Raad eens, wie is deze vrouw?
1. Ze is Nederlandse, intercultureel opbouwwerkster, geboren in Sittard.
2. Ze is Turkse, moslim en voorzitter van de Ihlas-moskee in Geleen
(Leyla Cakir)
Antwoord: ze is beide. Leyla Cakir heeft Turkse ouders, werd hier geboren, en werd democratisch verkozen tot voorzitter van de moskee. Kan dat dan, iemand van onder de dertig, een vrouw, die geen hoofddoek draagt? Dat kan, zegt ze. Je moet natuurlijk wel wat te bieden hebben. En dat heeft ze.
Ik was deelneemster aan een groot congres, georganiseerd door de stichting Islam en Burgerschap. De Stichting was een gevolg van een initiatief van de regering om een stuurgroep in leven te roepen. Inmiddels heeft minister Verdonk besloten de subsidie niet te verlengen. Nogal stom, denk ik, want met alle discussies over integratie en alle controverses en misverstanden over moslims in Nederland is deze organisatie ontzettend nuttig in het bij elkaar brengen van de partijen, zowel die binnen de moslimgemeenschappen als door de discussie aan te gaan met de sleutelfiguren in de Nederlandse samenleving.
Twee doelen had de conferentie: het zichtbaar maken van de burgerinitiatieven van moslims in de afgelopen vijf jaar, en het bespreekbaar maken van de kwesties die er spelen: wat zijn de aspecten in de islamtische culturen die goed burgerschap in Nederland moeilijk maken en wat valt er aan te doen?
Het is een groot, divers en gemotiveerd publiek dat aan de conferentie deelneemt. Overwegend allochtoon, maar met een flinke groep betrokken autochtonen. Ach, wat had ik graag gewild dat de mensen die altijd maar hun mond vol hebben van wat er mis is met ‘de’ islam dit hadden meegemaakt, driekwart van de oordelen hadden zo op de schroothoop gekund, en het kwart dat nog over was had aanleiding kunnen zijn voor een werkelijke discussie. Zoals die hier ook gevoerd werden.
Voorzitter Mohamed Sini begon meteen met het aankaarten van belangrijke thema’s: de positie van moslimvrouwen is de achilleshiel van de integratie, zei hij. Zonder een betere positie voor vrouwen komt er geen welvaart en welzijn onder de moslims in Nederland en worden de kinderen niet goed opgevoed. Mishandeling van vrouwen is een pijnpunt, al weten we dat dit niet alleen onder de islamieten gebeurt maar elders ook. En verder moeten we de hand in eigen boezem steken waar het gaat om de discriminatie van andere minderheden, homo’s en joden. Het is heel goed mogelijk om op te komen voor de Palestijnen en tegelijk te zeggen: blijf af van mijn joodse medeburger. En van mijn homomedeburger.
Onder deze overheid gaat het voor moslims in Nederland niet makkelijk worden. Dus moeten we het zelf aanpakken, als burgerinitiatief verder gaan als het niet meer als gesubsidieerde stichting kan, ten bate van onze eigen gelovigen zowel als voor de maatschappij als geheel.
Mona Siddiqui, hoogleraar islaam uit Glasgow was overgekomen en werd geïnterviewd door Rachida Azough van de Volkskrant. Siddiqui was nuchter. De islam was altijd een kwestie geweest van interpretatie, zei ze, en opnieuw is het tijd voor de Europese moslims on de heilige schrift te lezen in het licht van deze tijd, deze plaats, de vraagstukken waar we nu voor staan. De problemen waar moslimjongeren mee te maken hebben, partnerkeuze, de verhouding met de ouders, de vraag hoe en door wie de kinderen opgevoed worden, hoe gaan we om met de buren? En daarbij moeten we niet vergeten dat de islam maar een deel is van onze identiteit. Niemand is alleen maar moslim.
Wat te doen in deze tijd van ‘moslimbashing’ onder andere door ex-moslims die alle ruimte krijgen in de media?
We moeten onze agenda vooral niet laten bepalen door de media, zegt Siddiqui. Wij bepalen zelf wat onze problemen zijn.
En als de islam gezien wordt als een obstakel voor de integratie?
Ik hou niet zo van de term integratie, zegt Siddiqui. Want wat betekent het? Waar het om gaat is dat je besluit dat je ergens thuis bent. Je roots heb je elders, en die hoef je niet te verloochenen, maar je kiest er voor om hier in Europa te leven. Je bent loyaal aan de plek waar je woont. Dat betekent niet dat je iemand anders moet worden.
Moslims moeten voortudurend rekenschap afleggen voor wat moslims elders doen.
