Dagboek 22 januari 2008

Er mogen weer wat dieselolie en hulpgoederen Gaza in. Even. Want verder gaat de belegering gewoon door. Kennelijk is de buitenlandse druk op Israel (niet die van Verhagen) toch iets te veel gebleken, of misschien was het kwartpresident Abbas die het ook niet kon maken om door te gaan met de ‘vredesonderhandelingen’ terwijl in Gaza de gehele bevolking nog verder werd getreiterd.

Minister Verhagen biedt Israel alvast Nederlandse troepen aan voor de toekomst, na het ondertekenen van een vredesverdrag. Uiteraard om de Palestijnen in toom te houden en Israel te beschermen. Dat de Palestijnen misschien meer reden hebben om om bescherming tegen Israel te vragen kwam weer eens niet op. Niet dat de kans groot is dat het zover komt, want wat Olmert betreft komt die Palestijnse staat er pas nadat alle ‘milities’ zijn ontwapend. Dus nooit. Want milities zijn een ander woord voor verzet, en verzet blijft zolang de bezetting doorgaat, de liquidaties, de collectieve straffen enzovoorts. Normaal leggen twee partijen die vrede sluiten de wapens neer nadat een overeenkomst is getroffen. Hamas heeft al een wapenstilstand aangeboden. Ging Israel uiteraard niet op in. ‘Vrede’, in de ogen van Olmert c.s. komt neer op totale onderwerping van het volk dat onder bezetting leeft. En dat gaat niet gebeuren.

6 gedachten over “Dagboek 22 januari 2008

  1. Hoi,
    Mijn mond viel open van verbazing toen ik Verhagen op nieuws zag, zelfs Cony Musch klonk een beetju synisch [of was dat mijn inbeelding?]; naast de zeer bizarre ‘out of this world’ verhaal van “we will send military forces…Nato troups etc…” zei hij ook streng bij de voorwaarden hiervoor dat “israel would have to give up most of its settlements…” …
    “Most of” aha, ok, I see.

    Miriyam

  2. I write this message in English because I want our friends from Gaza to read it too. As some of you know, I live in Sakhnin, a Palestinian village in the Galilee. People here are so
    frustrated because they feel that they can not do anything to support the people of Gaza. But since three weeks, before this latest blockade began, in the villages around Sakhnin, Araba, Deir Hanna etc. a big campaign started to collect goods for the people of Gaza. This inititative has been organized by the haraki Islamya (islamic movement) political parties and al kind of NGO’s. Now the situation is so bad, they decided to try to bring the first truck with goods to Gaza. It is a truck full with medicins, but many more goods are waiting to send of. Also today more then a hundred people palestinians from inside Israel, are heading to Erez to show their solidarity with all of you. Last night we had a spontanic demonstration in the village of Araba. I hope that today I will receive some pictures and maybe I can put them on your website Anja. At three o’clock today there will be a demonstration at the Hebrew university in jerusalem from palestinian students.On saturday a big convoy with goods wil head also towards Erez plus demonstrations in many palestinians communities inside Israel. And people are giving. Dear friends from Gaza, I know that these small initiatives cannot solve all the hardship you live with for already so many years. But I hope that this news will give you also some moral support. I use Anja’s website for telling this, because I know that you are reading this website, (when there is electricity).
    Anja, I hope that via your website I can announce all the activities which are going on in order to support our friends in Gaza. Regards to all of you. Trees

  3. Vanmorgen, op radio 1, hoorde ik wat Verhagen gezegd heeft. Ik hoorde ook de verslaggever vertellen dat de twee enige camera’s die op dat moment nog in de zaal aanwezig waren, die van de NOS en RTL waren. ALLE andere camera’s waren weggehaald. De Israelische pers was duidelijk niet geïnteresseerd in wat Verhagen ging zeggen.

    Wat betreft de afsluiting van Gaza ben ik zo boos dat ik niet eens erover kan praten. Ik realiseer me dat er mensen dood zullen gaan, omdat ze de hulp die ze nodig hebben om te leven, niet kunnen krijgen. Dat er mensen dood zullen gaan, omdat ze geen eten meer krijgen en geen water. Ik kan me dit met geen mogelijkheid voorstellen, maar alleen al hier aan denken geeft me een gevoel van woede en machteloosheid. Net als bij de mensen in Darfur, geeft de wereld ook geen rooie cent om deze mensen. Om te huilen…

  4. Nee, die mogelijkheid is er niet. Die komen niet over de grens. Helaas is wat je kunt sturen vooral geld. Of wat wij in onze bagage mee kunnen nemen. Dat is dus meestal geen voedsel want dat is met een dag of wat al weer op, maar kaarsen (helaas ook zwaar), fietslampjes, elektronica, medicijnen, en we nemen altijd gewoon voor de luxe chocola mee zodat ze dat weer eens proeven.
    We hebben wel eens voorgesteld om bij een Israelische supermarkt flink in te slaan voordat we bij Erez de grens over gaan. Willen ze niet. Dan krijgen maar een paar mensen extra te eten, en dat vinden ze niet eerlijk tegenover de anderen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *