Dat het een tijd is van crisis, van verwarring en onzekerheid zal niemand ontkennen, denk ik. Maar hoe kunnen we deze tijd begrijpen, en is er enige indicatie waar we heen gaan en waar we heen willen? In De Nieuwe Liefde, die haar eenjarige bestaan vierde was gisteren Herman Wijffels uitgenodigd om een – preek wilde ik bijna zeggen – een lezing te geven onder de titel: het moet en kan anders – en beter. Ik vond het een adembenemend verhaal dat ik nog wel enige keren zal moeten lezen om het helemaal te ‘hebben’.
Lees verder
Maandelijks archief: februari 2012
Het zal. Het zal worden
Het zal. Het zal worden
van onder beneden
van boven hoog boven
uit water rotsen en honing.
Lees verder
Solidariteit voor hongerstaker Khader Adnan
(Protest om de Palestijnse politieke gevangenen)
Te gast: Abu Pessoptimist (Maarten Jan Hijmans)
Op verschillende plaatsen worden solidariteitsdemonstraties gehouden voor de leider van de Islamitische Jihad op de Westoever, Khader Adnan.
Adnan werd in december gearresteerd. Hij werd mishandeld en wordt in administratieve hechtenis gehouden, dat wat wil zonder dat hij nergens voor is aangeklaagd. Hij is sinds zijn arrestatie in hongerstaking onder het motto: ‘Mijn waardigheid is me meer waard dan voedsel’.
Lees verder
Whitney Houston overleden
Documentaire over het Israëlische apartheidssysteem
Voor de vaste lezers van dit weblog geen verrassing: ook al zijn er verschillen tussen Zuid-Afrika en Israël, toch laat een vergelijking zien dat Israël zonder twijfel een apartheidssysteem genoemd kan worden.
Lees verder
Amsterdam op het ijs
Niet de serieuze schaatsters, natuurlijk, die schaatsen ergens in de provincie, maar iedereen die een beetje kon krabbelen of het aan het leren was, inclusief een paar hondjes waren op het ijs op de grachten.
Lees verder
‘Afvalligen’ in Israël zijn net immigranten
Het is in Israël al een grap: twee staten? Doe er maar vier. Een voor de seculieren, een voor de ultra-orthodoxen, een voor de kolonisten en een voor de Arabieren. Veel hoef je er niet eens voor te doen: ze leven allemaal al grotendeels apart, in eigen wijken, en ze hebben allemaal hun eigen onderwijs.
Lees verder
De villa in de jungle
(Oudeh Basharat)
Interessant artikel in Ha’aretz, van een in Israël wonende Palestijn. Ik vat het samen: wil Israël wel deel uitmaken van het Midden-Oosten, of ziet ze het Midden-Oosten vooral als vijand?
Dat Netanyahu tot premier werd gekozen heeft hij geheel aan het buitenland te danken, schrijft Oudeh Basharat in Ha’aretz (Hier.): 98% van de giften die hij in 2005 ontving om aan de voorverkiezingen van Likud deel te nemen kwamen van buiten Israël, met name uit de VS. Al die buitenlandse tycoons die miljoenen over hebben, zorgen ook voor een partijdige pers die de burgers van Israël helpt om de juiste man uit te kiezen. Zo kan het gebeuren dat buitenlanders een grote invloed hebben op de politiek van Israël, al wonen ze daar niet zelf en zijn ze dat ook niet van plan. En zijn ze ondertussen ook nog bezig om de giften aan onafhankelijke NGO’s, de mensenrechtenorganisaties en pro-democratische groepen zoveel mogelijk tegen te gaan.
Lees verder
Twee Palestijnse vrouwen over geweldloos verzet
Op dit weblog en op facebook horen jullie van mij veel over het geweldloze verzet in Palestina, met name in het plaatsje Nabi Saleh, waar ook veel ‘internationalen’ (onder wie Nederlanders) aan deelnemen. De Israëlische reactie op het protest is uitermate gewelddadig, vorige maand werd een activist doodgeschoten door een afgeschoten traangasgranaat recht in zijn gezicht, afgelopen week werd een Franse activiste ook door een direct schot behoorlijk gewond. Deze maand komen twee van de jonge Palestijnse vrouwen die altijd deelnemen naar Nederland voor een kort bezoek. Ik zit zelf, als het goed is, dan in Gaza, maar voor iedereen met belangstelling of een goed hart voor de zaak, ga naar een van de drie bijeenkomsten. Ik weet zeker dat het heel inspirerend is om met die activisten van de nieuwe generatie Palestijnen kennis te maken.
Lees verder
Naar Palestina geweest
(Lonneke Lemaire rechts)
Ik leef altijd erg mee met mensen die voor het eerst naar Palestina gaan – naar de Westoever dus meestal, want dat kan nog. Ik weet het zelf nog, ook als je denkt dat je tamelijk op de hoogte bent van de grote lijnen en de belangrijkste feiten is het toch een shock als je alles in het echt meemaakt.
Lees verder