Delegatie voor de PS

Onverwacht kreeg de PS, de Partij der Staartigen bezoek van een delegatie uit Palestina. En dat terwijl Josephine (voorzitter) en Kobus (secretaris) net aan het bijkomen waren van hun reces van de Eerste Kamer der Staarten Generaal. Paniek. Palestijnen. Hoe weten we dat het geen fundamentalistische extremisten zijn, vroeg Josephine, moeten we de AIVD er niet bijhalen? Ze hebben staarten, ze zijn te gast, dus we behandelen ze netjes, zei Kobus ongewoon flink voor zijn doen, want Kobus is een angsthaaspoes die nog banger is voor stofzuigers dan voor terroristen.

Palestijnse kamelen

Dat werd niks. Josephine die al gauw doorhad dat ze een stuk groter was dan de vier delegatieleden die ook opmerkelijk zwijgzaam en bescheiden waren maakte meteen ruzie en ging over tot de aanval. Het kostte Kobus daarna veel moeite om de gemoederen weer tot bedaren te krijgen.

Jo met kamelen

delegatie

delegatie

delegatie

Kobus met delegatie

4 gedachten over “Delegatie voor de PS

  1. Tsja –
    ik wil niet rot doen, maar het bestand is nog geen paar uur oud en WIE beginnen er weer als eersten te donderjagen?

    Precies –
    zo te zien NIET de Palestijnen.

    hoewel je ze hoort denken: die lui kunnen onze rug op.

  2. Anja, ik herinner me dat, als ik pluche beesten neerzette, ze los van elkaar moest zetten, anders werden als groot en bedreigend ervaren en viel mijn Poekje gewoon aan. Zo was ze. Altijd strijdvaardig om haar huis en mens te beschermen. Zette ik ze los van elkaar neer, dan ging ze er lekker tegenaanliggen en in liggen trappen met haar voorpootjes en dan die nageltjes in en uit. Je kent het wel. Hard erbij spinnen, jaja, ook dat. Daarna kon ik zo’n pluche beest gelijk in de wasmachine stoppen vanwege al het kwijl erop of weggooien, omdat er niets meer dan pluisjes van over waren….hihihi… Mooie kameeltjes trouwens. “Leven” ze nog steeds?

  3. Nog even goed kijken, Claar. Volgens mij stelt de voorzitter gewoon een iets informelere opstelling voor dan de rechte lijn. Staande receptie is niet gezellig. En natuurlijk sluiten we het bezoek af met een groepsfoto

    Onze Miette, drie weken geleden geadopteerd als vriendinnetje van onze oude Negri, interpreteert de foto’s anders en huldigt het standpunt: “als het beweegt is het om mee te spelen. Beweegt het niet, dan MOET het interessant ruiken, anders is het niet meer leuk. Maar ze is nog iets te jong voor internationale politiek.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *