In de Volkskrant van vanochtend een artikel van Hans Moleman over China. Ruim twintig jaar na de introductie van het eenkindbeleid. Ruim twintig jaar geleden, dat was 1980, was ik met een groep Nederlandse vrouwen een maandlang in China. De ambassadeur van China was een vrouw, zij nodigde een groep feministes uit, en we gingen, Hanneke Groenteman, Ageeth Scherphuis, Hedda van Gennep, en anderen. We wisten dat we op officiele uitnodiging gingen, en het niet mogelijk zou zijn om vrij rond te lopen. Wat ook niet had gekund als we dat wel hadden gemogen, want China was toen niet gewend aan buitenlandse bezoekers, zeker niet buiten de grote steden, en we staken met onze Westerse hoofden en grote neuzen zo vreselijk af tegen de Chinese bevolking dat we bijna een verkeersongeluk veroorzaakten van op elkaar botsende fietsers die allemaal hun hoofd omdraaiden om ons te zien, en een kindje nog onbedaarlijk begon te huilen bij het zien van die blonde monsters.
Lees verder →