(Marjon van Dijken en Jan Troost)
Afgelopen dinsdag behandelden we in de Eerste Kamer een initiatiefwet, van Marjon van Dijken van de PvdA, om de parkeervrijstelling voor mensen met een handicap landelijk te regelen. De zaak wil namelijk dat het nu de gemeenten zijn die beslissen in welke mate ze tegemoet willen komen aan mensen met een beperking, die auto rijden.
Twintig procent van de gemeentes laten gehandicapten nog betalen voor een parkeerplaats. En dat is niet alleen duur, en voor veel gehandicapten die het met een krappe beurs moeten doen te duur, maar ook erg lastig. Voor wie in een rolstoel zit is het namelijk belangrijk om zo dicht mogelijk bij de plek waar men heen moet te kunnen parkeren, en dan heb je niet veel keuze. Ook blijkt dat de betaalautomaten vaak ver weg staan of met een rolstoel niet bereikbaar zijn. Jan Troost, bekende activist in rolstoel, moet vanwege zijn positie in de CG Raad vaak door het land heen vergaderen, en wordt er dan mee geconfronteerd dat hij soms maar een uur mag parkeren.
En wat belemmert de Eerste Kamer nu om die wet aan te nemen? Het idee dat je de autonomie van de gemeentes niet mag beperken. Dus laat je maar liever mensen met een handicap uitzoeken bij welke gemeentes ze wel welkom zijn en bij welke gemeentes niet, want de regels kunnen overal verschillen. En dat terwijl de VNG, de Vereniging van Gemeentes, al heeft gezegd geen bezwaar te hebben.
Dus was er dinsdag een delegatie, waarvan een aantal mensen in rolstoel, om de kamerleden een petitie aan te bieden, en bij het debat te zijn. Kon meteen iedereen weer eens waarnemen dat het niet eenvoudig is om als rolstoeler van je burgerrechten gebruik te maken, want de EK zit in een oud gebouw, en de lift gaat niet tot aan de publieke tribune. Dus mogen burgers in rolstoel achterin de vergaderzaal zitten, maar wel zonder actiepetjes op. En konden we hen als uitzondering in de koffieruimte ontvangen die anders alleen voor leden toegankelijk is.
Sineke ten Horn voerde het debat namens de SP en natuurlijk is zij voor een landelijke regeling – wat zou er in hemelsnaam simpeler zijn – en Kim Putters van de PvdA wond zich op en kwam met een motie om de regering te verzoeken om in overleg te gaan met de VNG. Volgende week vindt de hoofdelijke stemming plaats, en het zou kunnen zijn dat oa D66, CDA en VVD er voor zorgen dat de wet wordt afgestemd. Ja, reuze sympathiek, zeiden ze om beurten, om wat voor gehandicapten te doen, maar toch, de autonomie van de gemeente ging voor.
De mensen in rolstoel kunnen het woord ‘sympathiek’ ondertussen niet meer horen. Ging het niet om het burgerrecht om in de samenleving te kunnen participeren en dus zo mobiel mogelijk te zijn? En gaan we echt zeuren over dat beetje geld dat de gemeentes die nog niet mee willen werken dan gaan missen? Ook Marjon van Dijken, de initiatiefneemster kwam de stoom ongeveer uit de oren.
Aanstaande dinsdag de stemming.
Ik had mijn camera niet bij me, de foto’s zijn van Charlie Loos. Dank, Charlie!
CG-Raad, hier
Mooi samenvatting!
WIj zijn inderdaad het woord sympathiek helemaal zat. Wij willen graag zelfstandig door het leven en zielig zijn wij zeker niet dus sympathie hebben wij niet nodig maar deze wet om volwaardig te kunnen participeren aan het verkeer 🙂
En de autonomie van de gemeenten wordt hierin echt weinig aangetast. Vorige week heeft dezelfde Eerste Kamer een wet aangenomen die de autonomie veel erger aantast en toen was het geen probleem. Daarom lijkt het hier toch een beetje een droch reden…? Dus helaas de zekere argumenten zijn er niet, in principe is iedereen ervoor dus ik zeg senatoren: Stem voor!
Alvast bedankt 🙂
strijdbare groet van een van de rollende aanbieders van de petitie
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Groetjes, Charlie.
