Partijcongres van de SP. Met een stoet mensen mee in de bus naar de Van Nelle ontwerpfabriek, passend, een monument voor de werkende klasse. Nu geen koffie en tabak, maar moties en amendementen. Opgewacht door een stel trommelende jonge mannen. Meer dan duizend congresgangers, dat is een boel mensen bij elkaar. Naast me zei iemand: hebben jullie gisteren het NOS journaal gezien? We gaan het vandaag hebben over de democratisering van de SP. Waarop een hartelijk gelach losbarstte.
Voor de media moet het teleurstellend zijn geweest, want over ‘de demokratisering’ ging het nauwelijks. De paar amendementen die daarover waren ingediend haalden het niet, en het actiegroepje dat zich ten doel stelde ‘om de SP te demokratiseren’ kreeg geen voet aan de grond. Niet in het minst omdat de enige voorstellen die ze daarvoor hadden kunnen bedenken flinterdun waren. Kom ik nog op. Algemeen gedeelde mening onder de leden: we hebben zeker problemen, maar we zijn allang een vergaand democratische partij en daar ligt het niet.
Dus mogen de media kiezen hoe ze dat gaan interpreteren: of het valt wel mee met de democratie binnen de SP, en ze hebben het in hun bijdrage aan de beeldvorming verkeerd gehad, of we zijn allemaal, ik incluis, mak klapvee dat zich protestloos ondergeschikt maakt aan de kadaverdiscipline van de partij en de dictatuur van die maoist uit Oss. We zullen wel zien wat ze er nu weer van maken. Mijn verwachtingen zijn niet hooggespannen.
De zaal was weer prachtig ingericht, voor intermezzo’s en amusement was gezorgd, want het is wel duidelijk dat zo’n congres, met een boekwerk aan moties en amendementen die nu eenmaal behandeld moeten worden een langze zit zijn. Dus was het tegelijkertijd, de SP is daar goed in, feest. En kon er worden gelachen. Bijvoorbeeld toen Tiny Kox in zijn inleiding refereerde aan een krantenbericht waarin alvast werd gespeculeerd op de opvolging van Jan Marijnissen, wie had er in de partij charisma genoeg? Nou, Tiny had dus geen charisma, had de krant geconstateerd, wat hij deemoedig beaamde, hij rijdt tenslotte niet voor niets al jaren in een Skoda.
De kandidaten voor het partijbestuur werden nog eens voorgesteld, aanhangers kregen de gelegenheid om hun voorkeurskeuze toe te lichten. Er waren twee tegenkandidaten. En toen kwam de hoofdmoot van het congres: de bespreking van de nota De fundamenten versterken. Het grote voorwerk was al gedaan, alle afdelingen hadden er mee gewerkt, ook op de regioconferenties was het besproken, een aantal voorstellen die werden gedaan waren al door de congrescommissie in een herschreven voorstel verwerkt, nu lagen er nog 279 amendementen, waarvan een deel na de eerste ronde debat nog werden ingetrokken, en een deel alsnog door de commissie werd overgenomen, waarna de amendementen in stemming konden worden gebracht.
Debat is dus een groot woord, voor de twee minuten die de sprekers kregen, met nog eens een minuut in de tweede ronde. Het was meer dat de leden nog eens de gelegenheid kregen om hun uitgewerkte wensen nog eens krachtig naar voren te brengen. Er waren een aantal amendementen gericht op wat er in de nota werd gemist: aandacht voor het milieu, voor homo’s, voor migranten, voor de internationale solidariteit. Een cluster amendementen ging over de afdrachtsregeling, een deel over de interne communicatie, zoals het gebruik van internet, een deel over interne zaken als mag een partijlid ook lid zijn van een andere organisatie, of over de vraag of iemand tegelijk lid kan zijn van het partijbestuur en van een andere geleding van de partij, zoals de Eerste of Tweede Kamer.
Een aantal zaken werd overgenomen dan wel aangenomen. Agnes Kant ging serieus in op de vraag of we voldoende doen om migranten te betrekken bij de partij, nadat Ineke Palm van Rotterdam had gezegd: kijk om je heen. Het kan beter. Agnes zei dat we het al niet zo slecht doen: onze uitgangspunten staan nog steeds: migranten moeten de taal leren, en ze mogen niet worden gediscrimineerd, en binnenkort is een update op onze uitgangspunten te verwachten. Voor migranten zijn we nu de tweede partij, één op de vijf migranten stemt op de SP. En zoals Ineke zegt: waar het voornamelijk om gaat in de SP is: er op af. Naar de mensen toe. Toch werd amendement 22, ingediend door Rotterdam, en ondersteund door Utrecht, Breda en Haarlem, waarin gepleit werd voor een nota over de positie van migranten, en voor een actievere houding om migranten te betrekken aangenomen. Was ik het erg mee eens.
Ik was het ook erg eens met Marga van Broekhoven, die afscheid nam als penningmeester, die ons ‘kroonjuweel’, de afdrachtregeling, nog eens met ons doornam. Waarom we van mensen in een betaalde funktie als kamerlid of wethouder verwachten dat ze een deel van hun vergoeding aan de partij afstaan: omdat we niet meer willen verdienen dan de mensen die we vertegenwoordigen, omdat we geen partij zijn voor baantjesjagers en carriere makers, en omdat we dat geld goed in kunnen zetten voor andere doelen. Bij problemen komen er, als dat kan, oplossingen op maat. En daarom kan niet in de nota worden vastgelegd op welke normen er afgeweken zou kunnen worden, elk geval is anders. In de meeste gevallen is het gelukt om tot overeenstemming te komen, zei Marga. Waar dat niet lukte was er altijd meer aan de hand dan het geld. En wat we niet gaan doen: de afdrachtsregeling gebruiken voor inkomenspolitiek. Het is dus wel een kwestie, en daar werd wel een amendement over aangenomen, dat kandidaten ruim van te voren heel goed op de hoogte moeten zijn van hoeveel tijd hun inspanning gaat kosten, en hoe hoog hun vergoeding zal zijn, plus hun onkostenvergoeding, zo dat ze een overwogen keuze kunnen maken of ze dat er voor over hebben. Ook is afgesproken dat er nog eens, met de ervaringen van de SPers die al meedoen aan de afdrachtregeling geevalueerd gaat worden hoe dat werkt. En toen werd opnieuw, met een motie, bevestigd dat we de afdrachtsregeling met elkaar van harte ondersteunen. Met een sneer naar minister ter Horst, die het nodig vindt om haar tijd te besteden aan illegaal maken wat nu nog geheel wettig is. Niet helemaal fris, vonden veel aanwezigen, dat ze haar positie als minister gebruikt om een concurrerende partij mee te pesten, en waarom maakt ze zich niet druk over hoe andere partijen gesponsored worden door het bedrijfsleven? Ze doet maar, was de algemene reactie. Als zij het er voor over heeft om er zes wetten voor de veranderen, en ze krijgt dat door de kamer heen, dan bedenkt de SP wel weer een andere oplossing, want de afdrachtsregeling is onze zaak en die handhaven we.
Niet controversieel was de nadruk die in de nota werd gelegd op de noodzaak van meer scholing en opleiding. Door de snelle en enorme groei is de druk op de partij om mensen te leveren voor het parlement en ook om lokaal mee te regeren groot. Er moet meer op gelet worden of afdelingen in oprichting wel klaar zijn voor de klus, dat er mensen aan het werk gaan zonder het politieke ABC te hebben geleerd mag niet meer voorkomen, met de grotere verantwoordelijkheid moeten we ook beter beslagen ten ijs komen. Zoals iemand van een kleine afdeling ook beaamde: stel je voor dat we bij de volgende verkiezing raadsleden moeten gana leveren, hebben we die dan al in huis? En weer een grap over de Volskrant, die alvast had gemeld dat de SP strenger gaat scholen. Jawel, met het spaanse rietje erbij.
Intermezzo’s. Hans van Hooft sr., een van die oude trouwe leden, kreeg de gouden tomaat opgespeld. Agnes Kant nam drie vrouwen mee het podium op, van de actie tegen de uitverkoop van de thuiszorg. Twee vrouwen die konden vertellen hoe de afbraak van de werkomstandigheden het hen bijna onmogelijk maakte om het werk dat ze zo graag deden nog te doen, en Miep van 85, in een rolstoel, die het een schande vond. Ik kan mijn eigen boterhammetje nog wel smeren, maar dat betekent meteen dat er ook gekort wordt op de huishoudelijke hulp die ik niet meer kan doen. Ik ben minder bang voor Bin Laden, dan heb je nog 99% kans dat je niet in de buurt bent als er een aanslag komt, dan voor Balkenende, zei ze, onder grote bijval.
We kregen ook nog een paar rappers, en voor het eerst sinds vele jaren klonk de Internationale weer eens, ‘de staat verdrukt, de wet is logen, de rijkaard leeft zelfzuchtig voort’, en dat in een moderne versie. En afscheid van Marga van Broekhoven, ouwe getrouwe, die eens begon met een paar kwartjes in een sigarenkistje, en eindigde met het beheren van de miljoenen. Voor Marga ging het altijd om de mensen en niet om de centen, zei Tiny Kox. En er waren een paar cadeau’s: een reisje samen met haar man, en een uit Brabant overgevlogen zanger, Gerard van Maasakkers, die voor haar een liedje zong. Ook Jan Marijnissen hield het niet meer droog, want we kennen hem, die heeft ook maar een klein hartje.En toen spelde hij haar ook een gouden tomaat op.
Een uur lang onder de straffe leiding van Bob Ruers stemming over alle overgebleven amendementen. Ik hield niet precies bij wat er was aangenomen, en wat werd afgewezen. Wel was duidelijk dat de niet erg sterke pogingen om ‘de SP te demokratiseren’ nauwelijks iets concreets had opgeleverd, behalve voorstellen als een splitsing van de functie van fractievoorzitter en partijvoorzitter – geen meerderheid voor te vinden, of een regeling dat mensen die al een functie hebben in de partij niet in het bestuur zouden mogen – ook geen meerderheid voor te vinden, of het voorstel voor een open forum op het internet. Met mijn instemming ook afgewezen, want met mijn ervaring kan ik beamen dat het veel werk kost om discussies op het net in contructieve banen te leiden en dat het voor een partij nauwelijks wat oplevert als iedereen er maar wat op kan pleuren. Dan liever meer discussie en debat, oog in oog met elkaar. Zodat je weet met wie je het eventueel oneens bent.
Tussendoor mocht ik nog even een tweede interview doen met al Jazeera, want ze hadden nog niet genoeg van me en waren toch met hun tv ploeg naar de congreshal gekomen, samen met Famile Arslan, en Leila Cakir die was meegekomen. Jammer dat we niet meer tijd voor elkaar hadden, ik moest weer naar het congres.
Verkiezingsuitslag van het bestuur. De twee tegenkandidaten haalden niet voldoende stemmen. Ze kwamen op het podium: een mooie mix van jong en oud, aanstormend talent en jarenlange ervaring. Hans van Heijningen werd opnieuw tot partijsecretaris verkozen, met 765 stemmen voor hem, en 54 stemmen voor de tegenkandidaat. Applaus, want Hans heeft het de laatste tijd als degene die verantwoordelijk is voor het reilen en zeilen in de partij, en dus voor de reeks van conflicten die langs kwamen, behoorlijk voor zijn kiezen gehad. En Bob Fosko natuurlijk. Een mens is meer…
En de speech van Jan. Die als enige kandidaat voor het partijvoorzitterschap 804 van de mogelijke 853 stemmen kreeg. Inspirerend, want dat is hij. Wat we bedoelen met ‘de fundamenten versterken’ kon hij opnieuw helder uiteenzetten. Met misschien iets te makkelijk wegwuiven van de moeilijkheden van de afgelopen tijd, want het is voor mij duidelijk dat de reeks van conflicten, plus de manier waarop de media daar mee om zijn gegaan, met de poedelprijs voor de Volkskrant, wel degelijk invloed heeft gehad op de beeldvorming. En het valt niet te ontkennen dat dat werking heeft gehad: er zijn voor het eerst sinds tijden niet meer leden bijgekomen, al zijn het er nog steeds meer dan 50.000, en ook staan we wat zetels betreft niet geweldig in de peiling. Of dat in het machtsspel tussen de partijen ook zou zijn gebeurd zonder de conflicten en de negatieve beeldvorming, alsof de SP een dictatoriale partij zou zijn waar de leden collectief onder de knoet zitten van de kadaverdiscipline (moet je net tegen mij zeggen) is de vraag. Dat we na de enorme groei en winst van de laatste tijd aangevallen zouden worden, en dat we even niet meer hoefden te rekenen op wind mee vond ik geen verrassing. Het peil waarop die aanvallen kwamen heeft me wel vaak verbijsterd. Maar met het congres kunnen we ook een periode achter ons laten, en verder aan het werk.
(morgen de laatste foto’s, want dit is al een overdosis)
“De paar amendementen die daarover waren ingediend haalden het niet, en het actiegroepje dat zich ten doel stelde ‘om de SP te demokratiseren’ kreeg geen voet aan de grond. Niet in het minst omdat de enige voorstellen die ze daarvoor hadden kunnen bedenken flinterdun waren”
Tja als je ook niet bereid bent echt naar voorstellen te kijken en het comite eens serieus te nemen zie je de problemen die men aankaart ook niet.
Ik vond het congres een applausmachine, leeg en weinig zeggend.
Pingback: Weblog Paul Lempens » De fundamenten versterkt op het feest der democratie
Pingback: Weblog Eva en Louk » Ons Congres in de media
De media en een aantal SP-leden beledigt SP-kiezers en SP-leden dagelijks door steeds opnieuw te suggereren dat ze zich als makke schapen door 1 iemand of door een bestuur laten vertellen wat ze moeten doen. Door te suggereren dat het partijbestuur uit oud kader bestaat dat de touwtjes stevig in handen heeft. Des te erger dat mensen die wel het verstand hadden om zich bij de SP aan te sluiten, maar niet het verstand of de wil hebben om in te zien dat er niets hoeft te veranderen, de SP doet het immers al jaren prima! De meerderheid van de SP-leden wil het zo houden, de enkeling die dit niet wil moet zich erbij neerleggen, dat is namelijk democratie. Ik hoop dan ook dat het nu afgelopen is en dat ook het paar leden dat dit steeds loopt te roepen zich neerlegt bij de democratisch vastgestelde feiten.
De suggestie dat SP-afgevaardigden massaal op Jan Marijnissen stemden omdat niemand anders zich kandidaat stelde is ook nogal suggestief en wederom beledigend. Als namelijk de helft van de uitgebrachte stemmen blanco was geweest, dan was er een zoektocht naar een nieuwe kandidaat partijleider begonnen. Immers Jan Marijnissen had ook de helft + 1 aan stemmen nodig. Gelukkig kreeg hij die zeer ruimschoots.
Ik heb de voorstellen van het comité serieus bekeken, Raymond, en ik vond het geheel terecht dat ze het niet hebben gehaald.
Wanneer jij duizend actieve leden op een partijcongres, die zich goed hadden voorbereid, op afdelingsvergaderingen hadden gediscussieerd en op regioconferenties, die de moeite hadden genomen om amendementen in te dienen en te verdedigen, afdoet als ‘applausmachine’, dan is het geen wonder dat de voorstellen van jullie clubje het niet hebben gehaald. Met zoveel minachtig weet je natuurlijk niet wat er leeft en maak je geen kontakt. En haal je dus ook verder niemand over. Over democratie hoef je het dan al helemaal niet meer te hebben want kennelijk weet je dan zelf niet dat dat begint met dat je mensen serieus neemt. Les één: als je minachting zaait oogst je minachting.
Was een interesante dag om een keer mee te maken.
Alleen jammer van die media die waren gekomen met als enkel doel om de SP zwart te maken. En die uitleg over meer scholing, met die scholing is niks mis mee. Je krijgt een stukje historie over de SP,
waar de SP vandaan komt en heen wil. Ook leer je hoe je actief kunt zijn en hoe je er achter kunt komen wat er onder de mensen leeft. Erg nuttig om ook te horen hoe andere afdelingen het doen.
Ik denk dat we bij de volgende verkiezingen nog meer aanvallen kunnen verwachten van de media, want de heerende macht wil graag haar positie behouden.
Mooie foto’s Anja, en goed, zeer herkenbaar verslag van de dag!!
En hoezo applausmachine?
Bijvoorbeeld: Bij amendement 79 (Ingediend door afd. Groningen): “Voorstel om lokale hulpdiensten beter te ondersteunen in hun werk, wordt een steunpunt voor hulpdiensten ingericht. Via dit steunpunt kan gecoordineerd informatie worden uitgewisseld tussen lokale hulpdiensten en de tweede Kamer-fractie”, eindigde de stemming in 395 stemmen voor, 377 tegen en werd dit amendement (tegen advies van congrescommissie/ partijbestuur) aangenomen. Kan het nog democratischer?
Groet,
Sineke
Kunt u niet wat bondiger schrijven?
Ja hoor Hans, dat kan ik heel goed. Als ik daar zin in heb.
Als makke klapkoe met koeienkadaverdiscipline heb je geen recht op hoge verwachtingen van de media, Anja. 🙂
Helaas kon ik dit keer niet deelnemen aan het Congres.
Goed dat de motie over een nota over de positie van migranten en een actievere houding ten opzichte van hen, ondersteund door mijn afdeling (Utrecht), is aangenomen!
Zou toch niet kunnen worden gewerkt aan een soort Richtlijn Afdrachtsregeling, op welke wijze het beste oplossingen op maat kunnen worden gevonden in individuele gevallen? Of bestaat al zoiets?
En wat een badinerend, bevooroordeeld toontje weer op TV over het SP-Congres! Net als bij het PvdA-partijblad De Volkskrant voortkomend uit angst van personen met gevestigde belangen, als je het mij vraagt.
Tot slot: de versie van Jaap van der Merwe van de Internationale vind ik nog steeds erg goed!
Er zijn richtlijnen voor de afdrachtsregelingen, Olav. Verder wordt er, zoals hierboven al staat, naar individuele gevallen gekeken omdat je die niet altijd in regels vast kunt leggen. Je kunt niet alles voorzien. Maatwerk dus.
Elke keer word ik weer donders kwaad. Elke keer moet ik me dus weer inhouden. Elke keer lees ik weer hoe on-democratisch de SP is. Wanneer in onze afdeling er 60 zeer kritische leden waren, waren 2 zeer kritische opposanten naar het congres gegaan?. Nu gingen er 2 klapvee-leden? Come on! Maak me de kop niet gek.
Over democratie hoef je het dan al helemaal niet meer te hebben want kennelijk weet je dan zelf niet dat dat begint met dat je mensen serieus neemt.
Anja, jammer dat ik toch iets van een sneer in mij richting proef. Maar goed het is niet mijn manier van debatteren, dus snel de inhoud.
Met het woord applausmachine bedoel ik alleen al het feit dat Marijnissen onder veel applaus werd herkozen als partijvoorzitter en leider. Goh, hadden de leden een keus dan? 1 kandidaat? Vind je niet dat dit gegeven misschien wel de suggestie op kan wekken dat het inderdaad een voorgekauwde applausmachine betreft?
En overigens; je neemt voor het gemaak aan dat ik lid zou zijn van de club democratisering SP. In dit geval stel ik gewoon een vraag en is het jammer dat je dit meteen zwart wit categoriseerd. Is misschien makkelijker dan nadenken maar in ieder geval geen voorbeeld van hoogstaande discussie.
Maar in ieder geval bedankt voor je antwoord.
Applaus is geen applausmachine, Raymond. Het kan ook betekenen dat er veel mensen ergens erg mee eens zijn, en in dit geval betekent het dat veel mensen er mee eens zijn dat Jan is gekozen. Zulke benamingen zijn puur suggestief en niets meer dan stemmingmakerij.
Verder, om te suggereren dat duizend mensen zich ‘voorgekauwd’ gedragen is volstrekt te kwader trouw en beledigend voor de mensen waar je het over hebt.
In de democratische SP had iedereen zich kandidaat kunnen stellen. Daar heeft niemand, ook jij niet, behoefte aan gehad. Dan moet je daarna niet zeuren dat er maar één kandidaat was.
En nee, je stelt niet zomaar een vraag, Raymond. Dat ik aanneem dat je van dat clubje bent is niet zomaar uit de lucht gegrepen, en jij hebt het ook niet ontkend.
Als je hier nog verder wilt discussieren moet je wel even ophouden met dit soort ruzieschopperij. Ik ben er niet van gediend.
Het volgende valt mij enorm op. Zij die altijd hun mond vol hebben over “democratie” snoeren anderen die van hun opvattingen afwijken altijd de mond. Men gaat dan, meestal bij een ernstig gebrek aan argumenten, weer op zoek naar drogredeneringen en vluchtige aannames. Clubjes zoals het Comité democratisering SP willen vooral bereiken wat zij de “tegenstander” verwijten: een dichtgetimmerde partijcultuur waarin systeemdenken en rigiditeit gewoon de boventoon voeren. Overigens valt mij ook op dat de meeste “democratiseerders” makkelijk vanaf de wal iets roepen maar vervolgens gaan lopen zuurpruimen. Een gemiste kans!
En wat betreft Raymond: het partijcongres zien als een soort applausmachine is pure flauwekul. Ik heb heel wat, soms terechte, kritische geluiden gehoord. Dus hoe dat zich rijmt met een applausmachine…
Dank voor je verslag Anja, en wederom weer met prachtige mensenfoto’s. Ik vond het weer een prachtcongres: een goed sluitstuk (voorlopig) van de discussie die we maandenlang zorgvuldig in afdelingen en regio’s hebben gevoerd. En: allemaal positief ingestelde mensen die wat willen doen i.p.v. achter hun Gammaschutting naar de wereld zitten kijken en vooral bezig zijn met het zelf leuk te hebben. Ik ben weer helemaal opgeladen. Het voelt goed als je niet alleen staat in je idealen. Het deed me goed zoveel jonge mensen te zien. De strijd gaat door.
De Brabantse zanger Gerard van Maasakkers woont al jaren in België. Is belastingtechnisch een stuk voordeliger. Tot zo ver het solidariteitsgevoel van de artiest…
Ik was niet onder de indruk van het congres om heel eerlijk te zijn. Ik ben bang dat we averij op gaan lopen door te vergenoegd achterover te gaan leunen. Ik begin toch wat gemakzucht te bespeuren, misschien dat dat ook de daling in de peilingen verklaart? Tijd om de boel weer wakker te schudden, komop SP!
En Anja, als ik heel eerlijk mag zijn zijn je reacties 5, 9 en 14 nogal kinderachtig. Ik ben het slechts zeer ten dele met Raymond eens maar uit jouw reacties proef ik meer dat afwijkende meningen niet toegestaan zijn en je deze mensen meteen een etiket opplakt. Jammer, zeker voor een politica. (ben wel benieuwd of dit geplaatst wordt, ik ga ervan uit dat er in onze SP vrijheid van meningsuiting is..).
Met argumenten discussieren is vele malen sterker!
Ik weet niet of we naar hetzelfde congres zijn geweest, Maarten. Ik heb niets gezien van gemakzucht. Ik vind dat we de boel weer eens goed wakker hebben geschud. We zijn alleen niet meegegaan in de trend om ‘de democratisering’ als probleem van de SP aan te wijzen, zoals de media, en een kleine minderheid binnen de SP zo graag wilden. En dat steekt iemand als Raymond kennelijk.
Als je hier wilt discussieren moet je niet met flauwsies aan komen zetten als ‘de applausmachine’. Dát zijn geen argumenten. En van opmerkingen als ‘afwijkende meningen zijn hier niet toegestaan’ krijg ik ook langzamerhand een punthoofd. Het miechelt op dit weblog van de meningen waar ik het niet mee eens ben, die van Raymond staan er op. Zie boven. Je moet hier alleen niet komen kiften, je hoeft jezelf niet te blijven herhalen, en Raymond heeft gewoon antwoord gehad. Bevalt hem niet. Jammer dan.
