Knietje

Ik ben vast niet de enige die blij zal zijn als het 10 juni is, en daar zullen de lijsttrekkers die van discussiekermis naar debatcircus worden gesleept het ook wel mee eens zijn. En de media die maar weer wat leuks moeten verzinnen bij de zoveelste uiteenzetting tussen een zwik gecolberteerde witmannen (uitdrukking die ik van een Surinaamse vriendin uit een ver multiculti verleden overnam) en gelukkig één dame – zodat er behalve de kleur van de stropdassen nog iets is om naar te kijken. Want die heeft elke keer tenminste een leuke nieuwe jurk aan.

Ik besef dat ik erg oneerbiedig ben, want het gaat wel degelijk om het een en ander. Het punt is alleen dat dat een en ander nogal bedolven raakt onder de vraag wie het leuker doet, wie stottert, wie heeft de cijfers paraat, wie weet de leukste oneliner, wie blaast de tegenstander met een nieuw bedacht verwijt van de sokken – weten we nu wie we politiek gezien het beste vinden? Ik niet. Niet dat ik dat niet al wist. Maar dit is duidelijk: geen van de lijsttrekkers kan het zich veroorloven om te zeggen weet je wat, lees het partijprogramma even, want mijn keuze aan stropdassen is op.

Dus o, wat zijn de media blij als er weer eens iets gebeurt, een incidentje. Malle Balkenende die er even niet meer tegen kon en tegen zijn vrouwelijke interviewster zegt wat kijk je lief, in plaats van een antwoord te geven dat hij niet geven wilde. Joepie! De enige lijsttrekker in jurk roept dat ze die man meteen een knietje zou hebben gegeven, wat volgens mij alleen zin heeft als het object in kwestie ook ballen heeft en daar lopen de meningen over uiteen, en de media gaan bellen met het feminisme, wat het feminisme er van vindt. (Vroeger belden ze mij nog wel eens wat het feminisme er van vond, maar nadat ik meerdere keren heb laten weten dat het politbureau met reces was is die bron van vermaak opgedroogd) Nou het feminisme vond het maar niks: dit was onvervalst seksisme, en hadden we niet afgesproken dat we dat niet meer deden jongens! Denk aan de vrouwelijke stemmen!

In Parool wordt Balkenende meteen afgebeeld in een serie foto’s aan de zijde van bevallige dames en afgespiegeld als een stiekeme billenknijper. Tjee. Had ik niet achter die man gezocht, want, om maar een duit in het zakje van deze diepgaande politieke discussie te doen: volgens mij is de Balk geen bijdrage aan het vrouwelijk libido en als ik dat mag wil ik deze keer ook wel spreken namens het mannelijke homofiele volksdeel. Volgens mij is de Balk een vleesgeworden voorbehoedmiddel, net als Birkenstock sandalen. (Voorbehoedmiddel zonder s, jongens en meisjes, het werkwoord is niet voorbehoedsen maar voorbehoeden). Kunnen we het nou weer over de politiek hebben?

Kunnen we niet. Alle stukjesschrijvers moeten nu iets over dat knietje. Arnon Grunberg in de Volkskrant vindt het maar flauwekul, van dat seksisme, dit gaat niet over feminisme maar over calvinisme, vindt hij, maar hij is een man en dus verdacht. En hij wil het Halsema wel vergeven als ze ook eens lief naar hem kijkt. Ons Arnonneke is ook een beetje een seksist, een kleintje dan. Bewijs? Morgen.

4 gedachten over “Knietje

  1. Ja, jammer dat het vandaag al geen 10 juni is!
    Foei, foei, foei, als kleine kinderen zo met elkaar zouden “bekken” dan zouden ze tot de orde geroepen worden om zich fatsoenlijk te gedragen.
    Wat een kleuter gedoe!! En dat zijn dan de “wijze” dames en heren die denken dat zij ons land, in onze naam, in de toekomst kunnen besturen.
    Burgers van Nederland, Jantje zegt dit en Pietje doet “zus en zo en Klaasje ziet het al helemaal verkeerd”.
    En in “Wachttoren” taal komen de e-mail nieuwsbrieven bij je binnen.:
    Luister vooral naar ons want wij zijn anders dan Jantje, Pietje en Klaasje.
    ‘k Heb er nu al schoon genoeg van. Ik weet aan wie ik mijn stem wil toe vertrouwen dus voor de komende 11 dagen ben ik blij dat er knoppen op toestellen zitten.
    En die e-mails kikker ik direct al ongelezen de computer uit.
    Zo, lekker rustig zonder al dat gebekvecht.

    Groet,
    Gerrie

  2. Al enkele weken leef ik in een TV-loos tijdperk. (Oude TV kapot, nieuwe over te nemen TV nog in aantocht). Wat een rust, wat een tijdwinst!
    Af en toe zie ik via internet wat uitzendingen die ik nog wel per se (achteraf) wil zien.

    Het lijsttrekkersdebat op 26 mei jl. heb ik zodoende niet live gevolgd, maar ik heb wel achteraf naar de “drie vragen” aan de lijsttrekkers gekeken.
    Daarin was Roemer erg sterk. Die uitsmijter deed het erg goed. (“Ik mag deze prachtige klus nu acht weken doen. U mag me van alles verwijten…..behalve dat ik te vroeg heb gepiekt”).

    Maar in het algemeen vind ik dit soort debatten nogal zinloos. Soms wel vermakelijk, maar vaker nog irritant. Van kleine toevalligheden kan het afhangen, of iemand iets beter of juist iets slechter uit de verf komt. En een samenhangend overzicht van een verkiezingsprogramma kan zo niet worden verkregen. Waar het in wezen toch op aankomt, is zelf uitzoeken waarvoor de partijen écht staan en hoe hard ze ervoor willen gaan.
    Maar goed, kennelijk zijn er toch veel mensen die dit soort idolsverkiezingsachtige spektakels zinvol vinden en zelfs hun stem erdoor (mede) laten bepalen. Het zij zo.

    Een champagnefles heb ik wel klaar staan. Voor 9 juni. Om te vieren dat Balkenende geen premier meer zal blijven…..

  3. En Olav, dat we, wie weet, een minister van Buitenlandse zaken krijgen die verder kijkt dan zijn eigen straatje.
    Een minister die opkomt voor de mensenrechten, waar ook ter wereld.
    Een minister die met hart en ziel de toekomst durft in te kijken en met durf diegene aanpakt,en op de vingers tikt, die zich niet aan de mensenrechten houdt uit eigenbelang.

    Laten we voor alle onderdrukte/bezette mensen wensen dat er een nieuwe minister van Buitenlandse zaken komen zal die opkomt voor een voor hen menswaardig bestaan.

    Groet,
    Gerrie

  4. @ Gerrie A. van Zoelen (3):

    Helemaal met je eens, Gerrie!

    Het moet vooral een minister zijn van niet alleen mooie woorden (want die kan Verhagen produceren als de beste), en van alleen maar daarnaar leven als het in je eenzijdige straatje te pas komt, maar een minister van de daad bij het woord voegen, op een consequente manier, ook als het wat moeilijker is.

    Wat zou dat veel kunnen betekenen, ook voor Gaza en de Westoever en progressieve mensen in Israël!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *