Dinsdag, bij het wakker worden denkt mijn hoofd dus Den Haag, maar mijn lichaam blijft liggen want het is reces. Geen Den Haag. Tijd voor de kranten maar daar staat niks in. Alle meningen zijn in twee weken opgemaakt aan de cartoonrellen. Het wordt een suffe dag met veel suffe klusjes die toch moeten.
Kan ik ondertussen met mijn nieuwe aanwinst spelen. Kind, die mijn digitale ontwikkeling nauwlettend volgt en op passende tijden van nieuwe impulsen voorziet – nadat ik de eerste computer die hij op mijn bureau had gezet de eerste twee jaar niet had aangeraakt, eng ding – heeft mij een i-Pod cadeau gedaan. Niet om hier reclame te maken, maar tsjonge! Hoeveel muziek je niet in dat kleine dingetje kan proppen! En dan klinkt het door die oortjes ook nog naar muziek en niet naar blik!
Heel erg fijn voor mij want ik ben een veelvraat wat betreft muziek, alles tussen Bach en Hazes, klassiek graag kamer en niet te veel hoempa, de cellosonates vervelen nooit, veel wereld, tango en fado en Fairouz, veel soundtracks, we moeten naar Brokeback Mountain alleen al voor de muziek, veel oude pop die maar niet ouderwets wil worden en nog lang niet is vervangen door wat nieuws wat mij betreft, nog een beetje jazz als die niet te roergebakken is, oude Chet Baker, ach, My funny valentine met zo´n krakerige stem, religieuze muziek, alle Franse chansons van vroeger en Brel, de minst kitschige kant van New Age omdat ik er zo lekker rustig van word, moderne muziek als die nog een beetje melodieus is, zoals Canto Ostinato waarvan je in trance raakt, niet te plaatsen muziek als van Ernst Reijziger – alleen house of hoe dat nu heet, dat ritmische gestamp, is me te recht op en neer. Die hoef ik niet. Verder hoef ik alles. En dat gaat allemaal in dat kleine dingetje. Toveren!
Ik moet dringend even spelen.
dag anja!
vandaag nog naar Brokeback Mountain en je suffe dinsdag verandert in een hartverscheurende ervaring. Een film over onvervuld verlangen, angst, heimwee en schoonheid die mij diep heeft geraakt en dagen heeft vastgehouden.
En: ik weet niet hoe gevoelig jij bent voor rolprenten, ik heb ook nog eens lekker gejankt. Voor slechts € 6,50 is dat toch een uitgelezen buitenkans. Gaan dus!
@ Sybrand (1):
“Brokeback Mountain” vind ik ook een heel bijzondere film. De film is veelgelaagd: het gaat om veel meer dan een relatie tussen twee cowboys. Ook is b.v. aan de orde: de tegenstelling tussen de verplichtingen van sociale conventies en het verlangen naar vrij leven volgens eigen behoeften. En die tussen het leven in de open, ruime natuur en het drukke stadsleven.
Het camerawerk is subliem, waarbij de schoonheid van de natuur volledig tot haar recht komt.
De acteerpestaties vind ik indrukwekkend. Ook b.v. de korte bijrol van de moeder aan het eind van de film, die alles weet en begrijpt en de vriend van haar zoon helpt om een eigen tastbare herinnering te bewaren en een laatste wens van haar zoon in vervulling te doen gaan.
Al gaan de ontwikkelingen heel langzaam, ik heb me geen minuut verveeld. Wel echt Amerikaans vind ik de dialogen, waarbij een korte dialoog voor een hele wereld erachter moet staan. Gewoonlijk vind ik dat een tekortkoming, maar in deze film is de uitwerking daarvan verbluffend.
Wat mij betreft mag deze film alle prijzen krijgen die te winnen zijn.
Ik weet Anja dat je het liefst reacties ziet die aanvullend zijn of de zaken vanuit een andere hoek belichten maar dat is in het geval van deze film -Brokeback Mountain- onmogelijk!
Ik kan niet anders dan Olav Meijer’s laatste zin herhalen en me daarbij aansluiten: “” Wat mij betreft mag deze film alle prijzen krijgen die te winnen zijn.””
Ja, die film staat op mijn lijstje. Jammer genoeg moet ik even wachten tot hij hier in de buurt komt.
Ben nl. ‘begraven’ in de Belgische sneeuw. Geniet van wonen in de natuur, maar mis al wel de maatschappelijke betrokkenheid. Moet daar echt naar op zoek hier binnenkort. Voorlopig voedt ik me met dit weblog en met 747 via internet. daar hoorde ik net tot mijn verrassing Ceylan Pectas-Weber [schrijf ik het goed?] Ze presenteert haar nieuwe boek.
Ik had het gevoel een bekende te horen. Leuk hoe sommige mensen via dit log voor je gaan leven. Wel al lang niet meer van haar gelezen.
Was jij niet samen met haar aan een boek bezig, Anja? Is dat dit boek of komt er nog meer?
Ik ga mijn tijd hier maar eens gebruiken om goed geinformeerd te worden door meer te lezen.
groet
ps.
Leuk dat je mijn muzieksmaak zo goed samenvat!!
Hoewel ik Canto Ostinato nog niet ken.
Monique, ik heb de interviews samen met Ceylan gemaakt maar verder is het helemaal haar boek.
Ik ben zelf al weer aan wat anders bezig.
Hallo Anja , hier de aankondiging van de preentatie van het boek van Ceylan.
Zondag 5 maart in de Balie in Amsterdam, debat naar aanleiding van het zojuist verschenen boek van Ceylan Pektas Weber.
14.00 Presentatie van het boek : Moslima’s Emancipatie achter de dijken. Het boek wordt aangeboden aan Mirjam Sterk, tweede kamerlid voor het CDA.
14.30 Gesprek met vrouwen uit het boek o.l.v. Jacobine Geel. Maria Bouanani leest voor uit het boek.
15.45 Gesproken column door Baukje Prins en discussie met het publiek.
16.45 Afsluiting programma.
Teogang 7 euro. Telefonisch reserveren. 020-5535100
Dank je Fien, je mededeling hoort eigenlijk in de KORT rubriek thuis, maar daar komt het al een tijdje niet van.