Gedicht uit het boek Gaza, geschiedenis van de Palestijnse tragedie, van Licas Catherine. Het gedicht komt uit een cyclus van Charles Ducal die er in is opgenomen.

LAAT ONS PRATEN

Eerst zullen wij u in het zand begraven,
het hoofd vrij zodat het kan spreken
over wederzijds begrip, over vrede,

eerst zullen wij uw akker tot de onze maken,
soldaten plaatsen tussen mijn en dijn,
de camera op ons standpunt plaatsen,

eerst zullen wij al onze doden tellen
van de afgelopen tweeduizend jaar,
en u daarmee om de oren slaan

en dan het spuug van onze handen vegen
en besluiten: het is duidelijk,
u wil geen vrede.