Wat ik bij het opruimen tegenkom.
Dingen. Veel dingen.
Potloden. Die gebruik ik nooit, want ik schrijf met fineliners en als iets met potlood moet dan een vulpotloodje waar ik er een stuk van tien van heb. Maar je kunt potloden toch niet weggooien? Stel dat het oorlog wordt.
Jaren geleden was ik in coaching bij een Tao-meester. Ik heb een soort leven dat vraagt om crises, en een crisis, zeggen ze in China, betekent zowel ‘kans’ als ‘gevaar’. Dus ik was weer eens zowat overspannen. Toen zei mijn meester: ‘Anja, zo gaat het niet goed met je. Ik geef je een opdracht: voor kerst heb jij je huis opgeruimd.’ Ik was eerst enigszins verbijsterd. De wereld brandt en ik moet mijn huis opruimen? Heb ik niets belangrijkers te doen? Maar de wijsheid ervan drong wel tot me door. Hoe erger het is in de wereld waar ik zo betrokken bij ben, hoe belangrijker het is dat ik een plek hebt waar het goed is, waar de dingen op orde zijn, waar ik tot rust kan komen.
Lees verder
Michiel de Ruyter: een typisch Nederlandse schurk, door Pepijn Brandon.
Overgenomen uit socialisme.nu, woensdag 21 januari 2015
Op 26 januari organiseert actiegroep Michiel de Rover om 19 uur bij het Scheepvaartmuseum in Amsterdam een protest tegen wereldpremière van de koloniale en nationalistische propagandafilm “Michiel de Ruyter”. De actiegroep verzet zich tegen verheerlijking van De Ruyter, die de beschermheer was van de Nederlandse slavenhandel. Volgens Pepijn Brandon hoort de zeventiende-eeuwse zeeheld thuis in het rijtje typisch Nederlandse schurken.
Met festivals, tentoonstellingen, een stroom publicaties en een herdenkingsmunt die in televisiespotjes wordt aangeprezen, herdacht Nederland het vierhonderdste geboortejaar van Michiel Adriaanszoon de Ruyter.*
Lees verder
Email gisteren, een journalist van het Nederlands Dagblad wil me een paar vragen stellen over het bericht dat ik tijdens een forumdiscussie (vanavond) zou oproepen om de Vrije Universiteit ‘jodenvrij’ te maken. Wat??? Ik wist nog niet wat er aan de hand was, maar kon terugmailen dat het idioot is dat iemand me zo’n vraag zelfs maar durft te stellen.
Lees verder
Te gast: Tineke Bennema
Aan de moordenaars van de Charlie Hebdo redactie
Als journalist, met een grote moslimfamilie, ben ik dubbel geschokt door jullie daad. Jullie hebben je vandaag de rol toegeeigend van rechter en beul. Jullie hebben de balans van polarisatie opgemaakt: westerse kwetsende cartoons en beledigingen versus moslim geweld. Wat een ongelofelijke megalomanie spreekt er uit jullie daad. Jullie wierpen je op als godsdienstgeleerden en hebben jezelf tot vertegenwoordigers van de islam en de moslimgemeenschap gebombardeerd. Jullie voelen je tegelijkertijd slachtoffer en vinden dat je de waarheid in pacht hebt. Denken jullie nu echt dat door jullie gekozen kant van de balans te vullen met bloed, de eer van de profeet Mohammed en zijn volgers zou worden gered?
Lees verder
Cartoon in de Israelische krant Haaretz: 10 journalisten gedood in Parijs. 13 journalisten gedood in Gaza.
Lees verder