Wij beoordelen het katholieke geloof toch ook niet naar het kindermisbruik dat in sommige kerken heeft plaatsgevonden?
En als laatste heeft ze nog iets te zeggen: die term moslimburgers mag van haar wel weg. We zijn burgers. Maak er geen probleem van. We zijn mensen die toevallig ook nog moslim zijn, met onze eigen belangen en zorgen, en daarin onderscheiden we ons niet van andere mensen.
(Famile Arslan)
Een workshop, ik was naar de workshop over empowerment van moslimvrouwen, onder leiding van Famile Arslan, een advocate. Daar zaten veel vrouwen, sommige kende ik al, anderen waren nieuw voor me, vrouwen die hun sporen al verdiend hebben. Hier waren we het snel over eens: er is ondertussen een grote en krachtige groep pioniers, maar er zijn ook nog veel moslimvrouwen die een extra zetje en een steuntje in de rug hard nodig hebben. Er zijn voor hen al veel burgerinitiatieven op touw gezet, zoals de allochtonentelefoon. Probleem is dat de overheid al weer bezig is om zaken weg te bezuinigen, zoals de mogelijkheid om vrouwen thuis Nederlandse les te geven. Ineke Wienese, autochtone Nederlander, werkt al lang met allochtone vrouwen en meisjes. Ze geeft cursussen, voor ouders om om te gaan met hun opgroeiende kinderen die hun eigen weg gaan. Aan de telefoon kun je horen waar de jongeren mee zitten, met seksualiteit, de conflicten met de ouders, vriendjes maken. Vaak zie je tussen jongeren en ouders een fase van conflict, waarin de jongeren proberen zich los te maken, en later weer de behoefte aan binding en toenadering. We kunnen proberen om ondersteuning te bieden bij die fase, zodat het misschien niet echt breken hoeft te worden.
Ceylan Pektas-Weber die ik al eerder ontmoette, een Autochtone Nederlandse die moslima is geworden, van Stichting Nederlandse Moslimvrouwen Al Nisa, vertelt over haar project om mishandeling en huiselijk geweld binnen de islamitische gemeenschappen meer bespreekbaar te maken. Dat deed ze in opdracht van het islamitisch instituut voor maatschappelijke activering IHSAN. In december hadden ze daarover een symposium alleen voor vrouwen, een samenwerking tussen vrouwen uit de vrouwenhulpverlening en deskundigen op het gebied van de positie van vrouwen in de islam, genaamd Overgave en Verzet. Overgave aan God, de letterlijke vertaling van ‘islam’, kan heel goed samengaan met verzet tegen mishandeling, zegt Ceylan.
Ja, het is waar dat het waarschijnlijk is dat er meer sprake is van mishandeling binnen islamtische gezinnen dan in andere, al wordt er behoorlijk overdreven. Vrouwen worden niet geslagen omdat het in de koran staat, maar ze worden ook niet niet geslagen omdat het in de koran staat. Het is heel goed mogelijk, zegt ze, om mishandeling bespreekbaar te maken en het begin is er. Op het symposium waren er 130 vrouwen met hoofddoek, en in de grote groep durfden velen van hen toe te geven dat ze eens waren geslagen door hun vader, later door hun man. We praten ook met imams, we praten met mannen. Ik doe dat uit liefde voor moslims en voor de islam. We moeten het geloof als invloed niet negeren. Het gebeurt dat vrouwen in naam van de islam te horen krijgen dat ze het gedrag van hun man maar moeten gedragen, dat ze geduld moeten hebben. Maar in de koran staat ook dat je goed voor je zelf moet zorgen en dat je onrecht niet hoeft te verdragen.
Het is moeilijk om de zaak open te gooien zonder dat je de mediastoet weer langs krijgt, en toch is het belangrijk dat we het probleem zichtbaar maken, dat we erkennen dat er een probleem is, dat we het opengooien.
In de workshop die Imad al Kaka leidt, over ontmoeting en dialoog (Imad is welbekend van dit weblog, hij reageert vaak) gaat het levendig toe. Veel gemopper over de media die vooral geïnteresseerd zijn in polarisatie en vinden dat goed nieuws geen nieuws is. Een autochtone lerares die in een allochtone school werkt zegt dat een journalist haar niet meer hoefde te hebben toen bleek dat ze helemaal geen moeilijkheden had met de allochtone kindertjes in haar klas. Onzin, zegt een autochtoon van Italiaanse afkomst die met ‘Rifratjes’ werkt, van die moeilijke Marokkaanse jochies, mij wilden ze best hebben. Erg vrolijk zijn we met elkaar niet over de media. Een vrouw ergerde zich er aan dat ze geacht werd een mening te hebben over Submission, dat filmpje van Hirsi Ali. Ik heb het niet gezien, zei ze, ik vond het niet belangrijk, ik lees liever Fatima Mernissi. Het image van moslims wordt er niet beter op. Toch, het is geen reden om ons daarachter te verschuilen. We moeten blijven proberen om de agenda niet door de media te laten bepalen, zoals ook Siddiqui ons adviseerde.
