‘Het onmogelijke allemansvriendisme van Sylvana Simons en BIJ1’ verscheen als kop boven een artikel voor VN, door Jamal Ouariachi.(Hier) Een goede gelegenheid, niet alleen om de interpretatie van Ouariachi te weerleggen, maar vooral om uit te leggen waar wij van BIJ1 werkelijk voor staan. En waarom we met Ouariachi niet snel vriendjes zullen worden. Ik schreef het voor de website, www.bij1.org
Lees verder →

Hoe dat werkt. Hoe langer geleden het is, hoe meer ik onder de indruk ben van de verhalen over het verzet van toen, zevenenzeventig jaar geleden. Het kan zijn dat paradoxaal genoeg, het verleden dichterbij komt naarmate je ouder wordt – ik heb dat zeker gemerkt bij oudere vrienden, inmiddels overleden, bij wie kampverleden, bezetting, weggevoerde familie weer ontzettend opleefden – bijna de laatste mensen die het nog zelf hebben meegemaakt. Het kan liggen aan de tijd waarin we leven, die zo akelig begint te lijken op de jaren dertig van destijds, de voorbode van zo’n enorme industriële massamoord dat we nog steeds niet begrijpen hoe dat kon, in het ‘beschaafde’ Europa, en dat het liefst maar weer vergeten als we het hebben over onze superieure cultuur.
Lees verder →

Het is niet zo eenvoudig om aandacht te blijven vragen voor een probleem dat maar probleem blijft: hoe we in Nederland om gaan met asielzoekers, en met vluchtelingen die zijn afgewezen. Maar Vrouwen tegen Uitzetting, de groep die speciaal aandacht vraagt voor de vrouwen in de groep mensen die niet mogen blijven en die niet terug kunnen, hebben opnieuw, onder leiding van Marjan Sax en Myra ter Meulen een indrukwekkende bijeenkomst georganiseerd. Een middag waar ik weer met frisse moed vandaag ga, want er is ook nog voor gezorgd dat er niet alleen aandacht is voor hoe erg het allemaal nog steeds is, maar dat we ook antwoord kunnen geven op de vraag: zou het ook anders kunnen? Antwoord, vooruitlopend op de conclusie, JA, DAT KAN!
Lees verder →

WIJ ZIJN JULLIE. Campagnetijd, dat betekent dat wij als aankomende partij de handen vol hebben met de deelname aan debatten over alle mogelijke thema’s, voor alle mogelijke organisaties die belang hebben bij de voor hen beste vertegenwoordigers in de raad. Het betekent het tijdrovende invullen van schema’s voor de kieswijzers, het betekent opdraven voor interviews. Daar kunnen we rustig al onze tijd mee vullen, en dan zou je haast vergeten dat er een nog veel belangrijkere activiteit is: het contact, face to face, met de mensen die wij moeten vertegenwoordigen. Want om hen gaat het, uiteindelijk.
Lees verder →

OVER ‘IDENTITEITSPOLITIEK’
Commentaar bij het artikel van Ewald Engelen, Links Narcisme, De Groene 30 jan 2018 (hier)

Ewald Engelen maakt zich in De Groene grote zorgen over links, en heeft het daarbij over de ideologische uitverkoop van partijen die zich niet verzetten tegen het marktdenken en het neoliberalisme. Die zorg delen we. Onze wegen scheiden zich waar Engelen het falen van links ook nog even wil wijten aan wat hij benoemt als de preoccupatie met ‘identiteitspolitiek’. Want wat hij neerzet is een karikatuur van al die bewegingen en stromingen die zich bezig houden met zaken die te maken hebben met achterstelling, uitsluiting, discriminatie, onder representatie, onderbetaling, en wat hij ons probeert wijs te maken is dat die niets te maken hebben met het economische systeem waar we kritiek op horen te hebben.
Lees verder →