Van 23 t/m 29 mei bracht een delegatie van leden van het bestuur en de Raad van Advies van The Rights Forum een bezoek aan Israël, Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Aan de reis namen deel voorzitter Dries van Agt (CDA), bestuurslid Jaap Hamburger, bestuurslid Jules Hosman (VVD) en de volgende leden van de Raad van Advies: Laurens Jan Brinkhorst (D66), Wim van Eekelen (VVD), Tineke Lodders (CDA), Bert de Vries (CDA) en Liesbeth Zegveld. Verder nam Martin Siepermann deel, directeur van The Rights Forum.
Fact-finding missie Israël, Oost-Jeruzalem en Westelijke Jordaanoever.

Hieronder de conclusies uit hun rapport. Voor het hele document: hier.

Op basis van eigen waarneming en gesprekken met top-diplomaten en mensenrechten- en
vredesorganisaties komt de delegatie tot de volgende conclusies:

1. Israël toont geen bereidheid om de bezetting van Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook uit vrije wil te beëindigen. De aanhoudende kolonisatie door Israël van Oost-Jeruzalem en de Westoever vormt een groot gevaar voor de totstandkoming van de twee-statenoplossing en daardoor voor duurzame vrede in het Midden-Oosten. Wezenlijk voor deze oplossing is immers dat naast de staat Israël een levensvatbare Palestijnse staat van de grond komt. De bezetting en kolonisatie zijn het hoofdobstakel voor een vreedzame oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict.

2. Daarom is internationale druk nodig om Israël ertoe te bewegen aan die bezetting en kolonisatie een einde te maken en zich te gedragen overeenkomstig het internationaal recht. In het verlengde van de duidelijke EU-verklaring van 8 december 2009 dient de EU
economische drukmiddelen aan te kondigen die in werking zullen treden zodra Israël het (grootschalige) bouwen en uitbreiden van nederzettingen hervat, gedurende of na de zogenaamde “settlement freeze” die in september 2010 afloopt. Nederland behoort het
inzetten van drukmiddelen door de EU niet langer te blokkeren. Zolang Israël zich niet ertoe verbindt zijn nederzettingenbeleid blijvend te bevriezen, mogen geen nieuwe Europese privileges aan Israël worden toegekend.

3. Medewerking door Europese bedrijven aan nederzettingen en de barrière moet door de EU belemmerd worden. Bovendien dient er in het gebied van de EU een invoerverbod te komen voor producten uit de (illegale) nederzettingen. De EU behoort steun te geven aan de Palestijnse Autoriteit in haar verzet tegen de nederzettingenpolitiek.

4. Nederland moet in Europees verband pleiten voor effectieve maatregelen ter bescherming van de positie en de rechten van Palestijnen in Oost-Jeruzalem en de Westoever die door vernielingen van hun huizen en door uitzettingen worden bedreigd.

5. Het systeem van segregatie dat door het scheiden van de infrastructuur voor kolonisten en Palestijnen op de Westoever wordt gecreëerd is onaanvaardbaar en dreigt de bezetting aldaar permanent te maken.

6. De blokkade van de Gazastrook door Israël schendt het internationaal recht en veroorzaakt groot menselijk leed. In haar verklaring van 8 december 2009 heeft de EU de onmiddellijke en onvoorwaardelijke opening geëist van de grensposten tussen Israël en Gaza voor alle personen- en goederenverkeer. In het verlengde van die verklaring moet de druk worden opgevoerd om Israël ertoe te brengen aan deze eis gevolg te geven.

7. Omwille van de veiligheid van burgers in de regio Sderot en in de Gazastrook en ter voorkoming van een nieuwe geweldsescalatie dient de EU, mede op initiatief van Nederland, zich in te spannen voor een vreedzame oplossing van het conflict aldaar. Daarbij kan de positie en de verantwoordelijkheid van Hamas niet langer genegeerd worden. Israël en Hamas moeten onder druk gezet worden om zich te schikken naar het internationaal recht.

8. De totale isolatie van Hamas, in 2006 de winnaar van correct verlopen verkiezingen in de Palestijnse gebieden, is contraproductief gebleken. Het vredesproces kan alleen tot resultaat leiden wanneer Hamas daarbij betrokken wordt. Dit hoeft de positie van de Palestijnse Autoriteit niet te schaden. Nationale verzoening tussen Fatah en Hamas moet gestimuleerd worden.

9. Mensenrechtenschendingen onder de verantwoordelijkheid van de Palestijnse Autoriteit in Ramallah en van de Hamasregering in Gaza dienen bestreden te worden. De EU moet haar invloed op de Palestijnse Autoriteit aanwenden om marteling, politiek-gemotiveerde arrestaties en andere schendingen van mensenrechten uit te bannen en de opbouw van een functionerende rechtsstaat te bevorderen.

10. Mede op initiatief van Nederland dient de EU op te komen voor verdedigers van de mensenrechten in Israël, die in toenemende mate onder vuur liggen. De EU moet protest aantekenen tegen geplande wetgeving die Europese steun aan Israëlische vredes- en mensenrechtenorganisaties aan beperkingen zou onderwerpen.