Samira a-Daghameh is dertien. Ze woont met haar vijf broertjes en zusjes met haar ouders niet ver van de Israelische grens in Khan Younis. Of liever gezegd: ze woonde er met haar ouders. Haar moeder is nu dood.
Op 8 mei viel het leger binnen, zoals gewoonlijk, met tanks, bulldozers en gevechtshelicopters in de lucht. Om vier uur ’s middags hoorde ze de tanks naar haar huis komen. Uit het raam zagen ze dat de bulldozers al bezig waren het huis van de buren te verwoesten. Ze was thuis met haar moeder, en met haar broertje Ruba van vier en de kleinste: Qusai, twee jaar oud. Haar moeder trok een overjurk aan om de deur open te kunnen doen als de soldaten zouden komen. Toen hoorde ze een vreselijke klap. Er was rook, glasscherven, en stukken hout overal. Ze liep naar de deur om te zien waar haar moeder was, en zag soldaten in haar huis staan, en haar moeder lag op de grond. De kleintjes schreeuwden en huilden.
Samira was ook gaan huilen en vroeg de soldaten naar haar moeder. Maar ze gaven haar geen antwoord. Ze vroeg of ze naar de wc mocht, om naar haar moeder te kijken. Die lag nog steeds op de grond. Om negen uur ’s avonds vertrokken de soldaten weer. Een van hen zei haar nog gedag en zwaaide naar haar. Samira probeerde naar het huis van haar grootvader te gaan, maar op straat waren nog steeds soldaten. Pas om 11 uur ’s avonds waren ze weg, Samira nam haar broertjes mee en vluchtte naar haar familie. Al die uren had haar moeder daar gelegen, dood of nog levend. Geen van de soldaten had een ambulance gebeld of zich ontfermd over de kinderen.
Haar verhaal, een van de vele verhalen, is op 10 mei opgetekend door mensenrechtenorganisatie B’Tselem. Het hele verhaal: Hier.
Hoelang blijft die oorlog nog voortduren tussenIsrael en de palestijnen? de kinderen zijn er toch maar weer de dupe van. het is een verschrikkelijk verhaal en niemand kan die oorlog een halt toeroepen.
Zeker wel, Maayke. De VS kunnen dat. Zonder financiële en militaire hulp van de Amerikanen is Israel nergens meer. En de EU kan beginnen om duidelijk te maken dat Israel moreel ver over de grens gaat. Ook het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime heeft eens, onder druk, besloten dat het niet langer meer kon – en zij hebben dat wijselijk genoeg gedaan zonder nog meer bloedvergieten.
http://www.mahsanmilim.com/fahmi_aldardukE.htm
twee weken geleden lazen wij in de israelische kranten dat er weer een jongen was doodgeschoten bij Huwara checkpoint.Vlgs. deze kranten wilde de jongen zichzelf opblazen. Nou geloof ik dat nooit , want wie is er zo maf om met een zelfmoordgordel langs een vande best bewaakte checkpoints te gaan. Via deze link vind je het echte verhaal. Zo goedkoop is palestijns bloed, het gebeurde niet voor het eerst, en ook zal het neit voor de laatste keer gebeuren.