(januari 2008, de muur tussen Gaza en Egypte is omlaag gehaald, even de illusie van vrijheid)
De vierde boot van de Free Gaza Movement is aangekomen in Gaza. Een wonder dat ze worden toegelaten, andere schepen die het kunstje na wilden doen zijn al tegengehouden. Het schip was, behalve met de mensen die enige tijd in Gaza willen blijven – en dan maar weer moeten zien hoe ze er uitkomen, want ze lopen de kans er niet uit te mogen, dan wel als Jeff Halper en Amira Hass gearresteerd te worden bij Erez – ook geladen met een ton aan babyvoeding en medicijnen. Maar we willen veel meer dan liefdadigheid, zegt Eva Jasiewicz van de Free Gaza Movement, wat Gaza nodig heeft is solidariteit. Zie hier
Met Jeff Halper van ICAHD, die op de tweede boot meekwam, de eerste joodse Israeli, werd een interview gehouden:
We all received a tremendous welcome from the Palestinian Gazans – 40,000 came out to greet us as we entered the port! As, unfortunately, the only Israeli Jew (two more have since sailed to Gaza), I was sought out by Gazans who wanted to communicate with me – in Hebrew – how much they yearned for a just peace in which all the inhabitants of the country could live together in peace. I was struck by how non-political their discourse was. No accusations, no political programs, just a deep desire to get beyond this superfluous conflict to a life good for everyone. This, it seems to me, is a solid foundation upon which a just peace can be built.
Voor het hele interview: hier.
In Gaza was het offerfeest geen feest. Een nieuwe moeilijkheid: het geld was op. Letterlijk. Aangezien ook het bankverkeer via Israel gaat, die daar controle overhoudt, net als over water en elektriciteit en de grensovergangen, waren er niet genoeg bankbiljetten om de mensen hun salaris uit te betalen – voor diegenen die nog een salaris krijgen. Zie Eva Bartlett, die op de derde boot meekwam en er nig is: hier.
(Gaza’s elektriciteitscentrale vernield door Israël)
En voor wie helemaal exact wil weten hoe het in Gaza nu zit met die elekriticteit, lees hier.
Dit lieten ze niet zien in het nieuws donderdagavond. Toen lieten ze lachende speldende kinderen op een draaimolen zien en Sander van Hoorn die geen geld op kon nemen en 1 man die geen geit kon kopen. Ik moest gelijk aan “Het zijn net mensen”
van Joris Luijendijk denken. Israel dicteert wat er op tv komt. Gelukkig is er internet. Iedere keer vraag je weer af hoe lang Israel hier mee door kan gaan. Op tv en in de kranten hoor en lees je steeds over Congo en terecht, maar Gaza. Waarom wordt Israel niet aangepakt vraag ik me steeds af. Hoe is het mogelijk, als je zelf zoiets verschrikkelijks als de holocaust meegemaakt heb, hoe kan je anderen dan zoiets aandoen en laten doen. Ik snap het niet. Er moet iets anders achter zitten.