Wie begon (2)

Het ziet ernaar uit dat het staakt-het-vuren het houdt, en dat de mensen in Gaza weer een beetje kunnen slapen – tot de volgende keer. Waarmee de vraag nog niet weg is wie er begon, en waarom eigenlijk.

Over wie er begon in Gaza, en waarom dat belangrijk is om te weten schreef ik al (hier). Omdat Israel steeds opnieuw probeert het beeld te vestigen dat de Palestijnen de agressor zijn, en het Israel is dat zich moeten verdedigen tegen de terroristen. Terwijl de werkelijkheid zo aantoonbaar andersom is. Kijk alleen maar even naar het aantal Palestijnse doden in 2011: 108. Zie bij Ocha, hier“>hier. En hoeveel Israeli’s? Volgens B’Tselem: 3.

En over het algemeen schrijven onze media braaf over aan wat de Israëlische persdiensten en woordvoerders ze vertellen. Zo werd de zaak weer eens een keer een slag omgedraaid en vond je in bija alle kranten en nieuwsdiensten de mededeling dat Israel luchtaanvallen op Gaza begon vanwege de raketaanvallen vanuit Gaza. En zo was het dus, vrij makkelijk aantoonbaar, helemaal niet. De nieuwe cyclus van geweld begon met een gerichte moordaanval op Zuhair Qaisa, een leider van de PRC (Volksverzetcomité) waarbij ook een andere Palestijn omkwam. Geheel volgens wat te verwachten was volgden er raketaanvallen, niet uitgevoerd door Hamas die zich buiten de gevechtshandelingen hield, maar door de PCR en de Islamitische Jihad. (Zie oa hier).

Ik schreef het dus al eerder: er zit systematiek in de aanvallen door Israel. Hoewel Israel altijd beweert dat ze een aanval op Gaza doen vanwege de raketten vinden die aanvallen, om te beginnen in de vorm van moordaanslagen juist dan plaats wanneer er geen of heel weinig raketten worden afgeschoten – want uiteraard meteen verandert wanneer er weer een moord op Palestijnse leiders is gepleegd. Het lijkt er dus vooral op dat Israel willens en wetens het afschieten van raketten uit willen lokken. Zie hiervoor een eenvoudig Amerikaans onderzoek van Nancy Kanwisher dat de feiten op een rijtje zette: hier.

En dachten we nou dat er ook maar één journalist eens even nadacht over de vraag waarom Israel weer eens de behoefte had om een geweldsgolf te initieren, waarbij niet alleen de Palestijnse bevolking weer het doelwit werd, maar ook de in het zuiden wonende Israeli’s in gevaar werden gebracht? Ik heb zulke commentaren in de Nederlandse media niet aangetroffen.

Zelfs het NRC die ik nog redelijk hoog heb zitten kwam met een miniberichtje waarin oorzaak en gevolg werden omgedraaid, “De luchtaanvallen volgden op het afvuren van mortieren vanuit de Gazastrook op Israel, waarbij twee Israeliers gewond raakten”. Ik heb een bloedhekel aan het schrijven van ingezonden brieven, want ik heb het druk, en het is frustrerend als ik me weer voor nop heb ingespannen. Maar vooruit, een poging dan maar weer, in ieder geval voor het NRC waar een goede nieuwe verslaggeefster zit, en toen ik toch bezig was ook maar even naar die hopeloze Volkskrant. Beide, bleek vanochtend, afgewezen. Kijk, daarom ben ik eens een weblog begonnen en ben ik ook actief op Facebook – het is werkelijk de enige manier om er van verzekerd te zijn dat er alternatieve en tenminste door feiten gefundeerde nieuwsberichten de wereld in gaan, meestal sneller dan onze kranten, met betere contacten in de Palestijnse gebieden, en met kritischer commentatoren, en met een ander idee over wat nieuws is. Want onder de tien doden – als het tenminste om Palestijnen gaat – komt een Nederlandse journalist zelden in beweging. En de constante stroom aan geweld door kolonisten, afbraak van (uiteraard Palestijnse ) huizen, uitbreidingen van nederzettingen, Palestijnen die zonder proces worden gearresteerd, is mij ook wel eens te veel. Je wordt er beroerd van. Maar in de Nederlandse media hoef je al helemaal niet op zulke berichten te rekenen. Dat is ouwe koek, want steeds maar meer van hetzelfde, inderdaad.

Ondertussen is de werkelijkheid hier en daar toch wel doorgedrongen. Op de NOS radio hoorde ik gisteren dat de raketten volgden op de aanslag op Qaisa volgden. Goed zo. Trouw, gisteren, deed het ook beter, “de nieuwe ronde van geweld begon vrijdag met een gerichte Israelische aanval op Zoeheir al-Kaissi” – met het woord ‘moord’ hebben ze allemaal nog een beetje moeite. En NRC verbeterde ook zijn versie – een beetje. “De jongste ronde van geweld begon vrijdag toen Israel een leider van de PCR doodde”. Beetje mosterd na de maaltijd wel, want Israel, die een enorme PR machine heeft deelde de eerste slag ook in de media uit, en dan wordt het moeilijk om het beeld nog bij te stellen.

Maar verder kom je dezelfde ’tweetjes’ weer tegen, ik bedoel, die pogingen om het vooral ‘wederzijds’ te maken in de trant van waar er twee vechten hebben er twee schuld, waar we in Nederland zo dol op zijn, en waarmee de media zich ervan proberen te verzekeren dat ze vooral neutraal en objectief overkomen. Zo lezen we in NRC “de wederzijdse beschietingen zijn de dodelijkste sinds de Israelische operatie in Gaza in 2009”, wat natuurlijk helemaal waar is, alleen staat er niet bij dat de doden maar aan één kant vielen. De stand is namelijk 25 Palestijnen tegen 0 Israeli’s. O ja, maar er werden twee Israeli’s gewond door die raketten, en wel 15 mensen ‘behandeld wegens shock’. Tsjonge nou. Hartstikke vervelend als je zo schrikt. Maar stel je voor dat we in Gaza ook de mensen die leden onder shock eens mee gingen tellen als zijnde gewond.

En zo zien we steeds opnieuw hetzelfde patroon, ook in de Nederlandse media. Israel verdedigt zich tegen die raketten, ze moeten wel, want zij beschermen hun eigen bevolking, toch? Hoeveel projectielen er door Israel worden afgevuurd worden op Gaza, en met welk dodelijk resultaat hoor je zelden. En evenmin wordt de vraag gesteld of Israel met een moordaanslag op een Palestijn niet juist de eigen bevolking in gevaar brengt, gezien de geheel voorspelbare en verwachte reacties vanuit Gaza. Zou het niet een beetje anders kunnen liggen? Zou het eventueel niet zo kunnen zijn dat de Israelische regering de eigen bevolking graag een beetje bang houdt? Kom ik nog op.

En zouden de lui in de Nederlandse media zich niet eens een keer af kunnen vragen wie zich nou eigenlijk moet verdedigen tegen wie, en hoe de Palestijnen die geen andere wapens hebben dan die rottige raketten dat nu eigenlijk zouden moeten doen?

Over de speculatie waarom Israel het weer eens nodig vond om het al murw gebeukte Gaza er nog eens van langs te geven, juist op een moment dat het daar behoorlijk rustig was en Hamas de zaak goed in handen had en er nauwelijks een raket over de grens kwam, hoop ik spoedig terug te komen.