Sletvrees

Sunny Bergman, al bekend van een film over vrouwen en lijf, Beperkt Houdbaar, heeft een nieuwe film, en een boek, Sletvrees. Ik ging nieuwsgierig naar de presentatie. Ik wil vooral graag weten of er nu vergeleken met de ‘seksuele revolutie’ van zowat een halve eeuw terug, en een kwart eeuw bruisende vrouwenbeweging veel is veranderd voor vrouwen, vooral in seksueel opzicht.
Lees verder

De verdwenen gelijkheid. De vrijheid van meningsuiting is er niet voor iedereen.

Te gast: Stryder.
Overgenomen van Joop.nl

De verdwenen gelijkheid
De vrijheid van meningsuiting is er niet voor iedereen

Op mijn vierde kwam ik in Nederland aan als vluchteling in de hoop hier een toekomst op te bouwen. Het waren de positieve verhalen over het klimaat hier die ons deden besluiten om voor Nederland te kiezen. Ik had nooit gedacht dat ik die positieve verhalen in twintig jaar langzaam zou zien afbrokkelen.
Lees verder

Schijnbaar onschuldige racisme zit soms of misschien wel vaak in kleine dingen

Nu er hele volksstammen zijn die geen idee blijken te hebben over wat ze onder racisme moeten verstaan, een bescheiden bijdrage van Hans Goslinga in Trouw. In het gewone, alledaagse dus meestal nauwelijks bewuste racisme zit ook een vanzelfsprekende houding verborgen dat de blanke kijk op de geschiedenis de enige echte en ware is, en ‘we’ ons niet bezig hoeven te houden met het gegeven dat we in dit land samenleven met mensen die een andere geschiedenis hebben, en dus een andere kijk op sommige zaken. Maken we daar ruimte voor? Veel Nederlanders vinden dat niet nodig. Of hebben, erger, het gevoel dat hen wat wordt afgepakt door ‘die anderen’. Hoezo moeten ‘wij’ ons aanpassen? Laten ‘zij’ dat maar doen.
Lees verder

Herdenk de Kristallnacht. Stop racisme en fascisme in Europa!

111kristal-3.jpg

Herdenk de Kristallnacht. Stop racisme en fascisme in Europa!

Op 9 november a.s. is het 75 jaar geleden dat de, van staatswege georganiseerde, pogrom tegen joden in Duitsland plaatsvond.
Honderden synagogen en winkels van joden werden vernield, en in één nacht werden bijna honderd joden vermoord. Er waren jaren van discriminatie, intimidatie en uitsluiting van joden aan voorafgegaan.
Lees verder

Payback Time


(Afbeelding uit De Groene Amsterdammer)

Na mezelf een dagje pietvrij te hebben gegeven om al dat gewoel op een rijtje te zetten en te bekomen van de schrik ben ik er weer. De schrik ging er over dat er meer dan een miljoen blanke Nederlanders een ‘Pietitie’ ondertekenen om het sinterklaasfeest te behouden dat door helemaal niemand wordt bedreigd, of het moest die mevrouw van de VN zijn die voor haar beurt praatte en misschien wel een mening heeft maar niets te zeggen heeft over hoe we in Nederland sinterklaas vieren. Kennelijk is het veel van die ondertekenaars van de ‘Pietitie’ ontgaan dat zelfs de actiegroep Zwarte Piet is Racisme (hier) helemaal niet vindt dat het sinterklaasfeest afgeschaft moet worden en alleen pleit voor een voor zwarte mensen minder kwetsende en beledigende aankleding van het pietendom. Wat gezien het feit dat al onze tradities regelmatig van aankleding en vorm veranderen, inclusief het sinterklaasfeest zelf, een waarlijk bescheiden vraag is. In ieder geval is het van geen kant een vraag die kan verklaren waarom er een massahysterie is uitgebroken alsof onze heiligste cultuurgoederen worden gekaapt door een tot de tanden bewapende bende terroristische zeiknegerts die hier samen met hun moslimbroertjes de zaak gaan overnemen en we Nederland van de ondergang moeten redden.
Lees verder

Nepneger

Te gast: Pascal (Sa’id) Vanenburg

Nepneger

Misschien is het dat het Alkmaar van de jaren ’80 vrij gemoedelijk was, hoewel ik dat niet zeker weet. Of misschien is het dat ik het geluk had op te groeien in een omgeving waar het gewoon geen issue was. Misschien was ik er wel gewoon blind voor omdat ik er niet persoonlijk mee geconfronteerd werd. Maar feit is dat ik ruimschoots het eerste decennium van mijn leven geen racisme heb gekend. Mijn beste vriend was een Argentijn (afstammend van de Mapuche indianen, mooi vond ik dat) en onder de rest van mijn vriendjes bevonden zich Hollanders, Surinamers, Arubanen en Vietnamezen. Ik was me er heel goed van bewust dat ik zelf zowel Surinaams (creools) als ook Hollands en Indisch bloed in me droeg, maar stond er verder niet bij stil dat dit ‘anders’ was. Voor zover ik weet maakte niemand in mijn omgeving er een punt van dat de een er anders uit zag dan de ander.
Lees verder