Niet een maar twee boten van de flotilla zijn gesaboteerd. Van een van de boten waren de leidingen naar de motor beschadigd, wat een levensgevaarlijke explosie had kunnen veroorzaken als ze uitgevaren waren zonder het te merken. Hier
Ik vraag me echt af of de Israëli’s nog weten wat ze doen. Al die pogingen om de boten tegen te houden, wat hebben die voor effect? Alleen dat het wachten langer duurt, dat de flotilla nog langer nieuws blijft, dat de internationale media nu vooral berichten plaatsen van alle evidente tegenwerking inclusief sabotage en blackmail die Israel inzet, de belachelijke leugens die ze verspreiden als zouden de opvarenden voorzien zijn van zakken zwavel om tegen de soldaten te gebruiken – en dan daarnaast de beelden van keurige dames en heren op leeftijd die op die boten zitten uit puur en pacifistisch idealisme – wie zou op deze manier de media-oorlog winnen?
Hierboven, deze was ik nog vergeten, een fake filmpje waarbij een ingehuurde meneer een naïeve homo speelde genaamd ‘Marc’ die zich zogenaamd bij de engelse organisatie van de flotilla zou hebben aangemeld, maar niet mee zou mogen omdat ze geen homo’s zouden willen en er vervolgens achter zou zijn gekomen dat die lui allemaal samenwerken met Hamas. Een filmpje van zulke doorzichtige klunzigheid dat het meteen door de mand viel. En weer een voorbeeld van Israëlische ‘pinkwashing’. (Zie ook hier) Al heel snel werd duidelijk dat de Israëlische ministeries hier achter zaten. Hier en hier.
Er zijn ook Israëli’s die begrijpen dat Israel zich met al die spierballentaal en dreigementen zelf in de voet schiet. Zie bijvoorbeeld de Israëlische Haaretz columnist Bradley Burston, die zijn regering haast smeekt: doe nou niet zo stom. Doe ons in Israël een lol. Laat die boten gaan.
Dit is een test, zegt Bradly, maar niet de test die de regering denkt dat het is. Jullie denken dat het een test is om de laten zien dat je de boten tegen kunt houden en de blokkade voort zetten. Maar jullie gedragen je met al die vergaderingen van het kabinet, mobilisatie van het leger, en bizarre media oefeningen alsof het gaat om een grote militaire slag. Israël is niet bezig om zichzelf te verdedigen, maar om de blokkade te verdedigen. En er is niets dat Israël nou juist laat zien als een autoritaire hork en dat Israël ‘delegitimeert’ als juist die belegering van Gaza. Die belegering helpt Hamas op duizend manieren en Israël op geen enkele. Daar bovenop maak je het nog erger door een aanval te beginnen op de burgers die daartegen protesteren. Wordt volwassen! Die flotilla bestaat niet uit terroristen! Ze komen niet aanzetten met een lading wapens! Wat het wel is: een verklaring van wat mensen denken over Israël, een oordeel over onze politiek, en uiteindelijk werkt de regering zelf mee aan het vonnis dat zal worden uitgesproken. Hele verhaal: hier
Amira Hass, die op de Canadese boot Tahrir meevaart is in Griekenland, en verzorgt dagelijks artikelen voor Ha’aretz. Hier interviewt ze twee Australische dames – die er uitzien als toeristen op middelbare leeftijd – die vertellen waarom zij meevaren.
En ook slecht nieuws helaas. De Nederlandse pers laat het na onenigheid met de organiserende groep afweten en gaat niet mee op de boot. Ook een aantal BNers en vertegenwoordigers van organisaties, zoals Vrienden van Sabeel hebben laten weten niet mee te gaan, met spijt, omdat ze wel vierkant achter het doel van de flotilla staan hoorde ik van een aantal mensen persoonlijk. Dat is ontzettend jammer. Gelukkig lukt het de organisaties van andere landen wel om een ploeg mensen mee te krijgen waaronder ook bekende mensen en politici. De Amerikaanse ploeg doet het – na veel ervaring ondertussen – uitstekend. Jammer dat de Nederlandse pogingen daar niet geweldig positief bij afsteken. Lees het verhaal van Hasna El Maroudi van Joop, die al op Corfu was maar terugkeerde. Hier.
Anja, ben benieuwd naar jouw mening omtrent Hasna’s verhaal. Wat vind jij daarvan? Ik neem het de organisatie kwalijk dat ze niet volledig open kaart spelen. Aan de ene kant, ik begrijp heel goed dat ze niet alles kunnen vertellen. Je bent al bij wijze van spreken bij voorbaat al ‘besmet’ als je je bezig houdt met de Palestijnse kwestie. Laat staan als je ook nog ns banden op na houdt met Hamas. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van, kom op Hasna, had je dit niet eerder zelf kunnen bedenken, en is het niet jouw taak als zogenaamde journalist die mee gaat om daar neutraal in te staan en geen oordeel over te vellen. En so what als Hamas daar ook onderdeel van uit maakt. Is het legitiem in opstand komen tegen n bezettingsmacht enkel voorbehouden aan niet-Hamas sympathisanten? En zo heb ik nog meer van zulke vragen. Hopelijk kun jij hier als één van de wijzen je licht op schijnen. Dank voor je berichtgevingen!
Ik heb er verder niet zo veel mening over, Abdel, omdat ik alles van horen zeggen heb. Wel heb ik mensen af zien haken die oprecht achter de gehele onderneming stonden, en dan is er duidelijk iets niet goed gedaan.
Dat de boot, mochten ze Gaza bereiken wat niet waarschijnlijk is, met Hamas te maken krijgt is vanzelfsprekend. Hamas is daar de overheid, het wettige gezag. Daar kun je niet omheen, ik zie ook niet dat dat zou moeten. Maar je moet er wel duidelijk over zijn, wat je wel en wat je niet doet, en met wie, waar je de grens legt tussen Hamas gewoon respecteren als overheid, wat moet, en met ze samenwerken, wat niet hoeft. Wij als Stichting Kifaia moeten daar ook mee omgaan, wij blijven binnen Gaza politiek gezien strikt neutraal. Maar houden ons daar aan de regels, we zijn er te gast en niet de baas, maar binnen ons werk blijven we autonoom, anders zouden we het niet meer kunnen. Ook wij moeten naar onze achterban kunnen verantwoorden waar ons geld vandaan komt en waar het heen gaat. En eerlijk gezegd: dat gaat best. Ook Hamas begrijpt heel goed dat de buitenlanders anders zouden vertrekken.
Waar het volgens mij om gaat is dat je er als je je nek uitsteekt en meegaat recht hebt op helderheid. Dan kun je tenminste zelf kiezen. Het is echt heel vervelend om gaandeweg met verrassingen geconfronteerd te worden – je komt dan in een doublebind positie: of je bent gecompromitteerd aan iets waar je niet voor hebt gekozen, of je moet je af gaan zetten en je distantieren van de organisatie – alletwee behoorlijk lullig. Ik ben zelf wel eens nietsvermoedend in zo’n situatie terecht gekomen, en het zal mij niet zo snel meer gebeuren – net als Hasna zou ik ook een aantal zaken van te voren willen weten. En ik zou ook afhaken wanneer ik het gevoel zou hebben dat er geen open kaart met me gespeeld wordt. Daar is de situatie veel te riskant voor.
En ik denk dat je in zo’n situatie, samen op een boot, van elkaar afhankelijk, in een risicovolle situatie, niet erg de afstandelijke journalist kunt spelen. Ook op de andere boten moeten er spelregels en omgangsregels afgesproken zijn met de journalisten, wederzijds, neem ik aan. Maar ik heb niet gehoord dat daar problemen uit zijn ontstaan.
Hieronder staat een brief van Allard de Rooi. Zijn verzoek is om met zoveel mogelijk mensen de Minister aan te sporen om de Nederlandse opvarenden te beschermen. Je kunt deze boodschap of een persoonijk bericht sturen. Helaas geeft de minister geen gelegenheid om de boodschap per email te sturen. Een goed alternatief is om de Nederlandse Ambassade in Tel Aviv (Israël) als brievenbus voor BuZa te gebruiken: nlgovtel@012.net.il.
Minister van Buitenlandse Zaken
De heer U. Rosenthal
Bezuidenhoutseweg 67
2594 AC Den Haag
[plaats, datum]
Geachte heer Rosenthal,
Dezer dagen vetrekt de tweede Freedom Flotilla vanuit Griekenland naar Gaza (Freedom Flotilla II – Stay Human). Nederlandse staatsburgers maken deel uit van dit vreedzame en onbewapende flottielje.
Israël, dat Gaza al jaren afgegrendeld houdt van de buitenwereld, behoudt zich het recht voor het flotielje tegen te houden. In 2010 enterden Israëlische commando’s het eerste Freedom Flotilla, waarbij negen onschuldige burgers omkwamen.
In het licht van deze ontwikkelingen roepen wij de Nederlandse regering met klem op het uiterste te doen om de Nederlandse burgers aan boord van het flottielje te beschermen tegen eventuele Israëlische agressie, en om Israël aan te sporen het internationaal recht te eerbiedigen en het flottielje ongemoeid te laten.
Het feit dat Nederland zich afficheert als vriend van Israël zou hiertoe een extra aanleiding moeten vormen. Mocht Israël zich opnieuw te buiten gaan aan geweld, dan zal het zich de woede van de hele wereld op de hals halen.
Met vriendelijke groet,
[naam, adres, woonplaats van inzender]
Jammer dat het zo moet lopen
http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/2459749/2011/06/29/Pers-vertrouwt-Gazaboot-niet.dhtml
Absoluut ontzettend jammer. Gelukkig is het project als geheel nog steeds heel goed aan het werk, en zijn er veel ploegen uit landen waar het tot nu toe beter is gegaan. De Amerikanen hebben in ieder geval jaren aan ervaring meer, in het omgaan met de media, in het aantrekken van mensen om mee te gaan, in de manier waarop ze zich presenteren. Ik hoop van harte dat de Nederlandse ploeg zich er goed doorheen slaat, en dat ze er wat van leren voor de toekomst.
Het ziet er nu naar uit dat Israel Griekenland goed in z’n greep heeft: Amerikaanse boot is opgebracht, gazavloot wordt uitvaren verboden…. Dit gaat toch wel heel ver!