Met laatste inkt

Wat een hysterische reacties op het gedicht van Günther Grass.
Om te beginnen: dit is de tekst, in het Nederlands vertaald, dan weten we ten minste waar we het over hebben.

Wat gezegd moet worden

Waarom zwijg, verzwijg ik te lang,
wat voor de hand ligt en in simulaties
geoefend werd, waarbij wij als overlevenden
ten slotte op zijn best voetnoten zijn.
Lees verder

Klein paaspreekje

In de Paasdienst in De Duif was Jan Andreae weer voorganger, en hij vroeg mij om lector te zijn – dat wil zeggen, de bijbelteksten voor te lezen. Die uit Exodus, over Mozes die zijn volk leidde uit de slavernij in Egypte. En die uit Mattheus over de opstanding van Jezus. Ik mocht er zelf ook nog wat bij vertellen. Dit zei ik:
Lees verder

In memoriam Josefientje

Josefien is hemelen. Gisteren ben ik met haar naar de dokter gegaan, wetende dat ik haar niet meer mee terug zou nemen. Het moest, ik had het lang uitgesteld, maar het was niet meer te doen, met haar oude, versleten lijfje. Er zat tussen haar prachtige staart en haar oortjes niet veel poes meer.
Lees verder