Altijd feestelijk, de laatste dienst voor de zomer, en dan de kindjes die gedoopt worden. Extra feestelijk, grootvader Huub Oosterhuis doopte ook zijn kleinkind Jonah, zoontje van dochter Trijntje. Eigenwijs mannetje met zijn punkhaartjes die na de plens water (ze moeten het wel een beetje voelen, zegt Huub) helemaal plat zaten.
Kerk helemaal vol, het zingen vult de ruimte tot het nok.
Dat zingen in de kerk is eigenlijk het enige wat ik mis als bekeerde moslim. vroeger lid geweest van de Lutherse kerk en ik vond het altijd heerlijk uit volle borst mee te zingen. Soms heb je van die televisieprogramma’s met van de gezangdiensten. Heerlijk kom ik altijd helemaal van bij.
Ga je een keertje mee, Fien. Dan ben je niet de eerste vrouw-met-hoofddoek die ik meeneem. Je bent als gast welkom en niemand gaat proberen je terug te bekeren.
Na het zomer-reces van deze kerk, die begint in september weer.
Beste Anja,
U gaat ervan uit dat Fien als bekeerde moslim een hoofddoek draagt of weet het? Ik ben nieuwsgierig!!!
Mvg
Jamila
Ik ken Fien, Jamila. Ze heeft zich een keer bij een demonstratie aan me voorgesteld – ik ben die Fien. Ik zou er nooit vanzelfsprekend van uit gaan dat een moslima een hoofddoek draagt want ik ken er ook zonder. Zoals in Gaza, Fatma, mijn vriendin daar, zij en haar vijf dochters dragen er geen.
Zodoende.
Ik zal nu geen oude discussie over de zin en onzin van het dopen oprakelen, want het is natuurlijk een mooi ritueel waar je (zonder enige vorm van letsel) wordt opgenomen in de gemeenschap.
Inmiddels heb ik de wijsheid dat ik besef dat de doop niet inhoudt dat je voorgoed verbonden bent aan een bepaalde gemeenschap. De keuze voor de gemeenschap maak je pas bij je beleidenis. Doop wil niets meer of minder zeggen dat je welkom bent in de groep. En dat welkomsritueel helpt je in je latere leven, omdat je weet: waar mijn spirituele reis mij ook heen mag leiden, ik weet dat ik in die groep begonnen ben.
Ja, Anja, je leest het goed. Ook ik heb voortschrijdend inzicht. De discussies op jouw weblog hebben mijn inzicht doen ontwikkelen. Wat dat betreft ben je goed bezig. Houdt de discussie levendig!
@Fien
Smaken verschillen. Toen ik nog (gedwongen) een trouwe kerkganger was, had ik een hekel aan het zingen. Langdradige liederen uit dat verschrikkelijke liedboek… pfff. Het enige voordeel van die gezangen was, dat dit het moment was om te participeren in de dienst. Tijdens de schriftlezing en de preek kon je eigenlijk alleen maar stilzitten en luisteren (voor zolang je aandacht niet verslapte), en tijdens het stil gebed lukte het mij nooit om ergens voor te bidden omdat ik overal aan dacht behalve bidden (wie kan zich nu midden in een vol gebouw concentreren op een gebed?). Nee, de kerk is niets voor mij. Ik heb mijn eigen manier gevonden om met het geloof om te gaan. Heerlijk filosoferen met vrienden, het geloof betrekken op reële zaken, alleen bidden als je wat hebt om over te bidden… In plaats van God te zoeken in de kerk, heb ik God uitgenodigd in mijn echte leven.
De kerk mis ik niet. Geen enkel aspect daaraan.
PS: Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik een ander het niet gun om een kerk te bezoeken. Juist omdat ik mijn eigen manier van geloven heb gevonden, weet ik hoe belangrijk het is om met het geloof om te gaan op een manier die bij je past. Is dat (mede) door middel van kerk/moskee/synagoge/tempelbezoek, dan ben ik enkel blij dat het voor diegenen wel werkt.
Beste Jan, ik ben nooit onvrijwillig naar de kerk geweest, daarom denk ik dat ik het zingen ook anders heb ervaren. De rest van de dienst mis ik ook niet. Bidden doe ik ritueeel en persoonlijk thuis of elders. Wat dat bidden in een vol kerkgebouw
betreft, ik vond dat en vind dat heel speciaal juist dat gevoel met al die mensen tezamen te bidden. ik ga daarom ook altijd naar het Tarawihgebed in de moskee tijdens de Ramadan. Dan ben je samen met heel veel mensen aan het bidden , ik persoonlijk vind dat een overweldigend gevoel van samenzijn. Maar dat zingen dat heeft ook iets.
Dus Anja , Misschien doe ik het wel een keer, met je mee gaan. Groet Fien
Het feit dat de mens wereldwijd is voorzien van zinguitrusting laat me bijna geloven in ID.
Ik vind niet alleen de diensten prachtig maar ook de liedjes van meneer Oosterhuis. En zelf zingen vind ik prachtig dus doe ik dat ook heel graag. Ik zing met drie dames en ook weleen tijds huwelijksceremonies en andere gedenkwaardige (feestelijke maar ook droevige)gebeurtenissen.
Nu ben ik toevallig op zoek naar de woorden van het tweede couplet van “Eens brachten de moeders hun kinderen tot Jezus” (lied voor een doopdienst. Ik ben alleen in het bezit van het eerste couplet. Nodig voor a.s. zaterdag 13 aug. 2005.
Weet u iemand die mij hieraan kan helpen?
dank bv.
Marion
Wil je de tekst nog steeds hebben, de datum van doopdienst is al lang voorbij, maar mocht je hem nog willen, dan heb ik hem voor je.
Groetjes,
Gerda
Ik zou graag de tekst van het lied eens brachten de moeders . Ook graag het 2e couplet. Kan ik ook de tekst van de dienst krijgen? Bij voorbaat dank
Dag Gerda,
Ook ik ben op zoek naar de volledige tekst van het kinderlied “eens brachten de moeders de kinderen tot Jezus”
Kun jij mij daar aan helpen? Heel graag.
Johan
Want ik zal z’ontvangen en in Mijn armen nemen
Ik zal hun goede Herder zijn
O zend ze niet van hier
Zij weten nog niet zoals wij
Wat eens de lieve Heiland zei:
Laat toch de kinderen
Komen tot mij
Ik vergat erbij te zeggen dat volgens mij dit het tweede couplet is van “Eens brachten de moeders…”
Als is het goed heb is er nog een couplet. Als het me te binnen schiet, meld ik het.
ben ook opzoek naar de volledige tekst
hrt.groet Jan
De teksten van de liederen van Huub Oosterhuis zijn gewoon in de boekhandel te krijgen – of in een bibliotheek.
De tekst van dat kinderlied ken ik niet.
Ik ken alleen nog de laatste 3 regels van een ander couplet:
……
Elk kind dat Mij zijn hartje geeft
Zal ik maken dat het gelukkig leeft
Laat o laat de kinderen, komen tot Mij.
Ik ben nu eigenlijk op zoek naar het begin van dit couplet.
Eens brachten de kindren… komt uit de bundel: Wie zingt mee.
Ik heb die zelf niet meer.
Beste Anja,
In een minstens 50 jaar oude liederenbundel van het Leger des Heils vond ik deze tekst. Ik neem aan dat in de loop van de tijd de tekst veranderingen heeft ondergaan. Het muziekdepartement van het Leger des Heils kan waarschijnlijk meer vertellen. Succes!
Lied 645
1 Toen moeders haar kind’ren eens brachten tot den Heiland,
Toen dreven de discipelen hen weg van den Heer;
Maar Jezus zag hen vriend’ lijk aan en zei: “Doet hen niet henengaan;
Laat toch de kinderen komen tot Mij!”
2 “Ik wil hen ontvangen en nemen ze in Mijn armen, .
Ik wil ook voor de lammeren de Goede Herder zijn;
Daarboven in Mijn heerlijkheid is ook voor kind’ren plaats bereid;-
Laat toch de kinderen komen tot Mij!”
3 Hoe vriend’lijk was Jezus om kleinen zo te ontvangen!
Maar duizenden van kind’ren hebben nooit van Hem gehoord;
Zij weten nog niet, zoals wij, dat eens de lieve Heiland zei:
“Laat toch de kinderen komen tot Mij!”
4 Laat spoedig de heid’nen van ieder land en natie
U kennen, lieve Heer, en werpen de afgoden weg!
Zend boden uit in ieder oord, opdat elk van den Heiland hoort!
Leer de heidenkind’ren te komen tot U!
1
Eens brachten de moeders
de kinderen tot Jezus
Toen spraken de discipelen;
‘gaat weg van de Heer’
Maar Jezus zag ze henengaan
en sprak haar o zo vriendelijk aan:
Laat toch de kinderen komen tot Mij
2
Wan hen wil ‘k ontvangen
en in Mijn Armen nemen,
Ik zal der Lamm’ren Herder zijn;
O zend ‘z niet van hier!
Elk kind dat mij zijn hartje geeft
Zal Ik maken dat gelukkig leeft
Laat toch de kinderen komen tot Mij
3
Hoe vriend’lijk was Jezus
voor deze kleine kind’ren
Maar vele duizend kleinen,
ach, zij hoord’ nooit Zijn naam.
Zij weten nog niet, zoals wij,
dat eens de lieve Heiland zei;
‘Laat toch de kinderen komen tot Mij
Ik kende alleen het eerste couplet omdat ik dat vaak op mijn werk heb gezongen (mensen met een verstandelijke beperking).Dat is een jaar of tien geleden. Toen mijn oudste wat kleiner was zong ik het ook voor het slapengaan. Over ruim een week wordt mijn jonste zoon gedoopt en zou ik dit lied in de kerk willen latenzingen, maar ik heb geen liedbundel en/of nummer. Even googelen dacht ik toen, toen kwam ik hier terecht. Leuk dat de volledige tekst er nu staat, maar ik moet nog op zoek voor ons muziekcombo en organist. Tot ziens misschien.
ps. bij nummer 19 staat het eerste couplet die ik altijd zing.