In de grote zaal is een talkshow georganiseerd, onder leiding van Sandra Rottenberg. Veel onderwerpen die te maken hebben met burgerschap komen langs. Leyla Cakir, de voorzitter van de moskee in Sittard-Geleen vertelt wat ze doet, en dat zij het heel normaal vindt dat ze voorzitter is geworden. Maar dat is in de Turkse gemeenschap, zegt een vrouw. Ik denk niet dat Marokkaanse mannen dat al aan kunnen.
Over het voortdurende verantwoording af moeten leggen. En waarom zo eenzijdig? Ik ben hier geboren, zegt Leyla, ik ben Nederlandse. Hoelang blijven we gezien worden als mensen die hier eigenlijk niet horen? Ik wil me wel loyaal opstellen, maar alleen in een land waarin het ook voor mij veilig is en het moet wel wederzijds zijn.
Er ontstaat een discussie over islamitisch opvoeden. Je moet kinderen helemaal niet religieus opvoeden, zegt Mohamed Ajouaou, een theoloog. Iemand in de zaal zegt dat dat nou juist wel moet. Dan blijkt dat Ajouaou er als kind onder geleden heeft dat hij kilometers moest lopen naar de koranschool en voor straf geen eten kreeg als hij zijn les niet begreep. Religie kan ook schadelijke elementen met zich meebrengen, bijvoorbeeld als er te veel dwang van uit gaat. De andere man, in Nederland geboren, zegt dat hij nou juist zo veel gehad heeft aan een religieuze opvoeding die hem nu weerbaarder maakt.
Zijn er elementen in de religie die burgerschap belemmeren, vraagt Rottenberg.
Jawel, dat kan. Jongetjes die in de moskee horen van de imam dat de kafir, de ongelovigen niet deugen. En die dan auto’s bekladden en beschadigen omdat die toch maar van de kafir zijn – kijk, dat is verkeerd. Maar, zegt Leyla, je kunt ook gebruik maken van het geloof en zeggen: een ware moslim gaat zo niet met andere mensen om.
En homoseksualiteit? Nog steeds lastig. Buchra Zouine, van Stichting Yousuf, die moslimhomo’s ondersteunen zit naast me, en wil daar wel een paar kritische vragen over stellen. De twee mannen in het panel, Ajouaou, en Rashit Bal van het Contactorgaan Moslims en Overheid krijgen de netilige vraag voorgelegd wat ze zouden doen wanneer hun zoon thuis zou komen en zou zeggen, pappa, ik ben homo. Nee, makkelijk zouden ze dat geen van tweeën vinden, maar hun kind verstoten, nee dat ook niet. Dat zou pijn zijn voor hem en pijn voor mij.
De conclusie: er is nog veel te doen. Maar de conferentie maakte ook duidelijk hoeveel er al gedaan is, hoeveel er al gebeurt en hoeveel er mogelijk is. Dit is mijn overwegend eindindruk van deze bijeenkomst, dat het er heftig en levendig toegaat. Dat hete hangijzers niet uit de weg worden gegaan. Dat er een sfeer heerst waarbij moslims onder elkaar van mening mogen verschillen, andere levenskeuzes mogen maken, maar met elkaar in dialoog blijven. En met de autochtonen die de moeite nemen om aan die dialoog deel te nemen.
emancipatie.
Ik hoorde gisteren op TV, in een discussie over toetreding van Turkije bij de EU, dat moslim land Turkije, Nederland ver achter zich laat als het gaat om vrouwen gelijkheid.
De percentages omtrent hoge posities in het bedrijfs leven liegen er niet om. En hier zou Turkije voor nederland een goed voorbeeld kunnen zijn. Want nederland loopt hier ver achter in de westerse wereld. Nederland zou het ongeveer zo goed doen als pakistan op deze werlend ranglijst. Bar slecht dus.
Yep, en 30% van de hoogleraren in Turkijke zijn vrouwen. Dat is héél veel hoger dan hier. Het wordt de moslims hier vaak verweten dat ze geen zelfkritiek zouden hebben. Gisteren kon ik zien dat dat een fabeltje is. En ondertussen merk ik wel dat degenen die altijd hun mond vol hebben van wat er aan de islam niet deugt zelf niet erg geneigd zijn om eens de hand in eigen boezem te steken. Over gebrek aan zelfkritiek gesproken.
