“Ik ben de premier van alle dieren” zei onze nieuwe premier Rutte dinsdag in de Eerste Kamer, waar alle dieren netjes aangekleed en op hun achterpoten lopend de bewindslieden een poot, sorry, een hand kwamen geven.
Lees verder
Goede actie van de SP, motie van Farshad Bashir: vanaf 2015 moet er in elke trein weer een WC aanwezig zijn.
Lees verder
Tussendoortje van buurvrouw Claar: “Als dat gedoe met dat gescheurde condoom waar is, heeft Assange zelf ook gelekt.”
Hier.
Lees verder
Ik maak elk jaar een beetje geld over naar de Electronic Intifada. Het is een van de meest informatieve websites over Palestina/Israël, met goed gedocumenteerde bijdragen, verwijzingen naar rapporten, opiniërende en analyserende artikelen waardoor we meer achtergrond krijgen dan we van de dagbladpers in Nederland gewend zijn, aktienieuws, over de BDS beweging onder andere, en vooral mooie en indringende ooggetuigenverslagen over Gaza en de Westoever en de etnische zuivering van Jeruzalem. Een van de drijvende krachten achter EI is Ali Abunimah, hier vaak geciteerd, een Palestijnse Amerikaan die zich ongelooflijk inzet.
Lees verder
Ismael Serrano met de kinderen van Gaza.
Met dank aan Mustapha Amzir Boughaba
Een paar van de foto’s.
Morgen het verhaal erbij.
Lees verder
Vandaag een hele lange dag Eerste Kamer en ook nog vroeg beginnen.
Ik ren naar de trein.
(George Sluizer)
Misschien niet zijn laatste film, hij is alweer bezig, maar wel gemaakt met de passie alsof het zijn laatste zou zijn. George Sluizer was bijna dood, lichaamsslagader geklapt, maar toen hij toch in leven bleef, na een flinke periode revalidatie, wist hij wat hij moest doen. Veertig jaar geleden bezocht hij twee Palestijnse families, en daarna nog twee keer, en nu als sluitstuk, de vierde, grote documentaire, getiteld Homeland, waarin hij de families opnieuw bezoekt, en van wie niet meer leeft de graven.
Lees verder
Nu ik mijn abonnement op NRC heb opgezegd, kan er wel weer een abonnement bij. Ik doe mijzelf de Maarten! cadeau. Want die koop ik anders toch elke keer los.
Lees verder
In 1997 interviewde ik Ismail Hania (of Haniyeh) En maakte de foto hierboven. Hij was toen nog sportcoach en studentencoördinator en nog niet zo grijs. Ik had geen idee dat ik een toekomstig president zou interviewen, en ook de portée van wat hij zei ontging me toen nog grotendeels. Dat Hamas in feite al bereid was om een compromis te sluiten, en met Fatah samen te werken aan een twee-statenoplossing, dat wil zeggen, een Palestijnse staat binnen de grenzen van 1967. Of anders gezegd: op de Westoever en in de Gazastrook.
Lees verder