Jammer; had er al zo op gehoopt voortaan met, iets, minder belemmeringen te kunnen gaan winkelen/ restaurant,cafe, theater etc. te bezoeken zonder eerst uitgebreid te moeten uitzoeken waar ik wel en waar niet een redelijke kans maak wel een parkeerplaats te kunnen vinden zonder al te veel beperkingen/moeite. Moet nu vaak tevergeefs weer omkeren omdat óf alle parkeerplaatsen voor gehandicapten al bezet zijn óf de tijdsduur te beperkt is en ik niet ‘even snel’ terug kan om parkeerschijf te verzetten en het sowieso niet haal in de toegestane parkeertijd óf er betaald moet worden en het mij veel te veel kostbare energie kost om eerst naar parkeerautomaat te moeten, mits je er al kunt komen, dan weer terug naar de auto moet gaan om ticket in de auto te leggen én ik bovendien, omdat ik mijn linkerarn en-hand niet kan gebruiken sowieso niet bij een uitrijautomaat kan om ticket aan te bieden (op plaatsen met slagboom en/of in parkeergarages. Omdat wij geen andere keus/mogelijkheid (OV voor mij en velen met mij door de aard van de beperkingen geen optie, geen keuze om ergens aan de rand op een gratis of goedkopere parkeerplaats te kunnen parkeren, geen optie om de benenwagen, fiets… te pakken etc. etc., hebben dan de auto om ergens naar toe te gaan is het bovendien veel te duur, zeker op een ‘gewone betaalde’ parkeerplaats. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Er zitten vast geen mensen met (ernstige) beperkingen in de tegenstemmende partijen en je mag natuurlijk eigenlijk niemand iets toewensen, maar het zou heel goed zijn als ze zelf eens een poos zouden moeten ervaren waar je allemaal tegenaan rijdt/loopt als je ernstige beperkingen hebt en toch zo zelfstandig mogelijk wilt deelnemen aan de samenleving.
Dank je wel voor je verhaal Susie. Ja, ik was allang overtuigd, want ik heb veel van zulke verhalen gehoord.
Nee er zitten geen mensen met een beperking in de Eerste Kamer, er zou iemand van Groen Links zijn gekomen maar dat ging niet door door gedoe met voorkeursstemmen – dat zou een goede zaak zijn geweest want mensen snappen er vaak meer van als ze het in hun omgeving meemaken – zoals ik. Ik werk al vijftien jaar in de Gazastrook, voor een organisatie van gehandicapten, en mijn man is zelf licht gehandicapt en kan niet ver lopen – den leer je wel hoe Amsterdam er uit ziet, bijvoorbeeld. Of mijn vriendin die niet meer dan een paar meter kan lopen en ik heb de pech dat ik ook nog niet kan autorijden – wat een organisatie om ergens te komen. Vaak ziet ze er er daarom maar van af, je bent meer energie kwijt om een een simpel reisje te plannen dan aan waar het om ging.
Het ergste is, ik zal geen namen noemen, dat twee van die tegenstemmers wel in een organisatie voor de belangen van gehandicapten zitten! Zo’n erebaantje. Erg!
Marjo, Anja, ze heet Marjo van Dijken.
Kim Putters heeft het ook nog geprobeerd: hier.
Wat een armoe.
Wat jammer zeg dat het niet is gelukt.
Men wil mensen met een beperking volop laten mee participeren toch. Maak het ze dan ook goed mogelijk. Ik ben rolstoeler en werk full time, maar steeds vaker wordt het moeilijk om te parkeren. En steeds vaker zit er een tijdslimiet aan vast. Door de vergrijzing worden er steeds meer kaarten uitgegeven, waardoor je niet dichtbij meer kunt parkeren. Dit is een maatschappelijk probleem, in onze omringende landen liggen er standaard vele gehandicapten parkeerplaatsen bij centra en winkelgebieden, en is het gewoon onbetaald. Hier is er gewoon te kort, en geen standaard in regels. Als er nu een keuzevrijheid was, dan begreep ik het, en het gaat niet om het gratis parkeren. Je hebt gewoon geen keus als rolstoeler. Nu worden bijvoorbeeldalle bushaltes aangepast maar veelal zonder oprit voor rolstoelers. Dus is er geen keuzevrijheid om te reizen. Zolang Nederland dit niet regelt lijkt me een 1 regel van beleid een must.
Ben het natuurlijk vreselijk met je eens, Mandy. Zoveel is het niet wat er werd gevraagd, het ging maar om ene kleine en makkelijke stap in de goede richting, en ik zie echt geen enkele reden waarom we dit niet even met elkaar konden regelen. Ik vind het echt een schande, ook van die zogenaamde christelijke partijen.