1.The U.S. Department of Labor said that the average working woman spends twice as much time doing household tasks and caring for children as the average working man; working women also sleep an average one hour less than working men. The survey also said that the average adult has about five hours of leisure time a day and spends half of it watching TV. [New York Times]
Bron: Harpers.org
2.Wij beoordelen het katholieke geloof toch ook niet naar het kindermisbruik dat in sommige kerken heeft plaatsgevonden?
Dat doe ik , hetero, alleenstaand, ex-katholiek, zeker wel!
Het is namelijk ronduit smerig , immoreel ,schadelijk voor betrokken families en bijzonder verwerperlijk om in een samenleving te gedogen en al diegenen die zulk gedrag met wat voor reden ook goedpraat en meent met de ‘mantel der liefde’ of uit loyaliteit aan religieuze dogmatiek , zichzelf daarmee verschuilt achter de geloofstraditie en zich daarachter gedekt houdt om niet uit de toon te vallen, die is niet goed wijs.
Ha, als priester heb je een vrijbrief om leerlingen te verkrachten maar als burger ben je een pervert en pedofiel genoeg om achter tralies te houden en ‘behandeld’ worden ?
Hou toch eens op uitzonderingsposities te verdedigen, ieder is gelijk want gebonden aan de seculiere wetten van het desbetreffende land. Er is zoiets als Volkerenrecht met godbeter het, een aparte paragraaf over vrouwen en kinderen.
Die wetten gelden voor alle verkrachters, rijk en arm, gelovig of heiden.Wie zal dat betwisten ?
@ Peter
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Mohammed Sini schreef: “de positie van moslimvrouwen is de achilleshiel van de integratie, zei hij. Zonder een betere positie voor vrouwen komt er geen welvaart en welzijn onder de moslims in Nederland en worden de kinderen niet goed opgevoed. Mishandeling van vrouwen is een pijnpunt, al weten we dat dit niet alleen onder de islamieten gebeurt maar elders ook. En verder moeten we de hand in eigen boezem steken waar het gaat om de discriminatie van andere minderheden, homo’s en joden. Het is heel goed mogelijk om op te komen voor de Palestijnen en tegelijk te zeggen: blijf af van mijn joodse medeburger. En van mijn homomedeburger.”
Wijze, vooruitstrevende doch kritische woorden van Mohamed Sini!
@ Greasle: het betreffende onderzoek waar dat uit zou blijken, is een uitermate onbetrouwbaar onderzoek; ze hebben slechts 20 van de 200 landen op deze aarbol onderzocht (en veelal niet eens intensief). Een dergelijk onderzoek is *niet* bruikbaar in een maatschappelijke discussie.
Daarnaast kan je de mate van vrouwenemancipatie niet afleiden uit de cijfers die er zouden zijn van vrouwen in het bedrijfsleven… alsof een geemancipeerde vrouw per definitie in het bedrijfsleven zit. Vrouwenemancipatie is een kwestie van het denken en het bewustzijn bij de vrouwen zelf; dit kan je dan ook *niet* afleiden uit eenvoudige onderzoeken.
Ik ben momenteel overigens het boek het Islam Dilemma van Irshad Manji aan het lezen; absoluut een aanrader! Heb jij het boek al gelezen, Anja? (ik vermoed/hoop van wel ;))
Een helder en behoorlijk volledig verslag van inderdaad een opzienbarende bijeenkomst -waar vooroordelen en stereotypen rond moslims en Islam als sneeuw voor de zon smolten.
Hoe kunnen we dit soort debatten -als een olievlek over Nederland laten stromen.. Hoe kunnen we daar ook minder hoog-opgeleiden bij betrekken ?
Inderdaad – wat een voorzitster van die Moskee in Sittard/Geleen met een fantastisch Limburgs accent !
Groeten van een katholieke moslim arbeidspastor in dekenaat Arnhem Joep Beliën
@Daniël O. “het betreffende onderzoek waar dat uit zou blijken, is een uitermate onbetrouwbaar onderzoek”
Ik ken het onderzoek niet… ik zag dit op TV….
Maar ik krijg de indruk dat jij meer van dit onderzoek af weet. Heb je mischien voor mij de resultaten van dit onderzoek ? ze staan neem ik aan ergens op internet ?
Hallo Joep, mooi dat jij het ook zo indrukwekkend vond, ik bedoel, indrukwekkend in zijn gewoonheid. Zo kan het dus ook. Ik ga er zeker over nadenken wat we kunnen doen om dit soort bijeenkomsten meer te verspreiden, om meer mensen deze ervaring te geven, dat het mogelijk is om met elkaar te praten, problemen niet te ontkennen, samen verder te denken wat er te doen valt.
