Dagboek 2 oktober 2006

Veel politiek natuurlijk. Bijna alle partijen hebben nu hun congressen gehad en de lijst vastgesteld, de SP doet dat volgend weekeinde. Zag dat Khadija Arib omhooggetrokken is naar een zeker verkiesbare plaats. Toen ik haar pas zag stond ze op 44, terwijl de prognose voor de PvdA luidde: 44 zetels. Dan had ik toch haast een voorkeursstem moeten gaan geven op de PvdA terwijl me dat in mijn leven nog meer een keertje gelukt is, op Jan Pronk. Gelukkig maar, dus, want Khadija hoort er in en dan kan ik gewoon op mijn eigen partij stemmen.

Balkenende wil in Nederland graag weer een VOC mentaliteit. Over normen en waarden gesproken. Gelukkig voor Balkenende kent bijna niemand in Nederland zijn geschiedenis nog. Ilja Pfeiffer wel. NRC vrijdag:

De VOC keek niet op een dode meer of minder, zeker niet wanneer de dode zwart was. Elf slaven, verbrand in het ruim van een schip, dat was in die tijd niet iets om te rappoerteren, laat staan dat een familielid van de stadhouder zich erover hoefde te buigen. Het waren de tijden van Hollands Glorie. Inlanders uitbuiten, geld verdienen en wie daar kritiek op had was een zuurpruim.
Die VOC-mentaliteit is nog meer van toepassing op zijn beleid dan de premier bevroedt.

En Klaas de Vries heeft in het Volkskrant Magazine zijn lijstje favoriete websites mij genoemd. Ik ben vereerd. Ik had het rubriekje over het hoofd gezien maar dat kwam ook omdat de tekening erbij in het geheel niet aan De Vries doet denken.
Zijn favorieten:
www.bieslog.vpro.nl
www.anja Meulenbelt.sp.nl
www.allochtonen.web-log
www.buitenlandsepartner.nl
www.almaoostenwint.nl

Bie, allochtonen en Alma Oostenwint staan ook op mijn lijstje vaste pleisterplaatsen, en ook op die van De Vries kijk ik regelmatig. Die van de buitenlandse partners ken ik nog niet, maar daar ga ik nu natuurlijk ook heen.

Dit is wat Klaas de Vries over mijn weblog zegt:

Mooie inhoudelijke site over politiek. Natuurlijk met veel discussies, maar zonder gescheld en bagger. En het gaat altijd over echte problemen.

Mijn poezen zullen blij zijn dat ze ook onder de echte problemen worden geschaard, want die doen daar erg hun best voor.
En nee, Klaas de Vries hoort niet bij mijn vaste vriendenkring al zitten daar ook PvdAers in, maar we groeten elkaar minzaam wanneer we elkaar in het politieke tegenkomen. En hij zeker bij mijn favorieten binnen de PvdA hoort en ik het jammer vind dat hij weg gaat uit de kamer. Die partij kan wel een paar uitgesproken en principiele socialisten gebruiken. Maar het is geen mutual backpatting society, al kan het dat nog worden, natuurlijk.

En mijn lijstje favorieten? Laat de Volkskrant me maar vragen. Ik denk vast na.

O en vanavond is Pastors op de tv bij het nieuwe programma P-side van Prem, 20.30 Nederland 2. Met onze eigen Theo Cornelissen.

9 gedachten over “Dagboek 2 oktober 2006

  1. En hoe IS het met de poezen, Anja? Hoe zit het met het verschillende eten en delft Josefien niet opnieuw het onderspit tegen je andere kat (Kobus toch 😉 )

  2. Met de poezen gaat het prima, al weten ze nog niet dat ze een verhuizing voor de boeg hebben en daar houden ze niet van.
    Maar het was Josephine die Kobus altijd op z’n kop zat, hier in huis zijn de sekseverhoudingen nogal ongebruikelijk wat ook door mij komen kan, maar nu Kobus niet meer ziek is geeft hij lik op stuk. En ze eten nu samen dezelfde (loeidure design)brokjes, waardoor Kobus het niet meer aan zijn blaas krijgt en Josephine mag ze ook en vindt ze lekker. Dat is opgelost.

  3. Sorry dat ik het omdraaide. NU staat het me weer duidelijk voor ogen. Hoe ga je dat dan doen, die verhuizing, of heb je een plek waar ze tijdelijk naar toe kunnen? En dan, als je in je nieuwe woning zit (tenminste, is het wel zo’n verhuizing…) dan pas de katten introduceren. Dat staat alles op zijn plaats op een stapel dozen na, maar dan ruikt het ook een beetje al naar jou. Dus vertrouwd. Mijn Tom was 15 en voor hem was het echt te veel.. Ik mis hem vaak. Ik mis alle vier. Sterkte dus met de verhuizing.

    Ik zal Prem’s programma in de herhaling gaan zien, denk ik. Hoewel het aanlokkelijk genoeg was, toen ik de vooruitblik zag met een Marco Pastors die het vuur na aan de schenen werd gelegd door ene Murat… lol!

  4. En toch ben ik blij, dat ik het me kan permitteren op de SP te blijven stemmen. Ik zie het als een cynische paradox. Nóg weer een keer Balkenende is – letterlijk – killing voor velen. Voor diegenen is het dus van vitaal belang, dat die droplul – excusez le mot – niet terugkeert, met wie dan ook. Met bepaalde garanties zou ik diegenen van harte mijn stem op de PvdA gunnen om B4 te voorkomen. Die garanties moeten er dan wél komen. Om te beginnen moet Wouter Bos dan een lijstverbinding met links aan willen gaan. Dan zal ik overwegen om mijn overtuigde SP-stem naar de PvdA te laten gaan, bij wijze van sociale stem. Strategisch kan ik die stem dan nog steeds niet noemen. Maar strategie is ook meer voor de echte politici. Komen die garanties er niet, dan blijf ik me inzetten voor de lange(re) termijn. Mogelijk hebben we dan de komende 4 jaar dezelfde ellende als nu. Maar dat moet dan maar. Wie weet hebben sommigen langer nodig om patroontjes te herkennen.

    Het SP-geluid moet in elk geval niet verstommen, maar dat vind ik momenteel te vermoeiend om te beargumenteren. Ik moet morgen weer vroeg op.

  5. Waar ik bang voor ben, Wilbert, is dat er net als de vorige keren, weer heel veel mensen toch opnieuw kiezen voor dat CDA. Ze zijn “vergeten” wat er de afgelopen vier jaar is gebeurd of ze hebben “altijd al” CDA gestemd. Aanhang van CDA en VVD bestaat uit zeer trouwe stemmers. De aanhang van de linkse partijen stemt niet of zeer weinig. Het grootste cynisme vind je dan ook daar, denk ik? En hoe krijg je iemand zo ver om te gaan stemmen na zo vaak belazerd te zijn? Ik twijfel zelf heel erg of ik wel wil gaan stemmen. En dat is heel wat, want ik ging ALTIJD stemmen. Nu weet ik niet of ik dat wel wil… Het heeft zo verrekte weinig zin.

  6. Beste Lydia,

    Je angst ljkt mij helaas niet ongegrond. Ik deel die ook. Ik denk ook, dat je aardig goed beschrijft, hoe het zit bij velen (trouwe stemmers, gewoontestemmers, linkse stemmers). Maar als ik het mag zeggen: Je schijnt je er onder andere aan te storen, dat “links” niet genoeg naar de stembus gaat, maar twijfelt er zélf ook aan, of je gaat stemmen. Denk je niet, dat je dan zelf dreigt te gaan behoren tot degenen, aan wie je je stoort? Je laat je dan eigenlijk meesleuren met de (m.i. begrijpelijk) moedelozen. Maar misschien kun je het beter omdraaien. Gewoon SP gaan/blijven stemmen (als je hart je dat ingeeft, natuurlijk). Wie weet laten anderen zich dáár dan wel door meesleuren en dan gaan we in ieder geval weer de goede kant op. En dat heeft volgens mij dan in elk geval al ets méér zin dan “verrekte weinig”. Je moet er volgens mij alleen niet van verwachten, dat we er op 22 november gelijk mee in de regering komen of wat dan ook. Ik denk, dat we ons moeten instellen op iets meer uithoudingsvermogen.

    Niet lang geleden stuurde ik de volgende korte bijdrage naar het gastenboek:

    Persoonlijk heb ik eigenlijk het idee, dat het niet fout kán gaan met de SP. behalve als je te hoge verwachtingen hebt. (Op te korte termijn, bijvoorbeeld.)

    Daarmee bedoelde ik eigenlijk hetzelfde te zeggen.

    Hopelijk heb ik je een beetje weten te motiveren om tóch maar te gaan stemmen. Zo veel moeite is dat toch ook eigenlijk niet?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *