Het is weer dinsdag. Er komt weer een lange dag want de plenaire begint al om kwart over tien vanochtend en gaat tot minstens vanavond tien uur door, en ik zit met de Wabo wet zowel aan het begin als aan het eind.
Wabo: Wet Algemene Bepalingen Omgevingsrecht, wat inhoudt dat mensen of ondernemingen die iets willen bouwen voortaan bij één loket hun vergunningen aan kunnen vragen en ook aan dat ene loket hun antwoord krijgen, in plaats van, in sommige gevallen, langs een deel van de vijf en twintig aanleg, sloop, gebruiks, monumenten en milieuvergunningen te moeten. Klinkt mooi. Wet rammelt. Lijkt het meest op het loket van een afhaalchinees met daarachter een chaotische keuken. En gemeentes zijn boos omdat minister Cramer ergens op een Wabo dag heeft gezegd dat er een hele nieuwe dienst voor ingericht moet worden, 25 ‘omgevingsdiensten’ die het uit moeten voeren. Zitten de gemeenten zich net te waboiseren, krijgen ze straks wéér een nieuwe reorganisatie. Behalve dat wij ook een beetje boos zijn op de minister, want die heeft dat zomaar ergens gezegd, en wij hebben nog niet eens officieel het standpunt van het kabinet binnen, terwijl wij die wet vandaag moeten behandelen. Dat is niet zo netjes. De PvdA en het CDA zullen het wel beschaafd houden vandaag, als coalitiepartijen, maar eigenlijk zijn die ook tamelijk kwaad. De minister krijgt in ieder geval een motie aan haar broek, eh, haar mantelpakje.
Het is inmiddels een heel erg dik dossier, met een enorme boel ambtelijk chinees, en ik heb hard moeten werken om daar in te komen. Wat betreft mijn socialistische hart is wat Tineke vandaag gaat doen interessanter: die gaat het hebben over het wetsvoorstel voor de tegemoetkoming in de kosten voor de zorg voor illegale vreemdelingen. Heeft ze een prachtig verhaal voor gemaakt, en daar kom ik nog op terug.
En collega Arjan Vliegenthart heeft een dochtertje: Tamar Geertje. Eerste Kamer babies komen niet vaak voor, gezien de gemiddelde leeftijd van zo’n 65, we hebben erg veel vaker herdenkingen vanwege overleden ex-kamerleden dan beschuit met muisjes.
Ik pak de dikke stapel papier in en ga.
Ooooh, ik zie het formulier al. Zevenenzeventig pagina’s dik, permanent fout ingevuld en dertig keer heen en weer tussen instantie en klant. Jippiejajee. En het zou zo makkelijk kunnen zijn heh… Jaag die ambtenaren eens uit de stoel en zorg dat ze op huisbezoek gaan om de vergunningaanvraag te begeleiden. En nee, niet zoals hier een paar keer opnieuw laten doen zodat ze vaker als één keer leges kunnen heffen…
Nou, Ruurd, de Wabo wet gaat niet echt over de gewone burgers, de meeste dus, doen ‘enkelvoudige’ aanvragen, en voor hen verandert er niet veel, al weet ik ook niet of het die zou lukken om zonder professionele hulp een vergunning aan te vragen – professionele expertise die grote bouwbedrijven uiteraard al in huis hebben. Dit gaat vooral voor het kleine percentage aan ‘complexe’ aanvragen, en dat zullen meestal grote ondernemers zijn. En daarbij zijn ook andere belangen in het spel, zoals Margriet Meindertsma zei: het gaat niet alleen om de aanvrager maar ook om de buren. De andere burgers zeg maar. Hebben die voldoende in te brengen als de bomen voor hun deur worden gekapt of er een flatgebouw voor hun neus terecht komt? Wat gaat er aan groen en ruimte verloren, komt er lawaai en stank, komt er meer verkeer voor je deur, dat soort dingen.
Citaat: “Behalve dat wij ook een beetje boos zijn op de minister, want die heeft dat zomaar ergens gezegd, en wij hebben nog niet eens officieel het standpunt van het kabinet binnen, terwijl wij die wet vandaag moeten behandelen. Dat is niet zo netjes.”
Niet zo netjes? Ik zou zeggen: onaanvaardbaar!
De motie die de minister wat mij betreft eventueeel aan haar broekpak krijgt, zou moeten inhouden: geen instemming met de wet zolang de kwestie van de loketten/reorganisatie niet helemaal helder is!
Er ligt een motie klaar waarin PvdA, CU, SP, GroenLinks en VVD de minister zeggen dat er geen verplichte omgevingsdiensten mogen komen – de enige die niet mee ondertekend heeft is het CDA, hoewel hun kritiek ook niet mals was. De motie komt volgende week in stemming – de minister heeft dus nog even om zelf op enigerlei wijze bakzeil te halen, want de coalitiepartijen natuurlijk liever hebben, want het is nogal pijnlijk voor ze om hun eigen minister voor schut te zetten. En als die motie wordt aangenomen dan zal de wet ook wel worden aangenomen, die kan dan niet zoveel kwaad. Al vermoed ik dat de SP toch zal besluiten om tegen te stemmen, al was het maar omdat we hebben gewaarschuwd dat het een rommeltje gaat worden met de uitvoering.
Een beetje als partij in je eentje ‘onaanvaardbaar’ roepen klinkt wel stoer, Olav, maar als je echt wat meer voor elkaar wilt krijgen dan zul je toch met andere partijen stelling moeten betrekken en dan maar wat minder stoer. Het is al een bijzondere ervaring dat coalitie en oppositiepartijen het in dezen zo met elkaar eens waren dat het zo niet kan.
Ik weet niet wat ik er van denken moet Anja. De timing en sequentie is typisch voor modern overheidsbestuur. We klunzen wat aan, schuiven de problemen af op de lagere uitvoerende echelons nog voordat een wet is aangenomen, eeeeh… hallo… Luister eens, ik vind dit zelfs onwaardig voor bestuurders die onder de Balkenende-norm verdienen. (ander stokpaardje)
Rosenholm 62 – 2133 EM
Aan Eerste Kamer
per Mevrouw A. Meulenbelt
Haarlemmermeer, 11 – 01 – ’09
Onderwerp:Omgevingsdiensten
Omdat binnen de gegeven omstandigheden, waarbij de ‘ambtelijke vierde macht’ onvoldoende gecontroleerd, onrechtmatig zgh. rechtshandelingen kunnen plegen, om eigen moverende redenen, daarom zouden omgevingsdiensten een positieve kans behoren te krijgen.
Want we behoren ons wel van de plaatselijke dagelijkse praktijk te vergewissen, dat het verstrekken van vrijstellingen noch door de raad (kunnen)- en zeker niet door het college zullen worden getoetst. Daarbij komt dat mede door het voortdurend uitkleden van wetgeving de provincie – en zelfs ook de inspectie bij geval wegkijken als rechtsposities van belanghebbenden gekrenkt worden.
Daarbij komt het helaas ook voor dat het ‘verlengstuk’ bestuursrecht moeite kan hebben met het begrip onafhankelijkheid. Om over het weinig toegankelijke privaatrecht maar te zwijgen.
Met het oog op het voorgaande, ook al omdat helaas gemeenten geen onafhankelijke beheerders meer willen zijn, zouden onafhankelijke omgevingsdiensten een heilzame rol kunnen gaan vervullen. Hierdoor zouden dan ook veel beroepsprocedures kunnen worden voorkomen en bovendien corrumperende gedragingen – tegengegaan.
Met vriendelijke groet,
Wouter de Vos