Ik zal je wel weer tegenkomen – bij de groep Nederlandse autochtonen die er van overtuigd is dat polarisatie niet nodig is en niemand goed doet.
Vriendelijks van
Het was inderdaad een bijzondere ervaring. In mijn workshops eraavrde ik dat er zoveel welwillende mensen zijn, die dolgraag met die ander willen samenleven. Het was fijn om na zoveel weken van vooral een verdedigende discussie rondom het thema islam er nu eens vanuit een oplossingsgerichtheid gediscusseerd werd. Een absolute aanrader dus om dit soort bijeenkomsten vaker te laten geschieden, maar dan op kleinere schaal.
Imad, ik moet nog denken aan een leuke discussie in jouw workshop. Het ging over een autochtoon die zei dat hij wel geprobeerd had om kontakt te maken met zijn allochtone buren, maar dat dat zo moeilijk liep. Toen zei een allochtoon, ik heb het juist moeilijk met de autochtonen. Ik doe wel eens een barbecue in de tuin, en omdat dat zo ruikt denk ik, ik geef de buren ook wat. Dus ik geef ze over de schutting een bordje aan met lekkere dingen er op. Wat denk je, krijg ik dat bordje leeg terug van ze.
Daarop werd erg gelachen, en ik zei nog: wees blij dat je dat bord nog terug kreeg. Want dit ken ik ook uit Palestina, je geeft wat aan de buren als je veel hebt, of extra lekker eet, zij geven het bordje weer terug met ook iets lekkers er op, en zo schep je banden.
De autochtoon zei een beetje benauwd, maar als je daaraan begint komen ze ook op bezoek en zo gaat dat maar door. Zou jij dat prettig vinden, vroeg hij aan de allochtoon. Hoe vaak mogen je buren bij jou langs komen?
Elke dag zijn ze welkom, zei die. Als ik thuis ben is iedereen welkom. Elke dag.
Ik moest daar aan denken omdat ik in Gaza ook wel eens van die interessante misverstanden heb. Als ik de hele dag met iedereen ben omgegaan op mijn beste sociale gedrag wil ik soms niets liever dan even een paar uur alleen, even lezen, even niks. Maar in Gaza is nooit iemand alleen, niemand heeft een eigen kamer. Dus wil er vaak iemand mee naar de flat, want ze vinden het zielig dat ik daar een paar uur alleen ben. Ik moet zo’n moeite doen om uit te leggen dat ik dat juist heel prettig vind. Ik zeg dan maar dat ik een schrijver ben, die zijn nu eenmaal een beetje raar.
Het leuke in de workshop vond ik dat we met elkaar konden praten en lachen en verschillen erkennen zonder dat het verwijten werden. Inderdaad, Imad, na al het negatieve gedoe is dat zo’n verademing, ik kwam ontzettend gelukkig thuis.
Weet je wat het grappige is, om ook even die onbewuste samensmelting tussen allochtonen en autochtonen aan te stippen, dat toen de man dat vertelde over zijn bordje brbq vlees en hij dat weer leeg terug kreeg, dat ik toen dacht: o jee, ik had dat bordje ook leeg teruggegeven!
De conferentie over de stand van zaken rondom het moslimburgerschap was inderdaad zeer de moeite waard. Het gezelschap was zeer gevarieerd, hetgeen op zichzelf al bewijs genoeg is dat het benaderen van moslims als een homogene groep afbreuk doet aan de aanwezige kwaliteiten en potenties. De dag werd niet bepaald door analyses van het beeld van moslims in de media. De aanwezigen hadden – zonder uitzondering – veel meer belangstelling voor de inhoudelijke vraagstukken die onder moslims leven, individueel of groepsgewijs. Als feministisch moslima, kon ik enige scepsis niet onderdrukken toen de heer Sini zei dat de positie van vrouwen de achilleshiel van de moslimgemeenschap is. Vooralsnog zijn er bijvoorbeeld geen vrouwenorganisaties uitgenodigd deel te nemen of in ieder geval mee te praten over de oprichting van de CMO, waarbinnen de heer Sini een spilfunctie bekleedde, ondanks herhaaldelijk aandringen door o.a. stichting Nederlandse moslimvrouwen Al Nisa. Recent vond overigens ook Amnesty International het niet van het grootste belang om moslimvrouwen een actieve rol te geven tijdens het ondertekenen van een petitie tegen geweld tegen vrouwen (14 september 04). Gelukkig waren er tijdens de conferentie moslimburgers zoveel getalenteerde vrouwen aanwezig dat ik me geen zorgen hoef te maken dat moslimvrouwen de welwillendheid van mannen (hoe wenselijk ook!) zullen afwachten om hun posities te versterken.