En bij jou zie ik overigens geen enkel argument, alleen oordelen. Dus neem je eigen uitspraak serieus: met argumenten discussieren is vele malen sterker. Dus als je iets wilt bijdragen, kom dan met iets anders dan het is tijd om de boel wakker te schudden.
Flauwe opmerking, Johan.
Tsja, als je democratie vernauwt tot het tellen van stemmen dan is de SP wel democratisch. Wanneer je kijkt naar spreiding van de macht en invloed van de individuele leden op het beleid is het beeld toch wat anders. Nog erger: Als Jan Marijnissen met zoveel stemmen gekozen is dan is het hoog tijd om vragen te stellen over het kritisch vermogen van de SP-leden!
Hoe wou je anders een voorzitter, een partijsecretaris, een bestuur kiezen André? Of dacht je dat je zo’n organisatie niet hoefde te leiden? Hoe wou je de invloed van 50.000 leden spreiden, meer dan hoe we het in de SP doen? Is er wat mis met de spreiding van macht over vele afdelingen? Hoezo is er wat mis met ons kritische vermogen wanneer een grote meerderheid vindt dat Marijnissen het prima heeft gedaan en we blij mogen zijn dat ie nog een tijdje wil blijven zitten? Zo leuk is het niet hoor, en er zijn weinig mensen die hem om die post benijden. Is er wat mis met mij als ik applaudiseer voor een man die er met een handjevol mensen in geslaagd is om van een splintertje de derde partij van Nederland te maken?
@20 André — maandag 26 november 2007 @ 17.42,
Die dingen die besproken zijn op het congres zijn eerst besproken bij alle afdelingen. De 50.000 leden hadden via hun afgevaardigen de mogelijkheid om het beleid te bepalen. De macht ligt bij de SP bij de afdelingen. Dus als de meerderheid daarvan ergens voor is, dan gebeurdt het. Dat Jan met zoveel stemmen gekozen is zegt niet direct dat we als SP-ers niet kritisch zijn. Jan is goed, en zolang ik het volg heb ik heb op maar weinig domme dingen kunnen betrappen. Net als mensen als b.v. Agnes, Harry, Jan de Wit en Anja.
Een voorzitter kiezen als er maar 1 kandidaat is.
Een partijbestuur dat de meeste voorstellen van afdelingen onder het mom van “Advies Partijbestuur afwijzen” naar de prullebak verwijst.
Dit alles doet me toch meer denken aan een organisatie die “top-down” geleid wordt i.p.v. “bottom up” Kortom het partij-establishment maakt de dienst uit. Je mag dat best democratie noemen, doet Poetin ook. En ja en zijn partrij krijgt straks ook de meeste stemmen. Maar democratie??
Die hadden we al gehad, André. Iedereen had zich kandidaat kunnen stellen en iedereen had de kandidatuur van Marijnissen af kunnen wijzen. Je kunt in een democratie mensen niet dwingen om zich kandidaat te stellen als ze vinden dat er al een prima voorzitter is. En aan poppenkast, doen alsof, doen we niet.
Het partijbestuur heeft, zoals je al opmerkt, de voorstellen van een advies voorzien. De voorstellen die het partijbestuur had overgenomen waren grotendeels al in de herziene nota verwerkt. En verder is het laatste woord, hoe kan dat ook anders in een democratische partij, niet aan het partijbestuur, maar aan de afgevaardigde leden.
Veel democratischer kun je het niet krijgen, al blijf jij nog een beetje mopperen en suggereren dat het niet zo is.
Ik zal het nog een keer proberen:
De SP is een partij die in korte tijd een snelle groei heeft doorgemaakt. Ik neem aan dat jullie die groei vast willen houden en zo mogelijk de PvdA voorbij willen streven. Maak dan niet de fout die daar ook gemaakt wordt en geef ruimte aan de ideeen die vanaf de basis komen. Het paternalistische gedrag van het partijbestuur helpt daarbij niet. Naar mijn mening staat de SP te weinig open voor de basis en vreemd genoeg zijn jullie juist daardoor zo succesvol geworden.
Nu staat de vernieuwing stil. Dat zit volgens mij in de starre structuur en het zware stempel dat de “leider” op de koers drukt. Hierdoor is de partij teveel afhankelijk van 1 persoon, dit maakt jullie erg kwetsbaar.
Een democratie die goed functioneert genereert vanzelfsprekend zijn nieuwe leiders (Frankrijk, Duitsland, nee niet de VS!) en dat zie ik bij de SP niet gebeuren.
Dus OK ik schuif een beetje op (daar zijn discussies ook voor bedoeld), de SP is wel democratisch maar het is geen goed functionerende democratie.
O, ja: De Nederlandse democratie functioneert ook niet goed want ook wij creëren geen nieuwe leiders. In een goed functionerende democratie blijven Wilders/Verdonk randverschijnselen i.p.v. hoofdrolspelers. Maar dat is een andere discussie.
@23 André — dinsdag 27 november 2007 @ 12.06,
Dus enkel omdat het partijbestuur voor verschillende voorstellen advieseerde om het af te wijzen is het dus het partijbestuur dat het voor het zeggen heeft? Er waren in totaal zo’n 1100 man op het congres, iedereen had daar evenveel stemrecht, of je nou Jan Marijnissen bent die al sinds jaar en dan er bij zit of iemand die net 1 of 2 jaartjes actief is.
Dus leg mij en anderen eens uit wat er ondemocratisch aan is dat iedereen zijn stem evenveel teld?
André, ik weet niet over welke SP jij het hebt, als je het hebt over ‘jullie’. Of ken je de SP alleen maar van horen zeggen en wat je er in de krant over leest? De SP waar ik in zit is zich aan het vernieuwen, luistert naar de basis, we zitten niet in een starre structuur, we hebben veel nieuwe jonge leiders die ervaring opdoen en heel snel in hun rol groeien, een paar ervan in mijn directe omgeving, wat niet wegneemt dat de overgrote meerderheid dik tevreden is met Marijnissen als partijvoorzitter, kortom, ik weet niet waar je het over hebt en waar je je oordelen op baseert. Je krijgt dus zo ook geen discussie, want ik herken niets in wat je zegt. Dus het enige wat ik terug kan zeggen: nietes.
Beste Anja,
Goed stuk. Wij zijn inderdaad even langs geweest op het congres, ging terug naar de tijd dat ik ook betrokken was bij een politieke partij, er kwamen wat herinneringen op.
Ik kan me geheel vinden in je reactie, je weet ook hoe ik denk.
Maar we zijn voornemens om bij elkaar te komen met de meiden, als je dan ook kan, hebben we in ieder geval meer tijd voor elkaar….
Take care
Famile Arslan
Beste Anja,
Het hele proces van bekend maken van de congresstukken tot en met het stemmen in het congres is zeer democratisch (geweest). Daar is geen speld tussen te krijgen.
Echter, een partijbestuur dat onderdeel is van de patijraad, waarin datzelfde bestuur verantwoording moet afleggen is niet democratisch. Een penningmeester die in de partijraad verantwoording moet afleggen over zijn gevoerde beleid, terwijl hij zelf in die partijraad zitting heeft, is niet democratisch. Daar valt ook geen speld tussen te krijgen.
De meerderheid van de SP leden vindt dat geen probleem, Joop. De beslissingen worden door de partijraad genomen. De stemmen van de bestuursleden maken daarin maar een heel kleine minderheid uit, elk bestuurslid heeft maar een stem, dat is erg veel minder dan de gewogen stemmen van de afdelingen, en het partijbestuur zal dus nooit de zin door kunnen drijven tegen de wil van de leden in. En dat is het belangrijkste.
Omdat een iemand anders doet, moet het roer opeens om in onze partij. Kom op zeg, verbeter de wereld en begin bij je zelf! Ik was trots op mijn partijgenoten toen er massaal werd gereageerd over de afdrachtregeling. Ik was dan ook heel kritisch op de manier waarop de afdracht regeling nu is geregeld. Maar door een goede uitleg van us Marga, ben ik toendertijd akkoord gegaan. Vooral het TV nieuws vond ik belachelijk. Het gloedvolle betoog van Laurens Ivens heb ik bijna nergens gezien, wel gelezen. dit is het nieuws Manipuleren……..