De goederen die een paar weken geleden met een solidariteitsconvooi naar Erez, de grens met Gaza werden gestuurd, zijn eindelijk, na veel gezeur en internationale druk, binnengelaten. Hierbij de brief om te bedanken, van Eyad Sarraj.
Meer info: hier.
Terug. Eerste dingen eerst: de poezen tellen. Zijn er nog steeds twee. Bruine boterham met kaas. Ze kunnen je verwennen met buffetten en exotisch eten, maar nergens hebben ze echt bruin brood en echte kaas. Dutje vanwege de gemiste slaap vanwege de nachtvlucht. Word wakker en zie boven het balkon zwermen vogels die vanuit het zuiden terug zijn gekomen. Even desorientatie. Ben niet alleen de tijd kwijt (vijf uur verschil met Punta Cana waar ik vandaan kom) maar ook het jaargetijde is zoek. Maak begin met de stapels kranten. Dan weet je weer snel genoeg hoe laat het hier is.
Morgen weer serieus.
Bijna onderweg naar huis. Vliegtuig heeft 10 (tien) uur vertraging, dus dat is een extra dag aan het strand. Ik kom bruin, dik, uitgeslapen en volgelezen terug. En overmorgen weer op mijn post.
Mijn mobieltje is leeg en wil hier niet opladen. Dus wie dacht me te bellen, niks aan te doen.
(I´m back to-morrow. A little more fat, brown, and I slept enough for a year. My mobile refuses to work here. My plane is delayed for ten hours, so I will swim once more in the sea. See you in Gaza)
Ik heb vakantie.
Toen ik vorig jaar in Marokko was werd op dag twee mijn mobieltje gestolen en in het hotel viel het internet uit. Dat was volgens mij een kleine actie van Die Daarboven om er voor te zorgen dat ik eens even ophield met werken en me overal druk over te maken.
Dus deze keer gaan laptop noch camera mee, en ik sluit de tent even tot 24 februari.
Het zal weer even afkicken worden.
NB: ik verwerk dus ook de reacties niet, die blijven in de wachtstand. Dus liever: hou je even in en stuur niet.
Toedeloe!
Dear friends: I’m on holiday. The weblog will be closed until februari 24.
Dinsdag hadden we een stevig debat (een themadebat) over duurzame landbouw. Eric Smaling, hoogleraar in dat vak deed het woord voor de SP, en dat was tevens zijn maidenspeech. Wij (van de fractie) volgden het met veel plezier want het was een goed scherp debat en Eric deed het prima, die tijgerde meteen naar de interruptiemicrofoon alsof hij dat elke dag deed.
Lees verder
Ik ben geen grote bewonderaar van de Irsaelische schrijver Amos Oz, ik zeg het er maar even bij. Wel als schrijver, maar politiek gezien heeft hij het meermalen af laten weten. Onder andere ging hij ook mee in de absurde hype als zou Barak destijds de Palestijnen een genereus aanbod hebben gedaan. Hij had er ook en handje van om op oud-koloniale of neo-zionistische wijze de Palestijnen de les te lezen. Maar okee. Hier is hij in een interview, opgetekend door Adam Keller. Sluit een wapenstilstand met Hamas, zegt hij nu.
Lees verder
In december 2006 interviewde ik minister Rafiq al Husseini, het hoofd van de President’s Office, toen nog in Gaza. Hier. Het viel me op hoe openlijk hij praatte over het falen van Fatah, en wat er moest gebeuren aan interne reorganisatie. Sindsdien nam Hamas de macht over in Gaza, en Husseini vertrok met de top van Fatah naar Ramallah. Bij Bitter Lemons een interview met hem over de situatie, hier.
En een bericht in Haaretz, dat Fatah nu ernst maakt met de interne democratisering die Husseini destijds voor ogen stond. Hier.
Lees verder
Te gast: Uri Avnery
An End Foreseen
09/02/08
(Vertaling is te vinden op de SIVMO website, hier)
A WISE person once said: “A fool learns from his experience. An intelligent person learns from the experience of others.” To which one could add: “And an idiot does not even learn from his own experience.”
So what can we learn from a book which shows that we do not learn from experience?
All this is building up to a recommendation for such a book. I don’t recommend books as a rule, not even my own. But this time I feel the need to make an exception.
Lees verder
Ondanks alles: feestje in Gaza. Het NCCR, onze partner in Gaza die werkt voor gehandicapten, heeft voor de dove en slechthorende kinderen een feestje gegeven. Ze doen in Gaza erg hun best om ondanks alles de kinderen een zo normaal leven te geven en ze de angst even te laten vergeten.
Lees verder
Even naar Buitenhof gekeken. Agnes Kant over het ’thuiszorgspotje’ Als tegenstander Anouchka van Miltenburg, van de VVD.
Lees verder