Tot slot wil ik de oproep om de term ‘moslimburger’ in de ban te doen en voortaan over ‘burgers’ te spreken van harte onderschrijven.
@ Greasle: ze zijn eerder op deze weblog besproken, volgens mij zijn ze wel met de zoekmachine te vinden.
@ Greasle: http://www.opportunity.nl als ik me niet vergis
Ik zou de arbeid als de enige en eeuwige Alpha & Omega (bron) van beschaving, welvaart, gezondheid, vrede en vrijheid willen benadrukken.Het is de allesbepalende factor.
Arbeid schept kapitaal en de maatschappelijke verhoudingen worden daarin weerspiegeld.Houdt u daarmee bezig.
Arbeid en kapitaalverhoudingen, de klassenverhoudingen,zijn nu eenmaal meer bepalend dan een vroom zondagsgebed.
Niet andersom , niet door omhoog te kijken of zich af te vragen of vijf keer per dag te knielen in gebed wel genoeg is.
God is dood. (Nietszche, Marx)
Daarmee vervalt de verabsoluteerde, intoxiderende, verslavende en verdovend existentiele rol van een glorieus of heilbrengend godsidee en kan de absolute rol/betekenis van alle theologische boekengeleerdheid worden gerelativeerd en hopelijk snel afsterven.
Oh Happy Day zal dan klinken uit miljoenen kelen waar nog wel een hoofd en kloppend bloed in hoofd,hart en hersenen aan vast zit.
@ Daniël O Dank je ik zal eens kijken
http://www.sofiatopia.org/equiaeon/spirit.htm#10
Zie de verwarring waarin die toxische geloofswetenschap(en) der religieuze stromingen de mensheid heeft gedompeld.
Bevrijd uzelf van die monopolisten,de ondemocratische alchemie, gifmengerij en massamanipulatie.
De institutionele machthebbers(incl.helaas veel coalities binnen de parlementen) hebben een controlerende maar vaak ook een ongewild repressieve rol.Minderheidsstem wordt nooit wet en regel in parlementen, dat is wat de ‘dictatuur van het proletariaat’ juist wil doorbreken en de burgerlijke parlementen in het hart treft.Het ondermijnt de valse,gekunstelde, gemanipuleerde meerderheid van alle elitaire,zelfzuchtige klassenpolitiek.
Ze prediken gehoorzaamheid, bescheidenheid,verlegenheid,ootmoed ,de erfzonde.Zij propageren en propageren alleen maar en redeneren en debatteren meer en meer voor zichzelf en onder elkaar.
Zij, die het lustgevoel voor zichzelf opeisen,goed en slecht bepalen, zij die ongestraft en vrijuit discrimineren(kapitaal boven arbeid) ,zij die alle pleziertjes verbieden en de nederigheid, ondergeschiktheid (= ongeschiktheid?) vernedering rijkelijk belonen en opstand, verzet, recht, emancipatie, progressie en klassenbewustzijn de kop indrukken of bestraft met uitsluiting en marginalisering maar hun volkeren (hun electoraat, het kiezersmandaat) de zak leegklopt om legers te financieren, het wapentuig priesterlijk laat inwijden en hun jeugdige talenten tot genadeloze, gewetenloze killing- machines opleidt om vervolgens in te zetten in hun strooptochten.
God is op zijn hoogst het kleinste onderdeel,de meest minimale bouwsteen van de hele waarheid.
Er worden heel wat muggen tot olifanten opgeblazen.
@ Peter: ken jij het boek Virus of the Mind: The New Science of the Meme van Richard Brodie? Iemand gaf me de tip om dit boek te lezen, omdat het een goede wetenschappelijke verklaring geeft van het fenomeen “godsdienst”. Over precies twee dagen heb ik het boek in huis.
Nee, dat boek ken ik niet en de naam Richard Brodie komt me slechts vaag bekend voor. Bedankt voor de tip. Ik zal er eens op ‘googlen’..kijken wie die Brodie is, wat zijn achtergrond is en zo.
Psycho -pathologie en traumatologie zijn ook wetenschappelijke fenomenen, verschijnselen met groeiende betekenis en zeker interessant in de globale context van ‘religie, macht, sexualiteit’ in combinatie met de cultuur van (politiek) leiderschap.
Men zoekt troost en vertrouwen bij collectieve drama’s.Men wil dan graag gerustgesteld en gesterkt worden.Denk aan rouwprocessen.
Ik schrijf niet voor nix over religie, beter de ‘geloofstraditie’ als een toxisch,giftig, drogerend massafenomeen.
Het is nuchter beschouwd puur irrationeel en idealistisch van aard ipv realistisch, rationeel en materialisties.Toch is het wereldwijd verspreid en is de mens een intelligent wezen.Rara ?
Deel van de verklaring daarvoor zou eens kunnen liggen in de castratieangsten van de leiders kunnen zijn.
Men zou eens de wortel van onrecht kunnen ontdekken, de liberale en christelijke klassenonderdrukking der moorddadige burgerij en hun lakeien op de kansels, in bedrijven en het openbaar bestuur.Hou jij ze dom dan hou ik ze eronder..de economische groei, het expansionisme en de accumulatie der bezittingen, het moet ongestoord en gepaard aan zo min mogelijk drama en geweldsregels plaatsvinden.Slavernij, dat bestaat toch niet meer?
Paradoxaal heeft de burgerij bijzonder veel conflicten en altijd een onbalans nodig(vraag en aanbod kan zich anders opheffen) en is helaas ook offerbereidheid om die accumulatie en groei te bewerkstelligen.Oorlogen gaan nergens anders over.Alleen, zij financieren, wij (proleten, arbeiders) betalen met ons bloed.
Kijk, de atheist is tegenwoordig ook al een bedreigende factor, een gevaarlijke terrorist, een querulant, een dissident, een enge proleet.
Die vertrouw je niet, die heeft een verborgen agenda.
Nee, dan liever gods onderdanen.Die zijn vol wijsheid, democraties en transparant.
Kijk naar onze Grondwet, ons volkslied, de vele op confessionele grondslag bestaande liefdadigheidsverenigingen en stichtingen, het conservatief profijtbeginsel, de atoomstaten onder God, de zegepraal en het religieus aplomb rond the ‘just war’, het kortzichtige nationalisme, de waanzin van het idee over een ‘superiore beschaving’ en de indoctrinerende propaganda die er heerst via de massamiddelen van de geo- politieke machtsblokken.
Beetje psycho-patholoog heeft jaren nodig dat eens allemaal goed te analyseren. Nou, laat hem daarbij eens te rade gaan in de geschiedenis van de evolutie en het dialecties en historisch materialisme. Hou het simpel, zou ik zeggen.
http://www.memecentral.com/vmintro.htm
Richard Brodie.
Lijvig boek van de voormalig assistent van Bill Gates bij Microsoft over de impact van wetenschappen, evolutionaire psychologie, hersenspoeling op cultuur en individu, etc.
De ‘Memes’ zijn bouwstenen ,zoiets als legoblokken en de techniek van hun voortplanting is vergelijkbaar met hersenspoeling, tenzij je bewust bent of door het lezen van zijn boek beter bewust raakt wie, wat,wanneer, waarom en waardoor men macht over iemand verkrijgt of waardoor er tussen mens en gemeenschap zo’n destructieve wisselwerking is ontstaan.Het virus, de ‘meme’ heeft het overgenomen.
Lijkt wel een subwetenschap.
Happy Meal ! Happy Dreams!
Zowel bij de overheid als bij de burger bestaat de behoefte om inzicht te krijgen in elkaars motieven en de kloof die ontstaan is te dichten.
Tijdens de bijeenkomst kreeg ik het gevoel dat er toch veel burgers zijn die zich willen inzetten voor ons land Nederland. Uiteindelijk zijn we allemaal Nederlanders en willen we het beste voor ons land. Leyla Cakir uit het panel tijdens het debat gaf aan: Hoelang blijven we gezien worden als mensen die hier eigenlijk niet horen? Ik wil me wel loyaal opstellen, maar alleen in een land waarin het ook voor mij veilig is en het moet wel wederzijds zijn.
Loyaal opstellen? Veiligheid? Wederzijdse gevoelens? Kijkend naar de politiek en de maatschappij momenteel kan ik concluderen dat beide drie niet van toepassing zijn vanuit de politiek. Desondanks heb ik hoop en begin ik met een goed burgerschap in mijn eigen wijk en hoop dat ieder buurtbewoner het doorvertelt aan een ander. Zodat het misschien uiteindelijk terechtkomt in Den Haag.
Een moslimburger bestaat? Bestaat dan ook de christelijke burger, joodse burger etc etc? Hoe word je dan benoemd als je atheïst bent? Je bent simpelweg een burger in Nederland. Je hebt rechten en plichten. Ik vind dat je je geloof daar niet aan moet koppelen.
Vroeger in de tijd dat de docenten de donkere kindjes voor het eerst hadden (ontdekt) in de klas, kwamen ze naar hun idee op een geniale vraag om je uiteindelijk in een verdomd hoekje te duwen. Ze vroegen dan: hoe voel je je eigenlijk? (Doelend naar je achtergrond.) Mijn antwoord was heel duidelijk: Ik voel me goed en ben een wereldburger!!
