Dat het echt leuk zou worden dachten we niet. Maar ik had goed gekozen om de avond van de verkiezingsuitslag maar bij mijn SP-vrienden in Rotterdam door te brengen, waar ik ook was om Gerard van der Voort even te eren voor zijn geweldige bijdrage voor Gaza (komt nog). De vraag was meer: hoe groot is de schade.

Nou, Rotterdam deed het qua SP niet slecht, want vergeleken bij 2004 waren we gestegen. Maar voor Europa niet genoeg om er nog een zetel bij te krijgen. Daartegenover staat dat de PVV nu in Rotterdam echt voet aan de grond heeft, en dat is voor de komende gemeenteraadsverkiezingen heel slecht nieuws. Dus ook geen leedvermaak dat de PvdA zo’n klap heeft gekregen, waar wat winst voor Groen Links ook niet tegenop kan: voor de linkerkant van het politieke spectrum in Nederland is het zwaar weer. Er dreigt echt een vreselijke kloof te ontstaan in dit land als het getij niet keert.

De eerste commentaren, wat er nou toch eigenlijk aan de hand is in Nederland verschijnen al, zou je het een botsing kunnen noemen tussen de ‘kosmopolieten’ en de ‘nationalisten’ zoals wordt gesuggereerd? We zijn er voorlopig niet over uitgedacht en uitgepraat – met de dringende vraag hoe het verder moet, ook voor de SP.

Ondertussen: terwijl in Den Haag de partijleiders hun woord mochten doen hadden wij het in het afdelingskantoor in Rotterdam, met al onze zorgen, wel goed met elkaar. Dat tenminste wel.