Twaalfhonderd SPers in de Amsterdam Convention Factory, waarvan de meesten, de afgevaardigden met stemrecht, elk weer vijftig leden vertegenwoordigden. Een boekwerk met 400 wijzigingsvoorstellen voor het verkiezingsprogramma. Klinkt saai, maar zoals altijd lukt het de partij wel om er een prachtige dag van te maken, met een paar emotionerende en motiverende hoogtepunten.
Lees verder
Voor de doordouwers die de socialistische dageraad willen zien gloren, of om het anders te zeggen: die mee willen maken hoe de socialistische partij zich in één dag door een pak amendementen heenwerkt om aan het eind beloond te worden met een toespraak van de lijsttrekker die als er geen onverwachte vulkanische stofwolk dat verhindert dan officieel onze lijsttrekker is – waar wou ik heen met deze zin – o ja, wie dat toch een beetje mee wil maken kan die hele lange dag live volgen op de SP site, hier.
De Hoge Raad heeft in een proefproces uitgelokt door het feministische Clara Wichmannfonds geoordeeld dat de SGP geen vrouwen mag weren uit de politieke gelederen. Maar, schrijft hoogleraar rechtsfilosofie Wouter Veraart (NRC 21 april) de vrouwen van de SGP worden gedwongen zich te bevrijden van een last die zij zelf niet zo ervaren. “Laat ons SGP-vrouwen onze eigen boontjes doppen”, schreef Yvonne Opschoor in de Volkskrant (17 april) “Wij staan op één lijn met onze mannen en het feit dat God in de Bijbel deze taak aan mannen heeft toevertrouwd.”
Lees verder
(met update)
Richard Goldstone, die het onderzoek heeft geleid naar de schendingen van de mensenrechten en internationaal recht tijdens de oorlog tegen Gaza, schendingen zowel door Israël als door Hamas, is door Israël-getrouwe joden voor verrader en vijand van Israël uitgemaakt. Het werd hem zelfs onmogelijk gemaakt in Zuid-Afrika, om de bar mitzvah van zijn kleinzoon in de synagoge bij te wonen. Er zijn ook rabbijnen die er anders over denken, de aanhangers van een judaisme dat rechtvaardigheid, waarheid en vrede voorstaat. De brief:
Lees verder
Meer dan eens liet ik me zondagochtend vroeg naar Hilversum rijden om iets te doen in De Andere Wereld op Zondagochtend, een van de beste, goed geïnformeerde en kritische radioprogramma’s. Van de IKON die sowieso garant staat voor kwaliteit. Ik ken meerdere mensen die er zondagochtend speciaal naar luisteren – wie het eenmaal kent weet dat je daar moet zijn voor interessante discussies en om de wereld bij te houden. En nu heeft de radiodirectie van de Publieke Omroep het rampzalige plan heeft om ‘De Andere Wereld’ van Radio 1 te verwijderen. Heel erg verkeerd! Dus tijd voor protest – ik heb mijn naam er al aan gegeven, wie ook wat wil doen kan een mail sturen op deanderewereldmoetblijven@ikon.nl
Lees verder
Anneke d’r mensen, op haar tachtigste verjaardag. Veel te veel foto’s en dat is nog maar een selectie van de selectie. Maar ja, dat bijzondere gezelschap krijgt alleen Anneke bij elkaar.
Lees verder
Ik moet nog een beetje bijkomen van het geweldige feest van gisteren van Anneke d’r verjaardag. Vooral geweldig omdat ik met het gezelschap dat ze om zich heen heeft verzameld in haar leven niet uitgekwekt raakte. De foto’s komen nog.
Dus heb ik vandaag niet zelf iets geschreven maar stuur jullie door naar de Joop. Die citeert een onderzoekje, welke partijen het meeste ‘vaagtaal’ gebruiken en welke de minste. CDA is het ergst, en SP en PvdA het helderst.
Lees verder
Mijn grote kleine vriendin Anneke Jos Mouthaan viert vandaag haar tachtigste verjaardag.
Lees verder
Ik ben vandaag zoet in Den Haag, gisteren al begonnen met de fractie. Om jullie bezig te houden: kijk eens in de Groene. Interessant artikel waarin de PVV wordt vergeleken met de Deense Volkspartij – het lijkt wel alsof Wilders daar zijn strategie vandaan haalt.
Lees verder
Wat kan ik ’s nachts, als ik droom, toch lopen dolen. Liep ik toch weer in een gebouw vol mensen, ik geloof dat het een universiteit moest zijn maar het zag er meer uit als het Centraal Station, op zoek naar de zaal waar ik een lezing moest geven. Of mijn tas is zoek. Of ik zit in de verkeerde trein. Of ik zit in de goede trein maar weet niet meer waar ik heen moet en waar ik uit moet stappen. In mijn wakende leven gebeurt dat nooit – ik weet altijd waar ik heen ga, ik ben dwangmatig op tijd, ik kijk voor ik op reis ga altijd even op 2929, en als mijn koffer zoek is komt de luchtvaartmaatschappij die de dag erna thuis bezorgen. Ik weet niet wie dat is, ’s nachts, ik ben dat niet. Maar interessant is het wel: zo kom je nog eens ergens.
Lees verder