Daarnaast vind ik het ontzettend jammer dat minister Verdonk besloten heeft om de subsidie niet te verlengen. De overheid laat een degelijke organisatie gaan waar zij op zowel op hoog als laag niveau kunnen discussiëren en debatteren over de moslims in Nederland.
Anja; zeer leuke foto’s! Ik heb de mijne gelijk maar overgenomen van je site!
Ik heb hem genoteerd, de quote van Mona Siddiqui. ‘Show your loyalty in the place you live in.’
Na zo’n dag, en de commentaren hier bewijzen het ook weer, lijkt het zo simpel om elkaar te accepteren.
Ik was aanwezig bij de workshop van Imad el Kaka en dacht eigenlijk hetzelfde. Zou ik, zelfs al Marokkaanse het bord hebben gevuld? En nee, ik heb er geen behoefte aan om elke dag mn buren op bezoek te hebben en op bezoek te moeten.
Wat ik eigenlijk nog kwijt wil en wat in de loop van de dag niet tot nauwelijks is besproken is dat er ook bij de Allochtone organisaties een verjonging moet worden doorgevoerd. Ik herkende mezelf niet in de spreker van het CMO. Hij spreekt nog in termen als ‘ik ben hier te gast’. Ik ben hier geboren en getogen en beschouw mezelf als Nederlandse, niet als gast.
Als laatste mn complimenten aan Ceylan Pektas-Weber!
In de workshop over vrouwen empowerment erkende je in duidelijke (misschien naar mijn smaak nog te voorzichtige bewoordingen) over het voorkomen van huiselijk geweld binnen islamitische gezinnen. Ik weet niet meer precies welke organisatie je op dat moment vertegenwoordigde. Ik ben in ieder geval erg blij dat dit thema door moslims wordt opgepakt, voor moslims.
Leuke foto’s 😉
Ja Saida, je hebt gelijk, wat betreft die verjonging. Daar zouden we echt wat meer druk op moeten uitoefenen vind ik. Ook ik kon me niet herkennen in de spreker van CMO, noch overigens in bestuursleden van de NMO of het ISBI. Met die Limburgse dame kon ik me echter wel identificeren. Ik denk dat dit het begin van verandering zou kunnen zijn, van verlichting binnen de moslimgemeenschap op een eigenwijze manier: meer jongeren betrekken door meer jonge mensen in moslimbesturen. (geldt eigenlijk voor alle besturen!!!!)
“Een moslimburger”
Volgens mij is dat een soort Islamitische hamburger; dus zonder varkensvlees 😉
Ik vond het een prachtige dag en heeft weer veel inspiratie gegeven. Dank voor het verslag Anja!
Alleen voelde ik me vaak toch persoonlijk niet aangesproken omdat ik geen allochtoon ben maar een wereld-moslim burger. Het ging soms een beetje teveel over de problematiek van moslims. Dat vind ik nou ook altijd van de NMO-uitzendingen…. Oke, het is de grootste groep van de moslims hier, maar we hebben toch ook nog iets meer inhoudelijks te melden!? Wat zegt de Islam mij als het gaat over burgerschap; welke plichten en rechten heb ik. (Of heb ik in de verkeerde workshop gezeten?)
Interessant is misschien het boekje wat in Engeland is verschenen; daar hebben ze blijkbaar zelfs een antwoord op die vraag kunnen formuleren. Misschien goed voor Islamenburgerschap om eens naar te kijken en over te praten. Ik heb geen idee over de inhoud. Het kwam aan bod in een programma van de NMO; a.s. zaterdag herhaling. Of even naar de NMO bellen….
timmerman schreef: “Wat zegt de Islam mij als het gaat over burgerschap; welke plichten en rechten heb ik.”
De disucssie moet eigenlijk zijn: wat zeggen de Grondwet en andere wetten mij als het gaat over burgerschap; welke plichten en rechten heb ik.”
En daaraan toevoegend: “wat als de Islam strijdig is met de Grondwet? Welke keuze neem je dan?”
timmerman schreef: “Wat zegt de Islam mij als het gaat over burgerschap; welke plichten en rechten heb ik.”
De disucssie moet eigenlijk zijn: wat zeggen de Grondwet en andere wetten mij als het gaat over burgerschap; welke plichten en rechten heb ik.”
En daaraan toevoegend: “wat als de Islam strijdig is met de Grondwet? Welke keuze neem je dan?”
Ik vraag me af waar dit soort vragen vandaan komen.