Wachten op Ramadan

De twee jongens van zeventien die zich opbliezen bij Ashdod, 11 doden, kwamen uit het Jabalya vluchtelingenkamp in de Gazastrook. Dus zet iedereen in Gaza zich schrap voor de vergeldingsacties die komen. Dit is de normale situatie in Gaza, je weet nooit wat er gaat gebeuren. Om de paar dagen komt er een aanval, soms alleen uit de lucht, soms trekken tanks, jeeps en bulldozers het vluchtelingenkamp Rafah binnen, om daar huizen op te blazen, auto’s te pletten onder de rupsbanden van de tanks. Vluchten is niet mogelijk: er zijn geen schuilkelders, de Gaza strook is afgesloten, mensen kunnen nergens heen. Tanks kunnen tegenwoordig door twee muren heen schieten. Ik heb de nieuwe technieken gezien: hoe ze een gat maken in de muur van een huis om daardoor heen het volgende huis te bereiken. Kinderen weten dat niemand ze kan beschermen, ook hun ouders niet.

Dus bereiden mensen zich erop voor dat ze elke dag kunnen sterven. Het maakt sommige mensen geloviger, en gevoeliger voor de fundamentalistische stromingen als Hamas en de Jihad. Het plaatselijk verzet, veel jonge mannen met kalashnikovs en handgemaakte granaten die weinig uitrichten tegen tanks is gegroeid. Als je er toch aan gaat, dan maar vechtend. En ze gaan er aan: met een gemiddelde van twee, drie per dag. Triomfantelijk kan het Israëlische leger dan weer melden dat ze een paar militanten hebben uitgeschakeld. gewapende mannen, dus terroristen, en geen burgers.

Vanochtend schoot het leger een raket af op een gebouw in Rafah. Routineoperatie, zei het leger. Twee doden, waarvan een man gewapend, negen mensen gewond waarvan twee zeer ernstig. Gisteravond schoten helicopters raketten af in een poging om een Jihad leider te doden. Dat lukte niet, maar wel werden twee andere mannen gedood die er niets mee te maken hebben.

Ondertussen is de Gazastrook weer hermetisch afgesloten, dat wil zeggen, nog hermetischer, de 19.000 arbeiders met werkvergunning, waarvan het een paar duizend lukt om dagelijks door grenspost Erez heen te komen mogen er nu ook niet uit.

Ik wacht met mijn collega’s van Stichting Kifaia op de berichten van onze collega’s, Ramadan en Mohammed, die nu wachten op hun visum, en dan de grens over moeten bij Rafah. Of het gaat lukken. Straks is al de tijd en het geld dat er al in is gestoken voor niets geweest. Vooral voor Mohammed zou dat heel jammer zijn. Hij is begin twintig, en nog nooit uit de Gazastrook geweest. Denk je in: 1,4 miljoen mensen op een oppervlakte bij elkaar gedreven die een beetje groter is dan Texel. Mohammed, een moderne jongeman die Engels spreekt en heel goed is met computers, is nog nooit in een vliegtuig geweest of in een trein, zijn enige contact met de buitenwereld loopt via ons. Ramadan, begin dertig, heeft last van hoge bloeddruk. Hij was zelf nog niet op de gedachte gekomen dat dat te maken heeft met de permanente stress waar hij in leeft. Hij woont met zijn vrouw en twee zoontjes in Bureije kamp dat vaak doelwit is van aanvallen. Hij is niet zo bang om zichzelf, maar om zijn kinderen. Ik gun het die twee zo, dat ze even een weekje adem kunnen halen.

(Ramadan’s vrouw, Dalia met hun jongste zoontje Machmoud)
dalia met machmoud

Een andere vriend van ons uit Gaza slaapt de eerste dagen dat hij in Nederland is een gat in de dag. Eindelijk hoeft hij ’s nachts even niet met één oor te blijven luisteren of er een aanval komt, en of hij zijn kinderen uit bed moet halen om op de gang te gaan zitten. Vaak merken ze pas als ze er uit zijn hoe abnormaal hun leven is. De bezetting duurt nu al meer dan dertig jaar. Ruim de helft van de bevolking, die jonger is, weet niet wat dat is: een vrij leven.

8 gedachten over “Wachten op Ramadan

  1. Ik kijk vandaag ieder moment dat ik even vrij ben naar het laatste nieuws. En probeer een beetje te begrijpen wat er in gaza gebeurt. het meest kijk ik op de website van haaretz engelse editie. En dan zie je staan dat er weer twee palestijnse doden zijn gevallen, beiden bewapende mannen. En ik probeer me voor te stellen hoe iemand, die de situatie in gaza niet kent, dit leest. het lijkt alsof het feit dat ze bewapend waren genoeg excuse is om doodgeschoten te worden. Er wordt niet bij verteld dat al deze vluchtelingen kampen, gewone woonwijken zijn, waar mensen dicht op elkaar wonen, waar mensen naar de winkel moeten om hun eten te kopen, kinderen gaan er dagelijks naar school. Er wordt niet bij verteld,(of duidelijk gemaakt) dat deze vluchtelingenkampen aangevallen worden met tanks, met vliegtuigen, helicopters. dat ieder huis wel een paar kogelgaten heeft, als dat huis nog overeind staat. Er wordt niet bij verteld dat het een zeer ongelijke strijd is, en dat men van de palestijnen niet kan verwachten dat men het Israelische leger ontvangt met een bloemetje en een bordje humus.
    En deze informatie mis ik in bijna alle verslaggeving, in nederlandse kranten , engelstalige. 2 doden,3 doden, allen waren bewapend, en de wereld denkt er niet meer verder over na. wat een ellende, en wanneer houdt dit eens op.

