Pauzenummer: de augurkenpot

Dit verhaaltje werd me gestuurd door mijn Palestijnse vriendin Rula. Ze woont in Oost Jeruzalem op het mooiste adres ter wereld: Rula Halawani, de Olijfberg, Jeruzalem. De werkelijkheid is niet zo mooi. Het laatste stukje Palestijns Jeruzalem wordt steeds verder ingesloten en afgesloten. Dus des te mooier dat Rula aan ons denkt en ons dit verhaaltje geeft.

De augurkenpot

Wanneer de dingen in het leven niet lopen zoals je wilt, en wanneer 24 uur per dag niet genoeg lijkt voor alles wat je moet doen, denk aan de augurkenpot. En de koffie.

Een filosofieprofessor stond voor zijn studenten. Hij had een paar dingen meegebracht. Zonder iets te zeggen pakte hij een hele grote lege glazen augurkenpot op en deed die vol met tennisballen. Hij vroeg de studenten of de pot vol was. Ze zeiden ja.

Toen pakte de professor een handvol kiezelstenen en deed die ook in de pot en schudde even. De kiezelstenen rolden tussen de ballen door naar beneden. Opnieuw vroeg hij of de pot vol was. Ja, zeiden de studenten weer.

Toen nam de professor een zakje met zand en goot dat in de pot. Natuurlijk zakte het zand naar beneden in de ruimte tussen stenen en ballen die er nog over was. Is de pot nu vol? De studenten konden het alleen maar beamen.

Toen pakte de professor van onder de tafel een kopje koffie en goot dat ook nog in de pot. De studenten lachten.

Kijk, zei de professor. Ik wil dat jullie deze pot zien als je eigen leven. De tennisballen zijn de belangrijke zaken: God, je gezin, je kinderen, je gezondheid, je vrienden, en al die zaken waar je hartstochtelijk voor voelt en die je leven de moeite waard zouden maken ook als al het andere was verdwenen. De kiezelstenen zijn de andere dingen die er toe doen in je leven, zoals je baan, je huis en je auto. En het zand is de rest, de kleine, onbelangrijke dingen. Als je begint de pot te vullen met zand is er geen ruimte meer voor de ballen en de kiezelstenen. Zo gaat dat ook in je leven. Als je al je energie besteedt aan onbelangrijke dingen is er geen ruimte meer voor de zaken die er echt toe doen. Dus denk na wat er echt belangrijk is voor je levensgeluk. Speel met je kinderen. Let op je gezondheid. Er komt altijd nog tijd om je huis schoon te maken en de afvoer te repareren. Let eerst op de tennisballen. Kies je prioriteiten. De rest is alleen maar zand.

Toen stak een student zijn hand op en vroeg waar die koffie dan over ging. Goed dat je dat vraagt, zei de professor. Daar bedoel ik mee dat hoe vol je leven ook is er altijd nog ruimte is voor een kopje koffie met een vriend.

Eén gedachte over “Pauzenummer: de augurkenpot

  1. Pingback: Gerben Dijkgraaf

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *