Ramsey Nasr doet het weer

Ramsey Nasr
(Ramsey Nasr, met een bloter gezicht dan nu)

Te gast, wederom Ramsey Nasr.

Wat is een Palestijn waard, meneer de minister?

Uri Rosenthal weet het misschien, onze Expert in Evenwicht. De minister voor Buitenlandse Zaken blokkeerde onlangs in zijn eentje een gezamenlijke verklaring van de 27 EU-lidstaten, die was bedoeld om de vredesbesprekingen uit het moeras te trekken. Volgens Rosenthal was deze tekst onevenwichtig en buiten proportie: om te beginnen werden de wandaden van zowel Palestijnen als Israëli’s aan de kaak gesteld. Daarnaast verwees de tekst naar een twééstatenoplossing.
Lees verder

Het gaat verkeerd met Israël: waarschuwende stemmen

In mijn laatste boek, Oorlog als er vrede dreigt, citeer ik meer dan één oude zionistische pionier die nu langzamerhand, woedend of met bloedend hart, moet toegeven dat het met Israël helemaal de verkeerde kant op gaat. Het zijn vaak mensen zoals Uri Avnery, die niet zover kan gaan dat hij erkent dat het zionisme, de gedachte aan een joodse staat, altijd al een slecht idee was – want hoe had je zo’n staat in Palestina kunnen vestigen zonder een enorme schade aan te richten voor de mensen die er al woonden?
Lees verder

Ook Jossef moet blijven

Weer een. Jongen van negen die al acht jaar met zijn moeder in Nederland woont. Dreigt uitgezet te worden naar Erithrea. Deze zoveelste actie laat vooral zien dat het hoog tijd wordt om een wet aan te nemen dat kinderen die langer dan vijf jaar in Nederland verblijven niet meer uitgezet mogen worden, en gewoon een verblijfsvergunning horen te krijgen zodat ze kunnen beginnen met een normaal leven, zonder eindeloos te worden overgeplaatst, met door spanning verzenuwde ouders. (Zie hier.)

Open brief van de Alkmaarse Courant:
Lees verder

Muziekzendeling Brechtje Roos


(Brechtje Roos)

Het deed me een beetje denken aan Pierre Janssen, de ‘kunstverteller’. Pierre Janssen, lieve kijkbuiskinderen, vertelde in de jaren zestig en zeventig over kunst, dat is hééél lang geleden, op de tv. Nu vind ik praten over kunst meestal ontzettend boring, want kunst is om naar te kijken, niet om over te lullen vind ik. Maar Pierre Janssen deed dat zo aanstekelijk, dat je anders ging kijken. Opeens werd waar je naar keek boeiender, en spannender, of ontroerender. Wat Pierre Janssen deed was ook kunst.
Lees verder

Over roem en feminisme. Groningen


(Vooraan Mineke Bosch)

Vraag van de Universiteit Groningen, die een serie lezingen houdt onder de titel “15 minutes of fame”. Of ik me over roem wilde laten interviewen. Ik antwoordde dat ik daar heel ongeschikt voor ben, want ik heb niets met roem. Maar dat bleken ze nu juist interessant te vinden. Dus ik ging.
Lees verder

Dictatuur der seculiere meerderheid

boek-3-of-1.jpg
Links Tineke Bennema

(Omdat er bij dit stuk nog leven zit in de discussie maar eens even naar boven gehaald)

Te gast: Tineke Bennema. Vanochtend verscheen een iets ingekorte versie in Trouw.

Dictatuur der seculiere meerderheid door Tineke Bennema.
Op facebook werd ik overspoeld met reacties na mijn vorige blog ‘Wijlen de Weigerambtenaar’ (hier) Allemaal doorwrochte, serieuze en goed onderbouwde reacties, maar ook fel. Nogmaals, laat ik voorop stellen dat ik overtuigd voorstander ben van het homohuwelijk. In eerste instantie was ik vooral verbaasd, maar ik begrijp dat de opwinding deel uitmaakt van een patroon onder linkse hoogopgeleiden. Hoewel ik hun meningen waardeer en ook respecteer, maak ik mij ondertussen ook ernstig zorgen over de teneur ervan.
Lees verder

Saskia Poldervaart 1945 – 2011


(Saskia Poldervaart, met rode das, op een bijeenkomst van Vrouwen tegen Uitzetting op de Dam, maart dit jaar)

Een paar jaar geleden, toen ik haar zag bij een bijeenkomst van Vrouwen Tegen Uitzetting zei iemand tegen mij: ‘ze is heel erg ziek. Wil je even een foto van haar maken? Het is misschien wel de laatste keer’. Dit was de foto die ik toen maakte. Ze wist al dat ze niet meer lang te leven had maar liet zich niet kisten.
Lees verder

Kinderen zonder papieren


(Gulistan Gudojev)

Kinderen zonder papieren. “Illegaal” gemaakte kinderen. Het was niet vanwege Mauro dat er in De Nieuwe Liefde (op 13 november) een middag belegd was over het lot van kinderen in Nederland die wachten en hopen op een verblijfsvergunning – het is een al veel te lang bestaand probleem, en in De Nieuwe Liefde is ‘De vreemdeling in Nederland’ een terugkerend thema. Geeske Hovingh organiseert en leidt de bijeenkomsten stevig en liefdevol, en nodigt zowel de ‘ervaringsdeskundigen’ uit – we willen niet over de hoofden van de mensen heen praten, de mensen over wie het gaat – plus bevlogen deskundigen die er dagelijks beroepsmatig mee te maken hebben. De mensen die de rauwe realiteit al heel lang meemaken.
Lees verder