Discussie in Slotervaart

071122slotervaart-013.jpg

Ahmed Marcouch, in de ‘Religieus Seculiere Kring’ gisteravond in Stadsdeel Slotervaart: We moeten het hebben over de verschillen die een kloof creëeren. Ook over de pijnpunten, de onderbuikgevoelens, de vooroordelen. Prinses Maxima heeft gezegd dat dé Nederlander niet bestaat. Dé moslim bestaat ook niet. Daarom vanavond een discussie over de variëteit onder moslima’s.
Lees verder

Eén staat (5)

071110volterra-123.jpg

(Leila Farsakh)

Meer sprekers. Leila Farsakh, hooggeleerde vrouw die zowel thuis is in de politicologie, de filosofie en de economie, van de Universiteit van Massachusetts, en Palestijnse, houdt in een zo rap engels dat ik het nauwelijks bij kan houden een inleiding waarin ze een paar somber stemmende feiten noemt. Vanuit de visie van een Palestijnse dan, die zoekt naar openingen voor een rechtvaardige oplossing. Bijvoorbeeld dat het Israel op dit moment economisch heel goed gaat. Het gemiddelde inkomen van een joodse Israeli is 30.000 dollar per jaar, dat van een Palestijnse Israeli de helft. Dat is een gigantisch overwicht op de geheel verwoeste Palestijnse economie in de gebieden, waar de meerderheid van de bevolking het moet doen met minder dan één dollar per dag.
Lees verder

Eén staat (4)

071110volterra-040.jpg

Gada Kharmi werkt aan de Universiteit van Exeter, en is een van de drijvende krachten in de One State Group. Haar nieuwe boek: Married to another Man: Israel’s Dilemma in Palestine, is helder, heel informatief en een absolute aanrader. (Dat ‘married to another man’, slaat op het rapport dat de vertegenwoordigers van de Weense rabbijnen schreven nadat ze door het eerste Zionistische congres in 1897 naar Palestina waren gestuurd, om te bekijken of het land geschikt was voor de vestiging van een joodse staat. Dit was het telegram dat ze naar Wenen stuurden: ‘de bruid is mooi, maar ze is al getrouwd met een andere man’. Tot hun teleurstelling troffen ze een land aan dat al breeduit bewoond was door de inheemse Palestijns Arabische bevolking, en niet, zoals de schrijver Israel Zangwill later claimde: ‘een land zonder volk voor een volk zonder land’. )
Lees verder

Eén staat (3)

071110volterra-076.jpg

Een verontwaardigd artikel in Haaretz, over deze ‘anti-zionistische’ conferentie. Hier.
Het leuke ervan is dat de verslaggever zegt dat het niet veel voorstelde, omdat de meeste Britten nog steeds voor een twee-staatsoplossing zijn, maar zichzelf tegenspreekt door het wel belangrijk genoeg te vinden om er heen te gaan en er een artikel over te schrijven.
Lees verder

Eén staat (2)

071110volterra-030.jpg

(Nur Masalha)

Het is opvallend hoe anders het klimaat is in Londen, rondom een conferentie als deze, als je dat vergelijkt met dergelijke bijeenkomsten in Nederland. De discussie is heftig, de betrokkenheid groot. Maar niemand heeft gesuggereerd dat de conferentie ‘eenzijdig’ is, of dat er voor het evenwicht sprekers uitgenodigd hadden moeten worden om het voor Israel op te nemen. De groep, studenten aan de SOAS (School of Asian and African Studies), die het organiseerde kon gewoon zijn gang gaan, kreeg de beschikking over een zaal, er was geen Cidi die probeerde om het tegen te houden, er waren geen sprekers in de zaal die de discussie probeerden te saboteren, er was geen kritiek op het feit dat ze hun onderwerp hadden gekozen en de sprekers uitgenodigd waren omdat ze iets belangrijks te zeggen hadden over de een-staats-oplossing – het was een verademing om eens door te kunnen werken, en spannend was het toch wel, want er liggen een reeks van vraagstukken waar nog geen antwoord op is.
Lees verder

Eén staat (1)

071110volterra-303.jpg

Maandagochtend. De conferentie is voorbij. Driehonderdvijftig mensen, veel Palestijnen overal vandaan, veel activisten en solidariteitsgroepen, ook overal vandaan, en een belangrijke groep kritische Israeli’s. Een doel: om te komen tot een visie op een rechtvaardige oplossing van de al meer dan zestig jaar durende strijd tussen een bezettingsmacht: Israël, en de onder de voet gelopen Palestijnen, de ‘slachtoffers van de slachtoffers’, zoals Edward Said dat zei, aan wiens nagedachtenis de conferentie is opgedragen.
Lees verder

Londen

Eindelijk.
Het lijkt wel alsof Great Britain nog steeds in splendid isolation verkeert, want het lukte me tot op nu niet om op het internet te komen. De PC van het hotel was antiek en die kreeg je alleen aan de praat door heel hard op de toetsen te hengsten, en aan cijfers deed ie niet, en dan zal je net xs4all als provider hebben. Al mijn trucs en omwegen tevergeefs.
Aan de universiteit waar de conferentie was, geen internetdesk. In de conferentiehal, idem dito. Dan maar vanochtend op zoek naar een internetcafe, is het natuurlijk zondag dus pas om 12 uur open. Dat is nu. Ik moet zometeen na het tikken wel mijn handen gaan wassen want het toetsenbord is VET. En ik bedoel VET niet als in LEUK maar als in GREASY.
Lees verder