  2. Dit houdt op zodra de amerikaanse machthebbers deze ‘machtbasis met atoomwapens in de orient’ opgeven en de hele notie van ‘democratie’ als alleenrecht van economisch sterksten bedoeld voor de ‘happy few’ leren te herdefinieren tot de ware kern, de autonomie van elk individu om in ‘vrijheid’ over zijn lotsbestemming en toekomst van het volk te mogen (mee)beslissen in een soevereine staat.Zoals in elk westers land, weliswaar ook vol gebreken en misstanden, de burgedemocratie is ook niet feilloos of perfect. Wij verhullen de dictatuur van overheersing beter, sluwer, met illusies.
    Ook in het westen functioneren minderheden in de marge van de hoofdstromen, ze behoren stelselmatig niet tot de middenklasse en vormen zelden de kern van regeringsbeleid. Men geeft hen geen evenwaardige stem.Solidariteit is nodig om meer vrijheid voor meer mensen te scheppen . Daarom is minderheden beleid zo van belang.Het gaat om erkenning, recht en vrijheid.Zie het asielvraagstuk, het ontwikkelingsbeleid.
    Ook hier wordt structureel de kern van maatschappelijk verzet in stand gehouden.Het recht van de (economisch)sterksten, de rijke burger bepaalt(minderheid) gijzelt de bewegingsvrijheid en vrijheid van de bevolkingsklasse(arbeider, student,vrouw, minderheidsgroeperingen) zonder rijkdom van geld en waren.
    Het is een kookpot, een tijdbom.
    Marx sprak al van vervreemding en Verelendung als instrumenten van de bourgeois.De resultaten van het burgerlijk beleid zijn catastrofaal te noemen.Behalve voor de ‘happy few’ natuurlijk.

  3. Tip:

    In februari en maart besteedt Wereldcinema speciale aandacht aan Iran en de Rechten van de vrouw.
    WANNEER OP TELEVISIE: Wereldcinema is van september tot en met maart elke zondagmiddag rond 14.00 uur te zien op Nederland 3.

  4. Mijn hart slaat over
    Als ik het leed aanschouw
    De angst in de ogen
    de pijn in hun ziel
    Het lijden zal eeuwig doorgaan
    als de lessen niet worden geleerd
    Ons ego als overwinnaar in de strijd
    zal nooit begrijpen dat dat naar het donker lijdt

  5. Je zegt: Denk je in: 1,4 miljoen mensen op een oppervlakte bij elkaar gedreven die een beetje groter is dan Texel.

    Da’s dus niet echt waar, ofwel erg onwaar:

    Texel is 160 km2, de Gazastrook 360 km2. Een beetje groter is dus wel ruim 2 keer zo groot.

    Amsterdam heeft 15% meer inwoners per km2 als de Gazastrook (750.000 inwoners op 166 km2).

    Het Palestijnse probleem is groot maar je hoeft het niet aan te dikken door verkeerde cijfers te gebruiken. Als je er met deze cijfers 50% naast zit, hoe zit het dan met je andere informatie? Zo word je er niet geloofwaardiger op.

  6. Beste Cas, Gaza is bezet. Anders zou Sharon het niet hoeven te hebben over ’terugtrekking’. Dus: een groot deel van Gaza wordt in beslag genomen door nederzettingen in het noorden, zuiden en midden, dan het terrein daarom heen, dan de kolonistenwegen, dan de ‘veiligheidsstroken’ daarlangs, dan de brede strook bij Rafah langs de grens, dan de stroken langs de andere grenzen, tel daar nog bij op het terrein dat voor militaire doelen in beslag is genomen, trek dat af van de oppervlakte van de Gazastrook, wat je overhoudt is dus waar de Palestijnen op wonen…een stuk land een beetje groter dan Texel.

  7. Sorry maar ik vind dat er een beetje te veel naar de “zielige”palestijnen wordt gekeken.
    Hoeveel mensen burgers die niet gewapend waren zijn er wel niet verloren gegaan of voor de rest van hun leven verminkt, dat wordt vaak vergeten, vaak horen we hoeveel doden er zijn bij een bomaanslag en gewonden horen we niet zoveel meer van .
    Bene weg armen weg of gewoon een kasplantje geworden.
    Het is voor beide partijen niet prettig om in beide situaties te leven!!!
    Want ook de israelli’s leven onder hoge druk en moeten om zich heen kijken of alles ok is.
    Ik kan nog wel even doorgaan maar dat zal geen zin hebben want als we deze situatie uit een gelovig oogpunt gaan kijken is dit puur GODS woord wat uitkomt(lees de bijbel maar)dus wij mensen kunnen ons hier druk om maken maar GODS hand is hier in en HIJ zal voor de uitkomst zorgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *