Dagboek 8 februari 2007

Het coalitieakkoord nu ook in mijn mailbox. Het hele verhaal. 53 pagina’s uitgeprint. Marijnissen heeft het uiteraard al gelezen. Voor zijn visie, ga even buurten op zijn weblog.

Gisteren na mijn klussen aan de computer vooral bezig geweest met mijn nieuwe woning. De vloer ligt, ik moest nog even een paar muurtjes afschilderen. Prettig aards werk, je ziet meteen het resultaat, hebt ondertussen je hoofd vrij voor denkwerk. Ik leer mijn nieuwe buurt kennen. Prettige buurt. Veel sigarenwinkeltjes met aangename branchevervaging, zodat je er ook bladen en gummetjes kunt kopen. Een winkel waar je zowel voor boksballen als massage terecht kunt. En scharrelbakkers en warme slagers, naast alle soorten supermarkt van Dirk tot Appie en ook Turkse winkels met lekkere dingen. En joepie, een prima viswinkel, vlak voor de deur. Ik geloof niet dat ik ooit iemand word voor een dorp. Je kunt de mensheid verdelen in buitenlui die verlangen naar de stad, en stadsers die verlangen naar buiten. Ik hoor bij de laatsten. Ik blijf stads.

Voor de muren moest ik kleuren kiezen. Dat is een leuk karweitje. Ik heb vooral plezier om de namen die al die verfjes krijgen. Daar zit dus een creatieve ploeg op te zwoegen, jongens, hoe noemen we deze nu weer. Bij sommige kleuren is er nog wel een verband, die heten mus of muis of rendier. Er is ook nog wel enige logica te ontdekken in namen als mist, klei, zand of kangoeroe. Dageraad, zonsopgang, zomeravond, gaat ook nog. Bij alarm zie je rood, inderdaad. Maar krant? Of compromis? Bij een engelse serie verf kwam ik dead salmon tegen. Zo ziet het er ook uit, een vuil soort roze, erg dood. De creativiteit van de ploeg moet even op zijn geweest. Kleuren als snert en babypoep ben ik niet tegengekomen. Wat moet ik met een kleur als intuitie, vroeg ik de man van de verfwinkel. Donkerbruin, zei hij, van donkerbruin vermoeden. Ik kocht ook schuurpapier en een blokje kurk dat een Schleifklotz heette. Mooi scheldwoord. Du Schleifklotz!
Het marmoleum ligt al. De kleur heet, ik kan het niet helpen, naakt. Dat geeft dan vrolijke misverstanden wanneer je het telefonisch besteld. Hoe zei u?
Het ziet er inderdaad naakt uit, qua kleur, een beetje winters grijs, kouwelijk bloot, nooit onder de zonnebank geweest. Caucasian white, noemen ze dat in de VS want het lijkt van geen kant op de huidskleur van mijn Afrikaanse vriendin.

Ik heb gekozen. De keuken wordt mist. De huiskamer gebaar. (Gebaar? Gebaar. Een soort grijs.) En mijn werk- en slaapkamer worden leem.

Nu heb ik mijn hoofd vol met badkamerlampjes en plinten.
Vanmiddag moet ik even naar iets voor de radio in Hilversum en dan door naar Barendrecht voor een Kifaia lezing. Met het regeeraccoord mee in de trein.

Voor de liefhebber: ik zit vanmiddag tussen 15.00 en 15.30 op radio 1, Hagensopdemiddag.

9 gedachten over “Dagboek 8 februari 2007

  1. Vierhoog, Lydia. Met een leuk uitzicht over de buurt, kinderspeelplaats, boodschappendoende mensen enzo. En met lift. Flats zijn geheel ingericht op de ouder wordende medemens, en ik kreeg het ook alleen maar omdat ik 55+ ben. Alle deuropeningen geschikt voor rolstoelen en rollators en niet een drempel. Dus daar kan ik oud worden, als ik wil.
    De poezen zullen er erg aan moeten wennen dat ze niet meer drie trappen op en af kunnen, behalve Kobus want die hield niet van trappen, hij kukelde er nog wel eens af.
    En daarom verhuis ik ook, partner die moeite heeft met al die steile, smalle, Jordaantrapjes. Vertel ik nog wel eens over, maar nu nog niet.

  2. Sie Schleifklotz! Mooie scheldwoorden bestaan niet!
    Nagenoeg alle westerse krachttermen zijn afgeleid van de klanken ‘g’, ‘j’, ‘sj’, ‘kr’ of ‘kl’, met taalafhankelijke varianten. Ik hoef wel niet uit te leggen waar die klanken vandaan komen. Ook Amerikaanse woorden als shit en crap hebben weinig met poep te maken; alleen hun populaire ‘fuck*’ kan ik moeilijk plaatsen. Dat we allemaal een duiveltje in ons hebben dat ons per se die kant uit wil sturen is misschien wel het duidelijkste godsbewijs.

  3. “Schleifklotz”! Dat noem ik nu pas “cratief met kurk”! gevoelsmatig lijkt me deze term vooral toepasbaar op vrouwen. Voor mannen houd ik het dus maar op het aloude “Lapschwanz”!

  4. Ah, vandaar klut en krootzak en sjakkewasser. Ik dacht dat het meer freudiaans lag, de Duitsters schelden vaker anaal, Arschloch, Scheisswetter, dat werk, en wij vaker genitaal vandaar de klut en de krootzak.

  5. beste Anja
    u bent een voorbeeld van samen leven,bijmekaar begrijpen,en houden. die ruzie zoekers maakt alles nog erger (wild.verdo)
    ik blijf sp stemmen
    dank u wel alle leden van SP
    Alles is voor SP

  6. Beste Anja,Vanmiddag hoorde ik je op radio 1 en ik was onder de indruk van jouw inzet in de Gaza en je boosheid als het ging om bijvoorbeeld de Islam fobie die er helaas in Nederland heerst.Ook vond ik het goed om ook eens van iemand te horen dat er ook goede Islamitische scholen zijn.Er zijn goede scholen,middelmatige scholen en slechte scholen van elk pluimage(Ik geef les op een Centrale Opvang Groep in Almere, waar kinderen uit de hele wereld één jaar lang onderwijs krijgen in de Nederlandse taal, waarna ze kunnen uitstromen naar de basisschool in de buurt)
    Ik ben echter wél een principieel voorstander van OPENBAAR onderwijs.
    En nu stop ik want ik wil graag naar de Wereld Draait Door kijken..
    Groet,
    Hans van Wees

  7. @ Anja (5):

    Vroeger deed in progressieve kringen in de BRD het volgende schelwoord opgeld: “Himmelarschundbarzelstrauss!”.
    Hier wordt het anale dus met het hemelse verbonden. 🙂

    Ik heb dit scheldwoord wel eens geactualiseerd gebruikt: “Himmelarschundmerkelschröder!”. Dit Duits vind ik toch wel lekker klinken. 🙂

  8. Dag Anja,

    “intuïtie” voor donkerbruin (vermoeden) vind ik zelf wel leuk gevonden. Goed, dat je niet voor de kleur “maandag” hebt gekozen (een soort blauw), want dat schijnt niet zo goed te blijven zitten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *