heus! 😛
تعليق داخل هناك ، [أنجا]! تلقّيت حالة لهو!
ik wil mn waardering en respect voor vrouwen als anja uitschreeuwen vd daken bedankt voor je werk en inzet ik weet dat t soms water naar de zee dragen gevoelens opwekt i know de echte dank zit in je eigen hart denk ik en hoop ik
take care and may only the best of heaven smile upon you 4 ever
Grapje, dat arabisch, lieverds. De computer sprong weer spontaan terug naar z’n eigen taal, en in plaats van weer achter die aardige meneer aan om het weer goed te krijgen heb ik uit balorigheid gewoon nog een stukje getikt en zo gelaten. Er staat echt niks.
Er staat echt niks.
Bij mij wel! 🙂
Er staat echt niks
bij jou niet, maar bij mij wel (zeggen ze)
hahhhahhaha
Dacht ik wel. Toch best leuk, zo’n grapje tussendoor. Ik houd het maar bij mijn moedertaal: prettig weekend!
Ja ja, dat kan je nu wel zeggen, maar ik geloof d’r niks van 🙂
Hoe vergaat het jullie daar? Ben vreselijk benieuwd naar de verhalen/ervaringen van de eerste dag. En ook hoe Annelies de situatie in die voor haar nieuwe en voor ons vertrouwde en bekende wereld ervaart.
Heb geprobeerd te bellen maar trof de voicemail.
Doe heel veel groeten aan alle vrienden daar.
Ze huilde de eerste dag al, Youssouffie, dus dat zit wel snor.
Ik zit op het kantoor van Khaled en ga nu even het verhaal van gisteren op het weblog zetten. Het gaat goed.