“Stop het misbruik van Palestijnse homo’s om het imago van Israël op te vijzelen”, zegt Haneen Maikey, directeur van Al-Qaws (de Regenboog) – een organisatie voor ‘Sexual and Gender Diversity in Palestinian Society’, Palestijnse lesbo’s, homo’s, bi’s, en alles wat verder ’transgender’ is en zich niet houdt aan het voorgeschreven geslacht – in moderne taal: de LGBTQ movement.
Al-Qawas heeft nu ruim zeshonderd leden, in Jeruzalem, Haifa, Jaffa, Nazareth en de Westoever. Moeilijk om iets te organiseren, want veel mensen kunnen door de Israëlische bezetting en alle pasjeswetten en andere hindernissen niet naar elkaar toe. Kontakt met Gaza is behalve via mobieltjes en het internet al helemaal onmogelijk. Al-Qaws werkt aan een hotline, want vaak is de mogelijkheid tot anoniem telefonisch contact de eerste stap om ‘uit de kast te komen’, Palestinian style. Dat is meestal een proces van kleine stappen, van de vraag wie in mijn omgeving vertel ik het, hoe vertel ik mijn ouders dat ik niet wil trouwen, waar ontmoet ik andere gays. Maikey is geen voorstander van druk op mensen om in een keer de kont tegen de krib te gooien en als gay voor iedereen zichtbaar te worden – al is ze dat zelf wel: “we hebben niet genoeg veilige plekken om mensen op te vangen als ze dat zouden doen.”
Haneen Mikey woont als een van heel weinige Palestijnen in de joodse wijk in Jeruzalem, met haar joodse vrouw. Tijdens de oorlog tegen Gaza waren zij, haar partner en een vriend van Al-Qaws op bezoek in Nederland. Jan Andreae organiseerde een avond, met een keur aan homo en lesbische pioniers uit Nederland, om te kijken hoe we hen kunnen ondersteunen. Ik was toen zo bezig met de oorlog, dat het er niet meer van kwam om er een verhaal over op mijn weblog te zetten. Gesprekken aan mijn keukentafel op vrijdagavond, nadat Haneens partner het gebed voor de sabbath had gezegd. Over hoe vermengd het Palestijnse homoactivisme daar is met de strijd tegen de Israëlische overheersing. En hoe ingewikkeld het kan worden, als je een Palestijnse homo bent met Israelisch staatsburgerschap. Zo vertelt de vriend hoe lang hij op zoek was naar een plek waar hij zichzelf kon zijn. De homo-scene in Tel Aviv? Leuk, zolang je het er maar niet over had dat je Palestijn was, en alle racistische opmerkingen over Arabieren kon negeren. Hij sloot zich aan bij de communisten, zowat de enige politieke beweging waar Palestijnen en joden in samen werken, maar daar waren ze weer niet zo dol op gays. Overal een beetje thuis en nergens helemaal. Tot de oprichting van Al-Qaws.
Het is dus niet simpel om Palestijn en gay te zijn, maar Haneen wordt woest als er zielig over wordt gedaan. Dan komt er weer een journalist en dan zie je de bui al hangen, die willen een echt slachtoffer, zo een die bijna door zijn familie is vermoord, een flink sensationeel slachtofferverhaal, en niet het verhaal van iemand als Haneen, die niet heeft gebroken met haar familie.
“Wij bestaan, we zijn actief, we zijn sterk en volwassen, en we hebben de leiders om dit door te zetten. En wij zijn de enigen die weten wat wij nodig hebben. De Arabische wereld moet leren begrijpen dat wij een deel van hen zijn, wij zijn overal. Het kan de leraar zijn die gay is, of je dochter. We gaan ons niet meer verstoppen. En we weigeren weggezet te worden als zielige en machteloze slachtoffers. Zeker, geweld is een deel van ons dagelijks leven, maar ook de onderlinge band, de vrijheid die we voor onszelf scheppen, het plezier. Ik zie mezelf niet als zielig. Ik weet dat ik een aantal privileges mis die anderen wel hebben, en ik weet dat we omringd worden door een wereld die ons onderdrukt. Mensen om ons heen zijn racistisch en gewelddadig. Daar vechten we tegen.”
En dit zit haar echt dwars: hoe Israël goede sier maakt met hoe goed zij zouden zijn voor de homo’s, om daarmee naar de buitenwereld een liberaal, modern gezicht te tonen en zich tegelijk af te zetten tegen de Arabische wereld. Het is echt ongelooflijk dat Israël niets beters heeft om te laten zien hoe democratisch en vrij ze zijn dan de homorechten, want er zijn in Israël helemaal geen homorechten, zegt ze. Jawel, in individuele gevallen is het mogelijk geweest dat een lesbisch stel via de rechtbank het recht kreeg om een kind te adopteren, maar dat betekent nog lang niet dat homo’s in Israel gelijke rechten hebben. Zeker: Tel Aviv heeft een bloeiende subcultuur voor gays, anders dan in Jeruzalem, waar een idioot een deelnemer aan de Gay Pride neerstak. En in Tel Aviv viel onlangs een man in een ontmoetingscentrum binnen waar hij twee bezoekers doodschoot. Israel is nog steeds een land waar de homofobie welig tiert: de helft van de bevolking gelooft nog steeds dat homoseksualiteit een perversie is.
En dus wordt Haneen woedend wanneer Israël prat gaat op hoe homo-vriendelijk ze zijn – en dat als verhaal gebruiken om het vijandbeeld Palestijnen nog eens aan te scherpen.
“Ik weiger om gebruikt te worden voor jullie campagne”, zegt Haneen tegen de Israëli’s die graag laten zien hoe verlicht ze zijn, in tegenstelling tot die verschrikkelijke Arabieren, “Hou op om namens ons te spreken, en ons te gebruiken voor een zaak waar jullie je om te beginnen al nooit voor ingezet hebben. Als je me een plezier wilt doen: hou op met mijn vrienden te bombarderen, hou op met jullie bezetting, en laat het aan ons over om onze samenleving weer op te bouwen. Ik weet dat mijn samenleving nog een lange weg te gaan heeft wat betreft mensenrechten, maar dat is mijn verantwoordelijkheid en niet die van jullie.”
Interview met haar in Ha’aretz, hier.
Is zij moslima? Eerlijk zeggen –
Even wat feiten voor de goede orde:
– Israël is het enige land in het Midden-Oosten dat buitenlandse homo/lesbiennes-huwelijken erkent (zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Same-sex_marriage_in_Israel)
– Israël is het enige land in het Midden-Oosten dat het samenwonen van mensen van gelijk geslacht juridisch erkent (zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/Civil_unions_in_Israel)
– Israël is het enige land in het Midden-Oosten dat het adopteren van kinderen door koppels van gelijk geslacht toestaat (zie ook: http://www.haaretz.com/hasen/spages/1070061.html)
– Israël is het enige land in het Midden-Oosten dat homo’s toestaat om openlijk als homo het leger te dienen.
– Israël is het enige land in het Midden-Oosten dat alle anti-homo-demonstraties verbiedt.
– Israël is het enige land in het Midden-Oosten (samen met Libanon) dat immigratie van homo’s en lesbiennes hetzelfde behandelt als immigratie van hetero’s.
– etc.
Maar ach, feiten…
‘Eerlijk zeggen’, Karel, hoezo eerlijk zeggen? Ik neem aan dat Haneen niet hoort tot de christelijke Palestijnen en dat haar achtergrond dus moslim is. Hoe gelovig ze is heb ik haar niet gevraagd.
De grap, Sjors, is dat de mensen die Israël willen verdedigen tegen kritiek altijd aankomen met diezelfde vergelijking: wat een geweldig land toch vergeleken met het Midden-Oosten. Uiteraard maken ze nooit een vergelijking met een normale democratie in Europa, want dan valt het weer zo tegen.
Een tweede punt is dat jij het volautomatisch en zonder er bij na te denken hebt over joden, want voor niet-joden, toch eenvijfde van de Israelische bevolking, zien een aantal zaken die jij noemt er aanzienlijk minder gunstig uit. Zo hoef je het als Arabier/moslim/Palestijn niet te proberen om naar Israël te emigreren, ook niet als je hetero bent, ook niet als je daar familie hebt.
Feit: Israel heeft geen grondwet, en maakt onderscheid tussen rechten van burgers op grond van hun etniciteit cq religie.
Feit: Israel heeft geen scheiding tussen ‘kerk’ en staat, en alle zaken betreffende huwelijk, geboorte en begrafenis – en ook de definitie wie ‘jood’ is en dus volle burgerrechten hebben – vallen onder het rabbinaat. Dat betekent dat ook hetero’s geen burgerlijk huwelijk kunnen sluiten, gemengd trouwen niet kan, en mensen daarvoor, ook hetero’s, uit moeten wijken naar het buitenland.
Iemand als Haneen, bijvoorbeeld, mag in West-Jeruzalem wonen omdat haar partner joods is, wat op zich al heel bijzonder is. Was haar partner Palestijns, dan was daar geen sprake van. Was haar partner Palestijns van de Westoever, uit Gaza of ergens anders vandaan dan uit Jeruzalem, dan was er geen sprake van dat die het recht kreeg om waar dan ook in Israël of Jeruzalem met haar samen te wonen. Er is een wet aangenomen om Palestijnen het recht op gezinshereniging te weigeren, en wat dat betreft wordt er niet gediscrimineerd tussen hetero of homo.
Het is dus maar net welke feiten je wenst te zien, Sjors.
Israël ligt nu eenmaal in het Midden-Oosten. Een regionale vergelijking lijkt me het meest logisch. Overigens zijn er (nog) maar een paar democratieën in Europa waar het homohuwelijk legaal is, zijn de andere democratieën niet ‘normaal’?
Over uw ‘feiten’:
Uw eerste feit is alvast onjuist. Israël heeft wel degelijk een grondwet, alleen is deze niet gecodificeerd. Zelfde geldt overigens voor de grondwet van het VK en die van Nieuw-Zeeland.
Uw tweede feit over het trouwen in Israël is deels onjuist. Juist is dat Israël (nog) geen burgerlijk huwelijk kent (al wordt er aan een nieuw wetsvoorstel voor de invoering hiervan gewerkt). Onjuist is dat niet-joden in Israël niet kunnen trouwen. Moslims, katholieken, druzen, en andere erkende geloofsgroepen kunnen met elkaar trouwen. Niet-erkende geloofsgroepen kunnen, helaas, (nog) niet trouwen en ‘gemengde’ huwelijken kunnen ook (nog) niet plaatsvinden; vandaar de voorgestelde wetswijziging. Wat dat betreft is Israël nog een jonge staat.
Het zou Israël sieren om zich dan eindelijk eens te gaan gedragen als onderdeel van het Midden Oosten en niet als vooruitgeschoven post van het Westen Sjors.
Israël heeft geen grondwet. In een grondwet staat normaal dat alle burgers gelijke rechten hebben en er niet gediscrimineerd mag worden. En dat gaat dus niet zolang Israel besluit om een joodse staat te blijven, het gaat niet om twee redenen: dat de orthodoxen het niet willen en omdat de niet-joodse burgers, lees de Palestijnen, dan een middel zouden hebben om gelijke rechten op te eisen. En Israël is absoluut niet van plan om Palestijnen gelijke rechten te geven, de trend is nu juist daaraan tegengesteld. Toen Arafat eens werd gevraagd waarom het Palestijns gezag nog geen grondwet had was zijn antwoord: stuur die van Israël maar op, dan schrijven we die wel over.
Inderdaad zijn er in Europa ook nog staten die wat betreft de homorechten nogal achter lopen. Maar dat noemen we dan ook zo: die lopen achter. We zeggen niet dat die het beter doen dan de landen in het Midden Oosten. We wijzen ze er op dat ze zich aan de normen aan moeten passen. Zouden we met Israel ook kunnen doen, vind je niet?
Wat ik bedoelde, en wat je vast wel weet: er is geen burgerlijk huwelijk in Israël, en dat betekent dat joden binnen Israël alleen met joden kunnen trouwen, binnen hun eigen geloofsgemeenschap, en idem dito moslims. En je kunt er gif op in nemen dat er geen wet gaat komen die toe zal staan dat joden met Palestijnen kunnen trouwen, niet vernomen dat er tegenwoordig brigades worden ingezet om op te letten dat joodse meisjes geen omgang hebben met Arabische jongens? Behalve dat je er ook gif op in kunt nemen dat er geen homohuwelijk gaat komen, zelfs tussen joden niet, zolang de orthodoxie zo’n politieke macht heeft. Al kunnen vrouwen dus naar de rechtbank als ze een kind willen adopteren.
Dat Israël nog jong is is leuk bedacht, Sjors, al is dik zestig jaar volgens mij wel voldoende om een grondwet te schrijven. Maar het punt is natuurlijk vooral dat Israël geen staat wil worden met gelijke rechten voor alle burgers, ongeacht etniciteit of geloof, want dat is het einde van het zionisme. Arabische politici die dat suggereren kunnen uitgesloten worden van het parlementaire proces – met de wet in de hand.
Leuk geprobeerd, Sjors.
Een gelijkheidsbeginsel in een grondwet is doorgaans een dode letter. Wat was er immers eerder in Nederland, artikel 1 of het homohuwelijk?
Voor de rest is opmerken dat Israël geen geschreven grondwet heeft net zo relevant als opmerken dat het Verenigd Koninkrijk geen geschreven grondwet heeft.
Dat Israël het homohuwelijk moet invoeren, evt. onder internationale druk ben ik met u eens. Datzelfde geldt dan wel voor alle andere landen in het Midden-Oosten, en daarbuiten. Van Oostenrijk tot Iran.
Dat joden niet met moslims mogen trouwens lijkt me overigens net zo vrijheidsbenemend voor moslims als voor joden.
Houd de kwestie simpel; gewoon cowboys en indianen. (Dat het lot van de indianen de Palestijnen moge voorbij gaan).
Gender, sex, homo, hetero, holebi, trans en trav; het maakt de fundamentele strijd onoverzichtelijk.
Israël dient gewoon de rechten van Palestijnen te erkennen.
U weet wel een merkwaardige draai aan dit onderwerp (bewering dat positie van homo’s in Israel/versus die in Arabische landen wordt gebruikt om Israel als moreel betere staat neer te zetten) te geven, zodat het opeens gaat over ongelijke rechten voor burgers binnen Israel op grond van etniciteit/geloof. Sjors heeft toch gewoon gelijk dat de rechten van homo’s op dit moment beter zijn in Israel dan in welk ander land in die regio ook? Is het zo moeilijk toe te geven dat er ook wel positieve aspecten zijn binnen een land als Israel? Ik geloof dat de rechten van homo’s op dit moment in Israel zelfs beter gewaarborgd zijn dan in bijvoorbeeld Griekenland of Letland, nota bene landen van de Europse Unie.
@ Sjorsd (4):
En “niet gecodificeerde grondwet”? Je reinste onzin, Sjors. Een schoolvoorbeeld van een contradictio in terminis. Dank daarvoor.
Hoe Haneen woedend word wanneer Israel prat gaat over zijn vermeende homovriendelijkheid t.o.v de rest van de Arabische wereld, is misschien een klein beetje te vergelijken met hoe hier in Nederland de PVV en consorten homo-rechten dreigt weg te kapen. Misselijk word ik er van:, ẃij van de PVV zijn enorm voor homoś en tegen moslims, stem maar op ons!’Terwijl die lui nog nooit iets voor homo emancipatie hebben gedaan. Ik ben homo, en ik ken moslims, en daar kunnen we het gewoon over hebben, zonder allerlei veroordelingen of geweld.
He he, Peter, eindelijk iemand die snapt waar Haneen het over heeft. Ik dacht al dat ik hier alleen maar mannen aan zou treffen die gewoon niet begrijpen of niet willen begrijpen wat ze zegt. Ja dat kapen van homorechten en van vrouwenemancipatie om moslims mee te bashen door lui die daar nooit een poot voor uitgestoken hebben en tot op de dag van vandaag geen idee hebben, daar erger ik mij ook zeer aan. Wat Haneen laat zien is dat dat een internationaal verschijnsel is.
Sjors, nu blijkt dat je gewoon ongelijk had over die grondwet draai je de boel een slag om en gaat beweren dat een grondwet maar een dode letter is. Kan ik wel weer een verhaal op gaan hangen waarom ook dat kletskoek is – zonder de grondwet zou de homo emancipatie nooit een wettelijke basis hebben kunnen krijgen – maar laat maar.
Evert, het gaat hier deze keer even niet over cowboys en indianen.
En de heer Timmerman wenst ook niet te begrijpen waar het over gaat. Wie graag wil geloven dat het in Israel wel in orde is omdat er in Letland ook nog wel wat aan mankeert moet dat vooral blijven geloven. Wat ik daarover te melden heb staat er al.
Het zou goed kunnen dat homorechten beter zijn geregeld in Israel in vergelijking met de omringende landen,-officieel athans- maar rechten van Palestijnen worden met voeten getreden. Waar het uitendelijk om draait zijn mensenrechten, en dan zou het dus geen -flikker- meer moeten uitmaken of nu je homo, hetero, vrouw, Palestijn, of Israeli bent. Overigens wil ik Al-Qaws alle succes van de wereld wensen.
Beweren dat Israël alleen homo- en vrouwenrechten heeft ingevoerd om zich af te zetten tegen de Arabische wereld is lachwekkend, lasterlijk, geeft blijk van complotdenken en doet de emancipatiestrijd van homo’s en vrouwen in Israël ernstig tekort.
Over de grondwet heb ik geen ongelijk. Die bestaat en is niet gecodificeerd. Net als die van het VK. Het belangrijke verschil is dus dat er niet één formeel document is, maar verschillende wetten die samen de grondwet vormen. In het geval van Israël vijf Basiswetten.
Er beweert niemand dat Israel homorechten heeft ingevoerd om zich tegen de Arabische wereld af te zetten, Sjors. Dat is niet wat Haneen zegt.
En laatste keer, je hebt nog steeds geheel ongelijk met je verhaal over de grondwet. Nog eens: Israël ziet zichzelf als een joodse staat, dat houdt in dat joden er meer rechten hebben dan niet-joden, dat houdt in dat Israël geen gewone democratie wil worden met gelijke rechten voor alle burgers, en dat houdt in dat er geen grondwet is en ook niet zal komen, zolang Israël een joodse staat wil blijven.
Die vijf Basiswetten regelen weliswaar een aantal zaken, maar ontwijken nu juist precies het punt dat de kern is van elke grondwet in een werkelijke democratie, namelijk dat alle burgers gelijk zijn voor de wet. Neem de Basiswet over de Knesset: daarin staat dat een politieke partij alleen aan de verkiezingen deel mag nemen als ze a. erkennen dat Israël een joodse staat is, en b. een democratie is (wat op zich al een tegenstrijdigheid is) Door die wet kunnen Arabische politici, die vinden dat Israël een democratie moet worden met gelijke rechten voor alle burgers uitgesloten worden van de verkiezingen. Die wet, zegt prof. Schlomo Sand, in zijn net uitgekomen boek ‘The invention of the Jewish People‘, maakt dus dat de mogelijkheid om van Israël via het parlementaire proces een democratische staat te maken met gelijke rechten voor alle burgers wettelijk is uitgesloten. En kijk na bij Oren Yiftachel, Ethnocracy: met de wettelijk ingebouwde ongelijkheid is Israël geen democratie maar een etnocratie: de etnische meerderheid krijgt de meeste rechten, de niet-joodse minderheid maar ten dele.
Dat is dus geen grondwet, Sjors, en Israël zou zakken voor het toelatingsexamen democratie mochten ze ooit onderdeel van Europa willen worden, want hier accepteert niemand meer dat de ene bevolkingsgroep op etnisch-religieuze criteria meer rechten krijgt dan een andere.
En voor je met het argument komt dat er wel meer landen zijn die discrimineren, zeker, maar geen van die landen komt er mee weg dat de discriminatie wettelijk is vastgelegd cq is voorgeschreven, en tegelijk beweert dat het een moderne democratie is.
U schrijft: Ja dat kapen van homorechten en van vrouwenemancipatie om moslims mee te bashen door lui die daar nooit een poot voor uitgestoken hebben en tot op de dag van vandaag geen idee hebben, daar erger ik mij ook zeer aan. Wat Haneen laat zien is dat dat een internationaal verschijnsel is.
Haleen zegt (via u): En dit zit haar echt dwars: hoe Israël goede sier maakt met hoe goed zij zouden zijn voor de homo’s, om daarmee naar de buitenwereld een liberaal, modern gezicht te tonen en zich tegelijk af te zetten tegen de Arabische wereld.
Verder, dat Israël racistisch is, bestrijd ik. Als atheïstische niet-jood heb ik er in Israël, Ramat Gan, niets van gemerkt. En voorzover Israël onderscheid maakt in burgerrechten, is dat onderscheid gebaseerd op een begrijpelijke overlevingsdrang, niet op racisme.
Wat een geweldig nieuws, Sjors. Geen racisme in Israel. Hebben die domme Palestijnen zich al die tijd toch ontzettend vergist. Dachten ze dat ze ‘dood aan de Arabieren’ hoorden roepen, maar dat ging natuurlijk niet over hun, en dat de meerderheid van de joodse Israeli’s niet naast een Arabier wil wonen, en het liefst wil dat ze allemaal verdwijnen, en dat er ook politici zijn die dat gewoon zeggen, en dat je een proces moet voeren om in een huis te mogen wonen in een joodse buurt, en dat je dat proces wint en dat huis dan nog niet krijgt, en dat jouw school veel minder geld krijgt dan een joodse school, en dat je eenjarige kind van de creche afmoet omdat joodse ouders niet willen dat hun joodse kindertjes met een Arabisch kindje op de creche zitten, allemaal verzonnen. Gelukkig maar. Wat zullen de Palestijnen blij zijn zeg, Sjors was in Ramat Gan en daar heeft hij geen racisme gezien en dus bestaat het niet en wie zijn die domme Arabieren om Sjors tegen te spreken.
