’30 Mei Nationale Theedrinkdag’ is een burgerinitiatief ‘Voor Verbinding, Samen Leven, Samen Doen!’ Burgers van Nederland worden middels dit initiatief uitgenodigd op deze dag bewust de verbinding met elkaar te zoeken.
Lees verder
Een persoonlijk antwoord op de vraag wat het betekent om joods te zijn. Dat is, als je niet gelovig bent, nog niet zo eenvoudig. Want dit is de vreemde afspraak: wie katholiek of protestant was, en het niet meer is, blijft zichzelf niet katholiek of protestant noemen, maar wie joods is blijft joods, ook als het geloof van de voorvaderen allang is opgegeven. Tony Judt in The New York Review of Books van 13 mei
Lees verder
Dries van Agt is op dit moment op bezoek op de Westoever, in gezelschap van een aantal oud-staatslieden die zitting hebben in het onlangs opgerichte The Rights Forum, waaronder Tineke Lodders (met wie ik jaren geleden ook al eens in Palestina/Israel op reis was), Bert de Vries, Jan Brinkhorst en Wim van Eekelen. In Trouw vanochtend verscheen een artikel van Dries van Agt en Martin Siepermann, Siepermann is directeur van The Rights Forum.
Te gast:
„Er zijn krachten die Israël van de kaart willen vegen”, zei minister van buitenlandse zaken Maxime Verhagen onlangs op een conferentie in Den Haag. Dat is waar, en zorgwekkend. Toch zou je mogen verwachten dat de minister ook bekommerd is over de krachten die feitelijk al bezig zijn Palestina van de kaart te vegen.
Lees verder
Af en toe koop ik de New York Review of Books voor in de trein. Mijn plezier in de engelse taal houdt ongetwijfeld verband met het feit dat mijn liefdesleven in de wilde jaren zestig en zeventig zich grotendeels in het engels afspeelde, en ook al is dat lang geleden: engels blijft sexy. Maar de NYR koop ik zeker niet elke keer want het is een intimiderend blad. Het staat moedeloos makend vol met vreselijk interessante zaken die ik eigenlijk ook zou moeten lezen maar waar ik een week over zou doen, en de recensenten beschikken meestal over een literaire kennis waarvan ik niet begrijp hoe je die in één leven hebt kunnen vergaren, en mijn boekenkast is ook niet voor de poes hoor.
Lees verder
In de tijd dat in Zuid-Afrika nog de apartheid heerste en ik nog op het lijstje van schrijvers stond die regelmatig voor lezingen en festivals werden uitgenodigd heb ik geweigerd om daar op te treden. Veel andere schrijvers en artiesten waren het daarmee eens, en gingen ook niet. Ik ging pas voor het eerst toen je niet meer voor een puur blank gezelschap hoefde op te treden. Je kunt nooit afmeten wat zo’n boycot voor een effect heeft gehad in het geheel van het internationale protest tegen de apartheid, maar ik vond het ook een kwestie van fatsoen. Je gaf daarmee een principeverklaring af.
Lees verder
Een van de passagiers van de Gaza Freedom vloot is Anne de Jong, 29, uit Amsterdam. Acht schepen, uit Ierland, Zweden, Turkije en Griekenland, met aan boord 500 internationale passagiers, en 5000 ton aan medisch materiaal en apparatuur, gaan eind van deze maand proberen het belegerde Gaza te bereiken. Het schip waar Anne zich op bevindt is vandaag vertrokken vanuit Kreta
Lees verder
Zo vaak wordt me gevraagd waar de Palestijnse Gandhi blijft, schrijft Yousef Munayyer in de Guardian. Die vraag wordt vooral vaak gesteld door mensen die in principe achter de Palestijnse zaak staan, maar zich ongemakkelijk voelen bij het Palestijnse verzet dat niet geweldloos is, verzet dat ze zien als gewelddadig of zelfs terroristisch.
Lees verder
Ook gevangenen hebben mensenrechten, al zijn er een aantal opgeschort als ze veroordeeld en bestraft worden. Maar in een normale democratie hebben gevangenen recht op medische verzorging, bezoek van familie, mogen post ontvangen, mogen studeren en kranten lezen. In Israël worden vandaag twee wetten aangenomen om de Hamas gevangenen in de Israëlische gevangenissen collectief te kunnen bestraffen, wat tegen elk internationaal recht is, maar in Israël met de wet in de hand wordt ‘gelegaliseerd’. Net als een beetje martelen onder medisch toezicht in Israël wel mag.
Lees verder
Anja Meulenbelt
Okee, na Hedy (hier) doe ik de test om mijn mate van ‘fundamentalisme’ te meten. (Als je zelf de test wilt doen: hier.) Dat is nog niet zo eenvoudig, omdat ik veel vragen niet goed kan antwoorden en ik veel liever ‘dat hangt er van af’ zou hebben gezegd. Maar behalve dat je die keuze meestal niet krijgt – het is bijna altijd of-of – zou dat een vreemde score hebben gegeven: in dat geval was ik een typische relativist, in de test gezien als het tegendeel van een fundamentalist, en als relativist zie ik mezelf bepaald niet. Of liever gezegd: dat hangt er nogal van af. Waar het over gaat, bijvoorbeeld.
Lees verder