Mijn oom, Jan Meulenbelt is gisteren overleden. Hij was al negentig. Eens stond hij aan het begin van het Utrechtse Kindercomité dat een paar honderd joodse kinderen redde. Ik had het nog over hem toen ik op de herdenking van het Kindermonument mocht spreken, afgelopen donderdag, op 3 november. Ik wist toen al dat hij de volgende dag dood zou gaan. Het was nogal emotioneel, alsof het twee herdenkingen tegelijk waren. Ik kom er nog op terug.