Hartstikke bedankt voor je geweldige bijdrage en het beste verder Sjors.
Beste Sjors, nu moet ik Anja toch even bijvallen. Ik denk niet dat Ramat Gan de plek is waar je moet zijn om een idee te krijgen over racisme/discriminatie naar de arabische bevolking in Israel. Ik ga niet met je in discussie, want aan je commentaar te zien sta je niet echt open voor nieuwe dingen. Maar om te zeggen dat er geen discriminatie is gaat me hier te ver. Anja heeft het over het racisme op scholen, etc.Maar ik wil het verder trekken, hier is geinstituionaliseerd racisme (wat een woord)en om daar meer over te weten wil ik je aanraden om eens wat boeken te gaan lezen, en als je eerlijk ben, dan ga je dat ook doen.Lees het boek “Apartheid in Israel” van Dr.Uri Davis. Ga eens naar de website van Jonathan Cook, een engelse journalist (www.jkcook.net) en neus daar eens rond, hij schrijft heel veel over racisme/discriminatie in Israel. En mocht je ooit nog eens in Ramat Gan komen, reis dan eens door naar de Negev en ga eens praten met de bedoeienen daar, kom naar Galilea en ga eens een arabisch dorp binnen en praat eens met de mensen aldaar. Je bent welkom bij mij, mocht je de uitdaging willen aannemen. (dorp in Galilea) Groet
Waarom in Nederland ageren tegen het maken van goede sier van Israel met Palastijnse Lesbo’s en Homo’s. Het zou bijzonder nuttig zijn om symposia te houden over Homofilie in de Westbank, en Gaza teneinde daar meer begrip te kweken Homo’s
Wat een geweldig creatief idee, Ilse, een symposium over ‘Homofilie’voor ‘Palastijnen’ in Gaza. Als je dat georganiseerd hebt nodig je mij dan ook uit?
“En voorzover Israël onderscheid maakt in burgerrechten, is dat onderscheid gebaseerd op een begrijpelijke overlevingsdrang” Ooit werd in Europa onderscheid in burgerrechten gemaakt ten behoeve van Lebensraum. Toen we dat niet meer begrijpelijk vonden hebben we (wij Europeanen) dat probleem, dat onrecht naar Palestina geëxporteerd. Om met ons zelf in het reine te komen.
Kennelijk doen we het zelfde met het exploiteren van homorechten. Ook om met ons zelf in het reine te komen. Gadverdamme.
Zogauw mensen niet zien dat de ‘begrijpelijke overlevingsdrang’ niet maar voor een groep geldt en die groep ook niet meer rechten geeft dan een andere groep, met net zo’n begrijpelijke overlevingsdrang, gaat er iets heel erg mis. En de tragedie is dat Israël, door hun eigen overlevingsdrang boven die van anderen te plaatsen precies de situatie hebben gecreëerd waardoor ze niet meer zonder angst voor verzet en wraak, en niet meer zonder geweld om die anderen er onder te houden kunnen leven.
Bedankt voor je aanvulling, Anja. Ongetwijfeld waar. Maar het doet mij ook weer realiseren dat de werkelijke strijd gaat om het individu. Het is het individu dat bruggen slaat tussen groepen. Het is het individu dat vrijheid neemt en dat is bedreigend en moet bestreden worden. Daarom zijn gemengde relaties niet alleen vaak moeilijk, maar ook bedreigend (voor de gevestigde orde).
Als homo’s steeds meer vrijheid nemen, is de enige manier om de dreiging die daar vanuit gaat te neutraliseren ze als groep in te sluiten, waarna ze zelfs te gebruiken zijn.
Groet,
Ik ben joods maar wat is zij dan een moslima?
Want moslimse mensen acc homo’s en lesbi’s en bi’s niet dus?
Inderdaad, zij is moslim. Dacht jij echt dat alle moslims tegen homo’s waren en alle joden voor? Moet ik je uit de droom helpen of denk je daar zelf nog even over na?