De belangrijkste Nederlanders van het jaar, Volkskrant. Eerste met stip: Ayaan Hirsi Ali. Meteen gevolgd door Ahmed Aboutaleb. Met als derde: Prins Bernhard. Het was nog niet tot me doorgedrongen tot ik vanochtend een ingezonden brief zag in de Volkskrant van Matthijs Wind. De belangrijkste Nederlanders van dit jaar komen respectievelijk uit Somalië, Marokko en Duitsland.
Het gaat dus wel goed met de integratie.
Je kunt op het ogenblik wel elke dag ergens heen met debat, discussie, presentatie, iets dat te maken heeft met onze multiculturele samenleving, de crisis die verhevigd werd na 2 november en de behoefte aan bruggen bouwen, elkaar tegenkomen, aan het werk gaan.
Zoals zondagmiddag, de presentatie van een nieuw blad, Zem Zem, verschijnt driejaarlijks, gaat over het Midden-Oosten, Noord-Afrika en de islam. Het blad Soera gaat er in op. Het ziet er kleurig en smakelijk uit, het eerste nummer dat aan Marokko is gewijd. Gedegen stukken maar ook korte, foto’s, columns.
Lees verder
Was het nou zo erg wat ie zei? In een interview in Vrij Nederland gaf hij zijn mening over het filmpje Submission van Hirsi Ali. Riep hij: dat hadden ze moeten verbieden? Zei hij: laat ze terug gaan naar waar ze vandaan komt? Nee hoor. Hij vond dat je een politica mag bekritiseren niet alleen op wat ze vindt, maar ook op het effect van wat ze zegt en hoe ze het zegt. Brinkhorst vindt dat Hirsi Ali polariseert. Vind ik ook. Brinkhorst vindt dat ze ongelijk heeft als ze denkt dat je met provoceren en polariseren problemen op kunt lossen. Vind ik ook. Brinkhorst vind er niets verkeerds aan om er rekening mee te houden dat een deel van de bevolking een ander referentiekader heeft. Vind ik ook niet.
Lees verder
De Nederlandse moslims weten het: er bestaat in dit land een eenzijdig beeld over de circa een miljoen islamieten, en over de islam zelf. Er wordt veel óver moslims gepraat en weinig mét.
(Ceylan Pektas-Weber en Leyla Cakir)
Lees verder
“Wij kunnen (in Nederland) niet omgaan met diversiteit. Nuance is uit. Dat is een serieus probleem van deze tijd. Journalisten, politici, bestuurders – ze houden vast aan het beeld van een allochtonenblok. Je ziet dat bijvoorbeeld op het religieuze vlak. Al die stromingen in de islam: je noemt die mensen gewoon allemaal moslims, dan ben je er van af. En dat terwijl juist onder allochtonen de onderlinge verschillen veel groter zijn dan onder autochtonen. De problemen worden al te makkelijk bij dat niet-bestaande blok van allochtonen gelegd. Maar ik denk dat je juist naar de autochtonen moet kijken.”
(Harchaoui, rechts vooraan)
Lees verder
Kleine zaal in een buitenwijk van Utrecht. Bijeenkomst van Stop de hetze. Een dertigtal mensen. Van ROOD, de IS, de Jonge Socialisten, maar ook buurtbewoners. Ongeveer de helft wat ze allochtoon noemen. Dat is de reden dat de bijeenkomst hier wordt gehouden en niet in het centrum. Miriyam Aouragh, van IS en ik houden ons verhaal, later komt daar Kamal Bellachab bij, van het Platform Marokkaanse jongeren Utrecht.
Lees verder
Gelukkig maar. Gabriël van den Brink begon zijn lezing met de mededeling dat het hem er niet om ging om alleen maar te zeggen wat de moslims moeten veranderen, maar ook om wat ‘wij’ moeten doen. Want dat was mijn eerste gedachte toen ik in de trein snel het artikel over zijn voordracht las in het NRC (14 dec 04). Heel interessant om duidelijk te maken dat de islam niet één ding is, maar dat we moeten onderscheiden, de spirituele, de culturele en de politieke dimensie van de moderne islam. Maar het gaat er toch niet alleen om dat de moslims zouden moeten moderniseren? Is er niet ook het een en ander aan de hand met Nederland?
Hans van Heijningen, Amsterdammer en lid van het partijbestuur van de SP nam het initiatief om samen met Remine Alberts, fractievoorzitter in de Amsterdamse gemeenteraad een gesprek aan te gaan met een aantal Amsterdamse migranten. Ze spraken met Nederlanders die afkomstig zijn uit Turkijke, Irak en Pakistan. Interessant verslag. Lees hieronder.
Samenleven vereist wederzijds respect en gelijke kansen
Lees verder
Moslimjongeren in de voorsteden van Frankrijk waren helemaal niet zo bezig met hun religie, zegt Dounia Bouzar, onderzoekster en lid van de Franse moslimraad. Ze was jarenlang lerares in de ‘achterstandswijken’. Het probleem is ook helemaal niet dat die jongeren de westerse waarden niet zouden accepteren. In tegendeel. Ze hebben zich eigen gemaakt dat het in Frankrijk gaat om vrijheid, gelijkheid en broederschap. Vervolgens eisen zij dat ook voor zichzelf op. Maar dan komt het probleem van de discriminatie. Van gelijkheid komt in de praktijk niet veel.
Lees verder
Een paar jaar geleden was ik dagvoorzitter voor een grote conferentie voor de politie over geweld tegen vrouwen. Toen kon ik al die politiefunctionarissen een verhaaltje vertellen over hoe het was, meer dan vijf en dertig jaar geleden. Ik was weggevlucht bij mijn man en verschanste me met mijn zoontje in het huis van mijn ouders. Die man had al eens geprobeerd het huis in te klimmen en stond nu buiten op me te wachten met een pistool op zak. Dus dacht ik, als burger, ik word bedreigd dus ik bel de politie. Dat was een heel kort gesprek en dat ging zo:
Mevrouw, heeft hij al geschoten?
Nee, want als hij al had geschoten dan belde ik u waarschijnlijk niet.
Mevrouw, als hij niet geschoten heeft dan kunnen we u niet helpen.
Lees verder
