Dat was nog niet niks om af te kicken van mijn weblog, al was het maar voor een paar dagen. Kon niet nalaten om even naar het metertje te gaan. 3204 lezers dinsdag. Dat daalde tijdens mijn time-out naar zo’n 2000, toch nog.
Het schrijven ging gewoon door. Dat kon ook haast niet anders, als de wereld zo in brand staat. Schrijven, noteren, commentaren leveren, stukken verzamelen, het is voor mij een manier om niet helemaal machteloos en depressief te worden. Het is dus weer een flinke overdosis op de eerste dag dat ik weer begin. Sorry.
De rust, en mooie middagen op het strand, kwamen vooral omdat ik niet ook nog veel tijd kwijt was met het verwerken van alle reacties. Mijn voornemen is nu om niet de hele dag achter de pc te blijven hangen, maar twee keer per dag de reacties te modereren. Vakantie is als je rustig kunt werken, is mijn motto.
De regels blijven hetzelfde. Dus ook nu blijf ik selectief. En partijdig. We beginnen de discussies dus niet steeds weer opnieuw, en mededelingen dat Israel niets anders doet dan zich te verdedigen tegen aanvallen zijn volgens mij nu wel voldoende weerlegd. Als dat waar is dan hebben ook de Palestijnen en de Libanezen het recht zichzelf te verdedigen. Ook heeft het geen zin om de discussie weer opnieuw te beginnen met ‘zij zijn begonnen’. Ook daar is nu wel afdoende antwoord op gegeven, en dat we het niet eens zullen worden is ook wel duidelijk.
Dus denk even na voordat je een reactie schrijft. Draagt dit echt wat bij? Is dit niet een herhaling van wat al tig keer is gezegd?
Ook de geijkte verwijten over de partijdigheid, pardon, de eenzijdigheid van dit weblog hoeven niet nog eens. Dus gemopper daarover is niet meer interessant. Dat er mensen zijn die zich wild ergeren aan dit weblog kunnen we ook zo wel geloven. Ik heb ook tot vervelens toe al betoogd dat ik het niet nodig vind om ‘neutraal’ te zijn, voor zover dat al zou kunnen, want neutraal is volgens mij helemaal niemand meer. Meningen alleen om de meningen daar hebben we zelden wat aan, want we kennen ze ondertussen. Het is niet echt interessant om te weten dat meneer X pal achter Israel staat en mevrouw Y het een vreselijke schande vindt, als dat alles is. En geen gescheld, dat blijft. Ook voor ‘voorstanders’. Slogans dragen weinig bij. En hou je een beetje in. Geen tien reacties tegelijk, graag. Zeg het één keer en goed.
Dus voor wie nieuw is, lees nog even de spelregels.
PS. Ja, dit weblog is openbaar zoals een krant dat is. Iedereen kan het komen lezen. Nee, dit weblog is niet openbaar in de trant van dat iedereen zijn reacties er op kwijt kan. Net zoals een krant normen hanteert welke opiniestukken en ingezonden brieven worden geplaatst en en welke niet.
Daarmee houdt de vergelijking tussen een persoonlijk weblog en een krant weer op. Ik ben maar een persoon, en niet een veelkoppige redactie. Ik heb niet de pretentie al het belangrijke nieuws te coveren, en ook niet om in de breedte objectief te zijn. Voorzover kranten dat ideaal dan ooit al mogen halen, want ook elke krant heeft een kleur, min of meer, en redactionele commentaren die ook een eigen mening ventileren.
Het blijft dus een persoonlijke selectie van wat mij interesseert, en wat ik belangrijk vind. En daar blijft het bij.
Het verhaal zonder einde
In de verwoesting, geschapen onrecht.
Dansten de duivel, zijn ere ronde.
Niet tegen het kruit gewassen.
Het vijandelijk vuur gepresenteerd.
Dat de dag in de avond viel, rookte de puinhopen
Mijn dank voor het plaatsen.
Welkom terug, Anja.
Ik miste je.
Dank je wel ook voor het uitstekende stuk van Tanya Reinhart.
Ruben